Als eerste was er de naam Angela Merkel die door een groot deel van de Duitsers als schuldige wordt aangewezen van de misstanden in Duitsland. Angela “M” is dan ook niet meer verkiesbaar als partij voorzitster.
Aan de andere kant van het Britse kanaal is het voormalig EU teammaatje Theresa May die heeft aangegeven niet meer verkiesbaar te zijn in 2020, … alsof ze nog een keuze had nu ze een motie van wantrouwen ternauwernood heet afgeslagen. De stemmers zullen daar ongetwijfeld heel anders over denken met het Brexit debacle in gedachten. Einde oefening voor Theresa “M”.
Gaan we kijken in een andere EU ‘macht’ dan blijkt dat de kleur ook bij Emmanuel Macron uit zijn gezicht begint weg te trekken, de rode kleur van de woede is aan het wegtrekken richting “Gilets Jaunes” geel en groen van de ergernis. Er kwam een valse vlag aanslag aan te pas om de Fransen zijn wil proberen op te leggen, helaas ook dat alles is een tevergeefs spel, de Fransen zijn nu eenmaal niet zo eenvoudig weer in het gareel te krijgen en terecht. De spreekwoordelijke guillotine zweeft al boven het staatshoofd. Binnenkort zal ook Emmanuel “M” zijn Waterloo vinden.
En dan hebben wij ook nog een Politiek niemendalletje die het met een “M’ is zijn voornaam moet stellen; Mark Rutte, de gedroomde prins van de EU, maar of het ooit zover gaat komen staat nog niet zwart op wit beschreven en, wellicht is het ook mogelijk dat de rol van “M” Rutte gaat bestaan uit het ten grave dragen van het gedroomde globalisten Europa?
Hoi Henk, Je bent in jouw laatste artikel Michel uit Belgenland vergeten.
Groet, Jos >> België is toegetreden tot de lijst van landen die rebelleren tegen hun gekozen leiderschap. In het weekend viel de Belgische regering tijdens de reis van premier Charles Michel naar Marokko om de Migratieovereenkomst van de Verenigde Naties te ondertekenen.
[wp-rss-aggregator exclude=”7853,7763,7752,7725,7712″]