| Afgeschreven tussen Kerst en het nieuwe jaar! De overeenkomst tussen Kerststerren en baby’s. |
|---|
Afgeschreven, letterlijk afgeschreven na de Kerstdagen. Triest maar waar; de groenbak is het laatste station waar de consument hem in kan stoppen. Over en uit! Dank voor bewezen diensten. Dag Kerstster…
Dit is het beeld dat ik de afgelopen dagen voor ogen kreeg, toen we onderweg bij een wegrestaurant stopten, waar overigens verder bijzonder veel aandacht was geschonken aan het interieur en waar alles er keurig uit zag. Het lag niet aan de omgeving of de verzorging, maar de Kerstster op tafel gaf een trieste aanblik.
Neem dan vroeger…
Vroeger, toen alles beter was! Hoe vaak vernemen wij dat niet tussen de regels door in gesprekken? De tijden waren anders. Ja, dat is waar en de werkwijze kun je niet vergelijken met die van heden ten dage, maar toch… Was het beter? Leefde men meer ontspannen? Gezonder? Was er aandacht voor de omgeving? Had men andere inzichten? Stond men dichterbij de natuur? Wat ik zeker kan beamen is dat de Kerststerren het in vroegere tijden veel beter deden. Wat had ik in de zomer een hekel aan die planten. Dan kon ik ze wel weg kijken. Bij ons thuis, maar ook bij mijn oma en bij vele anderen kwam er in de weken voor de Kerst een prachtige, meestal rode Kerstster in huis.
Traditiegetrouw hoorde dat op een bepaalde manier bij deze tijd van het jaar, net als kaarten en wensen. En een boom en versieringen. Althans, ‘horen’ in de zin van: door mensen ingestelde regels. In die trant kwam er ook een Kerstster over de drempel en dat gaf een speciale sfeer. Deze plant geeft ook die uitstraling door de stervormige schutbladen; de bloeiwijze zit in het midden van de rozet gekeurde bladeren. Maar als het eenmaal januari was, bleef deze plant staan. Logisch, je gooit niet zomaar een plant weg omdat de maand een andere naam heeft gekregen. Maar na januari komt februari en zo rollen we via de lente naar de zomer door en die Kerstster bleef maar staan. Niet stuk te krijgen! Wat had ik dan een hekel aan die ‘gevallen’. Nu ben ik een bloemen’meisje’ in hart en nieren maar toch… Die gevoelens zijn bij mij nu al enige jaren omgeslagen in ergernis! Zo lang als ze vroeger stonden, zo kort staan ze nu. Veelal halen zij de Kerst niet of staan ze te peigeren, zoals wij ze aantroffen tussen Kerst en Oudejaarsdag. Als ze zo staan dan heb ik ook maar één gedachte: “Waar is de groenbak?” Afgeschreven dus!
Toch is dit te zot voor woorden en het gevolg van onze maatschappij die er voor zorgt dat wij deze planten massaal kunnen kopen op het moment dat de commercie dit wil. Massaal… via de veiling naar de winkels. Dat wil zeggen dat ze allemaal behoorlijk in de houding moeten springen, in hun veel te kleine potje, om er representatief uit te zien. Dat was ‘werken’ voor al die Kerststerren; er allemaal hetzelfde uit zien, allemaal tegelijk op reis via de tussenstations naar de klanten, waar van hen verwacht wordt dat zij tijdens de feestdagen staan te stralen. Dit is echt teveel gevraagd!
Zelfs van planten kun je teveel vragen en dan is het resultaat: slappe bladeren, ongezonde aanblik en vervolgens: afgeschreven worden. Door de huidige denkpatronen, dat alles er hetzelfde uit moet zien en op bepaalde tijden productie moet leveren, worden er vele trucs toegepast.
Planten worden in kassen voor de gek gehouden, gemanipuleerd en dan mogen zij daarna hun kunstje vertonen in een huiskamer waar tegenwoordig ook vele invloeden zijn die de planten vroeger niet te verduren kregen. Straling bijvoorbeeld, je ziet het niet maar het is er wel; verschillende verwarmingsbronnen… als opgejaagde plant heb je het maar zwaar in deze tijden! Doordat deze planten voor de gek gehouden worden groeien zij van jongs af aan niet op een natuurlijke wijze waardoor de celstructuur anders is dan bij de vroegere familieleden. Dat wreekt zich, zoals bij het exemplaar dat wij zagen en waar we maar een foto van hebben gemaakt. Dit is het laatste wat we voor deze witte dappere strijder konden doen om zo de mensheid wakker te schudden dat we ook onze planten aardig aan het mishandelen zijn. Mishandelen door het opjagen in kassen, verkeerde voedingsstoffen toedienen, kunst en vliegwerk uitvoeren met de gedachte: ‘ach het is maar een plant!’ Winst moet er gedraaid worden, het banksaldo van de detailhandelaar moet omhoog. Het is nog niet eens de kweker die het meeste krijgt voor zijn product. Wel nee, dat is veelal sappelen maar de verdere handel gooit het diverse malen over verschillende bureaus waar allemaal mensen achter zitten die ook hun graantje mee willen pikken.
Kwekers worden gedwongen productie te leveren om zo nog een beetje omzet te maken en dat kan alleen als een product niet al te lang op zijn plaats staat, maar vrij snel plaats kan maken voor de volgende ronde. Dus het gevolg is: jaag de boel op, zorg dat er productie geleverd wordt en als planten maar even een periode staan te pronken kunnen zij daarna weer plaats maken voor ook weer de volgende ronde in de huiskamer. De tuincentra en andere verkooppunten staan overvol en dat moet rouleren. De gezellige bloemenzaak waar je alles voor elke gelegenheid kocht wordt ook schaarser en bij het tankstation staat ook genoeg! Door de veranderde ‘eisen’ en het gemak waarmee alles uitgevoerd moet worden vergeten we de waarde van het echte leven. Als de Kerstster die wij zo zielig aantroffen had kunnen spreken, had hij vast verteld dat zijn voorouders het in de vroegere huiskamers veel gezelliger hadden.
Kerststerren en baby’s.
Van de gemanipuleerde Kerststerren die tegenwoordig in allerlei varianten aangeleverd worden, van piepklein, bijna niet water te geven, tot zo groot als maar mogelijk is komen we bij baby’s. Die kleine Kerststerren in van die hele kleine potjes zijn ook bijna baby’s maar dat is niet de gedachte. De baby’s van ons. Denk nu niet dat wij daar nog mee te maken hebben, gelukkig niet, durf ik inmiddels hardop te uiten. Echter, als jonge ouders zijn er de nodige uitdagingen waarmee je maar te dealen hebt. Alle invloeden vanuit de Overheid en andere instanties die allemaal zeggen het veel beter te weten dan jijzelf. Als je over vaccinaties na wilt denken dan ben je al bijna een crimineel, want die geef je toch? Wel, als wij toen wisten wat wij nu weten, nee, dan deden wij dat niet.
Of de invloeden wanneer je met de kleine in het ziekenhuis begint. Wat een hindernissen kun je tegenkomen wanneer je je bewust bent van de gevolgen die alle gebeurtenissen daar kunnen hebben. Wie dat niet is zal waarschijnlijk alles ontspannen laten gebeuren, maar wie wat meer heeft gelezen, gehoord of op andere wijze op de hoogte is, zal alles met kromme tenen gade slaan.
Zo kreeg ik van een bezorgde oma een verhaal te horen. Haar kleinzoon kreeg in het ziekenhuis Frisolac. Kleine kuipjes werden aan de kleine man gevoerd; als een katje moest hij dit leeg likken. De kleine moest dit volgens de verpleging krijgen, omdat hij niet had geplast. Oma had al aangegeven: ‘Geef hem gewoon water, gevitaliseerd water.
De verpleging keek heel vreemd naar oma; alsof zij van een andere planeet kwam.
Maar deze oma wist echt veel meer en ‘peuterde’ de grootverpakking van dit product los en las toch echt dat er zaken in zaten die je niet verwacht in babyvoeding. Zoals de E 525 (Kaliumhydroxide). Als we in het boekje kijken waarin de E nummers besproken worden dan zien we dat dit een knalrood nummer is en onder andere ook gebruikt wordt bij kalveren om de groei van de hoorns te remmen. Het is een zuurteregelaar en synthetisch technisch hulpmiddel. Dit additief wordt in zuigelingenmelk, cacaopoeder, roomijs en druivensap gebruikt. Verder kun je lezen dat verschillende analyses melden dat de consumptie een branderig gevoel in de mond, keel of maag geeft. Daarnaast kan het de slokdarm aantasten of interne bloedingen en duizeligheid veroorzaken. Als je dit leest dan kun je toch met je gezonde verstand niet begrijpen dat deze stof in zuigelingenvoeding gestopt wordt? Dan is de uitspraak al snel: ‘Ach, kleine beetjes kunnen geen kwaad!’.
Kleine beetjes stapelen zich op en vele kleine beetjes opgestapeld worden een muur.
Zo beginnen we de kleintjes al vanaf dag één vol te stoppen met zaken die een ongunstige werking hebben. Via de oma van de kleine man heb ik vernomen dat de jonge ouders volgens de verpleging onverantwoordelijk bezig waren als ze de kleine eerst alleen water wilden geven om hem zo op deze wijze van vocht te voorzien. Ook was het antwoord dat de voeding die vanuit het ziekenhuis gegeven werd, verantwoord was omdat het door de Overheid is goedgekeurd. Kleine beetjes geven geen schade en eigenlijk moet je gewoon je mond houden en doen wat men zegt! Water geven, dat deed men in vroegere tijden, dat was niet van ‘nu’.
Door de ouders te vertellen dat het dan hun eigen verantwoording is worden deze direct in de angst gepraat en wie daar gevoelig voor is zal het verder accepteren. Maar dat deden deze jonge ouders niet. De vader van de kleine had aan de verpleging duidelijk gemaakt dat hij zijn zoon wel zelf wilde voeden en hij gooide de flesjes met Frisolac in de handtas van oma en gaf de kleine water, meegenomen van thuis. Vitaal zuiver water en de kleine man dronk als de beste. De resultaten kwamen ‘natuurlijk’ van de Frisolac aldus de verpleging. De kleine man ging plassen en dat kon niet met water!
Babyvoeding en onze zoektocht!
Wij waren al eerder bewust geworden van het feit dat ook babyvoeding een verhaal apart is. Door het verhaal van de oma over haar kleinzoon was dat de laatste hint om op onderzoek te gaan. Ellen, mijn grote hulp op de achtergrond is weer het internet op geklommen en kwam tot de verbijsterende ontdekking dat daarover weinig prijs gegeven wordt, maar Ellen zal Ellen niet zijn als ze niet met feiten naar voren komt.
Zo is het vanuit de WHO wettelijk niet toegestaan om reclame te maken voor babyvoeding en dan met name voor poedermelk voor de leeftijd van 0-6 maanden. Men beriep zich erop dat toevoegingen in dusdanig kleine hoeveelheden geschieden dat er geen reden tot ongerustheid is.
Dan komt bij ons de vraag naar boven als een baby vanaf dag één overgeleverd is aan deze surrogaatvoeding, want dat is het toch, wat zijn dan de gevolgen als die stoffen structureel steeds gegeven worden?
Een aantal dubieuze ingrediënten komen zeer regelmatig voor zoals:
E 471 : = rood : Mono- en Diglyceriden van in spijsvetten voorkomende vetzuren
E 525 : = rood : Kaliumhydroxide
E 631 : = rood : Natriuminosinaat
Dan is Natriumseleniet (Na2SeO3) ook een ingrediënt dat voorkomt in het hoofdstuk babyvoeding.
Dat is geen E nummer maar wel een gif. De stof komt voor als een zeer toxisch, kleurloos, reukloos en hygroscopisch poeder dat goed oplosbaar is in water. Deze stof kan irriterend zijn voor de ogen en de luchtwegen. Bij langdurige blootstelling aan deze stof kan kanker optreden.
Zware metalen in de vorm van koper- en mangaansulfaat zijn ook stoffen die aangetroffen worden. Immunofortis is ook in diverse melkpoeders aanwezig. Nutrilon prijst ‘Standaard 2 met Immunofortis’ aan als aanvullende babyvoeding (mét vezels). Immunofortis is een probioticum van Danone, ‘verwant aan borstvoeding’. Danone is een onderdeel van Nutricia. Danone en Nutricia zijn dus ook verweven met elkaar. Wetenschappelijke rapporten ten behoeve van toelating van ‘Immunofortis’ zijn opgesteld door het Nederlandse Numico, wat een filiaal is van Danone. Frankrijk heeft het afgelopen jaar deze toevoegingen NIET toegelaten, in afwachting van meer onderbouwde, onafhankelijke, rapporten over de vermeende positieve effecten van dit product. Dus vrijwel OVERAL wordt dit toegelaten, maar niet in Frankrijk waar de normen blijkbaar toch hoger liggen.
Welkom op de aarde lieve kleine baby!
De vaccins liggen klaar, de voeding staat gereed en de andere invloeden die positief bijdragen aan een slechte start zullen we maar even links laten liggen.
Kerstster of baby…
Of je nu een Kerstster in een te klein potje bent of een baby in een wieg, je bent overgeleverd aan allen die het beter menen te weten. Aan invloeden waarbij je de vraag kunt stellen of men het vroeger nu zo slecht deed?
Als een baby een beetje geel werd dan was de regel, de wieg bij het raam te plaatsen. Tegenwoordig ‘moeten’ de kleintjes onder een lamp. Zijn deze misschien ook nog energiezuinig met alle gevolgen van dien? Of denken wij nu een stap te ver? Je ontkomt niet meer aan deze gedachten als je bedenkt aan welke invloeden de kleintjes blootgesteld worden. Het verschil tussen de Kerstster en een baby is dat de plant het na de aankoop van de klant geen weken zal volhouden. Einde verhaal, de groenbak is thuis het laatste station voor de vuilniswagen komt. Een baby begint een levenspad met allerlei hindernissen waarbij men niet denkt aan de oorsprong. Standaard kan het niet liggen aan vaccins. Alle voeding met EU goedgekeurde hulpstoffen schaden ons niet. Ben je mal als je daar je vraagtekens bij stelt. De levensduur van een baby is niet te overzien maar feit is wel dat wij mensen een veel hogere leeftijd kunnen bereiken als we ons niet lieten beïnvloeden door alle stoffen die niet met de cellen van ons lichaam spreken. Een mens gaat via ziekenhuis, verpleeghuis niet via de vuilniswagen maar met de rouwauto naar zijn of haar laatste rustplaats! Een mens is nog net even sterker dan een weerloze Kerstster die na het opjagen in de kassen even heeft mogen snuiven aan huiselijk ‘geluk’.
Toch zijn de overeenkomsten schrikbarend echt! Neem in gedachten een krop sla of andijvie die ook zo opgejaagd is in kassen en denk dan aan de Kerstster. Sla of andijvie zetten we niet eerst op de tafel voor de gezelligheid maar de invloeden waren veelal hetzelfde! Opgejaagd… en dat eten wij? Je bent wat je eet! Dat begint al bij kleine baby’s, daar liggen de fundamenten. Bouw een huis op verkeerde fundamenten en het dak zal op je hoofd vallen!
Wij mensen overleven alles?
Zijn wij nu zo arrogant of onwetend? Wat zeker is, is het feit dat wij voor de farmacie gewillige prooien zijn want alle ongemakken moeten weggeslikt worden met pillen en poeders die op zichzelf ook weer hun sporen achterlaten. Maar wie hier bewust van is en anderen hierover wil inlichten wordt door velen betiteld als vreemd, als niet van deze planeet, als een freak!
Gebruik je gezonde verstand en pak eens wat boeken die geschreven zijn in vroegere tijden en kijk wat onze voorouders ons nog steeds te vertellen hebben! Zij hadden geen poedermelk voor kleintjes en planten werden met andere gedachten gekweekt. Het was geen issue om steeds meer en groter te hebben maar men leefde dichtbij de natuur. Boekjes als: ‘Oma weet het beter!’ mogen weer op menige huiskamertafel rondslingeren; wie weet wat dit voor positieve invloed heeft! De aandacht voor de Kerstster is een eerbetoon aan alle planten, groenten en andere varianten die gemanipuleerd worden!
Laten we ons nuchtere gezonde verstand eens gebruiken!
