Om te zeggen dat een persoon het recht moet hebben om zichzelf als geesteszieken te beschouwen en een medicijn te nemen, is één ding. Dit is een argument uit het principe van individuele vrijheid. Zeggen dat zo iemand weet wat hij met een objectieve standaard doet, is iets heel anders. Objectief gesproken bestaan er geen geestelijke ziektes en aandoeningen. Officieel wordt gezegd dat alle psychische stoornissen chemische onevenwichtigheden in de hersenen zijn. Niet alleen onevenwichtigheden, maar specifieke. Maar dit is bewering die niet is bewezen. Er is geen bewijs voor.
Bron Artikel: Mental disorders do not exist
Door Jon Rappoport
Bijvoorbeeld, voor een van de 297 zogenaamde psychische stoornissen die in de officiële publicatie van de American Psychiatric Association worden genoemd, zijn er geen bepalende fysieke tests. Geen bloedonderzoek, geen urinetests, geen speekseltests, geen laboratoriumtests van welke aard dan ook.
Dit is een feit.
Omdat het een feit is, is het vreemd dat alle psychiaters artsen zijn. Wat doen ze dat medisch is?
Nou, ze zijn medicijnen aan het voorschrijven. Ja. Maar ik kon medicijnen voorschrijven als ik daarvoor een vergunning had en een recept blok.
Het beroep van psychiatrie beweert dat deze drugs “de chemische onevenwichtigheden in de hersenen” die de basis vormen voor alle psychische aandoeningen, wissen of verlichten. Toch is de hypothese van de hersen-onevenwichtigheid niet bewezen. Het kan voor sommige mensen “logisch” zijn, maar dat vormt geen bewijs.
Mensen zijn natuurlijk vrij om te geloven dat de hypothese van hersen-chemie-onevenwichtigheid waar is. Geloof maakt het niet waar.
Mensen zijn ook vrij om de hypothese te geloven dat vreemd gedrag voortkomt uit de duivel of een karmische vloek.
Een persoon zegt: “Ik kreeg de diagnose klinische depressie en ik nam Prozac, en sinds die tijd voel ik me veel gelukkiger.”
Ja. Fijn. Ik ben niet geïnteresseerd in het betwisten van die verklaring. Ik wijs er alleen op dat er mensen zijn die zich depressief voelden en een kristal namen waarvan ze beweerden dat het heilig was, wreef het op hun hoofd en voelden zich vanaf dat moment beter.
Er zijn mensen die zich bij een kerk hebben aangesloten en hebben gebeden en zich beter voelen.
Waarom is de Prozac-ervaring boeiender dan kristallen of gebed?
Ik heb het niet over wat iemand zegt dat hij zich beter voelt. Ik heb het over wat psychiaters beweren dat de wetenschap is. En als je daarover nadenkt, kom je erachter: geen overtuigend bewijs.
Toch wordt in de rechtbanken en in artsenpraktijken en op academische conferenties en in de pagina’s van vakbladen en in politieke goelags, de wetenschap van discrete en afzonderlijke en definieerbare psychische stoornissen behandeld als geregeld, bevestigd, geverifieerd, zeker. Dat is een leugenachtige leugen.
Alle 297 officiële psychische stoornissen, opgenomen in de (DSM) publicatie van de American Psychiatric Association, worden gedefinieerd en goedgekeurd door commissies van psychiaters. Of het nu gaat om schizofrenie of autisme of ADHD of klinische depressie of bipolaire ziekte, de definities bestaan volledig uit beschreven gedragingen. Dat is alles.
Psychiaters zullen je vertellen dat deze symptomatische gedragingen tekenen zijn van onderliggende chemische onevenwichtigheden of genetische aberraties, maar nogmaals, ze hebben geen tests om deze bewering te ondersteunen. Daarom zijn alles wat ze hebben achtergelaten het gedrag en hun eigen menu-achtige collecties van dat gedrag.
Ja, mensen lijden in het leven en ze ervaren verwarring en twijfel. Ze hebben problemen. Ze hebben problemen met relaties. Ze voelen zich verdrietig. Ze voelen allerlei dingen. Ze voelen pijn. Ze weten niet hoe ze verder moeten met plannen. Ze voelen soms dat hun leven in een impasse verkeert. Ja.
Dit is heel anders dan beweren dat ze een specifieke en detecteerbare chemische onbalans hebben waarop kan worden getest.
“Wel”, zeggen veel psychiaters, “de hypothese van een chemisch evenwicht wordt bevestigd als de medicijnen werken, omdat de medicijnen in feite gebaseerd zijn op het idee dat chemische onevenwichtigheden ten grondslag liggen aan psychische stoornissen.”
Laten we die aanpak eens bekijken. Neem bijvoorbeeld Ritalin.
Het 1994 Text boek of Psychiatry, gepubliceerd door de American Psychiatric Press, bevat deze recensie (Popper en Steingard): “Stimulantia [zoals Ritalin] produceren geen blijvende verbeteringen in agressiviteit, gedragsstoornis, criminaliteit, onderwijsprestaties, werkfunctioneren, echtelijke relaties of aanpassing op lange termijn. ”
Geen goedkeurende bevestiging.
Hoe zit het bijvoorbeeld met de antidepressiva die kinderen voorgeschreven krijgen?
Een schokkende review-studie gepubliceerd in The Journal of Nervous and Mental Diseases (1996, v.184, no.2), geschreven door Rhoda L. Fisher en Seymour Fisher, genaamd “Antidepressants for Children,” concludeert: “Ondanks unanieme literatuur van dubbelblinde onderzoeken die aangeven dat antidepressiva niet effectiever zijn dan placebo’s bij de behandeling van depressie bij kinderen en adolescenten, dergelijke medicijnen blijven op grote schaal worden gebruikt. ”
Hier is een link naar de officiële psychiatrische definitie van autisme-stoornis. Het is de moeite waard om te lezen:
Merk op dat alle criteria voor een diagnose gedragsmatig zijn. Er is geen melding gemaakt van laboratoriumtests of testresultaten. Er is geen definitieve vermelding van chemische onevenwichtigheid of genetische factoren.
Ondanks de public relations verklaringen van artsen en onderzoekers, hebben ze geen laboratoriumbevindingen om een diagnose vast te stellen of te bevestigen.
Maar, mensen zeggen, dit slaat nergens op, omdat kinderen zich in feite terugtrekken uit de wereld, stoppen met spreken, plotselinge woedeaanvallen veroorzaken. Gezond verstand lijkt te dicteren dat dit gedrag voortkomt uit ernstige neurologische problemen.
Laten we dit kort onderzoeken. Wat kan het gedrag veroorzaken dat wordt vermeld in de officiële definitie van autisme-stoornis:
* een vaccinatieblessure;
* een hoofdletsel bij een ongeval;
* een inname van een neurologisch gif;
* een milieuchemie;
* een ernstig voedingsdeficit;
* misschien de emotionele verwoesting die gepaard gaat met de dood van een ouder …
Echter, in dat geval, waarom de moeite nemen om het “autisme?” te noemen. Waarom niet gewoon vaccin letsel of hoofdletsel zeggen? Het antwoord moet duidelijk zijn: door een label als autisme te maken, kunnen medicijnen worden verkocht. Studies kunnen worden gefinancierd. Er kan een industrie worden ontwikkeld.
Als het gaat om het schadevergoedingsprogramma van de Amerikaanse overheid voor ouders van kinderen die vaccinatie letsel hebben opgelopen, kan de regering zelfs meedoen aan een oproer. De overheid kan zeggen: “Om een oorzaak voor autisme vast te stellen, moeten we een enkele onderliggende factor vinden die van toepassing is op alle gevallen van autisme. Omdat we weten dat sommige kinderen die zijn gediagnosticeerd met autisme geen vaccins hebben ontvangen of geen vaccins hebben ontvangen die een neurologisch gif bevatten (kwik), compenseren we geen ouders wiens kinderen gevaccineerd zijn op basis van het feit dat ze autisme hebben. ”
Maar wat natuurlijk autisme wordt genoemd (alleen een etiket) is niet één aandoening die door één factor wordt veroorzaakt. Het is een losse verzameling van gedragingen die worden veroorzaakt door verschillende trauma’s.
De officiële psychische stoornis, autisme-aandoening genaamd, bestaat niet.
Mensen vinden dergelijke uitspraken erg verontrustend. Ze argumenteren: “Het leven van mijn kind was voor hem gestolen. Hij moet autisme hebben. ‘
Dit bewijst dat een label enige mate van opluchting voor de ouders biedt. Het bewijst niet dat het label daadwerkelijk iets betekent. In feite kan het label een afleiding zijn van kennis die het kind daadwerkelijk zou helpen. Veronderstel bijvoorbeeld dat na het ontvangen van het DPT-vaccin, het kind een schreeuwende fit kreeg en zich vervolgens terugtrok uit de wereld. Het noemen van dat autisme heeft de neiging om de ouders en het kind in het medische systeem te plaatsen, waar er geen effectieve behandeling is. Buiten dat systeem kan er enige hoop zijn met vaccin ontgifting of, laten we zeggen, hyperbare zuurstofbehandelingen.
Wat hier over autisme wordt gezegd, is van toepassing op alle 297 officiële psychische stoornissen. Het zijn labels. Er is geen reden om aan te nemen dat er voor elk label één oorzaak is. Er is geen reden om aan te nemen dat de labels daadwerkelijke omstandigheden noemen. Onderzoek dat probeert een enkele oorzaak voor een label te vinden, biedt geen betere kans om te slagen dan onderzoek dat is ontworpen om te bewijzen dat een man op de maan grondlease verkoopt aan burgers van Fiji.
Nogmaals, mensen hebben er alle recht op te geloven dat ze zijn geholpen door een psychiatrische diagnose en een voorgeschreven medicijn. Maar ze hebben ook het recht om dat paradigma te verwerpen en kennis te zoeken en elders te helpen. De hele stoot van de officiële psychiatrie en zijn bondgenoten is om hun zelfbenoemde grondgebied te monopoliseren en alle noodzakelijke middelen te gebruiken om de concurrentie uit te schakelen. Deze benadering heeft niets met wetenschap te maken. Het heeft alles te maken met winst en fascistische controle.
“Maar mijn neef was depressief. Hij nam Zoloft en voelde zich veel beter. ”
Lees dit artikel opnieuw. Het doet geen afbreuk aan je neef noch maakt de ervaring van je neef de basis van een werkelijk verreikende wetenschap. Dit artikel gaat over wetenschap.
Jon Rappoport: De auteur van drie explosieve collecties, THE MATRIX REVEALED, EXIT FROM THE MATRIX, POWER OUTSIDE THE MATRIX, Jon was kandidaat voor een congreszetel in het 29th District of California. Hij onderhoudt een adviespraktijk voor particuliere klanten, met als doel de uitbreiding van persoonlijke creatieve kracht. Genomineerd voor een Pulitzer-prijs, heeft hij 30 jaar lang als onderzoeksjournalist gewerkt aan het schrijven van artikelen over politiek, geneeskunde en gezondheid voor CBS Healthwatch, LA Weekly, Spin Magazine, Stern en andere kranten en tijdschriften in de VS en Europa. Jon heeft lezingen en seminars gegeven over wereldwijde politiek, gezondheid, logica en creatieve kracht aan het publiek over de hele wereld. U kunt zich aanmelden voor zijn gratis NoMoreFakeNews
