Je kan nog zo slim zijn, een probleem onderkennen, iets zien gebeuren. Als je het niet simpel uit kan leggen in een enkel regel dan gaat de boodschap totaal verloren.
Enkele dots met elkaar verbinden (connecting) en voilà, ik kan je nu duidelijk vertellen hoe de vork in de steel zit, en het is simpeler dan je denkt.
In 2004 en enkele jaren daarna vertegenwoordigde ik het Amerikaanse lab. SpectraCell die intracellulaire vitamine analyses maakten waardoor men over een groter tijdsbeeld van zo’n vier tot zes maanden kon terugkijken naar de prestaties van het lichaam die het gevolg waren van de aangeboden vitamines en mineralen in het lichaam. Duidelijk gesteld, het aanbod van vitamine en mineralen, wat je eet dus, dat bepaald hoe royaal of zuinig het lichaam moest omgaan die deze -leven- schenkende stoffen verschaffen. Ben je royaal voorzien van bijvoorbeeld vitamine C dan zal jij niet ziek worden bij de griep en een ander wel.
Dat intracellulair testen deed men door de witte bloedlichamen op kweek te zetten gedurende een aantal uur. Ik leerde echter al snel uit de praktijk dat de bloedcellen heel gevoelig waren, binnen liefst 20 uur in het lab dienden te zijn vanuit -waar dan ook- ter wereld. Een aantal testen waren mislukt omdat bij het transport de samples te veel koude hadden moeten doorstaan tussen het vertrek van de terminal en laden in het vliegtuig. -Levend- weefstel is gevoelig, zo was de boodschap.
Op een van mijn vorige gezondheid sites had ik een mooie stelling staan; “Het lichaam is ontworpen en heeft de blauwdruk om je gezond te houden”. Een mooie gedachte, mits natuurlijk jij zo slim bent om je lichaam de bouwstoffen te geven om die taak naar behoren te kunnen uitoefenen. Daar gaat het dus al grotesk totaal mis met onze niet zo ‘super’markt voeding, chemische ingrediënten, hulpstoffen en modern -nano- gedoe.
Nu had ik ook tijdens een lezing van Dr Robert Verkerk van de ANH vernomen dat slechts 11 procent van alle medicijnen ten alle tijden doen wat er op de verpakking staat. Dit alles stond vermeld en beschreven in een artikel van het British Medical Journal (BMJ) op mijn ander site toen ook reeds in 2007 aangehaald. Noot: Dan moet je dus geen twee medicijnen gelijktijdig innemen want dat stort dit cijfer in tot onder de nul komma, -weet ik veel- procent. Niet best dus als je vertrouwt met je gezondheid op deze middelen. Nooit veel reacties op geweest, ook niet toen dit onderzoek uit hert BMJ in 2014, zeven jaar na dato gepresenteerd werd op het NOS journaal. Ook toen stortte de medicijnenmarkt niet in elkaar.
Deze week las ik een uiteenzetting over het Corana ‘virus’ van boekenschrijver en onderzoeksjournalist Jon Rappoport die bij mij een bel deed rinkelen. Kijk zo kan je dit ook uitleggen:
We weten allemaal, ten minste dat hoop ik, dat bij orgaandonatie het gewenst onderdeel al uit het lichaam verwijderd wordt als je nog in levende toestand verkeerd en niet -even later-. Zo stelde Jon is dat ook met weefsel onderzoek in het laboratorium.
“Zelfs wanneer weefselmonsters uit het lichaam worden genomen, op de juiste manier worden gescheiden door middel van een centrifuge en vervolgens worden waargenomen onder een elektronenmicroscoop, door de meest competente en eerlijke onderzoekers, krijg je nog steeds dode beelden van dode deeltjes. Zoals onderzoeker Karma Singh heeft opgemerkt, weet je op basis van die foto’s niet wat dergelijke deeltjes doen of niet doen als ze leven en in het lichaam zijn geïntegreerd.”
– Jon Rappoport
Al het onderzoek in een lab naar ziektes, medicijnen, vaccinaties zal dus alleen -levend- bij mensen te testen zijn in een levensechte situatie. Laat men nu bij het testen van vaccinaties juist bij Big Farma altijd de drogreden geven dat dit inhumaan is om mensen te gebruiken voor testen als ware het proefkonijnen. De laboratorium testen zijn dus al gauw zoiets van, wij denken dat, we hopen dit, we denken zoiets waar te nemen, en daar is dus de ‘weten’schap op gestoeld.
Dan kijk ik liever naar de duizenden jaar oude natuurgeneeskundige testen, ik stop er dit voedingsmiddel in en dan gebeurd er ook echt dat. Duizenden jaren opgetekend uit ervaring en gaat het mis dan wordt de patiënt niet beter maar gaat tenminste ook niet dood aan een vervelende ‘bijwerking’.
Laten ze deze manier van onderzoek nu niet erkennen in de wereld van de moderne geneeskunde. Daar spreekt men liever van dubbelblind onderzoek, juist dit woord heeft sinds de duidelijke uitleg van Jon Rappoport een nieuwe betekenis voor mij gekregen. -Blind onderzoek- en dubbelblind want de wetenschappers zouden toch wel beter moeten weten dan het resultaat verkregen van dood weefsel. Maar zoals elke beursman weet. Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst.
Noot: Een regen dagje vandaag, geen tijd om op en aan de tuin te werken om de zaken voor te bereiden en -leven- schenkende voeding te gaan kweken deze zomer. Heel wat anders dan de super(markt) voeding die met hulpstoffen voor een langere duur -houdbaar- worden gehouden terwijl sommige vitamines al binnen 24 uur voor de helft zijn verdwenen uit die -niet meer zo verse- voeding.
Terug naar de titel, onderzoek naar medicijnen kan nooit in een lab. met dood weefsel.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
