Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 1 jaar dictatuur + dag #255
Elke dag probeer ik te bedenken hoe ik bij mensen binnen kan kruipen in die bovenkamer die de hersenen genoemd worden. Kijken of ik wat zaadjes kan planten die mettertijd -zouden kunnen- gaan ontkiemen. De ene dag wordt ik getriggert door een enkele opmerking of woord. De andere dag zoals nu vertaal ik een mooi artikel of belangrijke informatie. Elk verhaal hoe angstaanjagend dat ook moge zijn, dat probeer ik af te sluiten met het positieve dat ik erin ontdek of een richting waarin ik mensen kan wijzen om zichzelf te kunnen helpen. Vandaag een bijzonder artikel. De header afbeelding: Verandering komt om de hoek kijken, als je dat zelf maar genoeg wilt !!
– HM
Bron: de Activist Post: Don’t Give Up on the Blessings of Freedom
Door: John W. Whitehead and Nisha Whitehead
“All we are saying is give peace a chance.”—John Lennon
“Alles wat we zeggen is geef vrede een kans.”
Hoe dank je voor vrijheden die voortdurend worden uitgehold?
Hoe dank je voor je veiligheid als de gevaren van de politiestaat met de dag verraderlijker worden?
Hoe kom je als natie samen in dankzegging als de machthebbers ons blijven polariseren en verdelen in strijdende partijen?
Elk jaar opnieuw worstelen we om onze hoop op een betere, vrijere, rechtvaardigere wereld te verzoenen met de zieltogende realiteit van een wereld waarin hebzucht, gemeenheid en oorlog blijven zegevieren.
Vijftig jaar geleden bracht John Lennon “Imagine” uit en spoorde ons aan “Imagine all the people livin’ life in peace”. Datzelfde jaar, bracht Lennon “Happy Xmas (War Is Over)” uit als onderdeel van een grote anti-oorlog campagne. Lennon – een muzikaal genie, anti-oorlog activist, en een high-profile voorbeeld van de lengtes waartoe de Deep State in zal gaan om diegenen te vervolgen die het wagen om hun autoriteit uit te dagen – maakte duidelijk dat de enige manier om een einde te maken aan honger, geweld, oorlog, en tirannie is door het hard genoeg te willen en er naar toe te werken.
Vijftig jaar later willen we die dingen duidelijk niet graag genoeg.
Vrede blijft buiten bereik. Activisten en klokkenluiders worden nog steeds vervolgd omdat ze het gezag van de regering aanvechten. Het militarisme neemt toe, terwijl de oorlogsmachine van de regering doorgaat met het verwoesten van onschuldige levens.
Voor degenen onder ons die zich samen met John Lennon een wereld van vrede voorstelden, wordt het steeds moeilijker om die droom te verenigen met de realiteit van de Amerikaanse politiestaat (noot: En overal elders). En zij die zich durven uit te spreken over de corruptie van de overheid (zoals Julian Assange) worden bestempeld als dissidenten, onruststokers, terroristen, gekken of geesteszieken en gemerkt voor bewaking, censuur of, erger nog, onvrijwillige detentie.
Al die tijd blijven mensen naar de regering kijken om te “repareren” wat er mis is met dit land. Je zou denken dat we na 20 jaar autoritair optreden van de regering, dat begon met de aanslagen van 11 september en doorging tot de huidige tirannie van COVID-19, geleerd zouden hebben dat het enige wat de regering kan doen, is de zaken erger maken.
Nu naderen we de tijd van het jaar waarin we, zoals George Washington en Abraham Lincoln verkondigden, als natie en als individu dank moeten zeggen voor onze veiligheid en onze vrijheden.
Dat is geen gemakkelijke onderneming.
Goede gedachten hebben, dankbaar zijn, je zegeningen tellen en een glas-half-vol mentaliteit aannemen zijn prima en goed, maar dat is niet genoeg. Deze wereld heeft doeners nodig, mannen en vrouwen (en kinderen) die deze goede gedachten in daden omzetten.
Vergeet niet dat het kwaad zegeviert als goede mannen en vrouwen niets doen.
Dit is wat ik voorstel: doe jezelf dit jaar een plezier en zet de pratende hoofden uit, zet je beeldscherm uit, luister niet naar de politici, haal diep adem en doe dan iets om je zegeningen vooruit te helpen.
Weiger te zwijgen. Neem een standpunt in. Spreek je uit. Erken onrecht. Wend je niet af van lijden.
Zoek iets om dankbaar voor te zijn voor de dingen en mensen in je gemeenschap waarvoor je misschien de minste tolerantie of waardering hebt. In plaats van een lijst af te ratelen van dingen waar je dankbaar voor bent die goed klinken, graaf een beetje dieper en erken het goede in diegenen die je misschien hebt onderschat of gevreesd.
Als het tijd is om te bedanken voor uw geluk, zet uw dankbaarheid dan om in daden: draag uw zegeningen uit met daden die een beetje vriendelijkheid verspreiden, iemands last verlichten en een donkere hoek opfleuren.
Ga over tot daden van vriendelijkheid. Lach meer. Vecht minder. Bouw bruggen. Weiger om giftige politiek uw relaties te laten bepalen. Concentreer je op de dingen die verenigen in plaats van op wat verdeelt.
Doe uw deel om de gemeenheid van onze cultuur te bestrijden met bewust medeleven en menselijkheid. Stemmingen zijn besmettelijk, de goede en de slechte. Ze kunnen van persoon tot persoon worden doorgegeven. Zo ook de handelingen die met die stemmingen gepaard gaan, de goede en de slechte.
Wees een held, of iemand het nu merkt of niet.
Daden van welwillendheid, hoe onbeduidend ze ook mogen lijken, kunnen een beweging op gang brengen.
Er is maar één persoon nodig om een kettingreactie op gang te brengen.
Een paar jaar geleden bijvoorbeeld werd in Florida een gezin van zes, vier volwassenen en twee jonge jongens, meegesleurd door een krachtige golfstroom in Panama City Beach. Er was geen badmeester van dienst. De politie stond klaar, wachtend op een reddingsboot. En de paar mensen die hadden geprobeerd te helpen, strandden ook.
De mensen aan land groepeerden zich en vormden een menselijke keten. Wat begon met vijf vrijwilligers groeide uit tot 15 en vervolgens tot 80 mensen, van wie sommigen niet konden zwemmen.
Een voor een sloegen ze de handen ineen en strekten hun ketting zo ver mogelijk uit. De sterkste vrijwilligers zwommen verder dan de ketting en begonnen de gestrande slachtoffers langs de ketting door te geven.
Een voor een redden ze de mensen in moeilijkheden en trokken ze naar zich toe.
Hier ligt een moraal voor wat er in dit land moet gebeuren, als we ons maar kunnen verenigen en zegevieren tegen de vloedgolven die ons dreigen te overspoelen.
Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People en in zijn fictieve tegenhanger The Erik Blair Diaries, is er misschien niet veel wat we kunnen doen om de trieste realiteit van de politiestaat op lange termijn te vermijden – niet zolang de machthebbers de lakens blijven uitdelen en winstmarges laten primeren op de behoeften van de mensen – maar op korte termijn zijn er dingen die we allemaal nu kunnen doen om deze wereld (of tenminste onze kleine hoekjes ervan) een beetje vriendelijker, een stuk minder vijandig en rechtvaardiger te maken.
Het is nooit te laat om dingen goed te maken in de wereld.
John Lennon probeerde zich een wereld voor te stellen waarin we allemaal in vrede leefden. Hij was een prachtige dromer wiens leven eindigde met een moordenaarskogel op 8 december 1980.
Maar dat betekent niet dat de droom ook moet sterven.
Er is iets te zeggen voor het werken om die droom werkelijkheid te laten worden. Zoals Lennon zijn luisteraars er aan herinnerde, “Oorlog is voorbij, als je het wilt.”
De keuze is aan ons, als we dat willen.
Noot: Persoonlijk vindt ik goede dingen doen voor elkaar verre van een beloning voor mijzelf en de wereld. Morgen ga ik alweer voor de 18de keer demonstreren hier in Frankrijk. Ik heb een protestliedje geschreven dat morgen ook in het Engels online komt. Nog steeds verschijnt er dagelijks een artikel op deze site al sinds 2016 is dat zo, elke dag. Verder de podcast en dan loop ik nog steeds met de gedachte is er nog iets meer wat ik zou kunnen doen.
Bij elke website zou je bij het eerste bezoek moeten kijken wie de schrijver is en wat hem motiveert om dit te doen, mag ik je uitnodigen om even te kijken met wie je te maken hebt, of je een klik hebt met mij. Uitzoeken of je dezelfde visie hebt? – Over mij: Statement, visie en doel
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
