Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 2 jaar dictatuur + dag #098 nog [… ?] dagen naar de vrijheid.
De tegenstrijdigheid met de eigen (verankerde) overtuiging noemen ze Cognitieve dissonantie, daar hebben we al verschillende artikelen aan gewijd op gedachtenvoer. Onderstaande artikel schets de kans dat mensen willen / kunnen veranderen. Hun ingegraven standpunt willen wijzigen, de rol van het ego en met zelfs de dood in de ogen niet bereikbaar blijken te zijn voor overtuigend bewijs. Hoe meer ‘aanzien’ mensen menen te hebben, hoe moeilijker het wordt voor hen!! Lees het onderstaande artikel van een coach waarbij ik de technische zaken en vaktaal zoveel mogelijk heb beperkt, dat kun je indien gewenst bij de bron lezen.
-HM
De kracht van het loslaten van je Ego en cognitieve dissonantie
Waarom je van gedachten zou moeten veranderen?
Door Steve Magness | 28 december 2015 | 3
Er doet zich een vreemd fenomeen voor op onze reis naar waargenomen expertise: we komen vast te zitten. Om eigenlijk alles in het leven, uit te vogelen, nemen we de complexiteit die het leven is en breken die op tot een praktisch, en bruikbaar, geheel.
Of zoals filosoof Daniel Dennett in zijn boek Intuition Pumps stelt: “Oversimplifications…cut through the hideous complexity with a working model that is almost right, postponing the messy details until later.” (Oversimplificaties… de afschuwelijke complexiteit doorsnijden met een werkend model dat bijna goed is, en de smerige details uitstellen tot later.)
Als coaches zijn deze modellen overduidelijk bij elke stap. … (vak jargon, lees het bij de bron)
Treed binnen in de wereld van cognitieve dissonantie. In de psychologie hebben ze een mooie term voor wat er gebeurt als ons model en het bewijs dat we zien niet op elkaar zijn afgestemd. Het komt erop neer dat we de afschuwelijke neiging hebben om elke ervaring aan te passen aan ons model, in plaats van het model aan te passen aan het bewijs.
In zijn nieuwe boek Black Box Thinking, schetst Matthew Syed de extremen die mensen gaan vermijden om hun model aan te passen. Van dokters tot advocaten tot academici, we maken ons allemaal schuldig aan cognitieve dissonantie:
“Wanneer we geconfronteerd worden met bewijs dat onze diepgewortelde overtuigingen uitdaagt, zijn we eerder geneigd het bewijs te herkaderen dan onze overtuigingen te veranderen. We verzinnen gewoon nieuwe redenen, nieuwe rechtvaardigingen, nieuwe verklaringen. soms negeren we het bewijs zelfs helemaal.”
We zijn ongelooflijke zelfrechtvaardiging machines, die onze ervaringen manipuleren om ervoor te zorgen dat ze in ons wereldbeeld passen. Een van de redenen waarom we zoveel moeite doen om onze waarnemingen zo te manipuleren dat ze in het verhaal passen, is in feite ons Ego.
Wat er gebeurt als ons ego in twijfel wordt getrokken, is dat we nog dieper graven. We herhalen dat onze kijk op de wereld waar is. Denk aan een van de belangrijkste argumenten in de wereld van vandaag, of het nu gaat om klimaatverandering, politiek, religie, of gezondheidszorg, en je kunt de impact van cognitieve dissonantie zien. Wanneer individuen worden uitgedaagd, verdubbelen ze hun overtuigingen. Ze gaan verder in de hoek staan, beschermen hun ‘ego’ en polariseren het argument nog meer.
Het is de reden waarom niemand ooit toegeeft aan deze complexe onderwerpen.
Syed argumenteert dat hoe bekender of prominenter een individu is, hoe groter de kans is dat hij zich zal ingraven. En dat is intuïtief, want ze hebben meer te verliezen, zowel uiterlijk in termen van publieke vernedering, maar ook innerlijk in termen van het feit dat hun ego van een wijze, deskundige volledig op de proef wordt gesteld:
“Het zijn degenen die het meest publiekelijk geassocieerd worden met hun voorspellingen, wier levensonderhoud en ego’s verbonden zijn met hun deskundigheid, die het meest geneigd zijn hun fouten te herkaderen – en die dus het minst geneigd zijn ervan te leren.”
Bij het evalueren van dit idee keek Syed naar het vakgebied economie.
In economie, zoals coaching, leren jonge economen verschillende gezichtspunten en theorieën over hoe hun wereld werkt, maar uiteindelijk vestigen ze zich in een paar tegengestelde kampen.
Wat interessant is, en parallel aan coaching, is dat deze beslissingen om je aan een bepaalde denkrichting te hechten vaak relatief vroeg worden genomen. Op de universiteit haken de meeste economen hun kar aan één wagen en gaan op weg. Sta hier even bij stil en denk hier even over na. Op een vroege ontwikkelingsleeftijd, wanneer ze vermoedelijk minder informatie hebben, bepalen ze hun denkrichting. Zoals Syed opmerkt:
“De beslissing om lid te worden van de ene of de andere groep was vaak gebaseerd op de meest fragiele voorwendselen, maar het had opmerkelijk lange termijn gevolgen. Zeer weinig economen na hun ideologische houding. Ze houden er hun leven aan vast… Minder dan 10 procent verandert tijdens hun loopbaan van “school” of past hun theoretische aannames “aanzienlijk aan”…
Het duidt op het vermoeden dat de intellectuele energie van enkele van ’s werelds meest formidabele denkers niet gericht is op het creëren van nieuwe, rijkere, meer verklarende theorieën, maar op het bedenken van steeds lastiger rationalisaties over waarom ze al die tijd gelijk hadden. .”
Laat dat even bezinken. Minder dan 10 procent verandert hun denkrichting naarmate ze veel beter geïnformeerd worden. Zoals Syed terecht opmerkt, komen we vast te zitten in ons model en brengen we de rest van ons leven door met het rechtvaardigen of hopelijk verfijnen ervan.
Bij coaching is het precies hetzelfde.
Door stom geluk en vooral gebaseerd op wat werkte als atleten in onze eigen jonge carrière, kiezen we een kant en een model. Dan houden we ons eraan … voor altijd.
Vermogen om te veranderen:
Deze post gaat niet over waarom we allemaal gedoemd zijn en onszelf voortdurend voor de gek houden door onzin te geloven, al is dat waarschijnlijk wel zo, maar over wat we eraan kunnen doen.
Hoewel het erkennen van onze interne vooringenomenheid slechts de helft van de strijd is, gaat het er voor mij om open te staan om uitgedaagd te worden. In plaats van jezelf op te stellen om defensief te reageren, je hakken in het zand te zetten en bereid te zijn je standpunten –tot de dood te verdedigen-, gaat het erom ervoor te zorgen dat je openstaat om uitgedaagd te worden.
De beste manier om dit te bereiken is in mijn ervaring vrij eenvoudig
Ten eerste, probeer je ego thuis te laten. Het is er altijd, maar probeer je gevoel van eigenwaarde niet te koppelen aan wat je doet als werk of aan je overtuigingen.
Ten tweede, onderzoek tegengestelde gezichtspunten.
Ten derde, omring jezelf met mensen die je ego in toom houden, je eraan herinneren dat je niets weet, en met wie je een uitdagende dialoog kunt hebben.
De beste coaches zijn in staat om hun model voortdurend in vraag te stellen, en zo een natuurlijke selectie te creëren die ervoor zorgt dat het model voortdurend wordt aangepast en geactualiseerd aan wat er werkelijk gebeurt. Zij blijven niet steken in hun geloofssysteem of binden hun ego zo sterk aan hun werk dat het verandering verhindert.
Zoals ik in mijn boek zei: “Je kunt van een idee houden, maar er niet mee getrouwd zijn. “
Nederlandse versie hier boven, de Engelse versie hier onder. Delen kun je met de links
NL : https://rumble.com/vo0ix1-we-geven-niet-op-on-lche-rien.html
Eng : https://rumble.com/vpxgj5-we-wont-give-up-on-lache-rien.html
Mijn oude protestliedje uit 2010 maar eigenlijk voor NU geschreven: Hope Comes …
Bij elke website zou je bij het eerste bezoek moeten kijken wie de schrijver is en wat hem motiveert om dit te doen, mag ik je uitnodigen om even te kijken met wie je te maken hebt, of je een klik hebt met mij. Uitzoeken of je dezelfde visie hebt? – Over mij: Statement, visie en doel
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
