Bron artikel The Mind Unleashed: The Earth Is Greener Than It Was 20 Years Ago, Thanks to China and India
Door: Elias Marat
Hoewel gezond verstand in het westen kan suggereren dat het snel industrialiserende wereldwijde zuiden verantwoordelijk zou zijn voor het maken van de aarde die grijzer, een meer vervuilde en verlaten plek aan het worden is, hebben NASA-satellieten ontdekt dat ’s werelds twee meest bevolkte landen – China en India – in feite twee grote landen zijn, die van de aarde een groenere plaats maken dan het twintig jaar geleden was.
Volgens het nieuwe studie rapport van NASA-onderzoekers in het tijdschrift Nature Sustainability zijn de wereldwijde groene-bladgebieden in de wereld met vijf procent toegenomen sinds het begin van het nieuwe millennium, een gebied dat gelijk is aan het hele Amazonewoud.
De onderzoekers vertrouwden op een onderzoek naar kaarten die de toename of afname van groene vegetatie tussen de jaren 2000 en 2017 aan het licht brachten. Met behulp van twee satellieten bood de Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer of MODIS gegevens met hoge resolutie en gedetailleerde beelden, waardoor onderzoekers de details van de vegetatie van de aarde op een hoogte van ongeveer 1.600 voet op de grond.
Hoofdauteur Chi Chen van Boston University legde uit:
“China en India zijn goed voor een derde van de vergroening, maar bevatten slechts 9 procent van het landoppervlak van de planeet bedekt met vegetatie … Dat is een verrassende bevinding, gezien de algemene notie van landdegradatie in bevolkte landen van overexploitatie.”
Een kwart van de nieuwe groei vond plaats in China. Sinds het midden van de jaren negentig heeft de Volksrepubliek China een ambitieus nieuw project gelanceerd om de effecten van ongebreidelde vervuiling, erosie, smog, klimaatverandering en ontbossing die werden losgemaakt door een mengeling van slechte regelgeving en hervormingen van de vrije markt, terug te draaien of te verminderen, zag het land de de facto “workshop van de wereld” te worden.
Met het doel zijn bossen te behouden en uit te breiden, lanceerde Peking massale mobilisaties voor het planten van bomen, waarbij alle burgers en soldaten werden opgeroepen om bomen te planten als een kwestie van burgerplicht, wat leidde tot meer dan 40 procent van de vergroening in het land. Vroeger kaal land was veranderd in dichte bossen, een maatregel die bedoeld was om overstromingen onder controle te houden die ook enorme hoeveelheden kooldioxide absorbeerden.
In India, dat nog steeds een grotendeels agrarische samenleving is, was veel van de vergroening het resultaat van de intensieve teelt van gewassen. Dergelijke landbouwactiviteit is goed voor 82 procent van de vergroening in India, tegenover 23 procent in China. Beide landen hebben hun voedselproductie-inspanningen opgevoerd om hun grote, verstedelijkende bevolking te voeden.
Hoewel China een groene leider is in het opkomende oosten, brak India records in 2017 toen vrijwilligers in ongeveer 12 uur 66 miljoen jonge boompjes plantten.
Herbebossingsinspanningen zullen cruciaal zijn bij het reguleren van de koolstofcyclus van de aarde en het absorberen van de snel stijgende koolstofemissies als gevolg van menselijke activiteiten, die grotendeels worden gedreven door ongecontroleerde en winstgedreven streven van de wereldmarkt naar economische groei op de korte termijn, vaak zonder acht te slaan op lange -term milieu- en ecologische kosten.
En terwijl de herbebossingsinspanningen en de inspanningen van China om over te schakelen op hernieuwbare energiebronnen bewonderenswaardig zijn, is het land nog steeds grotendeels afhankelijk van fossiele brandstoffen die het land de grootste broeikasgasemissierein op de planeet maken.
Wetenschappers waarschuwen dat de vergroening trend door meerdere factoren kan veranderen, of omgekeerd kan zijn. Een verhoogde voedselproductie in India kan bijvoorbeeld tot stilstand komen als het grondwater uitgeput of vervuild is.
Ondertussen is het verlies van natuurlijke vegetatie versneld doorgegaan in tropische regio’s zoals Brazilië, de Zuid-Amerikaanse Amazone en Indonesië, met gevolgen voor de biodiversiteit en de gezondheid op de lange termijn die groene landschappen op lange termijn duurzaam maken.
Het nieuwe rapport biedt de onderzoekers echter hoop. Rama Nemani, een co-auteur van de onderzoeks- en onderzoekwetenschapper bij het Ames Research Center van NASA, zei:
“Zodra mensen beseffen dat er een probleem is, hebben ze de neiging om het te repareren … In de jaren 1970 en 80 in India en China was de situatie rond vegetatieverliezen niet goed. In de jaren negentig beseften mensen het en vandaag dingen verbeterd zijn. Mensen zijn ongelooflijk veerkrachtig. Dat is wat we zien in de satellietgegevens. “
