Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 3 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #263
Op 1 november werd de Amerikaanse luchtmacht gedwongen om de testvlucht van een Minuteman III intercontinentale ballistische raket (ICBM) op explosieve wijze te beëindigen.
Dit betekende dat de raket in de lucht werd opgeblazen nadat hij tijdens de vlucht niet nader gespecificeerde anomalieën vertoonde voor technici die de voortgang in de gaten hielden.
De testlancering, uitgevoerd door het Global Strike Command van de Amerikaanse luchtmacht, is volgens de luchtmacht “onderdeel van routinematige en periodieke activiteiten die bedoeld zijn om aan te tonen dat het nucleaire afschrikmiddel van de Verenigde Staten veilig, betrouwbaar en effectief is om bedreigingen van de 21e eeuw af te schrikken en onze bondgenoten gerust te stellen,” schrijft Scott Ritter.
De Amerikaanse luchtmacht onderhoudt zo’n 400 Minuteman III, opgeslagen in silo’s en ogenschijnlijk 24 uur per dag paraat om te reageren op elke potentiële strategische dreiging die gericht is tegen de Verenigde Staten en/of haar bondgenoten. De Minuteman III is de landcomponent van de ‘nucleaire triade’ van de Amerikaanse strategische afschrikking (de andere twee zijn de zeecomponent van Trident-raketten aan boord van Ohio-klasse onderzeeërs en de luchtcomponent van speciaal aangewezen B-52 en B-2 bemande bommenwerpers).
De Minuteman III werd ontwikkeld in 1968, een verbetering van het oorspronkelijke Minuteman I-raketontwerp uit 1958. Hij werd operationeel in 1970. Oorspronkelijk was de Minuteman III ontworpen om drie onafhankelijk gerichte kernkoppen te dragen, maar hij werd uitgerust met één enkele kernkop als onderdeel van het nu ter ziele gegane START II-verdrag, dat zowel door de VS als Rusland werd geratificeerd, maar nooit in werking trad.
Hoewel het New START- verdrag dat nog steeds van kracht is het aantal kernkoppen dat de Minuteman III kan dragen niet beperkt, betekenen de kernkopbeperkingen van het vorige verdrag dat de Minuteman III nog steeds wordt uitgerust met één enkele kernkop, hoewel de Amerikaanse luchtmacht routinematig testvluchten uitvoert met Minuteman III-raketten die zijn uitgerust met drie kernkoppen.
Het is de bedoeling dat de Minuteman III vanaf 2029 wordt vervangen door een nieuwe generatie Amerikaanse ICBM’s op land, de Sentinel. Sommige Minuteman III raketten zullen in dienst blijven totdat de Sentinel volledig is ingezet ergens midden tot eind 2030.
Ergens vorig jaar kreeg een Britse Vanguard onderzeeër, die 16 nucleair bewapende Trident II raketten aan boord had, tijdens duikoperaties een mechanisch defect dat, als het niet verholpen was, had kunnen leiden tot een catastrofe voor de 140 bemanningsleden die op dat moment aan boord waren.
De Vanguard-klasse onderzeeërs (er werden er vier gebouwd) kwamen in 1993 in dienst en zullen volgens de huidige planning ergens in 2030 worden vervangen door de nieuwe Dreadnaught-klasse raketonderzeeër. De Vanguard vertegenwoordigt het geheel van de Britse nucleaire afschrikkingsmacht. In 2017 voerde een Vanguard-klasse onderzeeër een mislukte testlancering uit van een Trident II raket die geheim werd gehouden voor het Britse parlement tijdens verhitte debatten over de toekomst van de Britse onafhankelijke nucleaire afschrikking.
De mislukkingen van de verouderende Amerikaanse en Britse strategische nucleaire afschrikkingsmacht staat in schril contrast met een reeks succesvolle tests die zijn uitgevoerd door de Russische tegenhangers, waaronder de recente lanceringen van een moderne Bulava raket vanaf een nieuwe Borei-klasse onderzeeër, een Yars ICBM uitgerust met een geavanceerde Avangard hypersonische kernkop, en de succesvolle testlancering van een nieuwe nucleair aangedreven Burevestnik kruisraket (de Russen zijn ook niet immuun voor testfiasco’s, zoals bleek uit het falen van een Sarmat zware ICBM eerder dit jaar).
Het op de markt brengen van een nieuwe generatie Russische strategische kernraketten zet zowel de VS als het VK onder druk om dure moderniseringsprogramma’s door te zetten op een moment dat de concurrentie om financiering voor binnenlandse politieke uitdagingen heeft gezorgd in beide naties.
Ontbrekend wapen beheersingskader
Wat de zaken nog ingewikkelder maakt, is het ontbreken van een uitvoerbaar kader voor wapenbeheersing om te voorkomen dat de haast om nieuwe strategische systemen in te zetten door alle drie de naties ontploft in een wapenwedloop die het strategische machtsevenwicht dat al tientallen jaren bestaat, zou kunnen destabiliseren. Op grond van de onverenigbaarheid van strategische wapenbeheersing met de VS op een moment dat het officiële beleid van Washington is om Rusland strategisch te verslaan, heeft Moskou zijn deelname aan het New START- verdrag opgeschort.
Het Kremlin heeft de kans gemist om een einde te maken aan de Westerse provocaties die de wereld in een kernoorlog storten
Het New START- verdrag loopt af in februari 2026. Hoewel zowel Rusland als de VS hebben aangegeven geïnteresseerd te zijn in een vervolgverdrag dat het strategische evenwicht zou handhaven dat bestond onder New START, maakt het gebrek aan voortdurend contact tussen wapen beheersingsonderhandelaars van de VS en Rusland het hoogst onwaarschijnlijk dat er op tijd een nieuw verdragsinstrument klaar is om New START te vervangen.
Maar het is een feit dat Rusland een dergelijke optie waarschijnlijk niet zal nastreven, zelfs als het mogelijk zou zijn. Gebaseerd op een reeks gesprekken met hooggeplaatste Russische functionarissen die goed op de hoogte zijn van strategisch nucleair beleid, zijn Russische functionarissen niet langer geïnteresseerd in het proberen op te lappen van een wapenbeheersingsrelatie met de VS die gebaseerd is op de erfenis van de Koude Oorlog. De heersende stemming in Rusland is dat de VS door de jaren heen te kwader trouw heeft onderhandeld en wapenbeheersing heeft willen gebruiken als een middel om de strategische dominantie van de VS in stand te houden in plaats van nucleaire pariteit en stabiliteit.
Als er verdragen worden onderhandeld die een minimum aan wederzijds voordeel opleveren, zoals het antiballistische raketverdrag en het INF-verdrag (Intermediate Nuclear Forces), trekken de VS zich terug zodra het verdrag onverenigbaar wordt geacht met de strategische doelstellingen van de VS, zoals raketverdediging of het reageren op ontwikkelingen buiten het kader van het verdrag (zoals Chinese raketsystemen die niet onder het INF-verdrag vallen).
De Russen geloven dat de strategische wapenverminderingsverdragen, individueel en collectief, nooit ontworpen zijn om nucleaire pariteit te bereiken, maar eerder om de nucleaire superioriteit van de VS in stand te houden. Het New START- verdrag is aangewezen als een voorbeeld van dubbelhartigheid van de VS, waar de regering-Obama kwesties met betrekking tot raketreductie apart hield van raketverdediging, beloofde om beide apart aan te pakken, om vervolgens weg te lopen van raketverdediging zodra het raketreductieverdrag (New START) was geratificeerd.
Als New START in 2026 afloopt, positioneert Rusland zichzelf om zijn huidige nucleaire moderniseringsprogramma’s voort te zetten zonder enige beperkingen van het verdrag. Dit zal de nucleaire moderniseringsinspanningen van zowel de VS als het VK bemoeilijken, omdat hun vervolgcapaciteiten, die tegen honderden miljarden dollars worden ontwikkeld, inferieur zullen zijn aan de systemen die Rusland aan het ontwikkelen is.
Rusland zal geen enkel onderhandelingsproces accepteren dat zijn strategische voordeel teniet wil doen, vooral niet zolang de VS en zijn westerse bondgenoten een beleid omarmen dat Rusland afschildert als een strategische vijand en streeft naar de strategische nederlaag van Rusland.
Als er enige hoop is op een heropleving van de nucleaire wapenbeheersing tussen de VS en Rusland, dan zal dat niet gebeuren via een middel dat de erfenis van de Koude Oorlog in stand houdt.
In plaats daarvan zal er een nieuwe strategische relatie moeten ontstaan die gebaseerd is op moderne realiteiten, waarbij de VS ofwel enorme hoeveelheden geld moet uitgeven om nucleaire pariteit met Rusland te bereiken of moet onderhandelen vanuit een positie van strategische inferioriteit.
De tijd van onbetwiste Amerikaanse nucleaire superioriteit is voorbij.
Of Amerikaanse beleidsmakers zich kunnen aanpassen aan deze nieuwe omstandigheden valt nog te bezien. Maar als ze dat niet doen, zal dat alleen maar leiden tot een onvermijdelijke wapenwedloop die de VS niet kan winnen en waarvan de gevolgen fataal kunnen zijn voor de hele wereld.
©Scott Ritter
Reactie.
Scott Ritter is een zeer deskundig man. En hij heeft volkomen gelijk over wat hij schrijft over het vermogen tussen de VS en Rusland nucleaire wapens en raketten om deze te vervoeren. De Russische bewapening is vele malen beter!
Er zijn echter andere zaken op militair gebied die ook meespelen. Zo heeft Rusland ervoor gekozen zich te richten op de gebieden die voor Rusland belangrijk zijn. De gebieden met mensen die bij Rusland willen horen en de kustgebieden die voorheen Oekraïens waren!
Militair gezien heeft Rusland zich hiermee in de vingers gesneden!
Had Rusland meerdere legers ingezet, dan was er nu niets meer Oekraïens. Dat was het sturen van wapens en geld vanuit het westen geen optie meer geweest en hadden de NAVO-landen nu de vingers in de neus. Maar Poetin heeft hier niet voor gekozen ondanks dat verschillende generaals dit hebben voorgesteld. Dan had het westen gezien welke enorme kracht het Russisch militair arsenaal heeft! Dan hadden de NAVO-landen zich helemaal niet meer bemoeid met Oekraïne!
Maar Rusland heeft plannen klaarliggen om grootser uit te pakken en iets te gaan doen in de Baltische staten om het ingesloten stukje Kaliningrad dat onder Russische bescherming staat beter te beschermen. Dat kan een conflict worden met Polen en daarmee met de NAVO-landen!
Dan zal Rusland gedwongen worden de meeste westerse satellieten, die nu nog steeds informatie geven aan de Oekraïnse strijdkrachten, te vernietigen om daarmee het westen een achterstand te bezorgen. Maar er is meer dat Rusland dan moet doen! De infrastructuur, wegen, elektra, en andere energievoorzieningen zullen dan vernietigd worden. Heel Europa in de kou, geen productie meer! Land en tuinbouw grotendeels weg en veeteelt terug naar het pure handwerk. Dit is een doemscenario! En geloof me, Rusland heeft hiervoor de kracht! Verschillende generaals hebben hier plannen voor klaar liggen. Het is Poetin die dit nog niet wil!
Er zijn ook plannen om, mocht er een nucleaire dreiging komen, Londen als eerste uit te schakelen. En zoals je hebt gelezen is Rusland ook hier superieur! Laat dit een waarschuwing zijn voor alle NAVO-landen zich niet te vergissen in de militaire kracht van Rusland!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
