Emoties en gezondheid
De conventionele theorie van de Westerse geneeskunde zegt ons dat gezondheid een kwestie is van onze genen, blootstelling aan infecties en onze leefstijl. Maar buiten exceptionele zaken is de emotionele ervaring een grotere factor dan alle voorgaande. Dat is niet onze bewering maar er is nu solide bewijs uit studies naar de relatie tussen emoties en een lange lijst gebreken en ziektes waaronder depressie, hart- en vaatziekten,overgewicht en chronische pijn.
Hoe belangrijk zijn emoties betreffende je gezondheid?
20% — 50% — 90% — of … ?
We leerden lang geleden dat niemand zich gezond voelde zonder om te gaan met hun emotionele gezondheid. Dit mag een radicaal idee schijnen maar voor zoveel mensen met niet traceerbare gezondheidsproblemen zal er geen vooruitgang zijn op fysiek niveau, ongeacht welke therapie ze ook toepassen, totdat er vooruitgang geboekt wordt op emotioneel vlak. Zoals Alice Miller tot uitdrukking brengt in de titel van haar boek; “The Body Never Lies” (Het lichaam liegt nooit): Zelfs als het emotionele probleem zich 50 jaar geleden ontwikkelde!
Het goede nieuws is dat je zo veel kan doen om je emotionele ‚ik’ te helen. En als je in je mid-life jaren zit word je vaak geconfronteerd met onopgeloste emoties. Hoewel er honderden studies zijn naar emoties en gezondheid, een van de beste om mee te starten is de ACE-studie die een doorbraak te zien gaf. In de negentiger jaren deden meer dan 17.000 mensen mee aan deze studie om het verband tussen emotionele ervaring en volwassen gezondheid te beoordelen. Het Amerikaanse Federal Center for Disease Control heeft deze studie mede opgezet.De resultaten waren verbluffend, zoals de auteurs schreven: ” … deze hebben ons een reden gegeven om de structuur van de eerstelijns gezondheidszorg van de medische praktijk in Amerika te heroverwegen”.
Deelnemers werd gevraagd of ze een van de acht vormen van persoonlijk misbruik of niet functionerend familiegedrag voor hun 18de jaar hadden meegemaakt (elk genoemd een ‚negatieve kinderervaring’ / adverse childhood experience,” or ACE). Meer dan de helft had tenminste een ACE of meer.
Nog verrassender was de correlatie met de gezondheidsresultaten, degenen die een ACE hadden ervaren hadden tussen 4 en 50 maal meer negatieve gezondheidscondities of ziekte later als volwassenen.
De auteurs concludeerden dat de ACE-studie; “Documenteert de conversie van traumatische ervaringen in de kindertijd tot organische ziekte later in het leven”. Hoe vindt deze conversie plaats? Voordat we deze centrale vraag onderzoeken, laten we eerst een moment stilstaan ?bij wat we precies bedoelen met negatieve emotionele ervaring.
We zijn allemaal beïnvloed door negatieve emotionele ervaring
De ACE-studie concentreerde zich op een relatief kleine groep van gemakkelijk te meten nadelige emotionele ervaringen uit de kindertijd waarvan de helft van de volwassen deelnemers er een of meer bleek te hebben ervaren. Maar als we alle disfunctionele familiegedrag hier bijvoegen plus andere emotionele trauma’s zoals de dood van een naaste/geliefde is het duidelijk dat vrijwel iedereen een nadelige ervaring heeft meegemaakt volgens de ACE-standaard.
Dus als de ACE-studie toonde dat nadelige emotionele ervaringen de grootste enkele factor is bij het voorspellen van de gezondheid bij volwassenen, wat zegt dit dan over de toenadering van gezondheidspreventie?
De waarheid is dat alle emotionele ervaringen onze gezondheid beïnvloeden, zowel negatief als positief, of dit nu in het heden plaatsvindt of in het verleden is gebeurd. Maar negatieve ervaringen lijken meer blijvende gevolgen voor de gezondheid te hebben, wellicht omdat we ze nog niet opgelost hebben. Laten we nog eens een stap terug gaan. Een gevoel is de reactie van het lichaam en de geest op een gegeven situatie. Sommige psychologen en wetenschappers menen dat we vijf basisgevoelens hebben, te weten: geluk, angst, boosheid, verdriet en liefde, waarvan andere gevoelens een onderdeel vormen van deze hoofdgroep. Een emotie is wat het lichaam doet met een van deze gevoelens.
Wat we allemaal leren van onze familie/naasten, disfunctioneel, nadelig, liefde is hoe we actie ondernemen met onze gevoelens. Hoe onze ouders/mentors omgaan met gevoelens, zich terugtrekken, er over kunnen praten/kunnen uiten of agressief gedrag vertonen, de kans is groot dat we vergelijkbaar gedrag aanleren. We hebben de neiging om het model van onze eigen emotionele gewoonten over te nemen van onze ouders en naasten.
Wat is de gezondheidsbetekenis van deze emotionele modellering?
Neem een onderwerp als stress. Dat is iets wat we allemaal wel eens ervaren. Het US Center for Disease Control schat dat 90% van alle bezoeken aan de dokter in de basis stressgerelateerd zijn en er zijn honderden medische studies die stress aan talrijke ziektes toewijzen. Maar wat is precies stress?
De meeste mensen denken aan stress als een eis aan hen waar ze niets/moeilijk aan kunnen doen, een onredelijke baas of het verzorgen van ouder wordende ouder(s). Maar waarom vinden sommigen deze factor stressvol en anderen niet?
Ik geloof dat dit is omdat stress iets persoonlijks is. Ik vind iets stressvol vanwege mijn persoonlijke stressvolle historie/opvoeding. Bovendien neigt elk van ons ertoe in zijn/haar leven opnieuw stressvolle situaties te creëren. Tenminste totdat we geleerd/ontdekt hebben om die oude aangeleerde gewoontes aan te pakken die stress zijn (on)macht gaf over ons.
Er is een overeenkomstige gedachte dat vrouwen een betere emotionele gezondheid hebben omdat vrouwen meer hun emoties uiten en er over praten. Dat is waar, maar dat betekent niet dat de emotionele patronen bij vrouwen zo gezond zijn. Mijn patiënten (allemaal vrouwen) hebben bijna allemaal een conditie om anderen belangrijker te vinden dan hun eigen behoeften, om hun emoties te onderdrukken (speciaal boosheid), zich onwaardig voelen ten opzichte van liefde, zich verantwoordelijk te voelen voor andermans geluk, om perfectie te eisen van zichzelf en zo verder. Geen van deze patronen zijn goed voor het emotionele welzijn en de fysieke gezondheid.
Laten we terugkeren naar hoe emotionele ervaringen zich vertalen naar gezondheidsproblemen. Dan kunnen we praten over hoe we zaken kunnen omkeren.
Je biografie wordt je biologie
Onze taal is gevuld met spreuken van hoe emoties het lichaam beïnvloeden. Spanning geeft mij een knoop in de maag. Een moeilijke persoon is als een pijn in de nek. Stijf staan van de angst. Zweven van geluk. Gloeien van trots. Rood aanlopen van boosheid.
Meer serieus, studie toonde aan dat een plotselinge emotionele schok een hartinfarct kan veroorzaken, ook bij gezonde mensen. Zoals bijvoorbeeld; “Het gebroken hartsyndroom”, waar een hartinfarct ontstaat na het verlies van een geliefde/partner. Angst bij een gebeurtenis/ongeluk. Bijzonder is dat de meeste lijders in zo’n situatie vrouwen zijn (noot: ook de GNM Germaanse Nieuwe Geneeskunde is op emoties gestoeld).
Hoe heeft een onderdrukt gevoel blijvende gevolgen voor onze gezondheid?
Ten eerste is er het algemene effect van stress, dat er voor zorgt dat adrenaline het lichaam stimuleert om cortisol aan te maken wat zeer hulpvol is … in een kleine dosis als deel van de vecht- of vluchtreactie. Maar blijvende hoge cortisolaanmaak, het resultaat van aanhoudende stress, heeft zeer destructieve effecten op het lichaam inclusief gewichtstoename, hoge bloeddruk, vermoeidheid, onderdrukking van immuunfuncties en een toename van de veroudering.
Ten tweede zijn het effect van niet opgeloste emoties systematische ontstekingen. Medisch onderzoek toonde de betrokkenheid van ontstekingen in een grote hoeveelheid ziekten, inclusief kanker, hart- en vaat-ziekten en Alzheimer.
Ten derde is er het effect van emoties op bijzondere organen. Vele alternatieve artsen schrijven ziekte in een bepaald orgaan toe aan een specifieke oorzaak (noot: o.a. ook in de GNM). Dit is contraversioneel in de westerse geneeskunde terwijl in de medische literatuur goed gedocumenteerd is dat “type A” persoonlijkheden een hogere kans hebben op een hartinfarct en dat vrouwen die in de kindertijd seksueel misbruikt zijn een grotere kans hebben op menstruele krampen en pijn in het bekken.
Ten vierde is er het effect van emoties op het gedrag. De ACE-studie toonde een oorzaak-en-effect-link tussen negatieve ervaringen in de kindertijd en het latere gewoontegedrag als volwassene, zoals drinken, roken, overeten en seksuele gedragingen. De auteurs herkennen deze negatieve gewoontes als zelf-medicatie voor niet opgeloste emotionele pijn. Maar in de loop der tijd heeft de onderdrukking van al die pijn door zelfvernietigende gewoonten verschrikkelijke consequenties.
De bijziendheid van de westerse geneeskunde met betrekking tot emoties
Ondanks onderzoek zoals de ACE-studie (noot: en de weigering om de resultaten uit de GNM te evalueren) is de conventionele geneeskunde (medicijnkunde) blind voor de causale rol die emotionele ervaringen spelen in de ontwikkeling van ziekten en aandoeningen. In plaats van te kijken naar de bronoorzaak worden alleen de symptomen behandeld. Geen wonder dat zoveel patiënten langzaam maar zeker bergafwaarts gaan aangaande hun gezondheid ondanks de “beste’ conventionele behandelingen.
Ik werd eens gevraagd naar het percentage van mijn patiënten waar de problemen puur fysiek waren zonder een enkel emotioneel component? Na een moment nadenken antwoordde ik: “Ongeveer 1 procent“. Dat is geen statistiek maar het benadert de waarheid. Weinig, zeer weinig gezondheidsproblemen zijn puur fysiek.
De westerse geneeskunde dringt aan op het omgaan met elke ziekte of aandoening als een zelfstandige en aparte kwestie, maar dat is niet zoals het lichaam werkt. Westerse geneeskunde gebruikt de volledige geschiedenis om een klein stukje vervolgens te benadrukken. Maar specialisatie heeft ons verder verwijderd om vervolgens elk aspect van het lichaam van het geheel te distantiëren, en de moderne geneeskunde heeft de gemiddelde afspraak samengeperst in 10 minuten, als je die tijd al krijgt.
Alleen lezen en denken over emotionele ervaringen is niet de oplossing. Dat is waar soms therapie om de hoek komt kijken, een op een of in groepsverband of zelf-help methodes als EFT (Emotional Freedom Techniek). Dit alles is een doorgaand proces dat eigenlijk nooit stopt net als je algemene gezondheid. Omgaan met het verleden en verder gaan.
De Harvard Medical School deed een honderdjarigen studie. Dr. Margery Silver, een van de auteurs, zei in een interview: “Er is een bijzonder kenmerk dat typisch is voor honderdjarigen. En dat is dat zij in staat zijn goed met stress om te gaan. En dit betekent niet dat ze een stressvrij leven hebben gehad”.
Bron artikel: Woman to Woman
Vertaling: Henk Mutsaers
Lees ook: Emoties inzichtelijk gemaakt
