Waarom worden wij ziek?
Krijgen onze gewassen onvolwaardige voeding?
Alweer een puzzelstukje op zijn plaats gevallen. Onlangs bij de lezing van David Wolfe in België kwam het gesprek op Sea Farming waar een van de bezoekers in de zaal Mike Donkers op inhaakte. Het kwam er op neer dat men met een volwaardige voeding voor planten geen bestrijdingsmiddelen in hoeft te zetten. Dit is een item wat deze maand (oktober 2007) in het nieuws was omdat de EU heeft besloten dat men gif mag blijven spuiten tot aan de rand van onze waterwegen zonder een veilige zone om te voorkomen dat deze schadelijke stoffen direct in ons oppervlakte water komen.
Dat onze landbouwgronden niet meer konden voorzien in hoogwaardige producten die onze gezondheid ondersteunen was al duidelijk geworden uit het rapport dat ik van het blad ODE op mijn site mocht plaatsen. Uitputting Landbouwgronden in 2003.
Hoe dit nu precies zat met de toepassing van kunstmest was mij nog niet geheel duidelijk. Natuurlijk zal er wel weer geld in het spel zijn wat een grote rol speelt. De bemesting met kunstmest levert in ieder geval buiten mooi uitziende gewassen ook producten op die totaal niet voorzien in essentiële bouwstoffen die ons lichaam nodig heeft om gezond te blijven. Net zoals de gewassen met kunstmest onnatuurlijke bescherming moeten hebben met pesticiden is de generatie die zich voet met deze producten afhankelijk geworden van de farmaceutische industrie. Wij zijn namelijk een onlosmakelijk onderdeel van deze keten. De met kunstmatige mest gekweekte voeding betekend dan ook dat velen met medicijnen kunstmatig ‘beschermt’ moeten worden. De ene industrie zorgt dus voor het bestaansrecht van de andere en opvallend genoeg is met het afstappen van natuurlijke landbouwbemesting ook het medicijngebruik alleen maar blijven stijgen.
Harmonie met het Milieu.
Een ding is duidelijk, kunstmest zorgt niet voor een harmonie met het milieu zoals een natuurlijke bemesting en toepassing wel voor een kringloop zorgde. De hoofdelementen die toegepast worden bij kunstmest zijn stikstof, fosfor, kalium, calcium, zwavel en magnesium. Bovendien vindt men hierin de sporen elementen ijzer, zink, koper, molybdeen, borium en kobalt.
Milieuverontreiniging
Het gebruik van kunstmest leidt vaak tot een verontreinigd milieu. Doordat de minerale voedingsstoffen goed oplosbaar zijn in water, komt veel voeding gedurende een korte tijd ter beschikking van planten. Een teveel aan voeding wordt uitgespoeld via het grondwater, en eindigt in vijvers en oceanen. In deze wateren wordt de natuurlijke balans aan voedingsstoffen verstoord, met als gevolg dat ook het leven in die wateren een ander evenwicht zoekt. Dit leidt tot een grotere aanwezigheid van de van nature in water voorkomende blauwalg. In de kunstmatig hoge concentraties kan blauwalg bij heet weer afsterven en stoffen vrijmaken waardoor zwemwater onveilig wordt. Ook botulisme is vermoedelijk een indirect gevolg van het uitspoelen van kunstmest.
Op de boven genoemde website: kunstmest.com stelt men zichzelf de vraag: “Waarom is kunstmest noodzakelijk? Voor een goede gewasgroei is het nodig dat er voldoende voedingsstoffen worden aangevoerd. Landbouwgrond bevat normaal gesproken niet voldoende hoeveelheden van dergelijke voedingsstoffen voor aanhoudend hoge opbrengsten. Door opname van voedingsstoffen door het gewas wordt de voorraad in de bodem lager en die moet aangevuld worden. Dat kan met organische mest en met kunstmest. Als er geen voedingsstoffen worden aangevoerd neemt de opbrengst af, gaan gewassen gebreksverschijnselen vertonen en in extreme gevallen mislukt de oogst volledig. De aanvoer van voedingsstoffen kan ook met organische mest, maar gebruik van kunstmest is zeker op wereldschaal onontbeerlijk om voldoende voedsel te produceren voor de groeiende wereldbevolking. Organische mest, als het al beschikbaar is, is niet voldoende om volledig in de gewasbehoefte aan voedingsstoffen te kunnen voorzien. Kunstmest is daarom nodig voor een duurzame landbouw”.
Dit verhaal klinkt heel aannemelijk maar blijkt toch niet waar nu ik wat meer heb vernomen op het fenomeen Sea farming. Zee mineralen blijken een uitstekende bron om landbouwgronden mee te bemesten die geen belasting opleveren voor het milieu en komen uit een onuitputtelijke bron.
