Nachtschade familie. Problemen met deze populaire voedselsoorten.
De Nachtschadesoorten zijn lid van een enorm grote plantenfamilie die Solanaceae heet. Die soorten die ons in het Westerse voedingswijze het meeste zorgen maken zijn tomaten, aardappels (geen zoete aardappels of yams), eierplant, en paprika´s – dit zijn alle paprika´s inclusief chilipepers, habanero´s, cayenne pepers en paprika (geen peperkorrels, zie verder). De paprika duikt over al op in vele smaakvolle mengsels en staat vaak onder ¨specerijen¨ beschreven op de labels met ingrediënten.
Andere nachtschade-achtigen zijn goji-bessen (de nieuwe geliefde in de anti-oxidanten groep), ashwagandha (een kruid uit de ayurvedische geneeskunde) Cape gooseberries ( niet-normale kruisbessen), gemalen kersen en de zogenoemde Amerikaanse huckelberrysoorten uit de tuin (geen blauwe bessen).
Ik ben een naturopatische arts met eigen praktijk en zal maar meteen in het begin al zeggen dat ikzelf tegen het gebruik van voedsel uit de nachtschadefamilie ben. Ik at voorheen wel een ton er van maar vermijd ze nu zo veel als maar mogelijk i.v.m. pijnbestrijding. Volgens mij is pijnmanagement – dat is langdurig gebruik van pijnbestrijders zonder enigerlei effect van echte verlichting van de pijn – voor schemielen. Voor mij en veel van mijn patenten ligt het antwoord op het duurzaam laten verdwijnen van pijn in de vermijding van de nachtschadefamilie.
Waarom zouden we ons daar nu zorgen over moeten maken ? Omdat het zeer waarschijnlijk is dat je deze voedselsoorten veel eet en je je niet kunt voorstellen dat ze op de een of andere manier slecht voor je kunnen zijn. Wel, als je bijvoorbeeld lijdt aan ontstekingen, gewrichtspijn of breuken, dan zal door het vermijden van de nachtschade-familie je pijn grotendeels verminderen, het doet er niet toe of ze nu wel of niet de oorzaak van je pijn zijn. Ben je gevoelig voor weersveranderingen ? Dit kan een indicatie zijn dat je nachtschade-gevoelig bent. Spierpijnen en verkramptheid, ochtendstijfheid, slecht genezen, artritis, slapeloosheid en galblaasproblemen – al deze kunnen veroorzaakt worden door de nachtschadefamilie. Deze familie kan ook zuurbranden veroorzaken – veel mensen weten dat al omdat ze op deze manier reageren als ze paprika´s of tomaten eten.
Net als soya zijn de meeste nachtschade-soorten relatieve nieuwkomers in de Europese Westerse Voedingswijze. De tomaat kwam in het begin van de achtiende eeuw naar Noord-Amerika en werd toen ¨liefdesappel¨ genoemd, en alleen gebruikt als ornamentele plant. Zo lieten de mensen de tomatenplant wel groeien omdat ze die leuk vonden, maar niet om te eten, omdat ze dachten dat die giftig was. De bladeren van de nachtschadeplanten zijn ook erg giftig (veehouders weten dit goed) en de meeste mensen vermeden het fruit er van net zo goed ook.
Tijdens een hongersnood in 1782 klaagden Schotse hooglanders over ¨dropsy¨ een oude benaming voor oedeem of zwelling die vaak in verband stond met congestief hartfalen, als ze veel aardappels aten. Russische krijgsgevangenen in de Tweede Wereldoorlog kwamen terug naar huis met gevorderde gevallen van deze dropsy, waarvan de schuld lag in het vele aardappels eten. Een oud spreekwoord in New Hampshire in 1719 luidde dat witte aardappels het leven van de mensen zou verkorten.
De eierplant groeide in het begin ook eerst als ornamentale decoratieve plant, en die werd niet gegeten tot voor korte tijd geleden in Noord Amerika. volgens Dr. Norman Childers, auteur van The Artritis Diet, was rond het Middellandse Zee gebied bekend dat de eierplant krankzinnigheid veroorzaakte als die een maand lang dagelijks werd gegeten, en had die de bijnaam ¨mad appel¨. Hoeveel andere voedselsoorten hebben een dergelijke reputatie ?
Het is heel makkelijk om via het Westerse dieet te veel nachtschade-soorten binnen te krijgen, vooral dan als je een foodie bent. Zo kun je bijvoorbeeld salsa op je ontbijteieren hebben, en aardappelsalade als lunch, en s´avonds eierplant met paprika, dit samen met andere kruidige gerechten.
Dit is een hoge dosis aan nachtschade-soorten in meerdere combinaties die dan zo per dag gegeten worden. Inderdaad is het een hoop werk om alle nachtschade-soorten te gaan vermijden. Dit kan makkelijk worden gedemonstreerd door het menu van een restaurant te lezen – nachtschadesoorten zijn overvloedig daarin aanwezig. Als men nu in termen van nachtschadegevoeligheid spreekt om die uit de voedingswijze te houden, is dit bijna hetzelfde als dat men het over gluten-overgevoeligheid heeft.
Voor diegenen die denken dat ze ¨alles¨ hebben geprobeerd tegen de artritispijn, hebben ze wel van alles geprobeerd maar niet de nachtschedefamilie weg gelaten – volgens mij is dit iets dat je eens moet proberen. Ik kan je als naturopatsche arts vertellen dat ik vele remedies heb geprobeerd voor mijn pijn in mijn midden deel van mijn rug, maar het vermijden van de nachtschade-familie leverde al minstens 90% op. Als je bij een van die mensen hoort die een behandeling tegen de pijn hebben gedaan (egaal of dat chiropraktisch, accupunctuur, laser, energetische geneeskunde of wat dan maar ook was) en die maar een dag of twee verlichting opleverde, dan ben je mogelijk gevoelig voor de nachtschade-familie.
Een lichaamstherapeut vertelde me eens dat als een patiënt niet beantwoordt op de behandeling, dan moet een van de eerste dingen die men moet overdenken de gevoeligheid voor de nachstschade-familie zijn – – – er is gewoon niets anders dat iemand kan doen om te helpen om iemand van zijn pijn af te helpen als de oorzaak komt door de nachtschade-familie – – – omdat als ze eens weer enkele nachtschade-achtigen eten, de pijn weer zal terugkeren zoals die van te voor was. Droevig maar waar is dat ik er in mijn praktijk vele malen getuige van ben geweest.
CALCITRIOL IN DE NACHTSCHADE FAMILIE.
De nachtschade-familie wordt beschouwd als bestaande uit ¨calcinogene¨ planten, dat komt omdat ze calcinose veroorzaken, wat een calcificatie van zacht weefsel is als ze door dieren worden gegeten. Deze calcificatie treedt op omdat ze calcitriol bevatten (1,25 dihydroxy vitamine D), de meest actieve vorm van vitamine D. Maar let op, en onthoud goed dat calcitriol geen vitamine D3 is (cholecalciferol). Dit is een zeer belangrijk verschil zoals je straks zult zien.
Bij mensen is calcitriol normaal gesproken het eindproduct van het vitamine D metabolisme, dus laten we aan het begin beginnen. Cholecalciferol, of vitamine D3, wordt in de huid gevormd door de werking van zonlicht, of kan via voedsel of supplementen worden geconsumeerd. In de lever wordt vitamine D3 omgevormd tot calcidiol (25- hydroxycholecalciferol, de substantie die we in het bloed testen als maatstaaf van de vitamine D status). Vervolgens transformeren de nieren het calcidiol tot calcitriol (1,25 – dihydroxy vitamine D).
Calcitriol is een zeer krachtig hormoon, duizenden malen krachtiger dan vitamine D3. Men zegt dat calcitriol het krachtigste hormoon is in het menselijk lichaam. De productie van calcitriol wordt zeer nauwsluitend gereguleerd door de nieren.
Waarom moet die zo goed gereguleerd worden?
Calcitriol signaleert de ingewanden om calcium uit onze voeding te absorberen. Terwijl we absoluut calcitriol nodig hebben om onze stevigheid van de botten te kunnen behouden, leidt een te veel aan calcitriol van enigerlei bron tot hypercalcemia – wat ook hoog calciumnivo in het bloed genoemd wordt.
Het lichaam heeft deze situatie niet graag en wil het calciumnivo zo snel mogelijk weer terug tot normaal brengen, omdat een onbalans van de mineralen in het bloed speciaal ook het hart affecteert.
De snelste oplossing voor het lichaam is om deze surplus aan calcium in de zachte weefsels af te zetten. Elke hypercalcemie episode duurt waarschijnlijk maar zeer kort, alhoewel laat iedere episode een kleine afzetting achter. Na verloop van langere tijd leiden deze afzettingen tot een toestand die calcinose heet.
Overconsumptie van calcitriol uit de nachtschade-familie kan het controlemechanisme van de nieren omzeilen en door de tijd heen leiden tot calciumafzettingen in de zachte weefsels zoals in de pezen, in de gewrichtsbanden, het kraakbeen, in de cardiovasculaire weefsels, de nieren en de huid.
Osteoartritis is feitelijk een calciumafzetting in de zachte weefsels van de gewrichten. Chronische hypercalcemia kan leiden tot een algehele vasculaire calcificatie (calcificatie van de bloedvaten), wat coronaire arteriënziekte is. Nephrocalcinose is calcificatie van de nieren.
We mogen het lichaamscontrole-mechanisme van calcitrol niet omzeilen. De nachtschade-soorten doen dat tot ons nadeel. Velen van ons merken dat niet op omdat het proces zo langzaam verloopt.
Wat veroorzaakt artritis ? De conventionele zienswijze daar over is dat artritis het resultaat is van het ¨verslijt¨ van de gewrichten. Maar als dit het geval zou zijn, dan zou artritis altijd begeleid moeten worden door een ontsteking. Denk daarvoor in termen van de onderdelen van een auto. Als ze ¨versleten¨ zouden door de krachten die er op inwerken, dan ontstaat er hitte, die naar ontsteking zou kunnen worden terug herleid in ons lichaam. Maar osteoartritis heeft geen ontsteking, dus moet het eigenlijk osteoartrose genoemd worden.
Wat nu als calcinose bijna alles van deze osteoartritische veranderingen zou kunnen verklaren, zo niet alles ? Wat nu als onze gewrichten niet verslijten, maar dat de nachtschade-familie met hun calcitriolgehalte de oorzaak er van zijn dat de gewrichten, kraakbeen, pezen langzaam calcificeren ?
Botopwellingen zijn calciumafzettingen in gewrichten en pezen of gewrichtsbanden. Aan veel mensen wordt verteld dat er ¨geen kraakbeen meer over is¨ in hun gewrichten, maar wat nu als dit anders is en de waarheid zo is dat dit kraakbeen langzaam gecalcificeerd is? Het zou bijna onmogelijk zijn om om het verschil uit te leggen tussen de twee situaties tot men precies zou weten waar men naar moet zoeken.
Scleroderma is een wijd verspreide bindweefselziekte die een verharding van de huid, de bloedvaten, spieren en interne organen met zich meebrengt. Men zegt dat de oorzaak onbekend is. Zou die echter misschien ook kunnen worden veroorzaakt door de nachtschade-soorten, die leiden tot calcinose ?
Sommige artsen schrijven calcitriol of zijn analoog voor ter bestrijding van gewone vitamine D deficiëntie. Dit is echter niet goed voor het lichaamssysteem. Door het lichaamscontrolesysteem te omzeilen scheppen we dezelfde situatie als bovenstaand eerder beschreven staat. Als je arts aandringend vol wil houden om calcitriol door te geven – ergocalciferol, vitamine D2, een onnatuurlijjke vorm van vitamine D die gemaakt wordt door het bestralen van een fungus met ulta-violet zonlicht, of enigerlei andere dure analoge vorm van vitamine D anders dan vitamine D3 (cholecalcifererol) – dan kun je beter een andere arts gaan zoeken die beter is opgeleid in de vitamine D supplementatie.
Maar let op, er zijn ook medische indicaties waar de verstrekking van calcitriol noodzakelijk is, alhoewel is een gewone vitamine D-deficiëntie daar geen reden voor. Volgens Medline bestaan de normale neveneffecten van calcitriol-injecties uit zwakheid, hoofdpijn, vermoeid duf gevoel met slapeloosheid, misselijkheid, overgeven, droge mond, constipatie, spierpijn, pijn in de botten en een metaalsmaak in de mond. ¨Spierpijn en pijn in de botten¨ – klinkt dat niet naar de nachtschadeproblemen zoals bovenstaand beschreven ? De lever en galblaas kunnen geaffecteerd worden, wat resulteert in bleke of vettige stoelgang, een indicatie er voor dat je vet niet goed verteert. Het geel worden van de huid of de ogen (geelzucht) is een ander symptoom, indicatief voor gebeurtenissen in de lever. Er kunnen hallucinaties optreden, en een zeldzaam voorkomend neveneffect is psychose. We weten wat er beschreven werd wat er gebeurt als men dagelijks een maand lang de eierplant eet.
SOLANINE.
Solanine is een glyco-alkaloide, dat is een non-proteïne samenstelling die stikstof bevat. Het is een krachtig vergif dat in de soorten van de nachtschadefamilie aangetroffen wordt, vooral in aardappels en de eierplant, zowel in de bladeren, de vruchten als ook in de wortels. Solaninevergiftiging vertoont zich primair door gastro-intestinale en neurologische storingen. De symptomen bestaan uit misselijkheid, diarree, overgeven, maagkrampen, branden van de mond, hartritmestoornissen, hoofdpijn en duizeligheid. Hallicunaties, verlies van gevoel, verlammingen, koorts, geelzucht, vergrote pupillen, en hyperthermia werden bericht uit zwaardere gevallen.
Aardappels produceren van nature solanine en chacomine – een daarmee in verband staand glyco-alkaloide – als defensiemechanisme tegen insecten, ziektes en roofdieren (inclusief de mens). De bladeren, stengels en scheuten van de aardappels liggen van nature hoog in deze glyco-alkaloiden. Als aardappelknollen aan het licht worden blootgesteld, dan worden ze groen en verhogen hun glyco-alkoloideproductie. Dit is een natuurlijke defensiemaatregel om te voorkomen dat de onbedekte knol er van gegeten wordt. Bij aardappelknollen ontwikkelt zich de solanine zich voor 30 – 80 % onder de schil. Als de aardappel onder de schil groen is, dan gooi die meteen weg; en ook als ze beginnen te kiemen, gewoon weggooien. Hoe toxisch is dit spul ? De World Health Organisation heeft een bovengrens vastgesteld van 20 mg per 100 gram solanine per vers gewicht. Boven dat limiet mogen ze niet meer in de winkel verkocht worden, omdat ze als toxisch voor menselijke consumptie worden beschouwd. Solanine en daarmee gerelateerde glyco-alkaloiden zijn toxisch omdat het acethylcholinesterase inhibitoren zijn – ze inhibiteren de afbraak van acetylcholine wat resulteert in een verhoogd nivo en werkingsduur van deze neurotransmitter.
Wat betekent dat?
Dit veroorzaakt verlengde spiercontracties. Dit is waarom mensen die gevoelig zijn voor nachtschade-achtigen, of die veel er van eten zich s´morgens als ze wakker worden stijf voelen, of ook al bij het opstaan als ze wat langer gezeten hebben. Studies met dieren tonen aan dat solanine een verstoring in het celmembraan van het digestieve kanaal veroorzaakt – – – verergerd irritable darmsyndroom veroorzaakt bij muizen, en gastro-intestinaal weefsel vernietigd bij Sirische hamsters. Het affecteert de genen in de menselijke cellen en inhibiteert ook de proteolytische enzymen-activiteit. Solanine vernietigt ook menselijke levercellen in vitro. Ik heb 14 onderzoeksrapporten aangetroffen die aardappelziekte blight in Ierand in verband konden brengen met geboortedefecten in de daaropvolgende jaren. Deze aardappelziekte heeft een speciale fungus die op aardappels groeit, die veroorzaakt om hun in hun defensiemechanisme te gooien en erg veel solanine te vormen. Volgens mij zou het verstandig zijn voor zwangere vrouwen om de nachtschade-familie te vermijden.
NICOTINE.
Alle nachtschade-soorten bevatten nicotine, waardoor ze verslavend kunnen werken. Is nicotine dan een probleem als we dat eten ? Een hoop onderzoek laat zien dat nicotine-consumptie een juiste voortgang in het genezingsproces belemmert. In een studie stelde nicotine de genezing uit van een pees-naar-bot bij een rat – het equivalent van onze 4 schouderspieren (supraspinatus, infraspinatus, teres minor den subscapilaris). Een opvolgende studie door dezelfde auteurs liet zien dat uitgesteld genezen van pees-naar-bot verwondingen resulteerde in permanent slecht genezen in dat gebied.
CAPSAICINE.
Capsaicine is een alkaloïde dat wordt aangetroffen in chilipepers en paprika´s. We horen een hele hoop er over dat capsaicine vermoedelijk ontstekingsremmende eigenschappen heeft, maar het is voor zoogdieren en mensen eigenlijk een irriterende stof, en produceert het een brandend gevoel in enigerlei weefsel wat er er mee in contact komt. Paprika´s en chilipepers zijn zo ver ik weet de enigste planten die capsaicine bevatten. Het actieve ingrediënt in pepperspray is capsaicine. Dit kan de longwerking uitschakelen – dit is waarom sommige mensen zijn overleden aan pepperspray (vooral mensen die onder drugs of medicatie staan een vele malen hoger overlijdenspercentage). Mensen met astma kunnen het beste wegblijven bij capsaicine. Bij onderzoeken op dieren gebruikt men vaak capsaicine om een astma-aanval uit te lossen. Door specifieke sensorische zenuwen wordt substantie P vrijgemaakt. Die wordt aangetroffen in de hersenen en de ruggengraat en staat in verband met ontstekingsprocessen en pijn – het werkt als neurotransmitter om pijnsignalen naar het zenuwsysteem over te brengen. Capsaicine zorgt er voor dat je zenuwen bijna alle substantie P laten vrijkomen die ze maar hebben, en onderzoekers hebben daarom gezegd dat medicijnen die capsaicine bevatten helpen om pijn te verminderen. Er is bijvoorbeeld een roomsoort die capsaicine bevat die wordt gepromoot om substantie P weg te halen van plaatselijke zenuwuiteinden en pijn te verlichten.
Maar het is zo dat het regelmatig uitlossen van het vrijkomen van substantie P hetzelfde is als speed te nemen tot de adrenaline in je bijnieren op is; dat leidt tot een chronische plaatselijke of algehele systemische uitputting van substantie P – die noodzakelijk is voor ordelijk genezen. De hersens krijgen een signaal van substantie P dat zegt dat er iets gewond is en moet worden genezen. Dus als je diabetes hebt en capsaicine neemt voor de neuropatie er van, dan voelt men zich beter, het pijnsignaal is weg – maar die belemmert wel het genezingsproces. Een recente studie observeerde het gebruik van capsaicine bij insuline-afhankelijke diabetische ratten. De regulaire verklaring voor diabetes type 1 is een slechte functie en sterven van de insuline-producerende eilandjes in de pancreas. Er is een andere theorie die zegt dat een defect van de pijnzenuwen van de omringende cellen in de pancreas diabetes 1 kan veroorzaken. Onderzoekers hebben vastgesteld dat de cellen van de eilandjes bij diabetici omgeven worden door grote aantallen pijnzenuwen die naar de hersenen signaleren dat het pancreasweefsel beschadigd wordt. Toen de onderzoekers substantie P bij de ratten injecteerden, begonnen de eilandjes bijna onmiddellijk weer insuline te produceren. Ze produceerden ook ca. een maand lang insuline als ze een injectie met capsaicine kregen. Capsaicine laat de substantie P slinken. Alhoewel de studie werd gerapporteerd om te laten zien welke gezondheidsbevorderende rol dat capsaicine heeft, is de juiste conclusie dat capsaicine waarschijnlijk zeer slecht is voor diabetici en de controle over hun bloedsuiker. Ik heb zelf de negatieve impact van de consumptie van paprika´s op de bloedsuikercontrole gezien bij sommige van mijn patiënten (diegenen die dieet hielden en die bloedsuiker optekeningen hadden). Capasaicine-receptoren werden aangetroffen in artritische gewrichten. Als men capsaicine in de kniegewrichten van de muizen injecteerde, dan verminderde de bloedstroom. Dat is erg slecht, want bloed is datgene wat ons geneest. Als men nenatale ratten capsaicine gaf, werden hun immuunmakers 90 dagen lang onderdrukt. Bij mensen werd de vermeerderde consumptie van paprika´s in verband gebracht met een verhoogd risico op nasopharyngeale carcinoma´s en maagkanker. Onderzoekers vonden zeventien maal ( ! ) het risico van maagkanker bij mensen die zich zelf bestempelden als hoge consumenten van paprika´s. Bij mensen die weefselbiopsies hadden met darmpoliepen, dysplasia en adenocarcinoma, konden de onderzoekers geen substantie P in enigerlei van deze biopsies vinden. Waar ging het heen ? Wat ze daar voor in de plaats vonden was een presentie van capsaicine receptoren.
DE BEHANDELING.
Hoe kunnen we nu er achter komen of de nachtschade-soorten ons medische problemen veroorzaken ? Voor veel mensen komt er geen verlichting als men niet minstens 6 weken lang afstand heeft gehouden van deze nachtschadesoorten. Veel mensen merken dan een verbetering op in hun pijnklachten, en bij anderen gaat ze zelfs geheel weg. Als iemand de nachtschade-soorten 6 weken lang geheel weggelaten heeft, en toch vaststelt dat de pijn niet afgenomen is, dan raad ik aan dat hij een ¨Nachtschade-party-dag¨ gaan houden waar hij salsa en eieren als ontbijt neemt, tomaten en eierplant s´middags, en s´avonds aardappels. Neem ze gewoon allemaal en zo veel als je wilt. Eet zo veel als je kunt op een dag en kijk dan of je symptomen krijgt in de volgende twee dagen. Vaak is er ook een uitgestelde inzet reactie – tenminste voor mij.
Maar de echte vraag is waarom sommige mensen gevoeliger zijn dan andere ? Natuurlijk komen er voedingsdeficiënties in het spel. Zo kun je bijvoorbeeld als je te weinig magnesium hebt, vatbaarder zijn voor calcinose. Een gebrek aan vitamine D kan het probleem verergeren. De snelheid waar de lever en de nieren deze substanties detoxificeren speelt ook een grote rol, en dit is afhankelijk van de genen en de voedingsstoffen.
Een cruciaal ingrediënt is vitamine K2 – de beroemde activator X van Dr. Price. Ik hou van dit onderzoek over vitamine K2: ¨De Effecten van Vitamine K2 op Experimentele Calcinose.¨ Ratten kregen calcinose door een te veel aan vitamine D2. Vitamine D2 veroorzaakt op zichzelf sowieso al calcinose. Wat stelden ze nu vast ? Een hoge dosis vitamine K2 onderdrukte de experimentele calcinose van zacht weefsel uitgelost door vitamine D2.
Dus als je problemen met de nachtschade-soorten wilt vermijden eet dan kaas, vet biologisch vlees dat van gras afkomstig is, en biologische grasboter – en neem boterolie.
Als je aan osteoartritis leidt, en je voelt je alsof je wat op te halen hebt wat betreft het laten verdwijnen van calcificaties, dan kun je een vitamine K supplement nemen. Ik gebruik Allergy Research Full-Spectrum Vitamine K softgels, die vitamine K1 (phytonadione) combineert met vitamine K2 (als beide, menaquinone-4 en menaquinone-7, respectief ook bekend als MK-4 en MK-7).
MIJN EXPERIMENT.
Onlangs voelde ik me na een powerlifting bijeenkomst alsof ik bedrogen werd op mijn voedingswijze, en ging iets uitproberen. Mijn oude favoriete voedsel was pizza – de onpasselijkste combinaties van de meest verkeerde voedselsoorten die er maar zijn – tenminste voor mij.
We aten deze pizza met hete pepers, worst met stukjes paprika, tomatensaus, gluten en zuivelproducten, waar ik alle gevoelig voor ben, en ik dacht dat dit de kans was om mijn vitamine K2-hypothese te kunnen testen.
Ik nam twee Allergy Research Full-Spectrum Vitamine K softgels bij de maaltijd, samen met verteringsenzymen en wat gebufferde vitamine C. Normaal helpen me die verteringsenzymen en de vitamine C niet erg veel, maar deze keer toen ik opgeladen was met vitamine K2, had ik de dag er na geen ochtendstijfheid meer en kwam er geen van mijn pijn in het middengedeelte van de rug terug. Ik heb het experiment maar een maal tot dit punt gedaan, maar dit is wat ik vaststelde. Zelfs als je een van die gelukkige mensen bent die geen problemen met de nachtschade-familie heeft, is het volgens mij toch zo dat men er beter niet te veel van zou moeten eten. Probeer te vermijden om nachtschade-soorten bij iedere maaltijd te eten. We berusten in onze cultuur te veel op paprika´s en tomaten en aardappels. Het is beter de voeding zo te variëren dat we niet afhankelijk zijn van deze voedselsoorten.
Zoete aardappels, pastinaken en yams zijn goede vervangmiddelen voor aardappels. Je kunt ook bloemkool stomen en die prakken met boter en room. Gebruik wasabi, radijsjes, mosterdpoeder, gember of vers gemalen peperkorrels,als vervangmiddel voor chili peper. Er is echter geen goed vervangmiddel voor tomaten, dus gebruik die maar spaarzaam.
Het koken vermindert de solaninewaardes in aardappels ietwat, en kan zelfs ook wat helpen om andere toxines wat te verminderen. Dus als je andere nachtschade-voedselsoorten eet, dan kook ze liever, en kook ze best in grasboter of vet van gevogelte – dit is een synergetische combinatie omdat deze vetten voorzien in vitamine K2, en je zult uiteindelijk minder nachtschade-soorten gaan eten omdat als je in goede vetten zult koken, dan zul je eerder zat gegeten zijn en zo minder eten.
Voor mensen die gevoelig zijn voor de nachtschade-familie, is het de beste voortgang om die voor langere tijd te vermijden, totdat ze geheel genezen zijn. Dat betekent geen tomaten, geen aardappels, geen pizza, of Mexicaans voedsel. Maar het is het offer waard om ze weg te laten als men pijnvrij kan leven.
ONDERSTAAND NOG ENKELE WETENSWAARSDIGHEDEN.
PEPERKORRELS.
Peperkorrels hebben niets met paprika´s of hete pepers te maken, het zijn geen leden van de nachtschade-familie. Peperkorrels groeien als bessen aan de tropische peperplant Piper Nigrum, en die bevatten geen giftige alkaloiden. Vers gemalen peperkorrels zijn het beste; voorgemalen peperkorrels zijn niet zo goed. Die smaken niet zo goed en je zult er veel meer van nodig hebben. Als de peperkorrels eens opengebroken zijn, dan begint de essentiële beschermende smaakvolle olie al snel te verdampen, waardoor er een soort van Aspergillus schimmel in kan gaan groeien die aflatoxine aanmaakt. Waarschijnlijk weet je al wat aflatoxine is omdat het erg toxisch voor de lever is, en het is hetzelfde toxine dat ook in pindanoten voorkomt. Als je daarom geen pinda´s eet, dan ga je dan toch ook geen voorgemalen peperkorrels eten ? Vers gemalen peper helpt bij de vertering – voorgemalen peper niet.
TOMATEN.
Tomaten bevatten lycopeen, wat een van de eerste dingen is die de mensen noemen als ik ze vraag de tomaten weg te laten. Lycopeen is een caroteen dat in bijna ieder rood, oranje, of roze groente of fruit zit. Het zit gewoon het meeste in tomaten. Zoals met alle vet oplosbare carotenen worden ze het beste geabsorbeerd als ze samen met een beetje vet worden gegeten. We horen er veel over dat lycopeen vermoedelijk kanker zou voorkomen, maar een studie over prostaatkanker bij ratten wees uit dat als er zuivere lycopeen werd gegeven, er geen daling in het overlijdenspercentage was in vergelijk met de controlegroep.
Maar als men het completere tomatenpoeder gaf, dan was er wel een opmerkelijke daling in het overlijdenspercentage van de uitgeloste prostaatkanker. Dus is er iets in de hele tomaat wat beschermt tegen kanker, en niet het geïsoleerde lycopeen op zich.
De nieuwe theorie hier over is dat de anti-kanker substantie in tomaten een ander glycoalkaloide is dat tomatine wordt genoemd.
Terwijl tomatine zich uitwees dat het de kankercellen belemmert en vernietigt, wees het zich ook uit dat het dit ook bij normale cellen doet. Dit is de waarschijnlijk de reden er voor dat sommige mensen zuurbranden krijgen na het eten van tomaten, dit niet alleen omdat ze zuur zijn, maar vooral ook omdat de tomatine eveneens de cellen van het maagslijmvlies en slokdarm vernietigt. Je kunt de maag niet de schuld er van geven dat die zich niet erg gelukkig er mee voelt.
Daarbij moet gezegd worden dat het ook epitheelcellen zijn die de urethra bekleden als die door de prostaat gaat. Het eten van tomaten in de hoop dat die de kankercellen zullen vernietigen, is hetzelfde als een vriendelijk vuur dat tegelijkertijd zowel de kankercellen als de normale cellen vernietigt.
Klinkt dat nu als een goed idee om normale en gezonde cellen te vernietigen ? Niet voor mij. Het klinkt meer naar chemotherapie of bestraling waar ook de kankercellen bestraald worden en men alleen maar hoopt dat de normale cellen het proces overleven. Terwijl er een tijd en een plaats voor dit soort benadering is, denk ik niet dat ik dagelijks een dergelijke potentiele cel- vernietigende substantie in mijn voedsel neem.
Wetenschappers zijn op dit moment tomatine aan het onderzoeken om het als immune-responsversterker te gebruiken bij vaccines, om het vaccin effectiever te maken door een enorme immuunreactie op te wekken. Deze immuunreactie treedt op omdat het lichaam reageert op de celvernietiging die optreedt als tomatine in contact komt met menselijke cellen. Tomaten bevatten ook tomaten-lectines (een ander goed bekend staand lectine is gluten) dat zich heeft uitgewezen dat het bij de erythrocyten van mensen, muizen en schapen agglutinatie veroorzaakt – het samenklonteren van de rode bloedcellen. Gecombineerd met tomatine, kunnen deze samenstellingen het lekkende darm syndroom veroorzaken, en potentieel een grote rol spelen in auto-immuunziektes van alle soort.
Voor diegenen onder jullie die van de gluten af zijn gestapt maar nog altijd verteringsproblemen hebben, kunnen die door de tomaten of aardappels komen, zoals ook van de vele andere glutenvrije producten omdat die vaak aangevuld worden met aardappelzetmeel.
Garrett J. Smith NMD, CSCS, CBP, BS is een inheemse en levenslange inwoner van Tucson, Arizona,. Hij is een oud-leerling van het Zuidwestelijke College van Naturopatic Medicine, en praktiseert sinds kort in een holistische Naturopatische Medische Praktijk van Zuid-Arizona in een Low Intensive Laser Praktice (Laser Therapie). Als fervente navolger van ¨Voeg Allereerst Geen Schade Toe¨ zijn de drie belangrijkste gebieden waar Dr. Smith zich op richt: voedingsstoffen, oefeningen en energetisch geneeskundige richtingen, en includeert daarbij Low Intensity Laser Therapy (LILT) en Body Talk. Dr. Smith gelooft sterk in het observeren van traditionele culturen, evolutionaire biologie en de ¨Bleu Zones¨ om zijn praktijk te leiden op basis van voedingsstoffen, oefeningen en levensstijl. In zijn vrije tijd doet hij krachttraining, lezen, koken, fietsen op straat, en brengt zijn tijd door bij zijn vrienden en familie. Men kan hem bereiken op adminNMSA@gmail.com
Sinds 6 weken eet ik geen aardappelen meer ivm reumatische klachten. Ik heb afgelopen week eens wortelenstampot (inderdaad met aardappelen) gegeten en had ”s nachts heel veel pijn in mijn vingers welke ik al diverse weken niet meer gevoeld had. Voor mij dus duidelijk geen aardappelen meer. — Jeanne
