Ontwaakte financiële deskundigen stellen in hun eerste woede onwettige speculaties van grote speculanten of deviezenhandelaren graag gelijk aan casino-oplichterijen. Deze vergelijking doet echter onrecht aan de casino-exploitanten. Zij delen namelijk in de regel kleinere of grotere winstaandelen met de samenleving, dit in tegenstelling tot talrijke grote speculanten.
Winsten privatiseren – verliezen gemeenschap bezit
www.kla.tv/13729 21.01.2019
Ontwaakte financiële deskundigen stellen in hun eerste woede onwettige speculaties van grote speculanten of deviezenhandelaren graag gelijk aan casino-oplichterijen. Deze vergelijking doet echter onrecht aan de casino-exploitanten. Zij delen namelijk in de regel kleinere of grotere winstaandelen met de samenleving, dit in tegenstelling tot talrijke grote speculanten. Zo vloeien bijvoorbeeld 50% van de Zwitserse casinowinsten direct in de ouderdoms- en nabestaandenverzekering AHV. Veel grote speculanten daarentegen manoeuvreren hun dividendwinst van soms meer dan 500 miljoen CHF handig langs de samenleving heen – m.a.w.: Zij genieten volledig privé en belastingvrij van hun speculatiewinsten. En nu komen we tot de kern: Als de casino-exploitant failliet gaat, blijft dit enkel zijn privézaak. Hij kan zijn casinoschulden niet als verhaalrecht afwentelen op de samenleving in de zin van: “Ik gaf jullie ook deel aan mijn winsten, laten we nu ook mijn speculatieverliezen delen.” Anders zou iedere andere ondernemer dit ook kunnen zeggen. Dezelfde rechten voor iedereen. Fout! Bij bepaalde grote speculanten en deviezenhandelaren is het namelijk niet zo. Velen van hen kunnen, als zij met speculeren miljarden hebben verloren, hun verliezen gewoon afwentelen op de samenleving – op ons, de belastingbetaler. Talloze bank- en verzekeringsinstellingen die in privébezit zijn, brengen het in de hele wereld nog altijd zo in praktijk. Zolang zij met hun speculatiehandel miljardenwinsten opstrijken, vermeerderen ze hun privé-vermogen; als ze daarentegen miljarden verliezen, kunnen ze die gewoon op de samenleving – dus de belastingbetaler – afwentelen. Hun belastingvrij, op slinkse wijze verkregen privévermogen blijft daarbij onaangetast samen met hun grote lonen. In sommige gevallen blijven zelfs de bonussen beschermd.
Sommige politici zingen daarom steeds opnieuw huichelachtige goede-nacht-liedjes, om de bedrogen volken niet te wekken uit hun steeds rustelozer wordende slaap. Deze slaapliederen suggereren de burgers dat bij toekomstige financiële crisissen de banken, die hebben verloren met speculeren, er zelf voor moeten opdraaien … samen met hun aandeelhouders. Maar gezegd is nog lang niet gedaan.
In de praktijk knoeit de politiek echter nog altijd alleen aan de symptomen in plaats van de echte kankergezwellen aan te pakken. De banksters, die miljoenen verdienen aan lonen en bonussen door speculatieve handel, vormen nog steeds de kankergezwellen. Maar ook talloze verzekeringsmaatschappijen en grote ondernemingen zoals bijvoorbeeld de pharma, telecommunicatie, stroomvoorziening, wetenschap, en in toenemende mate ook post, landbouw, enz. enz. doen hetzelfde. Ze speculeren allemaal, niet met hun eigen geld, maar met het geld van het volk. En ze verliezen met speculeren ook steeds heel veel vermogen van het volk. Daarna ontbreekt het hen aan het nodige aandelenkapitaal, d.w.z. eigen vermogen, om hun verkeerde speculaties te kunnen vereffenen. Particuliere bankiers, die met ons geld miljarden winst maken – vooral door speculatie – lenen ons geld in toenemende mate zelfs uit tegen negatieve rente. Men kan zich in feite afvragen: Hoe dom zijn we eigenlijk? En hoe lang nog? Wanneer roepen we eindelijk al die zware speculanten ter verantwoording voor hun speculatieve schulden? De belastingbetalers springen telkens weer blind bij voor zulke misdadigers, omdat ze helemaal niet weten wat ze daar doen. Het hele geldsysteem werd op zo’n ingewikkelde manier aan de volkeren gepresenteerd dat die het simpelste bedrog niet meer kunnen doorzien.
‘Zolang de speculanten hun winsten nog privatiseren maar hun verliezen afwentelen op de samenleving en daarbij nog hun reuzenlonen en bonussen behouden, heeft iedere criticus die de bank- , verzekering- en speculatiehandel schandalig of zelfs crimineel noemt, gelijk.’
Met deze schandalige praktijk hebben de bankiers de wereld aan de rand van de afgrond gebracht. En ze zullen het steeds opnieuw doen, tot het volk daartegen opstaat en eist dat de door de bankspeculanten geleden verliezen alleen van hen worden teruggeëist. Hetzelfde geldt voor alle gelijkaardige speculatie- en bedrijfsmodellen voor herverdeling. In een mum van tijd werden op deze manier namelijk miljarden euro’s ingezameld en ging het de bedrogen burgers veel beter.
Maar onze eigen zogenaamde veiligheidssystemen zelf barricaderen iedere correctie. Hoe zit dat? Heel eenvoudig: Door het dulden van onwettige, geheime netwerken, zeg maar van zich onderling bevoordelende vervlechtingen van controleurs en gecontroleerden. De meerderheid zwijgt hierover enkel omdat ze daarover te weinig wordt geïnformeerd of gewoon berustend is, hoewel zij een permanent slachtoffer zijn van deze vervlechting.
En door dit stilzwijgen laten de bedrogen volken alweer een nog grotere hebzucht opkomen onder de speculanten in staats-, economische en verzekeringskringen. Daarbovenop worden deze soms oeroude elites door het hulpeloze zwijgen van het volk bovendien nog regelrecht aangemoedigd, hun privatiseringsbedrog voort te zetten en zelfs nog uit te breiden richting afschaffing van het contant geld, negatieve rentes enz. De uitermate listige privatisering van de winsten en vergemeenschappelijking van de verliezen maakt sinds decennia deel uit van ons dagelijks leven. Door de voortdurend toenemende geldzorgen is men vergeten dat er in rechtstaten, zoals in theorie de onze, het nog niet zo lang geleden gebruikelijk was om alleen de verantwoordelijken ter verantwoording te roepen. Rechtbanken konden straffen tot 10 jaar gevangenis opleggen.
De belastingbetalers zullen net zolang moeten opdraaien voor dit waanzinnige wanbeheer tot zij de schuldencyclus terugbrengen op het hoofd van de echte veroorzakers. Al ze dat niet doen, razen de volken met 100% zekerheid rechtstreeks naar de volgende schuldenafgrond. Dat weet iedere regering van deze wereld met grote zekerheid. Toch wordt dit alles en nog veel meer geaccepteerd.
Onze wereld wordt van alle kanten existentieel bedreigd door vijandige technologieën, systemen van subsidies, privatisering en velerlei ander wanbeheer. De tijd ontbreekt om al deze catastrofale herverdelingssystemen te beschrijven. Daarom is het de hoogste tijd om het slapende en door de media verstarde volk wakker te schudden, zodat het de onwettig opgelegde schulden van zich afschudt en de schuldenlast enkel en alleen teruglegt op het hoofd van de echte veroorzakers!
van si.
Bronnen/Links:
Stromversorgung:
https://uni.de/redaktion/atomausstieg-gewinne-privatisieren-verluste-sozialisieren
Agrar-Wirtschaft:
Banken:
Versicherungen:
Privatunternehmen: Beispiel Katastrophe Loveparade:
