Bron artikel NoMoreFakeNews: Prozac mass murders: the truth comes to light
Door Jon Rappoport | 04-10-2019
Als je het hoofd was van een farmaceutische onderneming …
Als je geen geweten had (het belangrijkste feit) …
Als een van je medicijnen ervoor zorgde dat mensen moord pleegden …
Als VEEL rechtszaken tegen uw bedrijf wachtten om terecht te staan …
En als de eerste dergelijke proef bijeenkwam …
En als het vonnis in dat geval de uitkomst van alle andere rechtszaken zou beïnvloeden …
Wat zou jij doen?
Dit is het verhaal van een medicijn, een beroemd medicijnbedrijf, vertrouwen, verraad en massamoord.
Na 30 jaar wordt de waarheid bevestigd – Eli Lilly, de maker van Prozac, heeft stiekem eisers in een rechtszaak terugbetaald.
De eisers waren families van slachtoffers die werden gedood door een man die gewelddadig gek werd nadat hij Prozac had ingenomen.
De massale schietpartij vond plaats in 1989, in Kentucky. Ik behandelde de zaak in 1999, toen de uitbetaling van Lilly een open geheim was voor sommige advocaten, artsen en verslaggevers.
Maar NU hebben we bekentenissen van de eisers die het geld van Lilly hebben aangenomen. Tijdens het proces werd Eli Lilly vrijgesproken, vrijgesproken van elke schuld voor moorden door de jury.
Ahrp.org: “Het Louisville Courier Journal meldt dat dertig jaar nadat Joseph Wesbecker op 14 september 1989 op een dodelijke schietpartij in Louisville Kentucky ging, de families en overlevenden van zijn acties eindelijk naar voren zijn gekomen om de waarheid te vertellen. Ze waren eisers in een rechtszaak tegen Eli Lilly omdat ze reden hadden om aan te nemen dat Prozac, vervaardigd door Lilly, de trigger was geweest die Wesbecker op zijn gewelddadige woede had voortbewogen. Eli Lilly had deze eisers $ 20 miljoen aan hush-geld betaald om schadelijk bewijs voor de schuld van Lilly bij het vermarkten van defecte, dodelijke medicijnen te verbergen voor de jury in het Wesbecker-Eli Lilly-proces. “
The Louisville Courier Journal: “Aan de vooravond van het vonnis van de jury, dat Lilly van aansprakelijkheid ontsloeg, deed het bedrijf de geheime betaling zonder de rechter te informeren die toezicht hield op de zaak. In ruil voor de betaling kwamen de eisers – acht landgoederen en 11 overlevenden – overeen om schadelijk bewijsmateriaal achter te houden over het artritisgeneesmiddel Oraflex dat Lilly zich terugtrok uit de markt. Lilly [had eerder] schuldig gepleit aan 25 criminele misdrijftellingen wegens het niet melden van bijwerkingen van patiënten met het medicijn [Oraflex], en het farmaceutische bedrijf vreesde dat de jury van Prozac meer geneigd zou zijn om tegen de medicijnmaker te beslissen [op Prozac] als het ervan heeft gehoord. ‘
Met andere woorden, de rechtbank, die bereid was om bewijs te horen over de geheimhouding van Lilly’s Oraflex, heeft dat bewijs nooit gehoord, wat de jury zou hebben gewaarschuwd dat Eli Lilly een track record had van het verbergen van verdomde waarheden over zijn drugs.
AHRP: “Circuit rechter John Potter, de rechter in de [Prozac] zaak, vermoedde dat Lilly eisers en hun advocaten had omgekocht voor het juryvonnis. Hij ontdekte het bewijs van omkoping en vocht jarenlang tegen Eli Lilly, maar slaagde er niet in om [bewijs van] de voorwaarden van de [Prozac uitbetaling] deal te verkrijgen. Lilly is erin geslaagd om zijn strafrechtelijke vervolging tegen te houden uit een gerechtelijke procedure. Zoals de norm en praktijk van Eli Lilly; het heeft de rechter verwoest voor zijn streven naar de waarheid. ‘
The Louisville Courier Journal: “De medicijnproducent die Prozac produceert, het antidepressivum dat de slachtoffers van Joseph Wesbecker de schuld gaven van zijn dodelijke schietpartij 30 jaar geleden bij Standard Gravure, betaalde de slachtoffers in het geheim $ 20 miljoen [in 1994] om te helpen zorgen voor een vonnis dat het farmaceutische bedrijf vrijwaart . Eli Lilly, gevestigd in Indianapolis, beschermde de betaling meer dan twee decennia en tartte een rechter uit Louisville die vocht om het te onthullen omdat hij zei dat het de uitspraak van de jury beïnvloedde. “
“Wesbecker begon Prozac te nemen ongeveer een maand voor zijn moorddadige uitbarsting die acht doodde en 12 verwondde in de drukkerij verbonden aan de Courier Journal. Alle slachtoffers, op één na, vervolgden Eli Lilly, het bedrijf dat het populaire maar controversiële medicijn produceerde. “
“Op 14 september 1989 ging Wesbecker, een persbeambte die langdurig arbeidsongeschikt was wegens ernstige psychische aandoeningen, rond 8.30 uur het standaardgravure binnen, met een zak vol wapens, inclusief een halfautomatisch geweer. Gedurende de volgende 30 minuten liep Wesbecker door het gebouw en vuurde meer dan 40 rondes op degenen die hij tegenkwam voordat hij zichzelf met een pistool in de [kop] schoot. Het is de ergste massa-schietpartij in de geschiedenis van Kentucky. “
Je moet begrijpen dat een diagnose van ‘ernstige psychiatrische stoornissen’ ver verwijderd is van ‘acht mensen doden en 12 mensen verwonden’. De twee factoren zijn niet automatisch verbonden als oorzaak en gevolg. Als dat zo was, zouden we elke dag een tiental massamoorden zien. Dat gezegd hebbende, volgens persberichten had Wesbecker wel gedachten over het plegen van geweld voordat hij op Prozac werd gestart, en zelfs bedreigde hij met moord. Maar hij doodde niemand tot na het nemen van Prozac. En de aanklacht tegen Prozac was: het was de chemische trigger die Wesbecker over het randje van gedachte duwde in gruwelijke actie. (Zie in dat verband de korte verzameling onderzoeken die ik hieronder citeer.) In elk geval rechtvaardigt geen argument over motivatie voor moord de steekpenning van $ 20 miljoen aan Eli Lilly aan de eisers. Lilly wilde een absolute slamdunk in het Wesbecker-proces, om zichzelf te beschermen tegen vele andere rechtszaken waar ongetwijfeld de rol van Prozac bij zelfmoord en moord levendiger was.
U moet ook de status van Prozac begrijpen in de jaren voorafgaand aan het rigide proces in 1994 in Eli Lilly. Ik heb het over media-aandacht, psychiatrische literatuur, het rechtssysteem en de mindset van het publiek. Prozac zat gevaarlijk op een richel. Zou het universele acceptatie krijgen? Zou het worden blootgesteld als een groot gevaar? Ten tijde van de rechtszaak in Kentucky waren er ongeveer 100 andere rechtszaken tegen de drug die op weg waren naar een proces. De uitkomst van de Kentucky Wesbecker-zaak zou een krachtig signaal zijn voor advocaten en eisers over de kansen op het winnen van beslissingen tegen Eli Lilly en Prozac. Als Lilly in Kentucky werd vrijgesproken (en dat was het door middel van uitbetalingen), zouden advocaten in andere dergelijke gevallen zich terugtrekken. Ze zouden weinig zin hebben om te proberen te bewijzen dat Prozac een groot gevaar was.
Hier is wat achtergrondinformatie over Prozac in die jaren. Het illustreert hoe groot de bedreiging was voor het blockbuster antidepressivum van Eli Lilly toen – en, ter vergelijking, hoe weinig zorgen nu in de openbare arena worden toegelaten.
Op 7 februari 1991 droeg Amy Marcus ‘Wall Street Journal-artikel over het medicijn de kop:’ Moordprocessen introduceren Prozac-verdediging ‘. Ze schreef:’ Een reeks moordprocedures waarin beklaagden beweren dat ze gewelddadig werden toen ze het antidepressivum Prozac gebruikten leggen nieuwe problemen op voor de maker van de drug, Eli Lilly en Co. “
Eveneens op 7 februari 1991 had de New York Times een Prozac-stuk met als kop: ‘Zelfmoordgedrag opnieuw gekoppeld aan drugs: doet antidepressivum geweld aan?’
In zijn historische boek, Toxic Psychiatry, vermeldt Dr. Breggin dat de Donahue-show (28 februari 1991) “een groep individuen samenstelde die dwangmatig zelfvernietigend en moorddadig was geworden na het nemen van Prozac en de schreeuwende reactie van de telefoon en het publiek bevestigde het probleem.”
Breggin citeert ook een verontrustende studie uit het American Journal of Psychiatry van februari 1990 (Teicher et al, v.147: 207-210) die rapporteert over ‘zes depressieve patiënten, voorheen vrij van recente suïcidale ideeën, die intense, gewelddadige suïcidale zorgen ontwikkelden na 2-7 weken behandeling met fluoxetine [Prozac]. De suïcidale preoccupaties duurden drie dagen tot drie maanden na beëindiging van de behandeling. Het rapport schat dat 3,5 procent van de Prozac-gebruikers risico liep. Hoewel de geldigheid van het onderzoek wordt ontkend, heeft Dista Products, een divisie van Eli Lilly, een brochure voor artsen uitgegeven van 31 augustus 1990, waarin staat dat het ‘suïcidale ideëen’ toevoegt aan het gedeelte over ongewenste voorvallen in de Prozac-productinformatie. “
Een eerdere studie, van het Journal of Clinical Psychiatry van september 1989, door Joseph Lipiniski, Jr., geeft aan dat in vijf onderzochte gevallen mensen op Prozac ontwikkelde wat akathisie wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer intense angst, onvermogen om te slapen, het “rukken van ledematen” en “fietsen in bed of gewoon ronddraaien.” Breggin merkt op dat akathisie “ook kan bijdragen aan de neiging van het medicijn om zelfvernietigende of gewelddadige neigingen te veroorzaken … Akathisia kan het equivalent worden van biochemische foltering en kan mogelijk iemand over de rand tippen aan zelfvernietigend of gewelddadig gedrag … De Health News-nieuwsbrief van juni 1990, geproduceerd door de Public Citizen Research Group, meldt: ‘Akathisia of symptomen van rusteloosheid, constante pacing en doelloze bewegingen van de voeten en benen kunnen voorkomen bij 10-25 procent van de patiënten op Prozac. ”
Er zijn andere studies: ‘Opkomst van zelfvernietigende verschijnselen bij kinderen en adolescenten tijdens de behandeling met fluoxetine [Prozac]’, gepubliceerd in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (1991, vol.30), geschreven door RA King, RA Riddle, et al. Het rapporteert zelfvernietigende verschijnselen bij 14% (6/42) van de kinderen en adolescenten (10-17 jaar oud) die werden behandeld met fluoxetine (Prozac) voor obsessief-compulsieve stoornis.
Juli, 1991. Journal of Child and Adolescent Psychiatry. Hisako Koizumi, MD, beschrijft een dertienjarige jongen die op Prozac zat: “vol energie”, “hyperactief”, “clownachtig”. Dit alles veranderde in plotselinge gewelddadige acties die “totaal niet op hem leken.”
September 1991. Het tijdschrift van de American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Auteur Laurence Jerome meldt het geval van een tienjarige die met zijn gezin naar een nieuwe locatie verhuist. De jongen wordt depressief en wordt door een arts op Prozac gezet. De jongen is dan “hyperactief, geagiteerd … prikkelbaar.” Hij maakt een “enigszins grandioze inschatting van zijn eigen mogelijkheden.” Dan belt hij een vreemde aan de telefoon en zegt dat hij hem gaat vermoorden. De Prozac wordt gestopt en de symptomen verdwijnen.
(Wat waar is over Prozac is waar over Paxil of Zoloft of een van de andere SSRI-antidepressiva. En wees gewaarschuwd: plotseling stoppen met een psychiatrisch medicijn kan uiterst gevaarlijk zijn voor de patiënt. Geleidelijke terugtrekking moet worden gedaan onder toezicht van een professional die begrijpt precies wat hij / zij doet.)
Dus – een farmaceutisch bedrijf, Eli Lilly; een medicijn, Prozac; Massa moord; vertrouwen; verraad.
Een laatste stukje waarheid komt nu aan het licht in de Wesbecker-zaak.
In dit smerige drama zijn er veel andere acteurs. Ik heb ze behandeld in andere artikelen. Maar ik kan dit artikel niet laten eindigen zonder de FDA te vermelden, het enige federale agentschap dat verantwoordelijk is voor het certificeren van alle medicijnen als veilig en effectief voor openbaar gebruik. Dat bureau is lang, heel lang geleden bedrieglijk geworden. Het neemt geen verantwoordelijkheid voor het lanceren van dodelijke chemicaliën op de bevolking. Het werkt als een samenspannende partner met de farmaceutische industrie. Het vertrouwen op de FDA om mensen te beschermen tegen drugs zoals Prozac is als het vertrouwen op een PR-bedrijf, ingehuurd om oorlog te bevorderen, om de vrede te handhaven.
The author of three explosive collections, THE MATRIX REVEALED, EXIT FROM THE MATRIX, and POWER OUTSIDE THE MATRIX, Jon was a candidate for a US Congressional seat in the 29th District of California. He maintains a consulting practice for private clients, the purpose of which is the expansion of personal creative power. Nominated for a Pulitzer Prize, he has worked as an investigative reporter for 30 years, writing articles on politics, medicine, and health for CBS Healthwatch, LA Weekly, Spin Magazine, Stern, and other newspapers and magazines in the US and Europe. Jon has delivered lectures and seminars on global politics, health, logic, and creative power to audiences around the world. You can sign up for his free NoMoreFakeNews emails here or his free OutsideTheRealityMachine emails here.
Nu je toch hier bent …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
