Vele mensen zijn alle zicht verloren op de realiteit.
Daar gaan we weer. Kijken we eerst even naar de gezondheid dan zien we in de blauwe zones mensen leven die moeiteloos in goede gezondheid de honderd halen. In streken waar de ‘moderne’ westerse leefstijl nog niet heeft toegelagen. Dat is dus de realiteit die we kunnen her introduceren in ons leven. Ergens gaat er dus iets massaal verkeerd in ‘onze’ realiteit als we zien hoe ziek velen in feite door het leven heen moeten worstelen. De vraag is dan; “Is wat we doen dat allemaal wel waard?”
De andere kant van de medaille, …
Als je eenmaal bewust bezig bent met je gezondheid is de moderne geneeskunde met zijn arsenaal aan chemische medicamenten iets waar je maar al te graag ver uit de buurt blijft.
Aan de andere kant heb je voedingsmiddelen in huis waarvan bewezen is dat ze goed van pas kunnen komen bij zeer ernstige ziektes en gevaren waar we in de media allemaal bang voor gemaakt worden. Deze zelfde voedingsmiddelen die deze ziektes kunnen genezen houden je echter ook preventief gezond in een kleine dagelijkse dosis. Dat geeft je een hoop minder stress in je leven en deze kennis eigen maken is zeer zeker de moeite waard.
De politiek speelt een MEGA rol in een ieder zijn leven.
Kijk je dan naar een klein dorpje hoe de mensen daar samenleven, allemaal op enig moment van het leven afhankelijk van elkaar dan zal je als buitenstaander verrast staan hoe die samenleving functioneert. Je vraagt je dan af of het wel ‘gezond’ is om in de kleine ‘levensruimte’ van de stad goed is om met elkaar te ‘leven’?
Is het niet zo dat in een kleine samenleving mensen zaken wel onder elkaar oplossen?
Is het niet zo dat hoe groter de samenleving, hoe meer er ‘bestuurd’ moet worden?
Is dan een superstaat net als de EU geen onbestuurbaar monster geworden?
Moeten we dan ook niet voor de belangrijke zaken het bestuur dicht bij de mensen houden?
Is dan bestuur op landsniveau al niet de -ver van het bed show- om belangrijke beslissingen te nemen?
Kunnen we die -ver van mijn bed- bestuurders wel ons belang toevertrouwen?
Moet dat niet beslist worden in een zo klein mogelijke groep als het belang echt groot is?
Hebben we daar in onze moderne tijd niet het ultieme gereedschap voor?
Zou jij dus ook niet willen stemmen per referendum?
Om de groep zo klein mogelijk te houden?
En met de optelsom van al die kleintjes iets groots te bouwen?
Is democratie niet de grote optelsom van eigen belang?
Kan daarom alleen al het huidige systeem nooit een democratie genoemd worden?
Heeft iemand ergens nog een spelt die je hier tussen kan steken?
Moet ik je nog verder uitleggen hoe je kan gaan stemmen, in je eigen belang?
In mijn betoog heb ik je louter vragen gesteld.
Zijn dan -in dat licht bezien- stemmers op het partij kartel, … eigenlijk onnadenkende mensen, die zichzelf niet al te veel af hebben afgevraagd?
Zijn dan al die mensen niet een beetje mede verantwoordelijk voor het scheppen van de onrealistische wereld?
In het dorp waar een ieder op enig moment afhankelijk is van de ander zal men eerder geneigd zijn in vrede samen te leven. heb je dan ook niet met jouw stem een dikke “JA” gegeven aan oorlogen, handelsgeschillen, chemische voeding, nep geld, fake nieuws media en al die andere misstanden.
Hé, doe me een lol en ga eens nadenken !
Leuk zo’n betoog bestaande uit louter vragen en een enkel uitroepteken, ….
We gaan nog eens kijken naar die andere kant van de medaille en het leven in een onrealistische wereld.
Vele jaren dacht ik als zovelen in vrijheid te leven, maar het begrip de Matrix gaf mij daar hele andere inzichten over. Maar ook het leven in de matrix kent een andere kant van de medaille. Wat als je al langzaam maar zeker toe aan het leven bent naar wat het grote nieuws in de wereld gaat worden.
Ik zie, ik zie, wat jij niet zit, blijf zitten waar je zit en verroer je niet, … je kent dat kinderliedje vast nog wel.
Ik zie wat de media je niet willen en durven te vertellen. Ik ben stap voor stap zoals zovelen bijgeschoold door “Q”. Ik voel het als mijn verantwoording om zaken te weten die mij direct aangaan. Het is namelijk mijn eigen belang om me te beschermen tegen de gevaren van de overheid, de gevaren van het politieke kartel, de gevaren van het farmaceutische kartel, de gevaren van het financiële kartel.
De afgelopen 20 jaar waren heel onrealistisch voor mij en mijn medestanders die eenzaam de strijd aangingen met al deze kartels. De strijd die niet meer betekende als gewoon simpel de anderen voor te lichten, een eenzame strijd waarbij je voor gek versleten werd, en natuurlijk voor complot gekkie. We kwamen bij elkaar in kleine groepjes om informatie te delen. De een schreef een boek, de ander organiseerde voorlichtingsavonden, weer een ander maakte video filmpjes, flyers, websites, een radio programma, weer een ander legde zich toe op WOB verzoeken en was juridisch de luis in de pels.
Nu na vele jaren beginnen al deze zaken druppelsgewijs door te dringen bij een groter publiek, maar nog steeds sneuvelen dagelijks mensen in die oude matrix en gaan ze dood door onwetenheid een gebrek aan kennis en angst om zelf beslissingen te nemen.
We spreken hier echt niet meer over – de klok staat op vijf voor twaalf- maar we zijn al -uren over tijd- !!
- Heel onrealistisch om het van twee kanten te bekijken.
- Alle informatie ligt zo voor het grijpen.
- Maar nog steeds laten tevelen onder ons hun oren hangen naar de fake nieuws media.
Lezen braaf hun krantje, kijken het acht uur nieuws en halen hun schouders op met de gedachte; “Kunnen wij daar iets aan doen?”
JA DAT KAN, en het enige wat je hoeft te doen is wakker te worden in de echte wereld en via een actieve opstelling mee te gaan helpen om een betere wereld te gaan creëren, een betere wereld te gaan scheppen, wij allemaal dat kleine steentje bijdragen alsof we met z’n allen in een klein dorpje wonen en goed voor elkaar zorgen. Afhankelijk van elkaar.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
