Originele titel: ‘Klimaatverandering’: Rapport werpt licht op het geheime plan van de Rockefeller-familie
Bron artikel Collective Evolution: Report Sheds Light On The Rockefeller Family’s Covert ‘Climate Change’ Plan
Door: Arjun Walia
IN HET KORT
- De feiten: In de jaren tachtig werd het Rockefeller Brothers Fund de autoriteit voor de opwarming van de aarde. Waarom zouden ze dit doen? Maken deze mensen zich echt zorgen om onze planeet of profiteren of rechtvaardigen ze gewoon verhoogde veiligheidstoestanden voor bijbedoelingen?
- Reflecteer op: Waarom publiceren zoveel briljante wetenschappers artikelen en maken ze punten maar krijgen ze nooit aandacht? Waarom worden ze belachelijk gemaakt en worden personages vermoord door de mainstream? Wat is hier aan de hand?
Het klimaat verandert en het is al heel lang aan het veranderen. In feite veranderd het klimaat altijd, en er zijn talloze factoren die de klimaatverandering beïnvloeden, zoals zonneactiviteit en nog veel meer. Als je niet bent opgeleid in klimaatwetenschap, is het gemakkelijk om het ‘doemscenario’-perspectief te hanteren dat vaak wordt gepresenteerd door de reguliere media. Als je echter kijkt naar wat de huidige klimaatwetenschappers zeggen, lijkt het erop dat niemand aan beide kanten het eens is met het “klimaathysterie” -verhaal van de media.
Het belangrijkste argument van degenen die het hysterie perspectief toeschrijven, is dat de CO2-niveaus het hoogste ooit zijn geweest sinds we ze zijn begonnen vast te leggen, momenteel op ongeveer 415 delen per miljoen (ppm). Het is niet zoals klimaatwetenschappers het oneens zijn met het idee dat CO2 onze atmosfeer enigszins opwarmt, dat lijkt een feit te zijn dat stevig is vastgelegd in wetenschappelijke literatuur.
>> Maar wat nooit is vermeld, is het feit dat de CO2-niveaus aanzienlijk hoger zijn geweest dan nu; in feite is het CO2-gehalte duizenden ppm geweest en de temperatuur op aarde was veel warmer dan nu. <<
Het idee dat menselijke CO2-uitstoot verantwoordelijk is voor verschuivingen en veranderingen in het klimaat, is niet wetenschappelijk geldig, maar er worden beleidsinitiatieven ontwikkeld die niets voor ons milieu betekenen, waardoor grote sommen geld in de zakken van een aantal zeer krachtige mensen worden gestoken.
“Onze planten gewassen evolueerden ongeveer 400 miljoen jaar geleden, toen CO2 in de atmosfeer ongeveer 5000 delen per miljoen bedroeg! Onze groenblijvende bomen en struiken evolueerden ongeveer 360 miljoen jaar geleden, met CO2-niveaus van ongeveer 4.000 ppm. Toen onze loofbomen ongeveer 160 miljoen jaar geleden evolueerden, was het CO2-niveau ongeveer 2.200 ppm – nog steeds vijf keer het huidige niveau. ”- Dennis T. Avery, landbouw- en milieu-econoom, senior fellow voor het Center for Global Food Issues in Virginia, en voorheen een senior analist voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken (bron)
CO2 dat een temperatuurstijging veroorzaakt, is de ruggengraat van het argument van de opwarming van de aarde, maar veroorzaakt CO2 zelf een stijging van de temperatuur of veroorzaakt een stijging van de temperatuur een toename van C02?
“De vraag is hoe bepaalt het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) dat een toename van CO2 in de lucht een toename van de mondiale temperatuur veroorzaakt? Het antwoord is dat ze aannamen dat dit het geval was en bevestigden het door de CO2-niveaus in hun computer klimaatmodellen te verhogen en de temperatuur steeg. De wetenschap moet het feit over het hoofd zien dat ze de computercode hebben geschreven die de computer heeft opgedragen de temperatuur te verhogen met een toename van CO2. De wetenschap moet vragen of die volgorde wordt bevestigd door empirisch bewijs? Sommige wetenschappers deden dat en vonden het empirische bewijs dat het niet waar was. Waarom staat dit niet centraal in alle discussies over antropogene opwarming van de aarde? “- Dr. Tim Ball, (bron) voormalig professor aan de afdeling Geografie aan de Universiteit van Winnipeg
William Happer, Amerikaans natuurkundige en de Cyrus Fogg Brackett professor in de natuurkunde, Emeritus, aan de Princeton University, is een van de duizenden academici die ongehoord lijken door de reguliere media die hetzelfde perspectief delen:
In elke zorgvuldige studie stijgt de temperatuur eerst en vervolgens stijgt de CO2, en de temperatuur daalt eerst en vervolgens daalt de CO2, de temperatuur veroorzaakt althans de laatste miljoen jaar CO2-veranderingen, daar is geen twijfel over.
(bron)
Hij wees ook op de belangrijkste ijstijden in het verleden van de aarde toen C02-niveaus ook extreem hoog waren, veel hoger dan nu, en deed dit om te laten zien hoe de correlatie tussen C02 en temperatuur “niet zo goed” is.
In hun artikel over de Vostok Ice Core, Petit et al (1999), laten ze zien hoe CO2 de temperatuur tijdens het begin van ijstijden met enkele duizenden jaren vertraagt, maar bieden geen verklaring. Ze merken ook op dat CH4 en CO2 niet perfect op elkaar zijn afgestemd, maar geen uitleg bieden. Het belang is dat de temperatuur C02-hoeveelheden kan beïnvloeden. Bij het begin van ijstijden daalt de temperatuur tot glaciale waarden voordat CO2 begint te dalen, wat suggereert dat CO2 op deze momenten ook weinig invloed heeft op temperatuurmodulatie.
In 1988 vertelde de NASA-wetenschapper James Hansen de Amerikaanse senaat dat de warmte van de zomer verhoogde koolstof dioxide waarden weerspiegelde. Zelfs het tijdschrift Science meldde dat de klimatologen sceptisch waren.
De reden waarom we dit standpunt als dogma nu aannemen, is te wijten aan politieke factoren en anderen die de kansen in de energiesector van vele triljoenen dollars willen benutten. Eén persoon die hiervan profiteerde was Maurice Strong, een wereldwijde bureaucraat en wielerhandelaar (die zijn laatste jaren in China doorbracht blijkbaar om vervolging voor zijn rol in de Oil for Food-programmaschandalen van de VN te vermijden). Strong wordt vaak gecrediteerd met het initiëren van de opwarming van de aarde in het begin van de jaren tachtig, en hij hielp vervolgens bij het opzetten van de Rio-conferentie die het VN-raamverdrag inzake klimaatverandering produceerde. Anderen zoals Olaf Palme en zijn vriend, Bert Bolin, die de eerste voorzitter was van het Intergovernmental Panel on Climate Change, waren ook al in de jaren zeventig betrokken. – Dr. Richard Lindzen
(bron)
Sinds 1999 is deze theorie in talloze wetenschappelijke artikelen besproken, maar er bestaat geen enkel bewijs om te bevestigen dat een toename van CO2 ‘extreme opwarming’ veroorzaakt.
Verdubbeling van CO2 betekent een verstoring van 2% van dit budget. Doe ook kleine veranderingen in wolken en andere functies, en dergelijke veranderingen zijn gebruikelijk. Wat is in dit complexe multi factorsysteem de waarschijnlijkheid van het klimaat (dat op zichzelf uit veel variabelen bestaat en niet alleen globaal gemiddelde temperatuurafwijking) wordt bestuurd door deze 2% verstoring in een enkele variabele? Dit geloven komt bijna overeen met geloven in magie. In plaats daarvan wordt u verteld dat het in ‘wetenschap’ gelooft. Een dergelijke claim zou een tip moeten zijn dat er iets mis is. Wetenschap is tenslotte een onderzoeksmethode in plaats van een geloofsstructuur. De opeenstapeling van valse en / of misleidende claims wordt vaak het ‘overweldigende bewijs’ voor aanstaande rampen genoemd. Zonder deze claims zou men terecht kunnen vragen of er überhaupt bewijs is. Lindzen
(bron)
Een ander citaat dat dit punt benadrukt:
Nu is hier het momenteel populaire verhaal over dit systeem. Het klimaat, een complex multi factorsysteem, kan worden samengevat in slechts één variabele, de globaal gemiddelde temperatuurverandering, en wordt voornamelijk geregeld door de 1-2% verstoring in het energiebudget als gevolg van een enkele variabele – kooldioxide – uit vele variabelen van vergelijkbaar belang. Dit is een buitengewoon paar claims gebaseerd op redenering die grenst aan magisch denken. Het is echter het verhaal dat breed wordt geaccepteerd, zelfs bij veel sceptici. Deze acceptatie is een sterke indicator voor het probleem dat Snow heeft geïdentificeerd. Veel politici en geleerde samenlevingen gaan nog verder: ze onderschrijven kooldioxide als de controlerende variabele, en hoewel de CO2-bijdragen van de mensheid klein zijn in vergelijking met de veel grotere maar onzekere natuurlijke uitwisselingen met zowel de oceanen als de biosfeer, zijn ze ervan overtuigd dat ze precies weten welk beleid om te implementeren om het te controleren. Lindzen
(bron)
De bovenstaande citaten zijn afkomstig van Richard Lindzen, een atmosferische fysicus die meer dan 200 wetenschappelijke artikelen en boeken heeft gepubliceerd. Hij was de Alfred P. Sloan hoogleraar Meteorologie aan het Massachusetts Institute of Technology, en hij is eigenlijk de hoofdauteur van hoofdstuk 7, ‘Fysieke klimaatprocessen en feedbacks’, van het derde beoordelingsrapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change ( de organisatie die de agenda voor de opwarming van de aarde en klimaatverandering stimuleert).
Een aantal keren zijn Lindzen en vele anderen nogal uitgesproken geweest over de conclusies van dit document die worden getrokken door politici, niet door wetenschappers. Daarover later in het artikel meer.
Volgens Dr. Leslie Woodcock, emeritus hoogleraar aan de University of Manchester (UK) School of Chemical Engineering and Analytical Science, is een voormalige NASA-wetenschapper:
De term ‘klimaatverandering’ heeft geen betekenis. Het klimaat op aarde is sinds mensenheugenis aan het veranderen, dat wil zeggen sinds de aarde 1000 miljoen jaar geleden werd gevormd. De theorie van ‘door de mens veroorzaakte klimaatverandering’ is een niet-onderbouwde hypothese [over] ons klimaat [die zegt dat het] in de afgelopen 100 jaar negatief is beïnvloed door de verbranding van fossiele brandstoffen, waardoor de gemiddelde temperatuur op het aardoppervlak is gestegen heel licht maar met desastreuze gevolgen voor het milieu. De theorie is dat de CO2 die wordt uitgestoten door het verbranden van fossiele brandstof het ‘broeikasgas’ is dat ‘opwarming van de aarde’ veroorzaakt – water is in feite een veel krachtiger broeikasgas en er zit 20 keer meer in onze atmosfeer (ongeveer een procent van de atmosfeer) terwijl CO2 slechts 0,04 procent is. Er is geen reproduceerbaar wetenschappelijk bewijs dat CO2 de afgelopen 100 jaar aanzienlijk is toegenomen. Anekdotisch bewijs betekent niets in de wetenschap, het is niet significant …
(bron)
In de IPCC-documenten kunnen we zien hoe zwak het verband tussen klimaatverandering en CO2-uitstoot is, met name in hun bevindingen getiteld ‘Klimaatverandering 2001: de wetenschappelijke basis’. Hier was een van hun aanbevelingen:
Ontdek meer volledig het probabilistische karakter van toekomstige klimaat staten door meerdere ensembles van modelberekeningen te ontwikkelen. Het klimaatsysteem is een gekoppeld niet-lineair chaotisch systeem en daarom is de langetermijnvoorspelling van toekomstige exacte klimaattoestanden niet mogelijk. Veeleer moet de nadruk liggen op de voorspelling van de waarschijnlijkheidsverdeling van de toekomstige mogelijke toestanden van het systeem door het genereren van ensembles van modeloplossingen.
Als we teruggaan naar het 2e beoordelingsrapport van het IPCC van 1995, kunnen we zien hoezeer de agenda de feitelijke wetenschap overschaduwde en dempte. De wetenschappers namen deze drie verklaringen op in het ontwerp:
- “Geen van de hierboven aangehaalde studies heeft duidelijk bewijs opgeleverd dat we de waargenomen (klimaat) veranderingen kunnen toeschrijven aan de specifieke oorzaak van toename van broeikasgassen.”
- “Tot op heden heeft geen enkele studie alle of een deel (van waargenomen klimaatverandering) positief toegeschreven aan antropogene (d.w.z. door de mens veroorzaakte) oorzaken.”
- “Elke claim van positieve detectie van significante klimaatverandering zal waarschijnlijk controversieel blijven totdat onzekerheden in de natuurlijke variabiliteit van het klimaatsysteem worden verminderd.”
De “Samenvatting” en conclusie van het IPCC-rapport is geschreven door politici, niet door wetenschappers. De regels dwingen de ‘wetenschappers’ om hun rapporten aan te passen aan de uiteindelijke ‘Samenvatting’ van de politici. Die drie uitspraken van ‘wetenschappers’ hierboven zijn vervangen door:
“De balans van bewijs suggereert een waarneembare menselijke invloed op het wereldwijde klimaat.”
Hier is nog een geweldig punt van Lindzen:
Hoe zijn we op dit punt gekomen waar de wetenschap gekaapt werd om geïnteresseerd te zijn in de fascinerende kwestie van het verklaren van de opmerkelijke geschiedenis van het klimaat op aarde voor een begrip van hoe klimaat eigenlijk werkt en zich in plaats daarvan wijdde aan een component van politieke correctheid. Misschien moet men een bredere kijk hebben op wat er aan de hand is.
(bron)
Hieronder volgen nog enkele opmerkingen van hem over de politiek van de klimaatwetenschap. Het is iets dat ik vergelijk met de politisering van de medische wetenschap en de bedrijfsovername van de medische wetenschap door grote farmaceutische bedrijven. Geneeskunde is een ander gebied waar we zien dat briljante geesten bewustzijn creëren en artikelen publiceren die om een of andere reden belachelijk worden gemaakt en de auteurs worden onderworpen aan karaktermoord.
De claim van 97 procent
De reguliere media en mensen die het idee ondersteunen dat mensen de planeet opwarmen, citeren vaak het feit dat ’97 procent van de wetenschappers het met hen eens is. ‘Ten eerste is dit niet waar, en nogmaals, we weten niet of mensen de planeet opwarmen.
“Deze bewering is eigenlijk een vervolg op de claim van 1988 op de cover van Newsweek dat alle wetenschappers het eens zijn. In beide gevallen is de claim bedoeld om de niet-expert ervan te overtuigen dat hij of zij de wetenschap niet hoeft te begrijpen. Alleen al overeenstemming met de 97% geeft aan dat men een voorstander van de wetenschap is en superieur aan iedereen die een ramp ontkent. Dit voldoet eigenlijk aan een psychologische behoefte voor veel mensen. De claim wordt ingediend door een aantal personen en er zijn een aantal manieren waarop de claim wordt gepresenteerd. Een grondig ontkrachting is gegeven in de Wall Street Journal door Bast en Spencer. Een van de gevaren is om wetenschappers te peilen of ze het erover eens zijn dat de CO2-niveaus in de atmosfeer zijn gestegen, dat de aarde aan het opwarmen is (al is het maar een beetje) en dat de mens een rol heeft gespeeld. Dit is inderdaad iets waar we het bijna allemaal over eens kunnen worden, maar dat heeft geen duidelijke implicatie van gevaar. Dit wordt echter afgeschilderd als ondersteuning voor catastrofisme. Andere ontwijkingen omvatten het kijken naar een groot aantal samenvattingen waar slechts enkelen daadwerkelijk omgaan met gevaar. Als van deze weinigen 97% catastrofisme ondersteunt, wordt de 97% gepresenteerd als behorend tot het veel grotere geheel van abstracts. Een van mijn favorieten is de recente claim in de Christian Science Monitor (een ooit gerespecteerde en invloedrijke krant): “Voor de goede orde, van de bijna 70.000 peer-reviewed artikelen over de opwarming van de aarde die in 2013 en 2014 zijn gepubliceerd, verwierpen vier auteurs het idee dat mensen de belangrijkste oorzaken zijn van klimaatverandering. “Ik denk niet dat er een expert voor nodig is om te erkennen dat deze bewering om vele voor de hand liggende redenen een bizarre fantasie is.” – Richard Lindzen, uit zijn artikel “Straight Talk About Climate Change,” waar hij dieper op ingaat.
Dit is een diepgaand onderwerp en er zijn veel punten te maken. Hier is een geweldige video van Alex Epstein, oprichter van het Center for Industrial Progress voor Prager University, waarin de mythe van 97 procent wordt uitgelegd en waar deze vandaan kwam.
Hieronder is een video van Lindzen die het probleem vrij goed samenvat.
The Rockefeller Report
In de jaren tachtig werd het Rockefeller Brothers Fund de enige autoriteit op de agenda voor de opwarming van de aarde. Het fonds beweert een van de eerste grote wereldwijde activisten te zijn door te pleiten voor zowel de oprichting in 1988 van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties als de oprichting in 1992 van het Raamverdrag van de VN inzake klimaatverandering.
“De wereldwijde elite heeft altijd op de een of andere manier geprofiteerd van een crises, we hebben het steeds weer met oorlog gezien.
Wat belangrijk is, is echter om de rol van de Rockefeller-familie te erkennen – die in het verleden de architect van “Big Oil” was – bij het ondersteunen van het debat over klimaatverandering en de financiering van wetenschappers, milieuactivisten en NGO’s die betrokken zijn bij grassroots activisme tegen ” Big Oil ‘en de fossiele brandstofindustrie.
Debat over het klimaat van de wereld is van cruciaal belang. Maar wie controleert dat debat?
Er is een duidelijke tegenstrijdige relatie: terwijl “Big Oil” het doelwit is van Global Warming-activisme, “Big Oil” via de Rockefeller Family en Rockefeller Brothers Trusts financieren royaal de wereldwijde klimaat protestbeweging. Vraag jezelf af waarom? ”- Michel Chossudovsky, Canadese econoom en professor Emeritus of Economics aan de Universiteit van Ottawa
Is er hier een agenda?
In een recente aflevering van ‘The Collective Evolution Show’ op CETV graven Joe en CE-teamlid Richard Enos diep in de wetenschap en breken de agenda achter de CO2-belasting en het bijbehorende CO2-emissiehandelssysteem. Wat duidelijk wordt in onze algemene discussie is dat de conclusies van wetenschappers niet echt bij het grote publiek terechtkomen. Alle inspanningen zijn erop gericht om mensen te laten geloven dat menselijke activiteit door het verbranden van fossiele brandstoffen de belangrijkste oorzaak is van de opwarming van de aarde, en dat de wetenschap hierachter solide en goed ingeburgerd is, ook al is dat niet het geval. Als u zich nog niet heeft aangemeld voor CETV, kunt u hier terecht voor toegang tot de volledige discussie.
CETV is een platform dat we hebben gecreëerd om internetcensuur te bestrijden, een ander onderwerp. Waarom zwijgen en maken ze bepaalde verhalen tot zwijgen? Waarom verzet u zich niet gewoon met informatie en bewijs?
Nu je toch hier bent …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
