Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde dag #288
Voordat je onderstaande artikel wel of niet leest, een Virus dat in staat is om iemand te -besmetten- MOET leven.
Als het leven een monsterfilm was, zouden virussen dan vampieren of zombies zijn? Weerwolven of het monster van Frankenstein? Zouden ze iets heel anders zijn? De eerste stap bij het beantwoorden van deze vragen komt neer op: zijn virussen levend of dood? Hoe bepalen we of iets leeft? Laten we virussen vergelijken met de 7 criteria die onderzoekers hebben opgesteld om te bepalen of iets leeft.
Bron artikel Khan Academy: Are viruses dead or alive?
Countryman J, Gradoville L, Bhaduri-mcintosh S, et al. Stimulus duration and response time independently influence the kinetics of lytic cycle reactivation of Epstein-Barr virus. J Virol. 2009;83(20):10694-709.
- Levende wezens moeten de homeostase behouden
Homeostase heeft alles te maken met balans – kan iets de interne temperatuur of de interne inhoud beheersen? In eerdere ontwerpen van criteria voor het leven was de eis dat levende wezens uit cellen moesten worden gemaakt. Virussen bestaan niet uit cellen. Een enkel virusdeeltje staat bekend als een virion en bestaat uit een reeks genen die zijn gebundeld in een beschermende eiwitomhulling die een capside wordt genoemd. Bepaalde virusstammen hebben een extra membraan (lipidedubbellaag) eromheen, een envelop genaamd. Virussen hebben geen kernen, organellen of cytoplasma zoals cellen, en dus hebben ze geen manier om veranderingen in hun interne omgeving te volgen of te creëren. Dit criterium vraagt of een individueel virion op zichzelf in staat is om een stabiele interne omgeving te handhaven. Hoewel sommigen beweren dat de capside en de envelop virionen helpen weerstand te bieden aan veranderingen in hun omgeving, is de algemene consensus dat virussen niet voldoen aan deze eerste levensbehoefte. Toch zijn er maar heel weinig dingen in de biologie zwart-wit, dus laten we eens kijken hoe virussen het doen met de rest van de lijst voordat we onze definitieve beslissing nemen.
Vonnis: mislukt
- Levende dingen hebben verschillende organisatieniveaus.
Het leven is een ingewikkeld idee, en levende organismen weerspiegelen die complexiteit in hun structuur. Kleinere bouwstenen komen samen om een groter product te maken. Virussen doen dit zeker. Ze hebben genen gemaakt van nucleïnezuren en een capside gemaakt van kleinere subeenheden, capsomeren genaamd.
Vonnis: geslaagd
- Levende wezens planten zich voort.
Een van de fundamentele driften in de natuur is dat een soort zijn genetische informatie doorgeeft. Virussen vermenigvuldigen zich zeker. Hoewel ons immuunsysteem zeker een enkel virion aankan, zijn het de honderdduizenden virionen die in korte tijd worden gecreëerd die onze cellen beschadigen. Virussen moeten gastheercellen gebruiken om meer virionen te creëren. Omdat virussen geen organellen, kernen of zelfs ribosomen hebben, hebben ze niet de tools die ze nodig hebben om hun genen te kopiëren, laat staan om hele nieuwe virionen te creëren. In plaats daarvan komen virussen levende cellen binnen en kapen vervolgens de cellulaire apparatuur van de gastheer om virale genetische informatie te kopiëren, nieuwe capsiden te bouwen en alles samen te voegen. We gebruiken de term repliceren in plaats van reproduceren om aan te geven dat virussen een gastheercel nodig hebben om zich te vermenigvuldigen.
Vonnis: misschien
- Levende dingen groeien.
Levende dingen groeien. Ze gebruiken energie en voedingsstoffen om groter of complexer te worden. Virussen manipuleren gastheercellen om nieuwe virussen te bouwen, wat betekent dat elk virion in zijn volledig gevormde staat wordt aangemaakt en gedurende zijn bestaan niet in omvang of complexiteit zal toenemen. Virussen groeien niet.
Vonnis: mislukt
- Levende wezens verbruiken energie.
Dit criterium is enigszins lastig. Het maken van nieuwe virionen is een hele onderneming, van het bouwen van nucleïnezuren tot het samenstellen van capsiden – dat kost veel energie. Alle energie die in deze constructie gaat, komt echter van, je raadt het al, de gastheer. Hoewel virussen zeker baat zullen hebben bij het gebruik van energie, houden ze zich vast aan het metabolisme van de gastheer om erbij te komen (misschien zijn het vampiers?).
Vonnis: misschien
- Levende wezens reageren op prikkels.
Of virussen reageren op hun omgeving, is een van de lastigste vragen om te beantwoorden. Een reactie op een stimulus wordt gedefinieerd door een bijna onmiddellijke reactie op een verandering in de omgeving. Hoewel ze hun gedrag niet veranderen als reactie op aanraking, geluid of licht zoals mensen, bacteriën of zeesponzen, is er niet genoeg onderzoek gedaan om definitief te zeggen dat virussen nergens op reageren.
Vonnis: onbekend
- Levende wezens passen zich aan hun omgeving aan.
Aanpassing en evolutie gebeuren door onbedoelde veranderingen (mutaties) die gunstig zijn voor een hele soort. Virussen passen zich beslist aan hun omgeving aan. In tegenstelling tot de vorige vereiste, die een onmiddellijke reactie vereiste, is aanpassing een proces dat in de loop van de tijd plaatsvindt. Een virus kan in twee verschillende fasen leven: de lytische fase (waarin het virus actief repliceert in een gastheercel) en de lysogene fase (waarin het virale DNA zichzelf opneemt in het DNA van de cel en zich vermenigvuldigt wanneer de cel zich vermenigvuldigt). Soms heeft een gastheer niet genoeg energie of voorraden om het virus te ondersteunen om zich actief te vermenigvuldigen, dus schakelt het over naar de lysogene fase. Het virus kan uiteindelijk de lytische fase binnengaan als de omstandigheden goed zijn. Dit aanpassingsvermogen maakt het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) net zo moeilijk te behandelen als het is. HIV muteert snel omdat het vaak fouten maakt bij het repliceren van zijn genoom. Omdat het virus voortdurend verandert, is het erg moeilijk om er medicijnen en vaccins tegen te ontwerpen. Eén medicijn kan voorkomen dat een groot aantal virionen zich vermenigvuldigt, maar slechts enkele zullen onaangetast blijven. Die overlevende virionen zullen meer cellen blijven infecteren en kopieën maken van de resistente stammen.
Vonnis: geslaagd
Waar laat dit ons achter?
Zijn virussen levend of dood? We weten dat ze niet dood zijn. De dood is wat er gebeurt als een levend organisme stopt met het uitvoeren van biologische functies, en op dit moment zijn we alleen geïnteresseerd in de actieve deeltjes. Dus leefden ze ooit? De meeste biologen zeggen nee. Virussen zijn niet gemaakt van cellen, ze kunnen zichzelf niet stabiel houden, ze groeien niet en ze kunnen hun eigen energie niet maken. Hoewel ze zeker repliceren en zich aanpassen aan hun omgeving, lijken virussen meer op androïden dan op echte levende organismen. (Denk aan gegevens van Star Trek, Arnold Schwarzenegger in Terminator, de Cylons in Battlestar Galactica of de robots in I, Robot). Net als gekke killer-robots, worden virussen volledig gevormd en vertrouwen ze op hostmaterialen om zichzelf te bouwen en van stroom te voorzien.
Stel je de volgende situatie voor:
Als een virus niet leeft, heeft dat dan invloed op hoe we omgaan met virale infecties? Absoluut. Antibiotica worden bijvoorbeeld gebruikt om bacteriële infecties te behandelen en zijn nutteloos bij het omgaan met een virale infectie zoals griep of waterpokken. Antibiotica richten zich op bepaalde delen van bacteriën in de hoop ze te doden; met virussen is het moeilijk om iets te doden dat in het begin nog niet echt leeft. In plaats van het virus te vernietigen, proberen antivirale medicijnen de replicatie cyclus af te sluiten, zoals het afsluiten van de Android-productielijn.
Wat gebeurt er als een virus een ander virus infecteert?
Wetenschappers vonden een gigantisch virus ter grootte van een bacterie, dat ze mamavirus noemden. Bij nader onderzoek bleek dat er bij dit gigantische virus eigenlijk een kleiner virus was geassocieerd. Toen het mamavirus amoeben infecteerde, creëerde het een gigantische virusfabriek, waarvan de machines vervolgens werden gekaapt door het kleinere virus (Spoetnik). Sommige wetenschappers hebben erop gewezen dat als een virus ziek kan worden, het als een levend wezen moet worden beschouwd. (Pearson).
Het Duitse Hoge Gerechtshof sprak zich uit in een zaak van Dr. Stefan Lanka uit 2011. Kan wetenschappelijk aangetoond worden dat een levend virus bestaat? Het antwoord in 2016 “Nee”, …
Noot: Met alle nieuws wat we horen over virussen die buiten het lichaam kunnen overleven kun je hier wel de conclusie trekken dat dit dus indianen verhalen zijn, buiten het lichaam muteren, idem indianen verhalen. Bij alle 7 bovenstaande punten had geslaagd moeten staan hierboven.
– HM
Persoonlijk vertrouw ik volledig op een optimaal immuunsysteem om een virus te verslaan op het moment dat het lichaam een overvloed aan binnendringers moet ‘behandelen’. Een optimaal immuunsysteem is echter iets wat niet veel mensen -zelf- ondersteunen gezien de slechte staat van ‘onze’ voedingsketen. De reden daarvoor lees je onder andere hieronder, en daarover wordt totaal niet over gesproken in het vaccinatiedebat, ….
Zoals we op de gezondheidsradio podcast al vaststelden in 2009 (de voorloper van dotcom.radio het levend virus tijdens de Mexicaanse griep “pandemie”, HET IS ALLEMAAL NEP !!
Bij elke website zou je bij het eerste bezoek moeten kijken wie de schrijver is en wat hem motiveert om dit te doen, mag ik je uitnodigen om even te kijken met wie je te maken hebt, of je een klik hebt met mij. Uitzoeken of je dezelfde visie hebt? – Over mij: Statement, visie en doel
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
