“Operatie Jupiter” en een revolutie in de maak


Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 4 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #133


Het “nieuwe populisme” ter linker- en rechterzijde, en de ineenstorting van het “centristische” cordon sanitaire



De Brusselse elite slaakte een lange zucht van verlichting – Frans rechts was geblokkeerd. De markten haalden zelfgenoegzaam hun schouders op; “alles moet ‘veranderen’ om hetzelfde te blijven.” Het Centrum vindt wel een manier!

Macron had met succes ‘populistisch’ rechts en links geblokkeerd door opdracht te geven een tactische verdedigingslinie van het centrum te graven, waardoor beide politieke polen werden geblokkeerd. En de tactische blokkade was een succes, schrijft Alastair Crooke.

De ‘rechtse’ partij Le Pen won – met 32% van de uitgebrachte stemmen – 125 zetels (slechts 22% van de wetgevende macht). Links veroverde 180 zetels met een aandeel van 26% van de stemmen en Macrons blok Ensemble eiste 159 zetels op met 25% van de stemmen.

Geen enkele partij heeft echter genoeg zetels om te regeren (meestal zijn daar 240 tot 250 zetels voor nodig). Als dit een succes wordt genoemd, dan is het zeker een Pyrrhus succes. De linkse partijen bestaan uit een spectrum van tegenstellingen – van anarchisten tot hedendaagse Leninisten – waarvan de kern van Melenchon nooit zal samenwerken met de Centristen van Macron, noch met de gekrenkte volgelingen van Le Pen.

Historicus Maxime Tandonnet zegt dat het een heroïsche misinterpretatie van de gebeurtenissen is om te denken dat Macron iets anders heeft bereikt dan een fiasco:

“Operatie Jupiter is ontaard in het slechtst mogelijke scenario. Het is een totale impasse.”

Het is onmogelijk om een functionerende regering te vormen uit deze Assembly mêlée. (Macron heeft het ontslag van de verliezende premier geweigerd en hem gevraagd ad interim aan te blijven).

Welnu, zoals Henri Hude, voormalig directeur onderzoek van de militaire academie van Saint-Cyr, opmerkt:

“Niemand kan eraan twijfelen dat er een revolutie aan de gang is in Frankrijk. De uitgaven van de staat en de verzorgingsstaat overstijgen ruimschoots de middelen, die bijna onmogelijk aanzienlijk kunnen worden verhoogd, noch door economische groei, noch door belastingen …

De enige manier voor de staat om de eindjes aan elkaar te knopen is het maken van steeds grotere schulden, die alleen kunnen worden gedragen door zeer lage rentetarieven – maar vooral door de mogelijkheid om oneindig geld uit te geven, ‘uit het niets’ dankzij de bevoorrechte band van de euro met de Duitse [hoge kredietrating voor Bunds met een looptijd van 10 jaar].”

Als deze faciliteiten wegvallen, “schatten financiers dat Frankrijk de salarissen van zijn ambtenaren met ongeveer een derde zou moeten verlagen, of hun aantal verminderen, en de pensioenen van iedereen met een vijfde. Dit is natuurlijk onhaalbaar.”

“Wat in werkelijkheid een begrotings- en handelstekort is, wordt vermomd als schuld en zou dertig jaar geleden zijn weggewerkt door de devaluatie van de nationale munt – maar deze schuldkunstgreep [komt steeds meer ten goede aan de rijken] … terwijl de algemene bevolking maar blijft mopperen, in haar roze droom leeft – en in blinde onwetendheid wordt gehouden over de staat van onze financiën… Dat gezegd hebbende, de heersende klasse is zich terdege bewust van de situatie, maar verkiest er niet over te praten, omdat niemand weet wat te doen.”

Er kan geen twijfel over bestaan dat op het moment van de waarheid, wanneer staten zichzelf failliet verklaren … het Westen tot op het bot zal worden geschokt – en sommigen zullen knallen als champagnekurken. De economie zal gereorganiseerd moeten worden. Misschien zullen we ook een culturele revolutie zien. Het was het falen van de Franse staat – laten we dat niet vergeten – dat de Franse Revolutie uitlokte … “Maar je kunt je afvragen, waarom kan dit [monetaire spilzucht] niet oneindig doorgaan? Daar gaan we achter komen, maar nu nog niet.

Vandaag, nog voor het faillissement is uitgesproken, het verlies aan vertrouwen in de instellingen: de machteloosheid van de overheid, beroofd van prestige en gezag, en de afkeer van de president – maken het mogelijk om de energie van de schokgolf te voorzien die zou worden ontketend door de onthulling van het fiasco. Een scenario zoals in Griekenland is onwaarschijnlijk in Frankrijk. We kunnen beter op iets anders wedden” (gecontroleerde inflatie en een devaluatie van de euro?).”

Frankrijk is natuurlijk niet alleen. “Het Eurosysteem werd verondersteld de Eurolanden te dwingen om financieel verstandig en ‘deugdzaam’ te zijn. Maar het tegendeel gebeurde.” De solide kredietwaardigheid van Duitsland stelde andere EU-staten in staat om zwaar te ‘leunen’ op een Duitse bevoorrechte rating om zichzelf oneindig in de schulden te steken – door alle overheidsschulden in de EU kunstmatig laag te houden. 

Zolang het privilege van de Amerikaanse dollar blijft bestaan, zou dat van de euro moeten blijven bestaan – behalve dan dat de oorlog in Oekraïne in de eerste plaats de Duitse industrie ruïneert. Frankrijk wordt al geconfronteerd met een EU-procedure bij buitensporige tekorten. Dat geldt ook voor andere EU-landen. Duitsland heeft de rem op zijn schuld en moet 40 miljard euro bezuinigen. In het grootste deel van de eurozone wordt bezuinigd.

De Amerikaanse dollar – aan de top van deze liberale schuldenpiramide – brokkelt af, samen met de westerse ‘op regels gebaseerde orde’. De geostrategische ‘platen’ van de wereld – en ook de culturele tijdgeest – zijn aan het verschuiven.

Eenvoudig gezegd is het probleem dat Macron onbedoeld blootlegde onoplosbaar.

“We zouden het opkomende ethos ‘het nieuwe populisme’ kunnen noemen,” schrijft Jeffrey Tucker:

“Het is noch links noch rechts, maar het leent thema’s uit het verleden van beide. Aan het zogenaamde ‘rechts’ ontleent het het vertrouwen dat mensen in hun eigen leven en gemeenschappen beter in staat zijn om verstandige beslissingen te nemen dan te vertrouwen op de autoriteiten aan de top. Het nieuwe populisme ontleent aan het oude links de eis voor vrijheid van meningsuiting, grondrechten en een diep wantrouwen tegenover de macht van bedrijven en overheden.

Het thema van scepticisme tegenover machtige en vastgeroeste elites is het saillante punt. Dit geldt over de hele linie. Het gaat niet alleen over politiek. Het raakt de media, de geneeskunde, de rechtbanken, de academische wereld en elke andere hoogwaardige sector. En dit in elk land. Dit is echt een paradigmaverschuiving. Het lijkt niet tijdelijk maar substantieel; en waarschijnlijk blijvend.

Wat er in vier jaar is gebeurd, heeft een golf van massaal ongeloof [en een gevoel van onwettigheid van de elite] ontketend die zich al tientallen jaren aan het opbouwen was.”

De filosoof Malebranche schreef (1684) in zijn Traité de Morale: “De mens vergeeft alles, behalve minachting”:

“Een elite die faalt in haar taken wordt elitair genoemd; vanaf dat moment lijkt hun activiteit onrechtvaardig en beledigend, maar belangrijker nog, hun bestaan zelf is een belediging. Dit is de bron van haat, van de transformatie van wedijver in jaloezie, en van jaloezie in wraakzucht – en dus van oorlogen.”

Wat moeten we dan doen? 

Om de Amerikaanse orde te herstellen en dissidenten het zwijgen op te leggen, werd een NAVO-overwinning noodzakelijk geacht:

“Het grootste risico en de grootste kostenpost voor de NAVO vandaag is het risico van een Russische overwinning in Oekraïne. Dat kunnen we niet toestaan,” zei secretaris-generaal Stoltenberg op de NAVO-jaardag in Washington. “De uitkomst van deze oorlog zal de mondiale veiligheid voor de komende decennia bepalen.”

Een dergelijke uitkomst in Oekraïne – tegen Rusland – zou door sommigen in Washington dan ook worden gezien als misschien wel voldoende om opstandige staten die handelen in dollars tot inkeer te brengen en het westerse primaat over de hele wereld opnieuw te bevestigen.

Lange tijd was het aanvaardbaar en zelfs voordelig om een Amerikaans protectoraat te zijn. Nu niet meer: Amerika ‘beangstigt’ niet langer. Taboes vallen weg. De muiterij tegen het postmoderne Westen is wereldwijd. En het is de mondiale meerderheid duidelijk dat Rusland militair niet verslagen kan worden. Het is de NAVO die verslagen wordt.

Dit is het ‘gat in het midden’ van de onderneming: Biden zal er waarschijnlijk niet lang meer zijn. Iedereen kan dat zien.

Sommige EU-leiders – die thuis gevaarlijk veel politieke steun verliezen omdat hun cordons Sanitaires tegen links en rechts breken – zien oorlog misschien ook als de uitgang voor een EU die een onoplosbaar fiscaal treinwrak nadert.

Omgekeerd maakt oorlog het mogelijk om alle fiscale en constitutionele regels te breken. Politieke leiders veranderen plotseling in opperbevelhebbers.

Het sturen van troepen en het aanbieden van gevechtsvliegtuigen (en raketten met een groter bereik) kan worden geïnterpreteerd als het opzettelijk streven naar een bredere, Europese oorlog. Het feit dat de VS blijkbaar denkt om F-16 bases in Roemenië te gebruiken kan bedoeld zijn als de manier om een oorlog in Europa te veroorzaken en verschillende zinkende Atlantische politieke fortuinen te redden. 

Er is daarentegen duidelijk bewijs dat Europeanen (88%) zeggen dat “NAVO-lidstaten moeten aandringen op een onderhandelde regeling in Oekraïne” – waarbij slechts een kleine minderheid van de ondervraagden vindt dat het Westen prioriteit moet geven aan doelen als “het verzwakken van Rusland” of “het herstellen van de grenzen van vóór 2022 in Oekraïne.”

Het Europese publiek blijkt eerder een overweldigende voorkeur te hebben voor doelen als “het vermijden van escalatie” en “het vermijden van een directe oorlog tussen nucleair bewapende mogendheden.”

Wat waarschijnlijker is, lijkt het, is dat opgekropte anti-oorlogsgevoelens in Europa zullen losbarsten – misschien zelfs uiteindelijk leidend tot de afwijzing van de NAVO in zijn geheel. Trump kan dan een open deur intrappen met zijn NAVO-standpunt
©.Alastair Crooke.

Reactie.

Nog steeds hebben te veel mensen niet door wat er precies aan de hand is. Nog steeds hebben mensen niet door dat ze slechts een economische factor zijn en al zodanig gebruikt worden! Ze mogen kiezen. Ze mogen verder niets doen. Totdat! Totdat de mensen doorhebben dat ze uit elkaar gespeeld zijn er weer met elkaar deze vijanden van de mensheid moeten verslaan!

De Franse revolutie is geschiedenis, niets van geleerd! Broederschap, Gelijkheid en Vrijheid zijn loze woorden geworden! Het ego van de politieke leiders groeit nog steeds, waardoor hun verstand slinkt! De meesten hebben hun ziel verkocht aan het WEF. Werken niet voor de bevolkingen, maar voor de rijken der aarde die maar één ding willen. Dat is de wereld beheersen onder hun zeggenschap! Slavernij zal dan het nieuwe normaal zijn!

In verschillende artikelen en reacties heb ik al geschreven dat een oorlog slecht is, vooral voor Europa! De VS weer buitenschot is. Natuurlijk doen de politici van de VS hun uiterste best een oorlog tegen Rusland te ontketenen. Zij leveren de wapens die Europa moeten gebruiken. De domme NAVO- landen denken dat ze gesteund zullen worden met manschappen uit de VS. Vergeet het maar. De VS heeft op andere plaatsen in de wereld andere belangen. 

Wanneer het werkelijk tot een treffen komt met Rusland zullen verschillende landen Rusland steunen! Noord-Korea heeft een leger van 1 miljoen soldaten en reservisten. China heeft al militairen in Wit-Rusland en is bereid Rusland tot het uiterste te steunen omdat de VS China als grootste economische concurrent ziet en China wil aanvallen wanneer dat mogelijk is. Bovendien wil China Taiwan terug en zal eerdaags daar stappen toe nemen. Dat wil de VS ook voorkomen! 

Het is dus wel duidelijk dat de wereld eerdaags volkomen op zijn kop staat als wij burgers niet protesteren. Frankrijk is het Europese land waar al snel protesten zijn tegen de plannen van een regering.

Boeren en burgers moeten met elkaar gaan samenwerken om de voedselstroom te behouden. De tussenhandel uitschakelen en direct op markten producten leveren. Niet alleen in Frankrijk, maar in heel Europa.

De eliten houden al rekening met een oorlog en zijn al bezig voedselvoorraden te maken! Of dat werkelijk nodig is weet ik niet.  Wat ik wel weet is dat er geen nucleaire oorlog zal komen! Dat wordt gebruikt om angst te creëren omdat angst de basis is van de manipulatie die wordt toegepast om mensen te laten doen wat de eliten graag willen.

Wel heb ik de hoop dat mensen wakker worden en de eliten niet zullen toestaan een derde wereldoorlog te ontketenen! 

Het enige dat Europa kan doen is zich wenden tot Rusland en een eerlijke handelsovereenkomst als nieuw BRICS-land te ondertekenen zodat we weer handel kunnen drijven met Rusland en weer energie kunnen kopen!  Want Europa gaat kapot aan het tekort aan goedkope energie. Daarbij is het leveren van wapens uit Europa naar Oekraïne een dure en oorlog verlengende bezigheid die alleen interessant is voor de VS die weer nieuwe wapens levert!
 
Frankrijk moet ergens anders nieuwe nucleaire grondstoffen kopen omdat de leverancier waar voorheen werd gekocht, niet meer aan Frankrijk wil leveren! Of Frankrijk een leverancier kan vinden die tegen een redelijke prijs nucleaire grondstoffen kan kopen is nog onbekend! Dat kan zeker inhouden dat deze grondstoffen erg in prijs zullen stijgen. Dus zeer waarschijnlijk zijn de kerncentrales eerdaags geschikt om er pretparken van te maken!

Dat zal een ferme klap zijn in de energievoorziening in Frankrijk. Daardoor zullen de prijzen enorm stijgen. Wat weer zeer slecht is voor de economie van Frankrijk

Wil Europa overleven dan zullen alle landen die nu onder het juk van de EU het gelag betalen zich kunnen aansluiten bij de BRICS-landen en mee profiteren van eerlijke handelsovereenkomsten en handelsbescherming. 

Donald Trump zal zeker toenadering zoeken met Rusland en China om te komen tot een overeenkomst en zich aansluiten bij de BRICS-landen!

© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.


Nu je toch hier bent, …

… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.

– Henk