Nano technologie, een zegen voor de mensheid, een bedreiging voor de gezondheid en / of een risico in de handen van ‘terroristen’.
Zoals het wel vaker gaat met moderne ontwikkelingen, de kosten gaan voor de baat. In het moderne bedrijfsleven kijken de aandeelhouders mee over de schouders van ontwikkelaars en wetenschappers. Ze willen veiligheidstesten tot een minimum beperken om ze snel mogelijk hun investeringen terug te kunnen verdienen. Wat dit in de praktijk betekent hebben we al vele malen gezien bij onder andere de farmaceutische industrie waar kortstondig geteste medicijnen toegepast worden op werkelijk miljoenen mensen, … om nadien te ontdekken dat dit vele mensenlevens heeft gekost waarna uiteindelijk het medicament van de markt verdween. Deze voorbeelden zijn er legio met onder andere de pijnstiller Vioxx en recentelijk staat het middel Avandia voor diabetes weer op de verdachtenlijst. Het kwalijkste aan deze zaak is dat de ontwikkelaar GlaxoSmithKline al vele jaren op de hoogte was van de dodelijke … eh bijwerkingen.
In hoeverre mag je dan vertrouwen op fabrikanten van nieuwe medicijnen, voeding ingrediënten, genetisch gemodificeerde voeding en nano technologie? Terwijl er nog geen of weinig informatie beschikbaar is over mogelijke gezondheid risico’s, giftigheid of milieu bedreigingen wordt nano technologie al wel toegepast in commerciële producten. Dit gebeurd vaak zonder dat de consument daar zicht op heeft. Belangrijke aspecten zijn ook hier weer, wat is de interactie van deze microstofjes? Kunnen nanodeeltjes uit de verpakking in het voedsel trekken bijvoorbeeld. Met zo’n slordige 60.000 chemicaliën komt men er nu in de praktijk ook pas achter dat sommige stoffen ongewenste nevenreacties vertonen na vele tientallen jaren gebruik. Nadat het de gezondheid en levens heeft verwoest van vele onwetende mensen.
Terughoudendheid is dan ook zeer gewenst temeer om dat uit de praktijk gebleken is dat zaken vaak onomkeerbaar zijn en blijven rondwaren in het milieu.
Voeding veiligheid organisaties spreken dan ook over nano technologie in termen van; specifieke onzekerheden, gelimiteerde kennis, moeilijk te karaktiseren, moeilijk te detecteren, moeilijk te meten, moeilijk te analyseren, mogelijk gebruik en blootstelling zijn een mysterie. De Europese voeding autoriteit (European Food Safety Authority). zegt hierover ten aanzien van het risico management; “Voorzichtige zaak voor zaak benadering”
In April stelde het Europese Parlement nog dat nanotech producten van de markt gehaald zouden moeten worden totdat er meer bekend zou zijn over de veiligheid.
We kunnen inmiddels al wel stellen dat: Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid werd de gezondheid meer bedreigt door de aanwezigheid van giftige stoffen dan nu.
Zoals onderstaande link naar het artikel, nano technologie een vloek of een zegen al aangeeft, het kan wel degelijk een zegening zijn om deze nieuwe techniek te omarmen. Het kan het de wetenschappers, ontwikkelaars en aandeelhouders niet van de verplichting ontslaan om eerst uitermate voorzichtig om te gaan met de mogelijke gevaren en risico’s.
– Henk Mutsaers
Nanodeeltjes in de babykamer
Voedingsbh’s waarin nanozilver is verwerkt, babyvoeding met nanodeeltjes als antiklontermiddel. Nanotechnologie is overal, dus ook in baby- en kinderproducten. Het wordt toegepast in de chemische, technische en medische wereld en nanodeeltjes worden verwerkt inconsumptieartikelen. Vrouwen- en Milieu Netwerk WECF start daarom deze maand een voorlichtingscampagne voor jonge (groot)ouders over nanotechnologie
WECF maakt zich sterk voor de gezondheid van alle kinderen door te werken aan betere wetgeving en handhaving, een groter aanbod aan gezonde en veilige producten en betere informatie aan ouders. Met de campagne “Nano in de babykamer” wil het netwerk, insamenwerking met retailers, producenten en wetenschappers, werken aan meer bewustwording over het gebruik van nanotechnologie in alledaagse consumptieartikelen, met name bij producten die gebruikt worden door (zwangere) vrouwen en kleine kinderen. Aan de hand van gefilmdeinterviews met retailers, producenten en experts leidt WECF jonge ouders door de virtuele babykamer.
Nanodeeltjes: schadelijk voor je baby?
“Zolang de veiligheid van nanodeeltjes niet gewaarborgd kan worden, vinden wij dat producten met nanotechnologie zeer zorgvuldig moeten worden onderzocht en dat er uit moet worden gegaan van het voorzorgsprincipe”’, stelt Marie Kranendonk, oprichtster van WECF, ‘We zitten niet te wachten op een probleem waarvan de gevolgen vergelijkbaar zouden kunnen zijn met die van asbest.’
WECF wil daarom ook goede wet- en regelgeving rondom de verschillende soorten nanodeeltjes en is blij met de beslissing van het Europese Parlement vorige maand om veiligheid voorop te stellen als het om toepassing van nanodeeltjes in voedsel gaat. Kranendonk: “Uit onderzoek blijkt dat nanodeeltjes de bloed- en celbarrières gemakkelijk passeren. De mens is in de evolutie niet uitgerust met afweermechanismen om nanodeeltjes te weren uit kwetsbare organen of debaarmoeder. Wij vragen dus om extra voorzorg en goed onderbouwd onderzoek voordat toepassingen worden gebruikt die mogelijk schadelijk kunnen zijn voor zwangeren, baby’s en kinderen. Daarnaast reageren mannen en vrouwen, vanwege hun lichaamsbouw, anders op blootstelling aan bepaalde stoffen en mogelijk dus ook op nandeeltjes. Het is dan ook belangrijk dat de overheid duidelijke regels stelt en zorgt voor goede wetgeving”.
Wat is Nanotechnologie?
Bij nanotechnologie, een nieuwe techniek, gaat het om kunstmatig gemaakte, zeer kleine deeltjes van een stof. Deze deeltjes hebben andere eigenschappen dan grotere deeltjes van dezelfde stof en worden juist daarom gebruikt. Toepassingen variëren van krasvrije autolak tot zonnecellen, zonnebrandcreme en medicijnen. Juist doordat nanotechnologie zo nieuw en anders is, weet niemand welke gevaren de nieuwe materialen met zich meebrengen. Bijna al onze elektronica zoals LCD schermen en smart phones bevatten tegenwoordig chips op nanoschaal. Het is belangrijk te beseffen dat niet in alle ‘nanoproducten’ daadwerkelijk nanodeeltjes zijn verwerkt. Vaker is nanotechnologie in het productieproces gebruikt. Het is echter lastig om erachter te komen of een product nanodeeltjes bevat.
De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) heeft in 2009 inventariserend onderzoek gedaan naar de Nederlandse markt van consumentenproducten met nanodeeltjes. Dit gebeurde op verzoek van het ministerie van VWS die de gegevens gebruikt voor beleidsontwikkeling.Voor consumenten ishet soms niet mogelijk om producten met nanodeeltjes te herkennen omdat er nog geen verplichting is om nanotoepassing op producten te vermelden.
WECF
WECF is een netwerkorganisatie bestaande uit meer dan 100 vrouwen- en milieuorganisaties in veertig landen in Europa en de EECCA regio (Oost-Europa, Kaukasus en Centraal-Azië) die gezamenlijk werken aan duurzame ontwikkeling, bescherming van gezondheid en milieu enarmoedebestrijding. Met ons projectwerk ontwikkelen we praktische en betaalbare oplossingen op het gebied van chemicaliën, sanitatie, energie en voedselproductie. Met ons beleidswerk brengen we de perspectieven van vrouwen voor het voetlicht op Europees, VN, nationaal en internationaal niveau.
Meer weten? Bezoek onze virtuele babykamer op: www.nano.eenveilignest.nl´Nano in de Babykamer’ wordt mede mogelijk gemaakt wordt door Nanopodium www.nanopodium.nl. DeCommissie voor de Maatschappelijke Dialoog over Nanotechnologie wordt geïnformeerd over de uitkomsten van dit project.
