Kanker… wat is kanker?
Als je hoort vertellen dat iemand kanker heeft dan reageert de omgeving op een dusdanige wijze alsof de persoon in kwestie al zijn of haar laatste adem heeft uitgeblazen.
Kanker… een beladen woord.
Wanneer we de reguliere weg volgen, zijn er maar een paar mogelijkheden waar patiënten zich toe kunnen richten: opereren, chemo en bestralen. Oncologen staan, wanneer je deze diagnose hebt gekregen, voor je klaar om je meteen via deze route te begeleiden. Maar wanneer je als patiënt een ander idee hebt ben je gek en onverantwoordelijk bezig.
Kanker is een industrie!
Rond kanker is een enorme industrie opgebouwd en als deze vandaag ontmanteld zal worden ligt een groot deel van de economie aan duigen. Angst is een geweldige inzet om velen bang te maken en volgens de gebaande paden te laten lopen. Angst zit diep bij de mens. Vooral wanneer men ervaring heeft met overleden familieleden of andere bekenden en heeft ervaren hoe zij er aan toe waren. Maar de vraag is of zij zo toegetakeld waren door de bewandelde wegen of door de kanker zelf? We gaan de strijd aan met… Strijden tegen… Olga Commandeur, een lekkere bekende naam in het land gaat de strijd aan tegen borstkanker en zal in oktober wandelen. Zij doet deze oproep via reclamespotjes; hoe bizar is het om via reclamespotjes een ziekte voor het voetlicht te plaatsen? Maar ‘strijden tegen’ is oorlog voeren, is je afzetten, zijn haatgevoelens. In de jaren zeventig van de vorige eeuw kondigde de Amerikaanse President Nixon al de strijd aan tegen kanker. Daar maakte hij zich nogal populair mee want een president die vocht tegen een ziekte die steeds vaker voorkwam was natuurlijk meteen geliefd om deze uitspraken. We kunnen alleen nu, een behoorlijk aantal jaren later, constateren dat er meer kanker is dan ooit! Hoe bizar is dit als we weten dat vele technieken in de loop der jaren zijn verbeterd maar met het ‘bestrijden’ van kanker hollen we steeds meer achteruit!
Of, zou men mogelijk niet de goede weg ingeslagen zijn?
Bestrijden… een rotwoord. Denk aan bestrijdingsmiddelen, ook de achterdeur uit. De aarde verziekt helemaal door al deze stoffen. Denk aan de wereldberoemde Roundup, dat al meer ellende heeft veroorzaakt dan goed gedaan. De aarde wordt vergiftigd. De planten worden ziek in de omgeving van de landerijen en tuinen waar men dit vreselijke gif gebruikt. Je moet jezelf beschermen om er mee te werken, wat velen ook al niet doen. Achteloos gebruikt men dit soort gifproducten. Je ademt het in, je krijgt het aan je handen, zit daarmee aan je gezicht en de kringloop naar ellende is geschapen.
Chemo, zwaar gif; wie dit in zijn lichaam heeft is er ook nog lang niet. Weer de strijd tegen iets. In dit geval de strijd tegen tumoren. Chemo levert geld op, de farmacie draait dikke winsten maar de vraag is of men zelf dit soort producten in het lichaam zou wensen.
Persoonlijke ervaring met de oncologie te Alkmaar…
Het was najaar 2008. Na het kopen van het boek met als titel; ‘Chemo? Of kan ik zélf kiezen?’, geschreven door Henk Trentelman, had ik maar één gedachte en dat was dat heel Nederland eventjes moest weten dat dit boek bestond. Want wat was mijn verbazing groot dat je alleen al op de achterkant kunt lezen dat 80% van de ondervraagde Amerikaanse oncologen zelf geen chemo wenst en het zijn of haar familie ook zeker niet zal aanraden. Maar van diezelfde groep zal 75% het jou en mij wel aanraden. Zijn wij andere mensen?
Zelf niet willen en het een ander wel aanraden? Het boek bevatte veel meer informatie waarbij ik dacht dat dit toch echt bekend gemaakt moest worden dus dat riep om actie! Ik heb vele mails naar diverse media, radio en televisie, verzonden en zo ook naar allerlei tijdschriften, kranten, lokaal en landelijk. Damesbladen, gezondheidsbladen, genoeg keuze. Geen enkele reactie; ja, ‘dank voor uw mail, in goede orde ontvangen’. Tja, een dergelijk antwoord krijg je bij sommigen altijd automatisch, ook als je ze de groeten doet, dus dit werkte niet. Maar er gloorde hoop aan de horizon leek het. De hoofdredacteur van het zondagochtendblad voor Alkmaar en de regio daaromheen kwam bij mij thuis voor een interview. Zijn belofte was dat hij het boek zou lezen, er een verslag over zou schrijven en het vervolgens aan mij zou laten lezen voordat het in de krant geplaatst werd. Dat was een begin en in de regio Alkmaar zijn ook weer personen die weer bekenden hebben in het noorden van het land, in het zuiden van het land en elders. Dus een kleine verspreiding kon er plaatsvinden. Maar de tijd verstreek en op een gegeven moment heb ik maar weer eens aan de bel getrokken.
Ja, het boek was gelezen, het stuk geschreven maar voor het naar mij verzonden zou worden was het eerst naar de oncologie Alkmaar gegaan. De rest laat zich raden… het artikel kwam niet in de krant. Hoe duidelijk wil je het hebben?
De oncologie die een artikel tegen houdt over de inhoud van een boek, geschreven door iemand die geen chemo wenste en waar vele feiten in beschreven zijn. Dit maakte mij toen al razend, maar daar schiet je uiteindelijk niets mee op.
Kanker houdt de economie draaiende…
Als je dat zegt dat kanker de economie draaiende houdt ben je de ogen van velen ook gek, want kanker is een levensbedreigende ziekte waar je bang voor moet zijn. Met alle kennis die wij inmiddels verzameld hebben ben ik absoluut niet bang voor kanker maar wel voor alles wat de industrie dan voor mij bedacht zou hebben. Chemo, bestralen, opereren, ik moet er niet aan denken. Afgelopen week was ik bij de kapper. Dat zijn de uitgelezen momenten om even een ‘roddelblad’ in handen te nemen. Het grootste roddelblad van Nederland presenteerde een verhaal van een bekende actrice. Deze dame hielp haar zus uit de brand, die achter de schermen werkt in televisieland. Er was behoefte aan iemand die een M.R.I. scan liet maken. De bekende actrice liet zich vrijwillig ‘gebruiken’, hoe bizar is dit eigenlijk voor het televisie vermaak? En ja hoor bingo, er werden tumoren ontdekt en men vatte het op dat zij net op tijd was. Dankzij deze gelegenheid was haar leven gered want er volgden zware chemokuren. Verder kan een ieder wel raden dat op deze wijze iemands leven totaal in de war gegooid wordt. Maar er was dankbaarheid, laten we hopen dat zij nog een tijd zorgeloos mag genieten.
Komen we bij Sylvia Millecam
Een andere bekende Nederlandse waar veel om te doen is geweest. Nog steeds komt haar naam regelmatig voorbij. Het fnuikende is dat dit een heel scheef beeld heeft gegeven. Ten eerste was het haar eigen keuze welke weg zij bewandelen wilde. Ten tweede heeft zij geen strakke keuzes gemaakt maar hinkte eigenlijk tussen allerlei mogelijkheden. Wie een strakke keuze maakt en daar 100% voor gaat, zal anders scoren dan wanneer je eigenlijk wel het, wat men noemt, alternatieve circuit wilt volgen maar je hebt ook nog contact met het zogenaamde reguliere deel. Dan ben je dus geestelijk niet compleet overtuigd van je keuze en pak je alles aan zonder je lichaam de kans te geven echt te helen. Wat ook steeds is verzwegen is het feit dat Sylvia siliconenimplantaten heeft laten inbrengen. Dit soort hulpmiddelen bestaat uit silicaatzand, dat is de basis voor de fabricage. Zand verspreidt zich, dat is ook bekend, kijk maar eens wanneer je op het strand bent geweest hoe dat fijne zand overal inkruipt. Wanneer dergelijke implantaten gaan lekken, verspreiden minuscuul kleine deeltjes zich door het lichaam. Weet dat dit lichaamsvreemde stoffen zijn waar onze cellen niets mee kunnen. Dit verhaal in ogenschouw nemende is het hele beeld zeer scheef. Men gebruikt dit voorbeeld van Sylvia om artsen en hulpverleners in het zogenaamde alternatieve circuit een loer te draaien, om hen in de verkeerde hoek te parkeren. Geld is baas en chemo levert geld op, ziekenhuizen zijn fabrieken en om alles draaiende te houden zal er wel verdiend moeten worden. We worden anno 2012 ook niet massaal gezonder dus het hele apparaat dat zorgstelsel heet draait op onze ellende. Hoe meer ellende onder de mensen, hoe meer er aan verdiend kan worden. Als we nu vertellen dat er aan kanker enorme leugens kleven en men dit massaal gaat aanvaarden dan ligt in één keer deze wrede machtige industrie op zijn kant.
Failliet!
Tevens is onze economie die toch al aan zielige draadjes hangt dan helemaal ten gronde. Besef dat alles draait via de lichamen van ons allemaal. Sylvia is misbruikt, het zijn een stel criminelen die haar op deze wijze hebben neergezet om zo de kankerindustrie een positieve boost te geven. Angst, alleen maar angst. Stel dat! Stel Wat?
Kanker is geen ziekte maar een overlevingsmechanisme
Deze zin heb ik nu al zo vaak hardop gezegd en geschreven. Andreas Moritz is voor mij een groot
voorbeeld waar we allemaal wat aan kunnen hebben. Althans wie open wil staan voor deze informatie en de moeite wil nemen zijn boeken te lezen. Velen zullen gaan stuiteren als ik nu zeg dat het maar goed is dat er tumoren ontstaan. Want als dat niet het geval was vielen veel personen al veel eerder dood neer. Een lichaam wil overleven, zoekt uitwegen en oplossingen. Tumoren zijn oplossingen van ons lichaam om nog erger te voorkomen. Kanker ontstaat ook niet zomaar, je ontwikkelt kanker. Dit is van toepassing op alle ziektes. En het verhaal van mijn moeder had het en mijn oma had het dus ik krijg het… Ja, is helemaal waar als je hetzelfde pad loopt, dezelfde voeding of vulling eet, dezelfde denkwijze hebt, kortom jezelf hebt geprogrammeerd om dat te krijgen wat zij ook kregen. Je krijgt wat je vraagt. Stress is een grote factor die onze gezondheid benadeeld. Daarnaast de voeding. Wat te denken van alle transvetten? Er zijn maar een paar gezonde producten die je zonder problemen kunt gebruiken. Biologische, het liefst ook nog dynamische roomboter. Daarin kun je bakken en braden maar je kunt het ook ergens ongestraft op smeren. Ghee boter, de geklaarde boter. Uiteraard eveneens van biologische afkomst. Van rauwe melk gemaakt is de meest gezonde variant. Kokosvet, de niet ontgeurde, gewoon puur. Daarin frituren is vele malen beter dan de gore vetten die te koop staan in de supermarkten. Wat te denken van de restaurants? Waar bakt men in? Er staan in vele keukens van die handige knijpflessen maar je wordt al misselijk bij de gedachte als je weet wat dit met je doet. Je denkt in een goed restaurant te eten, je betaalt, het was lekker, je geeft een fooi, men heeft het verdiend. Maar weet je wat je binnen hebt gekregen?
Wie zich echt verdiept in deze materie zal schrikken, we betalen vrijwillig om ons te laten dichtslibben. Is dit overdreven gesteld? Wie echt op onderzoek uit gaat, zal het gaan begrijpen. Dan de conserveringsmiddelen, de suikers, de vaccinaties, de vele lichaamsvreemde stoffen die we jaar in jaar uit tot ons nemen. Dit alles zorgt ervoor dat we ziekten en gebreken ontwikkelen; we worden mogelijk geconfronteerd met kanker.
Onze lever is belangrijker dan ons hart
Het hart… als dat stopt met kloppen is het einde verhaal. Inderdaad maar toch is onze lever van groter belang om alert op te zijn. De lever is onze vuilverbranding. Alle gifstoffen dienen via de lever te worden afgevoerd. De lever krijgt overigens vaak al op zijn duvel door de vaccins, dat begint al in het eerste levensjaar, maar een kind in ons land heeft er op zijn eerste verjaardag dan ook al 28 gehad. Goede morgen, de basis is gelegd. Voeg daar in de loop der jaren de rest van alle ellende overheen… De lever kan de dagelijkse opruimcapaciteit niet vergroten, dus dat wat steeds overblijft, zal worden opgeslagen in ons systeem. Onze boodschappen ruimen we op in keukenkastjes en zo kunnen we de vele vetrollen ook bekijken waar ongelooflijk veel mensen mee rondlopen. Die vetrollen zijn de opslagschuur voor alle gifstoffen die teveel aanwezig zijn en niet in één keer kunnen worden afgevoerd. Gelukkig maar, want als deze vetrollen niet zouden ontstaan vielen nog meer mensen zomaar dood op straat. Dus als er geen tumoren ontstonden en geen vetrollen, dan lagen ze bij bosjes voor je voeten als je een rondje om ging.
Overdreven gesteld?
Nee hoor, dit zijn natuurlijke oplossingen van ons lichaam die we proberen te bestrijden met nog meer gif via afslankprogramma’s, diëtistes die het voedingscentrum eren en pillen en poeders via de huisarts. Wie op de site van het voedingscentrum kijkt doet er verstandig aan exact het tegenover gestelde uit te voeren, dan zit je goed. Eet vet en verlies vet, vet en cholesterol hebben we nodig in onze hersenen, in ons hele systeem. Wie Light eet komt bedrogen uit, ontwikkelt juist obesitas en de meest vreselijke kwalen als suikerziekte en andere moderne welvaartsellende.
Het toverwoord is ontgiften…
Ontgiften, je lichaam reinigen. En dan komen we weer bij Andreas Moritz, zijn boek over de gal- en leverreiniging heeft al velen geholpen. Door alle hierboven genoemde invloeden is onze lever vervet en lopen we met mogelijk duizenden galstenen rond die als blokkades, dus stoorzenders, ons systeem op zijn kop zetten. Galstenen zijn niets anders dan opgehoopte cholesterol en andere gifstoffen. Cholesterol, in de lever aangemaakt, is wederom bedoeld om ons te beschermen en te helen daar waar nodig is. Ons lichaam is zo ingenieus dat het steeds zelf naar oplossingen zoekt, maar het kan ook te bar en boos en dan krijgen we problemen met alle noodmaatregelen die wij zelf hebben aangemaakt om te overleven.
Ontgiften kun je thuis zelf uitvoeren zonder moeilijke toestanden, het kost je niets extra’s dan wat appelsap of vers geperste appels, olijfolie en bitterzout. De voorwaarde is wel dat je het boek gelezen moet hebben om alles te begrijpen en het serieus aan te pakken. Alles is een keuze in het leven en de praktijk heeft bij veel personen al bewezen dat ontgiften inderdaad de oplossing is om zelfstandig je eigen problemen op te lossen. Dankzij de vervettende industrie met zijn transvetten zijn wij massaal de klos! En dit is nog maar een onderdeel, maar wel eentje om serieus te nemen. Wie dit weet zal ook anders tegen het verpakte koekje aankijken in een willekeurig restaurant bij de koffie.
Er zijn meer mensen die dit verkondigen zoals Professor Brian Peskin
Het Amerikaanse boek met als titel: ‘The Hidden Story of Cancer’ is over niet al te lange tijd voor alle Nederlanders toegankelijk. De vertaling heet namelijk: ‘Het verzwegen verhaal over kanker’. Met als subtitel: ‘Al bijna een eeuw kan kanker voorkomen en genezen worden’. Zo, deze titel is raak! Het KWF voor kankerbestrijding verwacht zelfs tegen 2030 een verdubbeling van het aantal patiënten, maar de waarheid is dus anders; als we die andere kant van het verhaal maar willen horen en aannemen. Want we weten inmiddels dat kanker een industrie is, de collectanten met de beste bedoelingen langs de deuren lopen maar ondertussen houden we alles zo lekker instant. De directeuren vieren feest met hoge salarissen en de gewone man op straat schiet in de angst. Wat een misdaad dit verhaal. Er is zoveel informatie. Professor Brian Peskin doet ook een boekje open over de vetten. Bingo, weer iemand. Zo komen langzaam maar zeker alle puzzelstukjes bij elkaar. Sylvia Millecam is na haar dood misbruikt om de angst er goed in te jagen. De voedingsindustrie, liever gezegd vullingindustrie, levert ons veel gif, wat weer in het straatje komt van de farmacie die de opgedane ellende weer met ander gif zegt te bestrijden. Ja, weer die strijd, strijd is oorlog, dus wie het helder ziet wil geen oorlog in haar of zijn lichaam. Kanker is dan het logische gevolg, want bedenk dat tumoren ons juist willen helpen om te overleven. Maar dan is daar die angstmachine weer en via bevolkingsonderzoeken is men verzekerd van een behoorlijk aantal patiënten die met open ogen vol schrik zo de grote machtsmachine inlopen, zo in de val, in de klauwen van de leugens. Kanker is een ander verhaal. Geloof je mij niet? Kom op maandagavond 18 juni naar de Bilt. Die avond is namelijk je enige kans Professor Brian Peskin persoonlijk te horen spreken. Deze man met kennis maakt van de gelegenheid gebruik op Schiphol uit te stappen in plaats van meteen door te vliegen naar Californië. Het wordt tijd dat we massaal het heft in eigen hand nemen en de corruptie laten omvallen!
