Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 2 jaar dictatuur + dag #329 nog [… ?] dagen naar de vrijheid.
Als Columbia Journalism Review eindelijk comfortabel toegeeft dat de berichtgeving van de media over Russiagate zo schandalig slecht was dat het de hele industrie verdoemt, lijkt dat een opmerkelijke bekentenis.
Bron artikel RealClear Wire: Columbia Journalism Review Russiagate Post-Mortem Is a Good Start
Door: Mark Hemingway
Zonder veel ophef heeft Jeff Gerth, een Pulitzer-prijs winnende voormalige onderzoeksjournalist van de New York Times, eerder deze week een grondig en vernietigend vierluik gepubliceerd over de obsessieve berichtgeving van de media over de vermeende samenzwering van Donald Trump met Rusland. Nog verrassender is dat het rapport van Gerth, “De pers versus de president”, verscheen in het interne orgaan van Amerika’s meest prestigieuze school voor journalistiek, Columbia Journalism Review, dat lange tijd werd beschouwd als een soort onofficiële ombudsman voor de media-industrie.
Op Twitter verklaarde Glenn Greenwald, een links georiënteerde verslaggever die een aantal aanzienlijke carrièreopofferingen heeft gedaan omdat hij de valse berichtgeving van de media over dit onderwerp aan de kaak heeft gesteld, dat Gerths verslag “absoluut vernietigend is over hoe achteloos, vaak, roekeloos en gretig de pers heeft gelogen over Russiagate”. Gerth zet zo duidelijk uiteen wat er is gebeurd dat het moeilijk is voor te stellen dat eerlijke lezers die door alle 24.000 woorden van Gerths verslag heen komen anders zouden concluderen. Persoonlijk ben ik er trots op dat het werk van RealClearInvestigations – en mijn collega’s daar, Tom Kuntz, Aaron Mate en Paul Sperry – door Gerth wordt aangehaald als een van de weinige mediakanalen die het verhaal consequent kloppen.
Echter, als iemand die een groot deel van zijn tijd tijdens de Trump-jaren bezig was met inhoudelijke verslaggeving die het verhaal over de Rusland-samenzwering in twijfel trok en ontkrachtte, was mijn reactie, nou ja, woede. Deze emotie is niet gericht tegen Gerth, die moedig werk heeft verricht. Maar het feit dat dit stuk verschijnt twee jaar nadat Trump zijn ambt heeft neergelegd en bijna vijf jaar nadat speciaal aanklager Robert Mueller er niet in is geslaagd om jarenlange anonieme speculaties over samenspanning met Rusland te staven, is op zich al een scherpe aanklacht.
Om te beginnen toont Gerth aan dat de media nog steeds niet met de waarheid willen worstelen. Zijn stuk is doorspekt met bekende verslaggevers en grote publicaties die weigeren commentaar te geven op fundamentele fouten of dubieuze of onethische oordelen. Gerth is er wel in geslaagd Bob Woodward, de heilige van de journalistiek, zover te krijgen dat hij het falen van de media hier veroordeelt. Hoewel dat een opmerkelijke concessie is, als gerespecteerde figuren zoals Woodward twijfels hadden over het gedrag van de media, hadden ze veel meer van zich moeten laten horen – en veel eerder.
Het is ook begrijpelijk waarom Gerth zijn verslag beperkt wil houden tot de feiten. Maar zonder enige inhoudelijke discussie over de motieven van de media is het moeilijk om belangrijke lessen te trekken uit deze droevige saga.
Gerth wijst er wel op dat Russiagate heeft geleid tot een erosie van het vertrouwen in de media en geeft een slappe waarschuwing dat het falen van de media “vrijwel zeker de berichtgeving over wat komen gaat zal bepalen.”
Bericht delen: Bericht delen op je eigen website of blog.
Graag, zo werkt het, …
Mijn oude protestliedje uit 2010 maar eigenlijk voor -NU- geschreven:
Hope Comes In The Dark – River Zydeco Band feat Me Myself and I
Bij elke website zou je bij het eerste bezoek moeten kijken wie de schrijver is en wat hem motiveert om dit te doen, mag ik je uitnodigen om even te kijken met wie je te maken hebt, of je een klik hebt met mij. Uitzoeken of je dezelfde visie hebt? – Over mij: Statement, visie en doel
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
