Deze week kreeg ik na de opname van dotcom.radio een verzoek van Arend om wat uitgebreider in te kunnen gaan op het onderwerp natiestaat. Dit leek mij niet zo’n goed idee omdat we nu al moeite hebben om de belangrijkste onderwerpen de revu te laten passeren.
Mijn voorstel was een artikel wat we even aanstippen in de uitzending. – Henk
Korte samenvatting mailwisseling tussen Mike en Arend
Het is gebleken dat Mike en ik het tijdens uitzendingen over de meeste onderwerpen het volledig met elkaar eens zijn. Zo af en toe komt er echter eens een onderwerp voorbij, waarover we ogenschijnlijk diepgaand van inzicht verschillen. De vorm van de uitzending leent zich niet voor een verdere verdieping daarvan. Daarom is er in de afgelopen tijd buiten de uitzending om een mailwisseling ontstaan binnen het team van Dotcom Radio, die zich in eerste instantie voornamelijk tussen Mike en mij afspeelde. In dit geval ging het om het onderwerp betreffende welke weg naar de toekomst moet worden ingeslagen, om van deze planeet weer een leefbare samenleving te maken. Mike heeft daar heel expliciete idee?n over, ik echter ook. In bepaalde deelaspecten van die idee?n zijn we het wel met elkaar eens. Over de essentie ten aanzien vanuit welke innerlijke houding de toekomst tegemoet zou moeten worden getreden, verschillen we ?
Mike ziet het heil komen vanuit, in politieke termen uitgedrukt, een sterk rechts libertarisch geori?nteerde ideologie. Hij noemt dit een realistische visie en gaat er vanuit dat die de enige weg uit de huidige problemen kan bieden. Het is en blijft echter een ideologie, zoals er in de menselijke geschiedenis al zoveel voorbij zijn gekomen. De menselijke invulling van die visie bestaat volgens hem uit een sterke van zichzelf overtuigde mannelijkheid, die alfamannelijkheid, wordt genoemd. Voordat ik Mike tijdens een eerdere uitzending dit begrip hoorde benoemen, had ik nog nooit daarvan gehoord. Het zal mijn na?viteit zijn. Het kan echter ook een gehypete modeterm zijn, aansluitend bij de waan van de tijd. Maar mijn nieuwsgierigheid naar de inhoud ervan triggerde me toen al om hem daar per mail over te bevragen.
Daar ontstond een heel interessante uitwisseling uit, die mij veel heeft geleerd. Waarvoor ik hem dankbaar ben. Toch kwam ik in mijzelf opnieuw weer de vraag tegen, of ik nu zijn visie of mijn op eigen levenservaringen verkregen inzichten voor mijzelf als uitgangspunt moest nemen. Aangezien het mijn levensles is om trouw aan mijzelf te leren zijn koos ik ervoor, om de voor mij waardevolle aspecten uit die visie op basis van herkenning in mijzelf te omarmen. De rest resoneerde niet in mij en leidde dus tot een terugkerende discussie, waarvan hieronder een samenvattende weergave.
Mannen hebben als enige in die visie de ingeboren kwaliteit om een samenleving vorm te geven, de grenzen daarvan te bewaken en die te verdedigen. Vrouwen spelen, volgens hem in die vormgevende rol een ondergeschikte rol. Puur alleen vanwege het feit dat ze er de innerlijke kwaliteiten niet voor hebben om op dat vlak een wezenlijke bijdrage te kunnen leveren. Vrouwen zijn procesgericht en houden zich alleen bezig met hun eigen belang en overlevingsdrang, passen zich te gemakkelijk aan, zijn te emotioneel, manipulatief en zijn geneigd om van daaruit met eventuele vijanden te heulen. De teloorgang van onze westerse maatschappij zou, volgens Mike, veroorzaakt worden door een gefemeniseerde uitingsvorm van het cultureel marxisme, die momenteel de wereld aan het veroveren is.
Wat betreft die vormgevende kwaliteiten van de man kan ik het opnieuw alleen maar met hem eens zijn. Ik zie dat ook zo, evenals ik ook zie dat het door de elitaire bovenbazen ge?ntroduceerde en gesteunde feminisme een uiterst verderfelijke invloed heeft gehad op de samenleving. Niet alleen ten aanzien van de organisatorische vormgeving van die samenleving, maar ook ten aanzien van de onderlinge verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Het ergste is echter dat het zelfbewustzijn van mannen en vrouwen er door kapot is gemaakt. De ontwikkeling van de eigen sekse gebonden identiteit is daardoor totaal gechaotiseerd. Hetgeen zich op verschillende manieren uit in onze moderne wereld, zoals de propaganda ten aanzien van homoseksualiteit, de transgenderagenda, vervaging van grenzen in het algemeen, de vluchtelingenproblematiek en een opgedrongen multiculturalisme. In mijn beleving speelt ook de op alle niveaus en het zelfs in georganiseerde vorm voorkomende seksueel misbruik van kinderen hierbij een grote traumatiserende rol. Deze is ook uiterst samenlevingsontwrichtend. Vanzelfsprekend is het is een mannelijke kwaliteit om grenzen te stellen. Ik zie hier heel duidelijk zijn punt en constateer dezelfde problematiek.
Mike gaat er vanuit dat het enig werkzame tegenwicht hiertegen is, een terugkeer naar het stambewustzijn en de natiestaat. Hier komt bij mij de vraag op hoe die twee zich dan tot elkaar zouden moeten verhouden. Want de natiestaat wil controle over haar ingezeten stammen. Het is nu eenmaal de essentie van een overkoepelend georganiseerde overheid, om overzicht, controle en beheersbaarheid te willen. Ik heb van Mike in zijn reacties geen duidelijke visie ervaren met betrekking tot hoe die stammen zich organisatorisch zouden moeten verhouden tot de overkoepelende natie, behalve het volgende. Hij gaf aan dat er een zo klein mogelijke overheid zou moeten komen, die alle bestuurlijke maatregelen en wetten, via bindende referenda aan de stammen zou moeten voorleggen. Voor mij ook een zeer acceptabele visie.
Ook ik ga ervan uit dat een terugkeer naar kleinschalige en zo zelfvoorzienend mogelijke gemeenschappen een bittere noodzaak is, om het machtsconglomeraat in deze wereld om te kunnen vormen. De diensten en goederen die binnen de eigen gemeenschap niet voorhanden zijn wisselen zij uit met andere gemeenschappen. Deze gemeenschappen zorgen onderling zelf voor die uitwisseling en bewaken de rechtvaardigheid daarvan. Die gemeenschappen bestaan uit individuen, die door hun eigen levenslessen wijs en krachtig zijn geworden. Dit geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Die wijsheid houdt ook in dat zowel mannen als vrouwen bewust zijn van eigen persoonlijke, dus ook aan de sekse gebonden identiteit gekoppelde kwaliteiten.
De gemeenschappen zijn autonoom en beslissen zelf over zaken die er op alle niveaus spelen. Besluitvorming binnen die gemeenschappen vindt plaats op basis van het autonome zelfbeschikkingsrecht van ieder gemeenschapslid. De sociale-, rechts- en economische processen die er binnen de gemeenschap spelen worden ook alleen binnen die gemeenschap aangepakt en eventueel opgelost. Daar is geen overkoepelende natiestaat voor nodig, die door haar bestuurlijke afstand tot de verschillende gemeenschappen niet weet wat er speelt en alleen maar uitnodigt om weer nieuwe machtsconglomeraten te laten ontstaan. Besluitvorming dient zo dicht mogelijk bij de betrokkenen plaats te vinden. Hoe groter een organisatievorm, hoe meer afstand en gebrek aan betrokkenheid er ontstaat. Dit alles kan alleen in goede banen verlopen, wanneer de individuele gemeenschapsleden op basis van een door eigen levenslessen ontwikkeld diep moreel besef in het leven staan en hun sociale relaties van daaruit vormgeven.
Ik besef heel goed dat deze visie mijlenver afstaat van de huidige realiteit en ik zou bij god ook niet weten hoe die vanuit de realiteit van nu te realiseren zou moeten zijn. Daarnaast vraag ik mij af hoe Mike zijn terugkeer naar het stambewustzijn en de natiestaat, gebaseerd op een rechts libertarisch politiek model, praktisch gezien vanuit het hier en nu zou willen vormgeven. In mijn beleving spartelen we beiden dus in het luchtledige en menen te weten hoe de toekomst eruit zou moeten zien?
Ik vraag me ook af wat zijn visie is op de plaats van een individu binnen de stam, los van de sekse. Bij enig onderzoek naar de stammencultuur in Afrika, blijkt dat mannen en vrouwen daar een gelijkwaardige rol speelden in het vormgeven van de samenleving Het enorme respect voor het vrouwelijke in die traditionele culturen, evenals dat ook zo is bij alle andere meer met de natuur verbonden volkeren, is inspirerend.
Arend Zeevat 2 november 2016
Antwoord Mike:
Alfamannelijkheid is een term uit de biologie en bestaat at heel lang, het is dus geen modeterm. Wat wellicht nieuw is dat het nu noodzakelijk is geworden om de term vanuit de dierenwereld over te zetten naar mensen vanwege het groeiende aantal ruggengraatloze watjes onder mannen, nu dus beta’s genoemd en eveneens afkomstig uit de biologie en van oorsprong op dieren slaand.
Je schrijft dat ik niet duidelijk heb verwoord hoe ik de natiestaat georganiseerd zou willen zien. Verderop noem je Afrikaanse samenlevingen, waarin vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn. Van oudsher hadden Afrikanen een vorm van democratie die het westen volkomen vreemd is. Men had weliswaar koninkrijken, maar dan niet het zelfverrijkende tuig dat hier al eeuwenlang aan het roer staat op basis van exclusieve pyschopathische bloedlijnen, maar werkelijke koningen van het volk. Let wel: deze koningen waren MANNEN. Zij konden echter niets beslissen zonder een raad van ouderen te raadplegen, eveneens MANNEN. Dit waren afgevaardigden van verschillende stammen (stamoudsten) en de koning haalde het niet in zijn hoofd om tegen deze wijzen in te gaan.
Dit zie ik in het westen nog niet zo heel snel een feit worden. Daarom is een federale republiek waarin we trias politica (scheiding en onafhankelijkheid van wetgeving, rechtspraak en politiek bestuur) toepassen, alsmede scheiding van kerk en staat. Het Zwitserse model van kantons met bindende volksraadplegingen komt in dat opzicht het dichtst in de buurt van het Afrikaanse model. De kantons zijn de ‘stammen’ en de overheden van deze kantons de ‘stamoudsten’.
Het volk kan zowel de regionale als de federale overheid corrigeren middels bindende referenda en middels een grondwet die vanuit het volksperspectief (We the people) is geschreven. Koppel hieraan een Oostenrijks economisch model (Ludwig von Mises) en evenredige vertegenwoordiging met een kiesdrempel (GEEN oneerlijk districtenstelsel zoals in Amerika!) en een kleine overheid die uitsluitend basisvoorzieningen mogelijk maakt en burgervrijheden garandeert en bewaakt (op basis van de grondwet) en je heb volgens mij een prima werkbaar model.
De populisten gaan varianten hierop in de nabije toekomst neerzetten en dit experiment zal aantonen dat de ene versie beter is dan de andere, waardoor we van elkaar kunnen leren wat uiteindelijk het meest werkbare model is. Verdiep je bijv. maar eens in de idee?n van de Piratenpartij die nu in IJsland zoveel stemmen heeft gekregen. Ook zij willen een grondwet, die als eerste ter wereld GECROWDSOURCED is en dus volledig vanuit het volk komt, gekoppeld aan bindende referenda. En dit is een INTERNATIONALE beweging! Maar het hoeft niet per se uit hun hoek te komen, ook de Duitse AfD, de Oostenrijkse FPO, het Franse Front Nationale en anderen zullen met varianten hierop komen. Europa is dit experiment nooit aangegaan en in Amerika is het getorpedeerd op basis van ONGRONDWETTELIJKE coupplegers, waarvan de Clintons de nagel in de doodskist van de Amerikaanse democratie vormen.
Er moeten simpelweg ‘checks and balances’ vanuit het volk worden ingebouwd middels regionale overheden, referenda en een degelijke grondwet waaraan niet mag worden getornd. Eerst moeten we de samenleving anders organiseren en dan pas is er ruimte voor een mentaliteitsverandering. De mensen moeten ervaren dat het beter en anders kan, anders blijven ze hangen in de chaos waarin we nu verkeren. Dit betekent dat MANNEN nu maar eens concreet orde op zaken moeten stellen, want met al dat overgefeminiseerde geintellectualiseer en gepsychologiseer komen we nergens.
En nee, ik stel niet dat mensen niet in staat zijn om te veranderen of zelfs te evolueren. Ik stel dat mensen feilbaar zijn en dat ook altijd zullen blijven en dat we daarom gebaat zijn bij sterke normen en waarden en een maatschappelijke organisatie die deze (grond)wettelijk waarborgt en bewaakt. Er is orde nodig om niet te vervallen in chaos en daar hoort ook politieke orde bij, dus GEEN ANARCHIE!
Arend:
Je uitleg? betreffende de achtergrond van de term alfaman is me nu duidelijk. Die kennis ontbrak mij. Wat ik daarop aan wil merken is, dat wetmatigheden die in de dierenwereld gelden in mijn beleving niet zomaar overgeplant kunnen worden in de mensenwereld. Natuurlijk heeft de mens het dierlijke in zich, in de vorm van instincten. Het verschil tussen mens en dier is echter, dat het dier is overgeleverd aan zijn instincten en de mens kan leren deze te beheersen en te transformeren in nieuwe bewustzijnskwaliteiten, met name een toenemend ge?ntegreerd zelfbewustzijn. Dat zelfbewustzijn is een reflectie van de verbinding met de goddelijk scheppende krachten. Dit is iets nieuws dat nu aan het groeien is en dat bewustzijn zal ook in aardse sociale vormen en structuren weerspiegeld moeten worden. Die vormen zullen ieder mens de mogelijkheid moeten bieden die ontwikkeling voort te zetten.
Ware Kunst is in deze ook een expressiemiddel daarvan. Dat Jan met de korte doorsnee achternaam kunst niet weet te waarderen, zegt niets over het belang van die kunst. Het zegt alles over hoe diezelfde Jan door het huidige feodale systeem dom is gehouden en de kunst tot een elitair fenomeen is gemaakt. Net zoals de Rooms Katholieke Kerk en andere ge?nstitutionaliseerde religies de gelovigen dom houden en daarmee de macht in? handen plaatsten van de religieuze leiders. Evenals de wetenschap macht heeft verkregen door een kaste van wetenschappelijke deskundigen te scheppen, die het dom gehouden gepeupel meent te moeten vertellen hoe de wereld in elkaar steekt.
Ik heb helemaal niet beweerd dat ik geen overkoepelende organisatie zou willen. Waarschijnlijk heb ik teveel vanuit mijn wantrouwen naar autoriteiten me niet concreet genoeg verwoord. De Afrikaans traditionele participatiedemocratie kan inderdaad een inspirerende rol spelen, evenals de Zwitserse vorm. Ik ben een voorstander van een corporatief vormgegeven samenleving, waarin iedere autonome gemeenschap middels afgevaardigden zich op een hoger niveau laat vertegenwoordigen en waarbij die afgevaardigden verantwoording verschuldigd zijn aan de gemeenschap die zij vertegenwoordigen en alles dus terugkoppelen. Zij zijn slechts de boodschappers. De besluitvormingsprocessen betreffende de autonome gemeenschapszaken liggen binnen die gemeenschappen zelf. Bottom-up in plaats van top-down. De keuze voor een economische vormgeving ligt ook geheel binnen de gemeenschappen zelf en de gemeenschappen onderling. Ik geloof niet in economische modellen die gerelateerd zijn aan de huidige economie.
Na vele omzwervingen en uitwisselingen heb ik het gevoel dat we zo langzamerhand toch wel dichter bij elkaar gekomen zijn en voel daarom de behoefte om deze discussie af te ronden.
Noot Henk Mutsaers: Wat ik hier als initiatiefnemer van deze gedachtenwisseling, dit debat geleerd heb? Spreek elkaar persoonlijk en leg dit vast via een opname om de discussie verder uit te werken in geschrift. Ik heb het geheel teruggebracht tot de essentie. Hoe willen wij leven in een betere, eerlijke en rechtvaardige wereld? Daar zijn idee?n en inzichten voor nodig op punten waar we elkaar kunnen vinden en verbinden. Al het andere komt daarna pas aan de orde, de invulling, leren, fouten maken, herstellen, nieuwe inzichten en uiteindelijk als samenleving de vruchten kunnen plukken van die betere wereld. Die betere wereld die we met zijn allen graag willen, waar al eeuwen naar gesmacht wordt.
In een eerdere mail vroeg ik Arend en Mike om een onliner, dat zijn namelijk de zinnen die geschiedenis maken. Wij hebben allemaal dezelfde drijfveer die ons bindt, we willen allemaal wat nalaten als we er niet meer zijn. Dit is mijn onliner die ik zou willen inbrengen: Als muziek
de wereldtaal zou zijn, laat dan muzikanten de wereld regeren. ? Henk
Mike: “Wie nergens voor staat, valt overal voor!”
[You gotta stand for something or you’re gonna fall for anything”]
Arend: “Er komt zeker een betere wereld, de weg daarnaar toe ligt nog verborgen in de toekomst.”
Daarop aansluitend; “Als je begint met de eerste stappen te zetten ben jij tenminste al op weg. Op weg om te leren wat er verkeerd gaat zodat jij voor jezelf een betere koers kan uitstippelen, andere [kleine] beslissingen kan gaan nemen en anderen bij de hand nemen die [nog] niet de kennis bezitten. – Henk
