Deze week ontving ik een eenvoudig mailtje van iemand waar ik nog nooit van gehoord had of die ik kende. “goeden dag M. Mutsaers , misschien dat het ook in het noorden gebruikt kan worden , ik doe dit al meer dan 40 jaar in zuidfrankrijk, , h g, philip forrer” Spelfouten? Heerlijk, het gaat immers nog wel even duren voordat ik in het Frans kan communiceren zoals Philip.
Maar het leven gaat niet over spelfouten maar over gezond leven in balans met de natuur en daar maken bijna 100% van de Nederlanders zich schuldig aan. Die maken dan wellicht minder of geen spelfouten maar wel elke dag “levensfouten”, waardoor hun leven een stuk minder prettig te leven is zoals men graag zou willen. Velen denken (hopen) immers nog steeds dat je met al die pakjes, blikjes, zakjes en potjes gezond kan blijven. En als er dan iemand een supermarkt vak vult met een groot bord “Biologisch” dan wordt de groep die iets kritischer is helemaal gelukkig. Hoezo biologisch, is de instantie die dat keurt 100% betrouwbaar, honderd procent? En hoe zit dat met de versheid, want in 24 uur tijd is er al veel veranderd na het oogsten.
Na acht jaar traditioneel volks tuinieren en ook in de weer met een bodem afdeklaag van houtsnippers (maar veel te eenzijdig en te dun leer ik nu) was ik al wel aan het kijken naar Permacultuur. Daar kom je echter op de volkstuin niet mee weg. “Ruim je tuin eens netjes op anders krijgen wij ook last van al dat onkruid”, dat krijg je al snel te horen. Maar de natuur is een wildernis, de natuur is echter ook synoniem aan bovenmatige overvloed. In Frankrijk had ik inmiddels al contact gekregen (een geschenk) met een Permacultuur ervaringsdeskundige in de Morvan die al gelijk aanbood mij in de opstartfase te komen adviseren. Helaas is mijn huis nog niet verkocht dus dat avontuur staat nog even “on hold”. De onderstaande video video is eveneens een geschenk.
Phillip Forer is ook een van degenen die verantwoordelijk zijn voor de onbeholpenheid van rotte bosteelt, die hij in zijn Grail Garden als een gouden regel oprichtte, waar hij al veertig jaar spectaculaire oogst opeist. Volgens hem is deze techniek uiterst eenvoudig in de praktijk te brengen, volledig gratis en met respect voor het milieu. Het maakt het mogelijk om een rijke bodem te verkrijgen, geen gebruik te maken van kunstmest, pesticiden en herbiciden, en niet te water. Het vergt slechts een fysieke inspanning van een paar uur om vijftien jaar lang een rijk land voor hem te verkrijgen.
Dit lazen we onder bij de video
In 1955 schreef de Amerikaanse Ruth Stout haar eerste boek over haar tuin bedek methode met hooi.
In 1974, verscheen er een vertaling van haar boek , “tuinieren zonder spitten”, uitgegeven door Arcanum/Schors. Mijn andere inspiraties: Een Franse uitgever, Daniel Fargeas, uit Vingrau , 66 , vertelde mij dat hij een schrift had gevonden met aantekeningen van een Franse Generaal die bij de kolonisatie van Afrika betrokken was , iets na het jaar 1800 , land onbekend ,en daar een volk tegen kwam die geen geld , land of tuinbouw kende, maar wel in overvloed en vrede leefden. Zij gooiden al hun afval op hopen en daar op groeide al hun voedsel gewassen. Nadat hij mij dit vertelde ben ik direct aan de slag gegaan. Bouwde 16 pyramides gevuld met boomstammen, en bedekt het met aarde, 1 er van tot 3 meter hoog. De vegetatie op die pyramides was tropisch te noemen, nadeel, de woelmuizen hielden ook erg veel van die pyramide tuin vormen en knaagden de wortels aan. Na alles tot lange verhoogde tuinbedden omgevormd te hebben, is er geen knaagdierschade meer. Deze manier van tuinieren geeft weinig zorgen,
– geen zorgen over de oorspronkelijke grondsoort,of deze matig of slecht is.
– geen zorgen over de omgeving, bos of grasland.
– geen zorgen over welke planten er wel of niet staan.
– geen zorgen over de stand van de maan.
– geen zorgen over de vrucht wisseling.
– geen zorgen over de nabijheid van plantensoorten.
De enige zorg is: Zorg ervoor dat de afdeklaag 20 -30 cm dik is en de meest vette klei zal in humus veranderen.
In onze bodems, die vaak klei houdend zijn en de neiging hebben om compact te worden als ze niet worden belucht, kan het begraven van organisch materiaal en rottend hout je alleen toestaan om steenkool te krijgen over een miljoen jaar.
Veel mensen maken Fort Mounds die ze permacultuurheuvels noemen … Maar ze weten niet veel over de mechanismen van bodem en vruchtbaarheid. Ze maken heuvels gevuld met organisch materiaal op reeds vruchtbaar land.
De grote fout van intensieve landbouw was om de grond diep te ploegen en de organische stof en de voedingsstoffen buiten het bereik van de wortels te begraven. Organische stof valt in de grond en wordt vervolgens door oppervlakte aanismen in humus omgezet voordat deze door regenwater in de diepte van de grond wordt gedreven, waar de voedingsstoffen in de wortels worden gezogen om de planten te voeden. Maar wanneer de voedingsstoffen zich al in de diepte van de grond bevinden, worden ze door het water nog dieper in de grond gedreven, buiten het bereik van de wortels van de planten!
De heuvel van de cultuur, deze voorouderlijke en universele landbouwtechniek voor het cultiveren van waterrijke gebieden is een puur product van het gezonde verstand van boeren, vandaag afgeleid door onwetendheid en haar overtuigingen. Als het hout wordt begraven op 40 cm en meer, komt het zeer snel tot anoxie omdat de bodemstructuur nooit klonterig is op zo’n dikte, het zou interessant zijn om analyses van de pH in nogal oude heuvels te meten, en zo om wetenschappelijk te bewijzen dat deze methode ertoe leidt dat de grond steriel wordt door een te zure pH. Bron artikel
Philip Forrer heeft ook zijn eigen YouTube kanaal
Dag Henk, ik heb je artikel gelezen met Franse bijlage. Komt over als een aanval op de heuvels gevuld met dode bomen. Het is goed, dat je je lezers wilt behoeden voor botanisch onheil. Mijn ervaring is tegenovergesteld aan de technocraten. Er is een aantal botanische technocraten. Deze mensen herhalen, dat algemeen wordt aangenomen, dat een grote hoeveelheid dode planten verzuring van de grond tot gevolg heeft (en wat dan nog?) en daardoor minder vitaliteit ontstaat.
Een voorbeeld, zuidoost Ardeche, de grondsoort bestaat uit kalksteen met compacte klei, hetgeen basisch heet te zijn. Ik heb daar de grond juist met zeer grote hoeveelheid plantaardig afval veredeld. Mijn heuvels hebben geen naam, geen ideologie, geen geloof, geen doctrine, het is heel simpel de natuur zelf . Ik kopieer uitsluitend het tropisch regenwoud in enkele uren tijds, waar het regenwoud honderden jaren voor nodig heeft.
West Ardeche, Cevennen, grondsoort basalt en graniet, hetgeen zuur heet te zijn. Men ziet het grote verschil, west Ardeche zeer rijke begroeiing, varens, kastanje bossen en alle andere boomsoorten groeien er weelderig. Zeer rijke tuin grond, alles kan er groeien, oost Ardeche, schraal, weinig variatie in begroeiing, een soort overlevingsbegroeiing, stekelbrem, jeneverbes, cades, tijm, lavendel, kersen bomen en eiken doen het er goed, maar nog beter in de Cevennen .
De botanische technocraten zouden het tropisch regenwoud moeten ingaan en zien dan dat daar een grote verscheidenheid aan planten en dieren is. en de grond, waarschijnlijk,… te zuur. Ook volgens de technocraten, zouden heuvels op den duur te weinig zuurstof bevatten. Vermoedelijk hebben de critici zelf nooit heuvels gemaakt met dode bomen er in. Door de grote verscheidenheid aan bodemleven, wormen, mieren die gangen maken in het hout, mollen, woelmuizen. Er meer dan voldoende beluchting in de heuvels is. Hier een filmpje van een volgeling, zonder woorden:
https://drive.google.com/file/d/0B1_sX8p4_uGlWU90TXZnUV9UMjQ/view
