EEN BEHANDELING VOOR HERPES

pagina verhuist van uitdaging.net
artikel van voor 2012

Door Thomas S. Cowan, MD.
Vertaling Rob Hundscheidt.

Vraag: Welk advies kunt u me geven met betrekking tot herpes infectie. Volgens de conventionele websites is het zo dat: ”Er is geen behandeling die herpes kan genezen, maar alleen antivirale medicatie kan de uitbraken er van verkorten en voorkomen in de periode dat men die medicatie neemt.“ Omdat herpes sexueel overgebracht kan worden, wordt veilige sexuele gemeenschap of abstinentie aangeraden. Ikzelf hou echter zowel niet van het permanent nemen anti virale medicatie, als ook niet van abstinentie. Is er geen natuurlijke therapie die me voorgoed van herpes kan afhelpen ?
 
Antwoord: “Herpes” is een van de tien medische ziektes die het meest worden opgezocht op internet. Je zou bij zo veel interesse in deze ziekte kunnen denken dat de medische experten meer te bieden zouden kunnen hebben dan antivirale medicaties met alle nevenwerkingen van dien zoals misselijkheid, overgeven, diaree, hoofdpijn, duizeligheid, huiduitslag, en verminderde nierfunctie.

         Het virus herpes simplex dat tegenwoordig zo algemeen voorkomt, manifesteert zich in twee vormen, namelijk herpes simplex type 1, dat in verband staat met uitslag aan de mond, en herpes simplex type 2 dat in verband staat met huiduitslag en storingen in het genitale bereik.

Deze afscheidende grens tussen deze beide soorten is echter niet absoluut, omdat in sommige gevallen ook het herpes simplex type 1 virus in verband kan staan met huiduitslag in het genitale bereik. Er zijn vele andere soorten herpes virussen die ziektes veroorzaken bij mensen, zoals de soort die waterpokken veroorzaakt, en de daarmee in verband staande gordelroos.

Met betrekking tot de natuurlijke behandeling van herpesinfectie, kunnen we er in gezondheid er op vooruitgaan door de karakteristieke eigenschappen van het virus te treffen. Het virus is een essentieel deel van het DNA dat omgeven wordt door een vetlaag, en als we dit aspect nu tot doel nemen kunnen we het virus grotendeels onklaar maken.

Gelukkig zijn er twee stoffen die bekend staan dat ze deze eigenschap van het virus treffen. Allereerst is dat het kruid Hypericum Perforatum dat algemeen bekend staat als het St. Janskruid, waarin een chemische stof zit die hypericine heet. Het is het hypericine dat de rode kleur aan de oliekliertjes geeft die in de blaadjes zit, en het is dit hypericine dat speciaal de vetcapsule van het virus aanvalt.

         Eeuwenlang hebben de doktors het St. Janskruid gewaardeerd als een nervinum, wat betekent dat het een medicijn is met invloed op het zenuwsysteem. Zo hebben de geneeskundigen van ouds her al het St. Janskruid gebruikt om depressies en tandpijn te behandelen. Onthoudt dat het zenuwsysteem grotendeels bestaat uit cellen waar een vetlaag omheen zit, die lijkt op het ingekapselde virus. Het kruid bevat in zijn wijsheid de actieve chemische stof hypericine in oliebasis, en omdat olie alleen maar in olie oplost, doordringt het de vetweefsels en de zenuwcellen van het lichaam, waar het vetomhulsel van het virus oplost. Ik geef meestal de voorkeur aan Mediherb kruidenproducten, vanwege de potentie er van. De dosis er van is twee maal daags 2 tabletten, en kan in die dosis zelfs ook over heel lange tijd worden genomen. 

        De tweede vetstof is het virusontkrachtende laurinezuur, het 12-koolstof vetzuur dat in het vet van moedermelk en ook in kokosolie zit. Dankzij het werk van Mary Enig, zijn de lezers van dit tijdschrift al erg vertrouwd met de antimicrobiële voordelen van laurinezuur en andere vetzuren met een korte- of middellange ketting die in kokosolie zitten. Tijdens de vertering breekt het lichaam triglyceriden (drie vetzuren die aan een glycerolmolecule zitten) tot di-glycerides af (twee vetzuren die aan een glycerolmolecule gebonden zijn) en tot monoglyceriden (een vetzuur dat gebonden aan een glycerolmolecuul is), en vrije vetzuren. Het is het monoglycerol van laurinezuur dat monolaurine wordt genoemd, dat de sterkste antimicrobiële effecten heeft.

       Jaren geleden counseled ik mijn herpespatiënten om zo veel mogelijk kokosolie te nemen, als dat ze maar op kregen, maar vorig jaar ontdekte ik een product dat Lauricidin heet, en wat een concentraat of pure vorm van monolaurine is. Een dosis Lauricidin staat gelijk aan het nemen van vele eetlepels kokosolie per dag, iets wat de meeste mensen niet goed verdragen. Ik ben voortdurend er van onder de indruk hoe Lauricidin uitbraken van herpes terugdringt, zoals ook bij schimmelproblemen van candida, is (monolaurine ook een krachtige anti-schimmelagent), en helpt de mensen om van hun medicatie daar tegen af te komen. Het is een veilig extract, dat op lange duur kan worden genomen.

         De gewoonlijke dosis om herpes te bedwingen ligt op ca. een halve tot een lepel, één tot drie maal per dag. Dit moet niet gekauwd maar doorgeslikt worden, en altijd met een ander soort voedsel worden genomen. De dosis moet langzaam verhoogd worden in zoverre dat men het verdragen kan en zo verre het wordt ingeschat m.b.t. zijn werkzaamheid.

         Daarbij moeten we aandacht geven aan het algehele microbiële gehalte van ons lichaam, omdat we weten dat goede bacteriën eigenlijk anti virale substanties synthetiseren. In de meeste gevallen betekent dit het volgen van een voedzame traditionele voedingswijze die een verscheidenheid aan lacto-gefermenteerd voedsel bevat; voor anderen kan een tijdelijk te volgen GAPS (Gut and Psychology Syndrome) dieet noodzakelijk zijn.

          Gefermenteerde levertraan is belangrijk in een dosis van minstens een halve theelepel per dag.

         Met dit regime waren de meeste van mijn patiënten in staat om zowel de conventionele anti-virale medicatie, als ook de pijnlijke symptomen van genitale herpes te vermijden. 


[wp-rss-aggregator exclude=”7853,7763,7752,7725,7712″]