artikel van voor 2012
Commercieel adverteren voor medicijnen
via Radio en TV in Nederland en de EU?
The European parliament is considering allowing the drug industry to have a much greater role in providing information to patients, with no restriction on the type of media, write Les Toop and Dee Mangin from the University of Otago, New Zealand.
Het Europese parlement overweegt commercieel adverteren voor de farmaceutische industrie toe te staan!
Het toestaan van medicijninformatie direct gericht tot het publiek via de media in Europa zal serieuze gevaren inhouden voor de volksgezondheid. Deze waarschuwing gaat uit van deskundigen in het Britisch Medical Journal. (BMJ) Dat het Europese parlement de farmaceutische industrie gericht op consumenten wil laten adverteren in alle media zonder restricties van het type media behoeft aandacht volgens Les Toop en Dee Mangin van de Universiteit van Otaga, Nieuw Zeeland.
In Nieuw Zeeland en de United States, de enige twee landen die commercieel adverteren van voorgeschreven medicijnen toestaan (niet vrij over de toonbank verhandelbaar) groeit de tegenstand bij zowel het publiek als dokters.
Het medische systeem van Nieuws Zeeland is meer vergelijkbaar dan dat van de US met het Europese model, wat kunnen we dus leren van hun ervaring? Verleden jaar spendeerden de farmaceutische industrie $ 5 miljard aan advertenties in de US en tientallen miljoenen in Nieuw Zeeland. De oppositie groeit met het toenemen van de advertentiebudgetten en sinds 2000 verheffen de anti – groeperingen hun stem.
De rijzende zorg omtrent het probleem leidde er al toe dat het ministerie van gezondheidzorg in Nieuw Zeeland een publiek onderzoek startte in het zelfde jaar. Maar de advertenties mochten voortgezet worden met zelfregulatie van de farmaceutische industrie (!) maar de beloofde herhaling om advertenties opnieuw te controleren volgens de regels vond nooit plaats.
In deze context breide de advertenties zich meer uit en bleken extreem effectief. Bijvoorbeeld de advertenties voor celcoxib en refecoxib die rond de best bekeken TV programma’s werden geprogrammeerd en gericht op lange termijn gebruik voor ouderen met artrose zorgde voor wijdverbreid gebruik, ….. ondanks waarschuwingen voor hartproblemen!!! Het zelfde vond plaats na slechts enkele TV advertenties van medicijnen voor teennagelinfecties, een verdubbeling van de omzet in enkele weken.
In respons op de toenemende bezorgdheid van het publiek en gezondheid professionals besloot de regering in Nieuw Zeeland het direct naar consumenten adverteren weer te verbieden aan het einde van 2003. Tot op deze datum is het niet gelukt de noodzakelijke wetgeving te laten passeren ondanks 90% oppositie tegen commercieel adverteren van consumenten en patiënten organisaties.
De les die geleerd kan worden uit de ervaring in Nieuw Zeeland is duidelijk zeggen de auteurs. Het toestaan van informatie direct gericht op het publiek zal dienen om de keuze van consumenten te manipuleren. Het zal NIET helpen om consumenten een BETERE keuze te laten maken! Het zal alleen leiden tot verdere medicijnverslaving en consumenten sneller bloot stellen aan medicijnen waarvan nog niet bekend is of deze voldoende zijn op de lange termijn.
Het zal bovendien de kosten voor de ‘gezondheidzorg’ snel opdrijven en het nu al overspannen systeem onbetaalbaar maken voor een steeds grotere groep mensen wat een verdere teruguitgang betekent voor onze gezondheidszorg waarschuwen de deskundigen.
Om consumenten beter te informeren zou een wereldwijde onafhankelijke instantie moeten fungeren om consumenten beter te informeren.
Bron: BMJ
Allowing the drug industry to supply information on prescription medicines direct to patients in Europe will have serious implications for public health, warn experts in this week’s BMJ. The European parliament is considering allowing the drug industry to have a much greater role in providing information to patients, with no restriction on the type of media, write Les Toop and Dee Mangin from the University of Otago, New Zealand.
In New Zealand and the US, the only two developed countries that allow direct to consumer advertising of prescription medicines, opposition has grown steadily from both the public and doctors.
New Zealand’s health system is much closer to those in Europe than the US system. So what can we learn from its experience, they ask? Last year drug companies spent over $5bn on direct to consumer advertising in the US and tens of millions of dollars in New Zealand. But opposition grew alongside the advertising, and by 2000, New Zealand and US health watchdog groups were becoming more vocal.
The rising concern led the New Zealand Ministry of Health to start a public consultation in the same year. But the advertising was allowed to continue with self regulation and a promised further review of compliance with the rules never took place.
In this context, advertising became more widespread and proved extremely effective. For instance, intensive advertising of celcoxib and refecoxib on prime time television, aimed specifically at long term use in the elderly, resulted in widespread prescribing, despite early warnings of their cardiac risks. Similarly, just a few TV adverts promoting oral terbinafine for toenail infections resulted in a doubling of national prescriptions within weeks. In response to mounting concern from the public and the professions, the New Zealand government resolved to ban direct to consumer advertising in late 2003. To date, the government has been unable to pass the necessary legislation, despite a recent round of consultation showing strong opposition from health professional groups and almost complete (90%) opposition from independent consumer and patient organisations.
The lesson from the New Zealand experience for Europe is clear, say the authors.Allowing industry funded objective information will serve only to manipulate consumer choices. It will not help consumers make better decisions about medicines but will increase the pharmaceuticalisation of health and will expose more of the population to new medicines (many of which offer little benefit over existing medicines) at a time when long term safety is unknown.
It will also rapidly drive up drug costs with major implications for already stretched health budgets – all of which will be of net harm to the overall public health, they warn.
The goal should be a global collaborative commitment to facilitate access to the independent information prescribers and consumers need to be able to make better informed decisions about medicines, they conclude.
Source: BMJ.
