Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 3 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #145
De afgelopen jaren zijn twee immigranten van midden vijftig mijn vrienden geworden. Deze mannen behoren tot de zachtaardigste geesten die ik ooit gekend heb, hoewel de ene me vertelt dat hij vroeger bokser was en hij werkt als een beest met een pikhouweel en een schop. De andere man spreekt vijf talen en weet veel meer over botanie dan ik, schrijft Mark Oshinskie.
Zullen ze ooit schoon schip maken
over de schade die ze hebben aangericht?
Hoewel beide mannen geweldig zijn om mee te communiceren, drinken ze allebei zo nu en dan te veel. De ene drinkt tot hij flauwvalt bij de gemeenschappelijke tuinen die ik beheer en belandt soms dagenlang in het ziekenhuis, uitdroging. De ander wordt irritant luidruchtig en manisch en doet domme dingen waardoor hij zijn baan verliest. Hij heeft ook botbreuken door onverklaarbare valpartijen. Beiden hebben hun lichaam zichtbaar beschadigd door overmatig drinken en lijken waarschijnlijk voortijdig te zullen sterven.
Als ik met deze twee praat over een bepaalde alcoholische episode, ontkennen ze in eerste instantie dat ze te veel gedronken hebben. Nadat ik het tegenbewijs van de bovenstaande resultaten noemde, gaf de ene toe dat hij misschien wel een biertje of twee gedronken had. De ander wilde alleen maar toegeven dat hij een kleine hoeveelheid van een op alcohol gebaseerd kruidentmiddel had gedronken.
We hebben allemaal dezelfde ontkenning gezien bij andere gevallen van wangedrag. Aanvankelijk ontkent de overtreder elke overtreding. Vervolgens, wanneer hij geconfronteerd wordt met specifiek bewijs, bagatelliseert hij de omvang en/of frequentie van het wangedrag. Deze onvolledige, en dus uiteindelijk oneerlijke, bekentenissen sussen zijn schuldgevoel en stellen hem in staat om, tenminste in zijn eigen gedachten, zijn gezicht te redden en door te gaan met zijn zelfbedrog. Net als het kind dat zijn ogen verbergt en denkt dat u hem niet kunt zien omdat hij u niet kan zien, denkt de zelfmisleidende bedrieger dat hij ook de luisteraar misleidt.
Na 41 maanden bevinden Coronamania-exponenten zich op dezelfde plek als onverbeterlijke alcoholisten. Bijna drie-en-een-half jaar lang hebben ze wild gelogen over het gevaar van Covid. In het bijzonder noemden ze schromelijk opgeblazen sterftecijfers om paniek te zaaien en hun mislukte interventies te rechtvaardigen. Bijna alle mensen waarvan gezegd werd dat ze “aan Covid” overleden waren oud, ziek en/of zwaarlijvig en zouden spoedig gestorven zijn, of ze nu geïnfecteerd waren of niet. Degenen die niet aan dit profiel voldeden, stierven waarschijnlijk iatrogeen door destructieve ziekenhuisprotocollen, zoals beademing en het nierbeschadigende Remdesivir.
Er was dus nooit een goede reden om het leven van niet-ouderen te beperken. Dit virus rechtvaardigde nooit bijvoorbeeld het sluiten van scholen of het verplicht geven van injecties aan honderden miljoenen mensen.
Bovendien logen de Covid-overreageerders over hoe effectief de maskers, tests en vaccins waren. Toen de injecties er duidelijk niet in slaagden – zoals beloofd was – om infecties en verspreiding te stoppen, verschoven ze de doelpalen naar “Nou, de injecties hielden mensen uit het ziekenhuis,”
Toch heb ik, noch vele ongevaccineerde anderen, ooit “het virus gekregen”, laat staan in het ziekenhuis gelegen. Als ik dit tegen vaxxers zeg, zeggen ze dat ik gewoon geluk heb. Het is absoluut niet omdat ik het maskeerde of me voor mensen verborg. Want dat heb ik niet gedaan.
Eindelijk veranderen veel van de Coronamaniakken hun narratief. Het recente artikel in de New York Times van David Leonhardt typeert deze langverwachte erkenning en het opgeven van sommige – maar niet alle – kernleugens van de Covid. Leonhardt citeert bijvoorbeeld 41 maanden nadat de oplichterij begon een “expert” die zegt dat Covid-sterfgevallen nauw samenhangen met ouderdom.
Alsof dit niet duidelijk was in maart 2020.
In een poging om zelfbedrog te plegen en een gematigd, “genuanceerd” standpunt in te nemen, suggereert Leonhardt voorzichtig dat “de pandemie” voorbij is. Hij zegt dat we ons moeten troosten omdat er, na 41 maanden van oversterfte, nauwelijks meer dan gemiddelde oversterfte is.
Om te beginnen trek ik deze bewering in twijfel; de cijfers die ik heb gezien, laten nog steeds een aanzienlijk hoger sterftecijfer zien in veel landen met een hoge vaccinatiegraad, waaronder de Verenigde Staten. In dezelfde week dat Leonhardt zijn semi-apologie plaatste, besprak statistisch analist/subsatcker Ethical Skeptic de voortdurende onderwaardering van het sterftecijfer. Volgens Skeptic liggen de niet-natuurlijke sterfgevallen eind juli 2023 nog steeds 14 procent boven de historische trends.
Zelfs als het sterftecijfer zou afvlakken, moet men bedenken dat veel sterfgevallen onder ouderen en zieken “naar voren getrokken” lijken te zijn tijdens de Scamdemic. Gezien de eerdere “sterftepieken” in de afgelopen drie jaar, zijn er minder oude, zieke, zwaarlijvige mensen dan voorheen. Dus zouden er de laatste tijd minder mensen uit dat cohort moeten sterven. Dienovereenkomstig zouden we nu een lager dan gemiddeld sterftecijfer moeten verwachten. Normale sterftecijfers zouden aantonen dat een andere factor dan Covid het sterftecijfer veroorzaakt. Ik vermoed dat deze sterfgevallen het gevolg zijn van de Covid-injecties en van de aanhoudende effecten van Covid-overreacties, zoals middelenmisbruik, depressie, gewichtstoename en verarming.
Het is opmerkelijk dat, na drie jaar lang opgeblazen sterftecijfers gebruikt te hebben om paniek te zaaien die politieke en economische voordelen opleverde, zulke Covid-overdrijvers als politici, volksgezondheidsadministrateurs en Leonhardt nu toegeven dat het aantal Covid-doden aanzienlijk overschat was. Maar net als alcoholisten die in het ziekenhuis liggen en zeggen dat ze maar een paar biertjes op hebben, willen de Covid-gekken niet toegeven hoeveel deze cijfers overdreven waren. Ze geven alleen toe dat ze 30 procent overdreven hebben.
Het cijfer van 30 procent lijkt om minstens drie redenen veel te laag. Ten eerste was 65 procent van de mensen die stierven door Covid ouder dan 80 jaar. Op die leeftijd is de gemiddelde persoon al overleden; de lichamen van degenen die het overleefd hebben, zijn aan het verslijten. Ten tweede stimuleerde de CARES Act ziekenhuizen om Covid te over coderen en families om overlijdenscertificaten te accepteren waarin Covid de schuld kreeg. Ten derde, en anekdotisch, hoewel ik vele honderden mensen direct ken, ken ik er nul die aan Covid zouden zijn overleden. Ik ken indirect – d.w.z. mensen die ik ken hebben me verteld over acht mensen die zij kenden en die aan Covid zouden zijn overleden. Vier van de overledenen waren ouder dan 90, twee anderen hadden stadium 4 van kanker, één was ouder dan 70 en had ernstig overgewicht met congestief hartfalen en één, in de veertig, had morbide obesitas. Dus bij acht van de acht gemelde “Covid-sterfgevallen” die ik ken, waren duidelijk onwel geworden mensen betrokken.
Bij logische uitbreiding/extrapolatie lijken alle of bijna alle vermeende sterfgevallen door Covid extrinsieke oorzaken te hebben. Toch deden politici, bureaucraten en de media tijdens de hele Scamdemic alsof iedereen in gevaar was.
Hoewel hij toegeeft dat het aantal Covid-doden met 30 procent is overschat, maakt Leonhardt gebruik van een statistische goocheltruc. Hij blijft een dodental van 1,1 miljoen Covid-doden noemen, zonder de overgetelde 30 procent in mindering te brengen. Boven de miljoen dodengrens blijven heeft te veel emotionele/retorische waarde om weg te geven.
Noch Leonhardt, noch andere voorstanders van de Coronamani erkennen ooit dat medische praktijken die velen het leven kostten, werden gemodificeerd. In plaats daarvan prijst Leonhardt plichtsgetrouw Paxlovid, in een blijvend eerbetoon aan de farmaceutische industrie, terwijl hij nooit opmerkt dat andere, goedkope, over-de-toonbank farmaceutische/nutraceutische protocollen voor velen goed werkten voordat Paxlovid op de markt werd gebracht. Overheden en veel artsen hielden informatie over deze alt-protocollen achter voor het publiek. Als het sterftecijfer is gedaald, dan is dat voor een groot deel te danken aan het feit dat ziekenhuizen zijn afgestapt van de hardhandige Covid-protocollen die ze voorheen gebruikten.
Zich beroepend op een centraal principe van het Coronamani geloof, beweert Leonhardt dat de injecties “de pandemie” aanzienlijk hebben beperkt. Maar het aantal vermeende Covid-doden daalde niet synchroon met het gebruik van het vaccin; toen meer mensen zich begin 2021 injecteerden, was er geen overeenkomstige, aanhoudende, lineaire daling in het aantal vermeende Covid-doden. Integendeel, het aantal vermeende Covid-doden “piekte” in 2021. In de tweede helft van 2021 en gedurende heel 2022 “versleten” de gevaccineerden en slaagden er niet in om op grote schaal ziekten te voorkomen. Vandaar dat het gebruik van de vaccins drastisch daalde. Het lijkt zeer onwaarschijnlijk dat een vermeende daling van het aantal sterfgevallen halverwege 2023 het gevolg zou zijn van injecties die twee jaar geleden mislukten en sindsdien op grote schaal vermeden werden.
De kans dat degenen die injecteerden ziek werden is groter geworden, niet kleiner. Als de injecties, zoals beloofd, de verspreiding niet hebben gestopt, waarom zou men dan diegenen geloven die beweren dat de injecties de ziekte minder ernstig maken?
Leonhardt houdt er ook geen rekening mee dat virussen van nature evolueren naar zwakkere vormen. Aanpassing van virussen ligt ten grondslag aan de aanhoudende advertenties waarin iedereen wordt aangespoord om de nieuwste “bivalente booster” te halen om de nieuwste variant tegen te gaan. Maar alleen de meest goedgelovige en angstige mensen stropen hun mouwen op voor deze waardeloze injecties.
Onverzettelijke vaccinvoorstanders blijven de vaxx-gegevens misleidend karakteriseren. Leonhardt beweert bijvoorbeeld dat de ongevaccineerden procentueel meer kans hebben om aan Covid te sterven. Door zich te baseren op percentages, in plaats van op absolute sterftecijfers, impliceert Leonhardt onbewust wat ontegenzeggelijk waar is: veel van de mensen die een vaccin hebben gekregen, zijn gestorven door Covid. De roemruchte bescherming van de vaccins tegen ernstige ziekten is verre van waterdicht.
Leonhardt’s vaccinpleidooi ziet ook de statistische verdraaiingen over het hoofd die gebruikt worden om de injecties er beter uit te laten zien. Ten eerste hebben degenen die de injecties toedienden strategisch geweigerd om mensen te vaccineren die zo zwak waren dat de injecties hen zouden kunnen doden. Ten tweede wordt er geen rekening gehouden met het feit dat degenen die de injecties toegediend kregen, pas 42 dagen na hun eerste injectie als gevaccineerd werden geteld. Aangezien de injecties in eerste instantie de immuniteit onderdrukken, zou men moeten verwachten dat de injecties ziekte en sterfgevallen zullen doen toenemen in de weken nadat het injectieregime begint. Gevaccineerden die binnen deze eerste 42 dagen stierven, werden ten onrechte geteld als “ongevaccineerd”.
Leonhardt, die een Schadenfreude-achtige dopamineshot aan zijn Times-gemeenschap geeft, meldt dat Covid nu meer blanken en Republikeinen doodt, omdat deze demografische groepen de injecties onevenredig afwijzen. In eerste instantie lijkt het onderzoek gebrekkig, omdat het gegevens over partijgebondenheid afleidt uit kiezersregistraties, ook al geven veel kiezers geen partijband aan of overschrijden ze de partijlijn wanneer ze stemmen.
Ten tweede identificeert Alex Berenson in de Substack van gisteren fundamentele fouten in dit politiek-gedreven onderzoek. Ondanks de verkeerde voorstelling van zaken in de media, concludeerde het onderzoek dat alleen Republikeinen ouder dan 75 – die minder mogelijkheden hadden om injecties te weigeren en meer kans hadden met of zonder injecties – meer kans hadden om te sterven dan Democraten.
Leonhardt vermeldt niet dat het onderzoek aantoonde dat het sterftecijfer voor Democraten hoger was dan voor Republikeinen tussen 65 en 74 jaar. Hij vermeldt ook niet dat de sterftecijfers voor mensen onder de 64 jaar bij beide partijen gelijk waren. Ten derde lijkt de op ras gebaseerde bewering van Leonhardt moeilijk te rijmen met de gegevens dat het gebruik van prikken onder blanken hoger was dan onder zwarten en Latino’s en met de herhaalde beweringen van de media dat het sterftecijfer door Covid hoger was onder minderheden als gevolg van verschillen in medische toegang.
Het belangrijkste is dat de studie aantoont dat Democraten hun wereldbeeld en hun “Wetenschap” baseren op politieke voorkeur en ras. Maar had iemand een studie nodig om dat te leren?
Leonhardt vermeldt ook opvallend genoeg niet dat honderdduizenden mensen ogenschijnlijk letsel hebben opgelopen door het vaccin of zijn gestorven aan hartaanvallen, beroertes of kanker. Vaccincritici zeggen dat de inentingen een nettoverlies in levensduur veroorzaken, geen winst.
Leonhardt geeft ook stilzwijgend iets toe dat weinigen, zo niet niemand, in zijn kamp 41 maanden lang wilden toegeven, namelijk dat de natuurlijke immuniteit die volgt op infectie immuniteit verleent. Zijn late erkenning van een fundamenteel epidemiologisch principe – de kudde-immuniteit – dat van 2020 tot 23 werd gebruikt om degenen die het verklaarden te belasteren, is nog een voorbeeld van Corona manisch truien verwisselen.
Leonhardt geeft ook laattijdig, maar slechts zijdelings, toe wat velen die een overschot aan sterfgevallen aanhalen niet willen toegeven: de lockdowns/afsluitingen zelf hebben een groot aantal mensen het leven gekost. Degenen die de lockdowns steunden, veroorzaakten het isolement, de wanhoop, de overdoses, het wapengeweld en de uitgestelde medische behandelingen voor niet-Covid kwalen.
Zelfs als de voorstanders van de lockdown/maskering/test/vaccin netjes zouden toegeven dat ze het bij het verkeerde eind hadden, zou hun mea culpa veel te laat komen. Er is al te veel schade aangericht.
De machiavellisten die de Covid-response hebben bedacht en de media die het hebben verkocht, hebben geen spijt van wat ze hebben gedaan. Het diende hun politieke, sociale en economische doelen. De waarheid kan nu dus publiekelijk worden toegegeven, zij het niet volledig. Door sommige aspecten van de realiteit te ontkennen, kunnen de Coronamaniakken velen misleiden en zichzelf als goede, slimme mensen beschouwen omdat ze hun steun hebben gegeven aan afsluitingen, lockdowns van scholen, maskers, tests en injecties.
Uiteindelijk is er één groot verschil tussen alcoholisten aan de ene kant en de overheid en media die de Scamdemic bewerkstelligden en degenen die erin meegingen: terwijl alcoholisten vooral zichzelf slachtofferen, maakten degenen die het Scamdemic-beleid bewerkstelligden en naleefden honderden miljoenen anderen tot slachtoffer.
Reactie.
Zoals je leest gaat dit artikel over bedrog en zelfbedrog! Terwijl we als kind van onze ouders hebben moeten leren is liegen iets dat je niet mag doen. Al zeer vlug hadden we in de gaten dat liegen een hulpmiddel kan zijn om iets voor elkaar te krijgen dat je in alle eerlijkheid nooit zou hebben gekregen. Zo ontdekte we dat liegen veel voordelen kan geven.
Zo werd liegen een onderdeel van onze cultuur. Maar liegen doe je het liefst tegen een ander! Want dat geeft voordelen die je anders nooit krijgt. Maar hoe zit dat met zelfbedrog? Zelfbedrog is ook een onderdeel geworden van de mens! Zelfbedrog geeft geen directe voordelen, maar is wel een manier om je eigen gedrag, je fouten, je domheden te verdoezelen zodat je jezelf een beter gevoel kan geven.
En zo drijft de mens die dit als gemeengoed steeds verder van zichzelf af! Het leven wordt hierdoor één grote leugen. Dit zet zich voort in de hele samenleving en is niet speciaal iets van de laatste tijd. We schrokken na de oorlog toen we hoorden dat er zoveel Joden vergast waren! We werden toen al geconfronteerd met de leugen die verteld werden over de oorlog. En zelfs nu weten we niet eens de volledige waarheid! En nu ook weten we de waarheid over de oorlog in Oekraïne niet! We weten ook de waarheid over Covid niet. Die wordt ons nog steeds onthouden! Politici, wetenschappers, de media, machthebbers, ze liegen allemaal en allemaal met één doel. De waarheid bedekken.
Maar wanneer de waarheid bedekt wordt kunnen anderen nooit een goede beslissing nemen! We zijn deels zelfstandig! We behoren soeverein te zijn, zelfstandig en een eigen verantwoording te hebben. Maar hoe ver reikt die verantwoording wanneer we belogen worden. In de rechtszaal moeten we de waarheid spreken, anders plegen we meineed! Dus alleen in de rechtszaal worden we gedwongen de waarheid te spreken, daarbuiten mogen we naar hartenlust liegen. Een rare wereld!
En in deze rare wereld weten we niet wat ons wordt aangedaan! Ook zaken die ons persoonlijk kunnen raken of schade kunnen veroorzaken weten we niet omdat daarover gelogen wordt! Zo lang wij belogen worden, zolang we niet weten wat de gevolgen zijn van bepaalde acties, zullen we altijd slachtoffer zijn en niet weten welke stappen we kunnen ondernemen om onszelf en onze kinderen te beschermen!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
