Het wisselen van de [wacht] macht

vrede

De toestand in de wereld, onveranderd positief [07-07-2016].

Hoe kun je dat nu zeggen hoor ik vele mensen hardop denken. Talloze aanslagen, oorlog in de wereld, vluchtelingen, voedselbanken, werkeloosheid etc, etc. Wat kunnen wij daar aan doen? Daar hadden wij het vanochtend ook over totdat mijn gesprekspartner kwam met deze spreuk; “Iedereen wist dat het niet kon, tot er iemand kwam die dat niet wist”

het wisselen van de macht

Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen

Dat is het dus, we krijgen in de wereld veel te veel tegenwind om nog onbedachtzaam ons leventje te kunnen leiden. De kruik gaat immers net zo lang te water tot hij barst. Scheurtjes zaten er al lang in onze kruik maar hij is duidelijk nu toch wel gebarsten. Griekenland, Ierland, IJsland, Spanje, Portugal, Italie, dat het in het een na het andere land niet goed ging wisten we al. Maar dit was in meer of mindere mate toch wel de ver van mijn bed show.

Mensen struikelen niet over bergen, alleen over molshopen

Nu zien we dichter bij huis wat probleempjes ontstaan. In onze “welvaartsstaat” zijn er sluipenderwijs voedselbanken ontstaan. Dit is niet zomaar een “luxe” probleem, maar ja zo lang het jezelf niet treft he? Echter op allerlei fronten zijn mensen in de problemen gekomen. De een heeft een woekerpolis aangesmeerd gekregen door een dik betaalde bank meneer. De ander zit met zijn hypotheek onder water, weer een ander is zijn baan kwijt geraakt, soms zelfs door een goedkope buitenlandse arbeidskracht, en ga zo maar door. Maar in de wereld waarin wij leven zijn dit relatief gezien allemaal slechts molshopen. Het kan immers altijd erger, veel erger … toch?

Een ongeluk zit in een klein hoekje, het geluk zit echter in de rest

Daar zit hem dus de clou, je kan niet in dat hoekje gaan of blijven zitten. Je zal aan de slag moeten en jij bent heus niet de enige met tegenslag. Je zal maar je land uit gebombardeerd worden door een paar criminelen, oh pardon regeringsleiders die menen dat er ergens de democratie hersteld moet worden. Dat dit toevallig in een land is waar wat olie in de grond zit is puur toeval natuurlijk. Dat dit even-zo-vaak een vredesmissie genoemd wordt, … is om het minder oorlogszuchtig te laten klinken. Per slot van rekening zijn wij natuurlijk de “good” guys. Ja toch … (?)

De herinnering die je later wilt hebben, moet je nu maken

Zo zijn er al heel wat mensen aan de slag gegaan. In IJsland heeft de bevolking er de schouders onder gezet en werden de dikke bank meneren in het gevang geworpen. Chapeau. In Spanje werd al regelmatig gedemonstreerd met een aantal van 1 miljoen mensen, wat netjes verborgen werd gehouden in de gecontroleerde media. In Frankrijk is Nuit Debout die al sinds 9 maart van dit jaar aan het protesteren tegen het kapitaal, soms ook al in de grootte van 1 miljoen mensen. Protesteren deed men ook al enkele jaren in het economisch sterke Duitsland waar dit de “montag morgen demonstration” heet en nu al vijf jaar “suddert” (!) In Great Britain vindt met name de arbeidsklasse het ook niet meer zo great on deel uit te maken van de dictatuur die Europa is. Nu precies een week na de overdonderende Brexit overwinning plotseling beide leiders Boris Johnson en Nigel Farage als sneeuw voor de zon van het toneel verdwenen worden ze afgeschilderd in de pers als slappelingen. Ik heb daar zo mijn gedachten over. Iemand schenkt niet in volle overtuiging 17 jaar zijn energie aan een zaak om vervolgens doodleuk te stoppen. Twee zaken die bij mij opkomen zijn mind control maar logischerwijze is afpersing eerder mogelijk. In ding is duidelijk, de UK is niet meer zo United, het verenigde koninkrijk is tot op het bod verdeeld. In de meeste ons omringende landen wordt nu geschiedenis geschreven.

Tegen de stroom ingaan is de enige manier om bij de bron te komen

Bij ons hebben we het Oekraine referendum gekend, een niet bindend voorstel van de bevolking dat met een eenvoudige pennenstreek [na rijp beraad], en enkele maanden in de onderste lade, van tafel geveegd. Bij onze overheids”dienaars” is zonder enige vorm van proces deze knop omgezet en wij moeten dat natuurlijk totally, totally, totally normaal vinden met z’n allen. Evenals het wegsluizen van onze pensioenkas, ons persoonlijke eigendom werd met eveneens een pennenstreek verkwanseld aan onze grote broeder de UE [United Europa]. De EU is echter niet meer zo eensgezind, behalve dan op bestuurlijk gebied waar sommigen in versneld tempo nog meer EU willen bewerkstelligen.

Sommige mensen dromen van grootse dingen,
terwijl anderen wakker blijven en ze realiseren

Sommige mensen waren al lang wakker. Al dit onrecht, al deze demonstraties, al deze politieke acties en onrust hebben met een tomeloze sneltreinvaart vele mensen wakker geschud, ruw wakker geschud. Ontsteld, ontdaan, kwaad, opstandig, … in wat voor fase men ook zit in deze bewustwording. De vraag die allen bezig houdt is, … wat nu?

Als je aarzelt, groeit je angst; als je waagt, groeit je moed

Als je kwaad bent is het gemakkelijk te denken in termen van geweld. Dat is nu precies wat men graag ziet bij de tegenstanders [wij]. Geweld is namelijk hun specialiteit, ze hebben de techniek, de ervaring, het materiaal en de “mensen”. Ze hebben al meerdere malen bewezen meedogenloos deze wapens in te zetten. Maar wat kunnen ze uitrichten tegen geweldloze acties? Ze kunnen hoogstens geweld proberen uit te lokken [wat ze ook zeer proberen]. Maar wat als we met zijn allen vreedzaam protest voeren, ons niet laten verleiden tot gewelddadig verzet, maar ook binnen veilige grenzen regels negeren. Wat mij G-E-W-E-L-D-I-G lijkt is elke verkiezing [ behalve referenda ] T-O-T-A-A-L te negeren !!

Niet omdat het moeilijk is durven we niet, maar omdat we niet durven is het moeilijk

Het is echt niet moeilijk om een steen te pakken en die naar de tegenstander te gooien. Die tegenstander is een politieagent die ook gewoon de huur of de hypotheek moet betalen. Wellicht hebben ze deze personen een speciale training ondergaan om met geweld om te gaan. Maar om keer op keer zomaar mensen in elkaar te moeten slaan met de kans dat men thuis die beelden ook op YouTube te zien krijgt …

Het meervoud van lef is leven

We kunnen ook protesteren en de confrontatie uit de weg gaan, een estafette, in ploegendienst onze “politiedienaars” bezig houden. Wij zijn met meer dan zij. Na weken, maanden van inspanning komen daar dan ook barsten in het front. Hoe lang blijven de dienaars trouw aan het “gezag”, ook zij hebben ogen en oren en worden al jaren onderbetaald.

Hij die geld verliest, verliest veel. Hij die een vriend verliest, verliest veel meer.
Hij die het vertrouwen verliest, verliest alles.

Hoeveel mensen hebben er nog vertrouwen in onze regering, ikzelf nul komma nul. Waar komt mijn positieve kijk op de toekomst dan vandaan?

Na jaren en jaren van het groeiende bewustzijn over de zaken die er verkeerd gaan en gingen in ‘onze” wereld, en vrijwel machteloos moeten toezien dat onze voeding vergiftigd werd, dat de ziektezorg mensenlijk leven legaal mochten vernietigen, waar de oorlogsindustrie een van de grootste ter wereld bleef, ook na de tweede wereldoorlog, waar het financieel systeem ontworpen was om de werkman legaal te bestelen, waar bestuurders zich onbeschaamd kunnen verrijken. Daar wil je wel wat aan veranderen. Maar veranderen kun je zoiets pas al we de gelederen sluiten. Die tijd is nu gekomen, de geest is uit de fles, … het kantelpunt bereikt.

Verander in jezelf wat je fout vindt bij anderen

Ik heb al geleerd [een deel] van mijn voeding zelf te verbouwen zodat de basis goed is. Ik ben aan het leren een beter mens te zijn, ik kies dan ook bewust niet voor de eenvoudig te kiezen gewelddadige weg. Ik kies ervoor mijn eigen weg uit te stippelen. Ik kies ervoor mensen te informeren die geïnformeerd willen worden.

Als mijn doel een vredige samenleving is zal ik dat langs een vredige weg moeten bereiken.
Als mijn doel gezondheid is, zal ik zelf het goede voorbeeld moeten geven.
Als mijn doel gelijkheid voor een ieder is mag ik mij nooit laten verleiden tot haat.
Als …. vul zelf maar in.

Hoe het nu verder zal gaan, … ik weet het ook niet. Maar zoals het nu is wil ik het ook niet, dat is toestemmen in al dit kwaad, dat is erkennen medeplichtig te zijn.

Toch wist iemand mij te vertellen, als de powers that be, de machthebbers achter de schermen zijn opgerold komt er wel weer iets anders. Ik denk zo niet. Erger dan dit is eigenlijk niet mogelijk, als alle feiten aan het licht gaan komen hoe een groot deel van de wereldbevolking het leven heeft gelaten in zinloze oorlogen, verhongerd werden, uitgeroeid, vergiftigd, … Er moet op deze wereld toch ook wel gelijkgestemde mensen te vinden zijn die niet zulke perverse gedachten en machtswellust hebben. Mensen die graag de vruchten willen plukken van waardering, van onbaatzuchtig aanzien, van …

Ik heb dus een onveranderde positieve kijk op “onze” wereld waar eindelijk iets gaat veranderen.

Intussen schrijven we 2018 en kom ik ondanks dat ik minder werk tijd te kort. Er is immers een nieuw fenomeen opgestaan Q Anon in samenwerking of met Donald J. Trump. Er worden zaken opgeschud, aangepakt, Pedofilie, Satanisme. Er zijn meer als 25.000 verzegelde aanklachten wachtend op openbaring dit jaar waar 1.000 aanklachten in een jaar de norm zijn. Er vindt een golf plaats van Bobo’s CEO en andere “hoogwaardigheid bekleders” die ontslagen worden of ontslag nemen. Spanende tijden voor een burger journalist die de traditionele MSM media zich in allerlei bochten zien wringen van Fake, Nep nieuws. Dit wordt een spannend jaar, spannende tijden om mee te maken. Er wordt in 2018 geschiedenis geschreven met hoofdletters.

— Henk Mutsaers

Bron: Leuke Spreuken

sensuur