In onze moderne tijd wordt er binnen de astrofysica en ook de spirituele grenswetenschappen veel gesproken en geschreven over het universum, de melkweg, de kosmos of het heelal. Vooral die laatste term is in het kader van dit artikel van wezenlijk belang.
Maar wie heeft nu persoonlijk een werkelijk volledig invoelend beeld bij de eerste drie begrippen, die onze eigen realiteit ver te buiten gaan? lees verder
Het Heel-Al is in mijn beleving echter wel op een heel persoonlijk niveau te ervaren. Dit begrip betekent voor mij, dat Al dat is deel uit maakt van het ge-Heel. In onze moderne wereld zijn we zo geïndoctrineerd door de versnippering van de realiteit, door middel van misleidende begripsvorming en het geven van inhoudsloze namen aan fenomenen. Waardoor de beleving opgeroepen wordt dat alles los van elkaar staat. Dat daardoor het ge-Heel uit elkaar is gevallen en er geen Al meer is. Logischerwijs heeft het er aan bijgedragen dat ons bewustzijn dienovereenkomstig mee versnipperd is geraakt. Het Heel is echter het Al en het Al is Heel, of wij dat nu wel of niet willen/kunnen zien en/of ervaren. Het is wat is! We zijn in onze tijd van bewustwording met elkaar aan het leren om het Heel en het Al in onszelf weer met elkaar te verbinden.
Versnippering
Alle huidige aardse omstandigheden dragen er aan bij dat die versnippering, die ons steeds verder van het Heel en het Al verwijdert doet raken en ons reduceert tot een betekenisloos niets, zich in toenemende mate meester maakt van onze geest en ziel. Het is in onze tijd voor een gemiddeld mens uitermate moeilijk om zichzelf als een (ge)Heel en een (Heel)Al te ervaren. Nu ervaar ik mijzelf niet als een gemiddeld mens, maar moet toegeven dat ik ook nog steeds worstel met het ervaren van de Heelheid in het Al van mijn bestaan. Onze gefragmentariseerde wereld, die in feite heel onecht, tweeslachtig, schizofreen en misleidend is, kan ook alleen maar mensen voortbrengen die een reflectie daarvan zijn. Dus zijn velen, of ze het nu wel of niet willen onderkennen, in feite onbewust schizofreen en hebben een neiging tot onechtheid, tweeslachtigheid en misleiding. Hetgeen inhoudt dat men aan de buitenwereld iets anders laat zien, dan wie men in werkelijkheid in authentieke essentie is. We hebben allemaal geleerd om op basis van het uit ons ego voortkomende overlevingsinstinct, onszelf op een voor ons passende manier aan te passen of af te zetten tegen de ons omringende wereld, die wij als werkelijk ervaren. We hebben geleerd om onze eigen authentieke binnenwereld als onecht te beleven. Zowel de schizofrenie als de aanpassingsdrang komen in verschillende gradaties bij mensen voor.
Al naar gelang de intensiteit van de persoonlijk ervaren emotionele programmering in de jeugd, hebben we geleerd onszelf staande te houden te midden van een in principe door ons als vijandig ervaren wereld. Op de één of andere wijze, willen we toch allemaal ons persoonlijk stempel drukken op die wereld en ons innerlijk wezen tegen alle verdrukking en onderdrukking in kenbaar maken aan die wereld. Daarom zijn we immers hier op deze planeet geland. We hebben er als ruimtereizigers voor gekozen om onze bijdrage te leveren aan de evolutie van deze planeet en al haar levensvormen. Nu zijn wij hier als buitenaardse ruimtereizigers terecht gekomen in een soort van science reality-film, terwijl men ons tracht wijs te maken dat het science fiction is. We zijn het oorspronkelijke scriptverloop vergeten en mogen deze gaandeweg de reis door ons leven weer gaan herinneren. We hebben ons laten verleiden mee te gaan in het opgedrongen script dat niet het onze is.
Vanuit ons weten van een andere (geestelijke) realiteit, waar we vandaan gekomen zijn, zijn we direct na de geboorte ondergedompeld in het bad der vergetelheid. Daardoor hebben we totaal geen benul meer van wat ons hier te wachten stond en wat we hier komen doen. Natuurlijk weten we dat diep van binnen wel en we weten ook wat we er aan kunnen doen om dat script in positieve zin bij te sturen. We hebben tenslotte niet voor niets een ge-weten! Met name in deze tijd van openbaringen, wordt ons steeds duidelijker voorgehouden dat de film waar wij in acteren totaal nep is. Oordelend op basis van de kunstmatig geschapen uiterlijke verschijnselen wordt het duidelijk, dat niets is wat het lijkt en niets lijkt wat het is. De afwezigheid van uiterlijk aantoonbaar bewijs van een geestelijke realiteit, waarin wij zijn opgenomen en die de basis is van het oorspronkelijke script voor deze planeet en ons leven, is nog geen bewijs van haar afwezigheid.
Alles is gehackt
We zijn terecht gekomen in een filmscript waarin zich een versnellende negatieve ontwikkeling ontrolt, die er op gericht is om al het leven kapot te maken. Dit is echter een script waar wij als authentiek menselijke acteurs niet voor getekend hebben. We hebben dus alle redenen om dit script ongeldig te verklaren en het als gehackt te beschouwen door kwade krachten. Het te zien als een misleidende verleiding ten aanzien van het originele contract waar wij voor gekozen hebben. We hoeven niet mee te werken aan een filmscript waar we niet voor getekend hebben. Hoe zou een filmopname verlopen als de acteurs collectief gaan staken? Dan is er geen film meer en kan de hackende regisseur zijn biezen pakken, op zoek naar andere acteurs in een andere galaxie, universum of Heel (net niet) Al.
Zij die wel voor dit negatieve script hebben gekozen, hebben het contract daarvoor veelal met hun bloed of de levensessentie van hun ziel moeten ondertekenen. Zij hebben hun eigen op destructie gebaseerde parallelle universum geschapen, waarin zij de door hen vernietigende gevolgen van hun daden als een niet te verteren maaltijd op hun bord terug zullen krijgen. Ze hebben hun ziel verkocht aan de hackers van het oorspronkelijke filmscript voor deze planeet. Dit zal voor hen uiteindelijk ongetwijfeld een spirituele indigestie en constipatie opleveren. Dat is echter hun probleem, waar wij als alternatieve mede-scriptwriters ons geen zorgen over hoeven te maken. Licht, Liefde en zielenwarmte kunnen alleen ervaren worden door hen die daar een zintuig voor hebben ontwikkeld. Zij die dat niet hebben, kunnen als blinden en ongevoeligen niet van buitenaf ziend en gevoelig gemaakt worden. Je kunt een paard naar het water leiden, maar hem niet dwingen om te drinken! Het Heel-Al zorgt er wel voor dat ook zij uiteindelijk weer in de pas gaan lopen met de natuurlijke ordening der zaken. Die natuurlijke ordening van zaken wordt op een humoristische manier weergegeven in het boek en de verfilming van “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy”, dat gepubliceerd werd in 1979. Deze typisch spaced out beleving van de werkelijkheid is te zien in de film uit 2005 op de JijBuis.
In dit boek wordt verhaald van de noodzakelijke vernietiging van de aarde, daar deze plaats moet maken voor een intergalactische snelweg (van het Kwaad???). Hoe bizar en humoristisch ook verwoordt en verbeeldt, het laat in essentie een diepe waarheid zien van de werking van de evolutionair tegenstrevende krachten. Deze krachten willen de evolutie van het leven op onze planeet naar hun hand zetten. Aan het eind van de film wordt ook onthuld dat de aarde een experimentele planeet is, die deel uit maakt van een alomvattend computerprogramma, waarin de mens gebruikt wordt om een antwoord te vinden op essentiële levensvragen.
Werkelijkheid is wat je er zelf van maakt
De veel gebezigde term “Je schept zelf je eigen werkelijkheid” is natuurlijk ten dele waar. Hoe wij met de fenomenen in deze wereld omgaan, heeft vanzelfsprekend te maken met hoe wij vanuit onze emotionele programmering en mentale conditionering met die fenomenen hebben geleerd om te gaan. Maar waar ligt het onderscheid tussen de objectieve en de subjectieve realiteit? En vooral hoe beïnvloeden die elkaar? Men komt dan al gauw terecht op het vlak van de kip en het ei. Daarnaast kan men zich de vraag stellen wie of wat het zelf dan is. Met een kleine beginletter geschreven staat het voor iets/iemand anders, dan wanneer het met een hoofdletter wordt geschreven. Is de beleving van een (ego)zelf, die de werkelijkheid kan maken, afbreken en controleren, sowieso al niet een leugen? Welk exact past in het beeld van een gefragmentariseerde persoonlijkheid en werkelijkheidsbeleving? Dit is echt voer voor filosofen en esoterici.
De Griekse filosoof Plato heeft met zijn metafoor van de schaduwen in de grot, die door de lichtwerking van buitenaf op de rotsige grotwand worden geprojecteerd, laten zien dat wij met ons aards gevormde begripsvermogen in onze beperkte belevingsgrot slechts een schijn c.q. schaduw van de werkelijkheid ervaren. Het is een schaduw van de werkelijkheid, waarbij men genoegen neemt met een reflectie van de echte realiteit. Deze is echter met een helder lichtbewustzijn in volle glorie en volledigheid buiten de grot te ervaren. Onze beleving van de werkelijkheid is gebaseerd op de in ons geprogrammeerde energetische patronen, die naar buiten worden geprojecteerd en zich daar als tastbaar en werkelijk laten zien. We zien daar deze oorspronkelijk innerlijke schaduwprojecties, omdat we onbewust geprogrammeerd zijn om ze daar te willen zien. Wanneer we ons daar bewust van worden, nemen we geen genoegen meer met de schaduwen van de werkelijkheid, maar willen het Heel en Al ervaren. We zien dan de schaduwen uit het verleden in ons eigen innerlijk en kunnen ze met het licht van Bewust Zijn beschijnen. Daardoor leren we die schaduwen te zien als onze eigen onbewuste en onverwerkte emotionele zaken uit het verleden, waar we tegen vechten om ze onder de bewustzijnsdrempel, dus onder de pet, te houden. We hoeven ze in het heden dan niet meer naar buiten op de wereld te projecteren en ze daar te bestrijden.
Levende projecties
We zijn dus levende projectoren, die een innerlijk opgebouwde en in stand gehouden werkelijkheid op de uiterlijke omstandigheden projecteren. Die innerlijke werkelijkheid is, vanwege haar geprogrammeerde aard, manipuleerbaar door krachten in en vanuit de buitenwereld. We worden door het transhumanisme tot volledig van buitenaf programmeerbare cyborgs gemaakt. In de laatste decennia is steeds meer duidelijk geworden hoe de machthebbers op deze planeet, met behulp van allerlei technieken en middelen, de menselijke samenleving en alles wat daar deel vanuit maakt in een door hen gewenste richting hebben gemanipuleerd. Zij deden en doen dit, door met name de onbewuste werkelijkheidsbeleving van mensen te programmeren en manipuleren. Zo werd er in de loop der tijd een op alle vlakken destructief systeem in werking gesteld.
Door middel van in ieder mens afhankelijk makende behoeften energetisch vast te leggen, heeft men hen verstrikt doen raken in een verstikkend web van door de machthebbers gemonopoliseerde faciliteiten, waarmee men die behoeften zou kunnen vervullen. Daarmee is voor velen de subjectief innerlijke werkelijkheid versmolten met de ‘objectief’ uiterlijke werkelijkheid. Velen laten dus hun eigen innerlijke werkelijkheid voeden en bepalen door een uiterlijk kunstmatig gecreëerde werkelijkheid. Hierdoor kan het gehackte script van eindeloze oorlogen, geweld, honger, ziekte en ecologische vervuiling zich verder ontrollen. Het blijft de gigantische menselijke kapitaalvernietiging, in de vorm van de teloorgang van menselijke creativiteit, arbeid, levenslust, gezondheid, liefde en diepe verbondenheid, in stand houden. Er is in de menselijke geschiedenis, zeker sinds de laatste eeuwen, meer van het hiervoor genoemde menselijk kapitaal – in een geperverteerde vorm – geïnvesteerd in vernietiging dan in opbouw.
Kan het nog worden omgebogen?
De grote vraag is of deze ontwikkeling nog in een andere, meer opbouwende richting, is om te buigen. Er zijn velen die bezielde pogingen daartoe doen. Maar of dat voldoende zal blijken te zijn, zal de toekomst uitwijzen. Die ombuiging begint op individueel niveau bij het onderzoeken van de eigen innerlijke (schaduw)werkelijkheid en in hoeverre die vrij is gemaakt van uiterlijke programmering in het verleden. Dit is een uiterst lastige en emotioneel pijnlijke weg, die vooral veel moed en doorzettingsvermogen vraagt. Maar wil men zelf de regisseur van het eigen levensscript worden, dan is die weg de enige om dat te doen. Op die weg mag men alle gehechtheid ten aanzien van behoeften aan zekerheid en veiligheid los leren laten. Om daardoor een innerlijk vrije ruimte te scheppen, waarin zich een nieuwe aan de eigen kwaliteiten gekoppelde werkelijkheid kan tonen.
Naarmate die nieuwe innerlijke en vrijere werkelijkheid groeit, zal men die ook met des te meer kracht op een voor anderen vrijlatende wijze in de buitenwereld kunnen projecteren. Het effect van die positieve projecties zal op een directe manier te ervaren zijn, omdat gaandeweg de innerlijke ontwikkeling op een bewust niveau duidelijk is geworden dat binnen- en buitenwereld, net als het Heel en het Al, niet van elkaar te scheiden zijn. Wanneer het uiterlijk gedrag niet meer verschilt van de innerlijke beleving, men dus authentiek en echt is, heeft men in zichzelf het Heel met het Al verbonden. Men heeft zichzelf zonder farmaceutisch vergiftigende ‘hulp’ genezen van de eigen onbewuste schizofrenie.
We hebben allemaal zoveel moois aan vernieuwende kwaliteiten in ons, waarmee we de wereld kunnen verrijken en verfraaien. Het begint natuurlijk met het geloof in en de onvoorwaardelijke acceptatie van jezelf. Want hoe je met jezelf omgaat, zo ga je ook met de wereld om. Daarom durf ik ook te zeggen, dat alle conflicten in de wereld een reflectie zijn van en gevoed worden door ieders innerlijke conflicten. Dus wanneer je een diepe vrede sluit met jezelf, heb je geen uiterlijk misleidende vredesonderhandelingen nodig om een werkelijke vrede tot stand te brengen in de wereld.
Concluderend kunnen we dus zeggen, dat wanneer men voluit bewust vanuit de eigen innerlijk tot stand gebrachte vrede leeft en dat door het eigen doen en laten in de buitenwereld projecteert, de uiterlijke wereld dat zal gaan weerspiegelen.
17 oktober 2016
Hou je hoofd koel en vooral je hart warm. — Arend Zeevat
Momenteel gebeurt er veel in onze wereld dat menigeen zal confronteren met een zeer fundamenteel gevoel van onzekerheid en machteloosheid. Waarheid en onwaarheid zijn voor velen moeilijk te onderscheiden. De daardoor opgeroepen onzekerheid en onmacht zijn gevoelens, die we diep onbewust vanaf onze jeugd al met ons meedragen. Wereldbrand
