GcMAF is een natuurlijk eiwit dat in meerdere weefsels in het lichaam wordt gemaakt, vooral in de lever. Het ontstaat in twee fases. In de eerste fase wordt een vitamine D transportmolecuul gemaakt, DBP, vitamine D Bindend Proteine. Dit molecuul verandert in de tweede fase in GcMaf dat macrofagen kan activeren, het is een Macrofagen Activerende Factor, MAF. Macrofagen zijn belangrijke afweercellen. Van het gebruik van GcMaf zijn positieve effecten beschreven bij onder meer kanker, autisme en chronische ziektes waaronder ME en de Ziekte van Lyme..
GcMaf heeft positieve gezondheidseffecten door immuunmodulerende werking
Onderzoek toont aan dat een verstoring van het immuunsysteem aan de basis staat van het ontstaan van chronische klachten en ziektes. Herstel van het immuunsysteem heeft dus positieve effecten op klachten en ziektes. GcMaf is een krachtig immuun modulerend molecuul.
Over de geschiedenis van GcMaf
In 1959 werd GcMaf beschreven. De Gc staat voor Groepspecifieke Component die aan vitamine D bindt en de molecuul heette Gc-DBP, vitamine D Bindend Proteine, eiwit dat vitamine D bindt. Er werden steeds meer biologische functies van dit molecuul ontdekt waardoor andere namen werden gegeven.
In 1996 werd de macrofagen activerende functie ontdekt en werd de benaming GcMAF.
Hoe GcMaf ontstaat en wat het doet
Toelichting bij de illustratie
- In de lever wordt Gc DBP gemaakt dat 25-OH-D, vitamine D, bindt en transporteert naar de lever en de nieren.
- Het heeft invloed op de actineproductie en zo de stolling. Actine is een eiwit in het bindweefsel.
- Het Gc-DBP lokt neutrofiele afweercellen naar de plaats van ontsteking waardoor het reparatie-verdedigingsproces wordt ondersteund.
De Gc DBP wordt in de tweede fase omgezet naar GcMaf dat de volgende eigenschappen heeft:
- Het beïnvloedt de osteoclasten, deze cellen zijn belangrijk bij de voortdurende opbouw- en afbraak van botweefsel.
- Het activeert macrofagen waardoor fagocytose-, het ‘opeten’ van bacteriën en door virussen of tumoren veranderde cellen, versterkt, evenals de anti-tumorwerking.
De macrofagenactivering en fagocytose zijn bepalend voor onze gezondheid
Er zijn wonderbaarlijke resultaten beschreven van het gebruik van GcMaf, maar het is geen wondermiddel. De effecten zijn het gevolg van het in balans komen van het immuunsysteem en daarin heeft GcMaf van nature een erg belangrijke rol.
Om de bijzondere effecten bij de verschillende klachten en aandoeningen te begrijpen is inzicht in de werking van het immuunsysteem en de functie van de macrofagen nodig.
Over de fagocytose
Al in 1908 kreeg Elie Metchnikoff de Nobelprijs voor zijn beschrijving van de fagocytose. Hij beschreef dat fagocyten, neutrofiele bloedcellen en macrofagen, voor de immuunafweer en het opruimen van gedegenereerde en stervende cellen verantwoordelijk waren. GcMaf verbetert door activering van macrofagen een verbeterde fagocytose.
Over het immuunsysteem
De eerste verdedigingslinie van ons lichaam is een fysieke bescherming: de huid en slijmvliezen van neus, longen, darm en vagina. Onder de eerste verdedigingslinie vallen ook het maagzuur dat ziekteverwekkers elimineert door de hoge zuurgraad en beschermende enzymen in het traanvocht en speeksel. Als indringers deze barrière doorbreken, treedt het tweedelige immuunsysteem in werking:
- Het aangeboren immunsysteem
- Het ‘lerende’ immuunsysteem
Over het aangeboren imuunsystem
Het aangeboren immuunsysteem bestaat uit verschillende cellen waaronder macrofagen. Deze cellen surveilleren door alle weefsels, ‘eten’ celafval en verteren dit met enzymen. Ze worden door ziekteverwekkers , celbeschadigingen en ongezonde afwijkingen zoals tumorvorming geactiveerd. De Natural Killercellen, de NK cellen, vervullen ook een belangrijke rol in de bestrijding van bacteriën, door virussen geïnfecteerde cellen en tumorcellen. Deze cellen hoeven niet te worden geactiveerd. Zodra zij afwijkende moleculaire eiwitpatronen op cellen herkennen komen ze in actie.
Over (geactiveerde) macrofagen
Macrofagen herkennen, overmeesteren en vernietigen ziekteverwekkers, tumorcellen en lichaamsvreemde stoffen. Na activering maken ze signaalstoffen, cytokines, om andere immuuncellen te informeren en te activeren.
Als de macrofagen en de andere cellen van het aangeboren immuunsysteem de bedreiging niet de baas kunnen, wordt het ‘lerende’ immuunsysteem geactiveerd.
Over het ‘lerende’ immuunsysteem
Het lerende immuunsysteem bestaat uit lymfocyten: T helpercellen, cytotoxische T cellen en antilichamen producerende B cellen.
Dit zijn ‘lerende’ cellen. Ze komen pas in actie nadat ze in de thymus opgeleid zijn om specifieke ziekteverwekkers aan te vallen. Het ‘lesmateriaal’ komt van de door ziekteverwekkers geactiveerde macrofagen die de herkenningstekens van de ziekteverwekker ‘presenteren’ aan de lymfocyten.
De ziekteverwekkers worden opgegeten door de macrofagen en de herkenningstekens worden aan de buitenkant van de macrofagen zichtbaar, de macrofaag gaat naar de dichtsbijzijnde lymfeknoop om ‘te laten zien’ welke indringers er zijn.
Na ongeveer zeven dagen ontstaan T-Helpercellen, cytotoxische cellen en B cellen die gemeenschappelijk de aanval inzetten. Het geheel wordt gecoördineerd door vele soorten boodschapperstoffen, cytokines.
Meer over de bijzondere rol van M1 en M2 macrofagen
Macrofagen hebben verschillende afweertaken die door boodschapperstoffen, cytokines worden bepaald. Ze worden in M1 en M2 macrofagen onderverdeeld naar de taken die ze uitvoeren. De verschillende taken gaan in elkaar over, een M1 macrofaag kan ook weer veranderen in een M2 macrofaag en andersom.
M1 macrofagen beschermen het organisme door:
- Direct doden van de ziekteverwekker door fagocytose, het elimineren van door virussen geïnfecteerde cellen en de productie van zuurstof- en stikstof vrije radicalen
- Instructie aan andere witte bloedcellen van het aangeboren immuunsysteem om de vernietiging van de ziekteverwekkers te ondersteunen.
- Het presenteren van de antigenen, de herkenningstekens van de ziekteverwekkers aan T- en B-cellen opdat een specifieke en effectieve verdediging tegen ziekteverwekkers en veranderde lichaamscellen waaronder tumorcellen ontstaat.
M1 macrofagen sturen de Th1 immuunreactie aan. Hierdoor wordt de activiteit tegen intracellulaire ziekteverwekkers zoals virussen en de afweer tegen tumoren versterkt.
Ze hebben een ontsteking stimulerende werking.
Over M2 macrofagen
M2 macrofagen zijn vooral gericht op ondersteuning van reparatie en vernieuwing van cellen die door veroudering of beschadiging verloren gaan en zijn effectief tegen parasieten. Zij houden zich met name bezig met:
- Opruimen celresten en ander afval door opname en vertering door enzymen.
- Maken van groei- en reparatiemoleculen
- Ondersteuning bij de productie van de extracellulaire matrix, de gestructureerde celomgeving, om de processen in de cel te helpen.
M2 macrofagen zorgen voor een Th2 immuunreactie van het lerende immuunsysteem. Hierbij worden antilichamen gemaakt, onder meer tegen parasieten buiten de cel.
Ze werken ontstekingsremmend.
Hoe macrofagen op natuurlijke wijze worden geactiveerd
In rust zijn er geen ziekteverwekkers en niet veel afwijkende (tumor)cellen en is de M1 en M2 macrofagenverhouding in balans.
Ze patrouilleren door alle weefsels en doen hun standaard werk. Ze worden geactiveerd door specifieke moleculaire patronen van delen van bacteriën en virussen of veranderde cellen. Deze voor macrofagen herkenbare patronen leiden tot een passende activering van het immuunsysteem, bij ziekteverwekkers en tumoren ontstaat meer M1 actie, bij beschadiging of parasieten meer M2 activiteit.
Als na enige tijd het probleem opgelost is, herstelt de M1-M2 balans zich weer.
Verstoring van de balans is verstoring van de gezondheid
Een te sterke Th1 reactie = te zwakke Th2 reactie, wordt in verband gebracht met onder meer:
- aderverkalking,
- auto-immuunaandoeningen,
- multiple sclerose,
- depressies,
- contactallergie tegen nikkel e.d.,
- de ziekte van Crohn
Een Th2 dominantie = te zwakke Th1 reactie, wordt bijvoorbeeld in verband gebracht met:
- chronische infecties waaronder de ziekte van Pfeiffer (EBV),
- neurodermitis,
- allergieën,
- astma,
- schimmelinfecties waaronder candida,
- Chronisch Vermoeidheidssyndroom (ME),
- Borreliose (kan ook Th1 zijn!)
- lekkende darm
- kanker
Hoe een ‘Th1/Th2 switch’ ontstaat.
Hoe een Th1-Th2 balansverstoring ontstaat is niet precies bekend. Het is wel duidelijk dat de volgende factoren een rol spelen:
Tabaksrook, UV straling, psychische stress, oxidatieve stress, medicijnen, toxines, vaccinaties, tekort aan voedingsbouwstenen, chronische laaggradige ontsteking.
Bij chronische klachten is het belangrijk de Th1-Th2 balans te onderzoeken
Zoals in Het CelHerstelConcept is beschreven moet gezondheid worden hersteld vanaf het fundament.
Eerst moet naar het voedingspatroon worden gekeken en indien nodig aangepast, de orgaanfuncties moeten worden beoordeeld en eventueel ondersteund, tekorten opgeheven, de darm gesaneerd, zuur-base balans hersteld en er moet aandacht worden geschonken aan de ontgifting.
Verder moet gekeken worden naar belastende factoren die het immuunsysteem kunnen saboteren en een Th1-Th2 switch kunnen veroorzaken zoals overmatige stress, voedselallergieën en zware metalenbelasting.
Als aan deze punten aandacht is besteed, blijven chronische klachten soms toch voortbestaan door een balansverstoring van het immuunsysteem, gerichte immuunmodulerende therapie kan dan uitkomst bieden.
Onderzoek van de Th1-Th2-Th17 balans
In het bloedonderzoek naar de Th1-Th2-Th17 balans worden cytokines onderzocht die een duidelijke rol spelen bij de aansturing van het immuunsysteem.
Een balansverstoring, een Th1 – of Th2 dominantie, duidt vaak op een ineffectieve werking zoals bijvoorbeeld bij de ziekte van Lyme, astma, chronische vermoeidheid, autisme en kanker. Virussen, bacteriën en tumorcellen worden dan niet aangevallen. Het immuunsysteem is als het ware lamgelegd.
Door de juiste voedingsmiddelen en supplementen te gebruiken kan het immuunsysteem worden ondersteund de balans te hervinden. Als voedingsmiddelen, supplementen, homeopathische of isopathische middelen worden gebruikt die de balans verstoren, verergeren de klachten. Dit is geen Herxheimer reactie maar het gevolg van een foute keus van voedingsmiddelen en supplementen. Zo stimuleert koffie bijvoorbeeld de Th2 reactie. Het drinken van koffie bij een Th2 dominant immuunsysteem verergert de klachten.
Th17 is een relatief nieuwontdekte afweercel
Een verhoging van de hierbij behorende cytokines kan duiden op een chronische ontsteking door ziekteverwekkers en antigenen. Het kan een aanduiding voor een chronische infectie of auto-immuunproces zijn.
Samenvattend
Een verstoring van de Th1/Th2/Th17 balans duidt op een ineffectief werkend immuunsysteem. Het weer in balans brengen, het immuunsysteem ‘moduleren’ is waarschijnlijk noodzakelijk om herstel mogelijk te maken.
GcMaf is immuunsysteem modulerend.
In de literatuur wordt beschreven dat onder invloed van GcMaf het Th1 systeem wordt geactiveerd, er ontstaan meer M1 macrofagen, de weerstand tegen bacteriën, intracellulaire virussen en tumorcellen verbeterd.
GcMaf heeft tevens een regulerende functie. Als de ontsteking is bedwongen en de versterkte macrofagenactiviteit niet meer nodig is, zorgt GcMaf voor de apoptose, de natuurlijke celdood van de macrofagen, zodat de balans wordt hersteld.
Over de verschillende vormen van GcMaf
Omdat de rol van GcMaf bij de aansturing van het immuunsysteem zo belangrijk is, wordt al lange tijd door wetenschappers geprobeerd om een GcMaf vorm te ontwikkelen die gebruikt kan worden als onderdeel van een behandelplan bij ziektes.
Voor de eerste generatie van GcMaf werd menselijk serum, het bloed zonder de bloedcellen, als basis gebruikt, bij de tweede generatie werd GcMaf met andere technieken uit menselijk serum gewonnen.
Beide vormen worden door middel van prijzige injecties toegediend. Een kuur kost vaak tussen de 3000 en 5000 Euro.
De derde generatie is ‘Colostrum-GcMaf’. Colostrum wordt ook wel ‘biest’ genoemd. Het is de eerste melk die door zoogdieren wordt gemaakt. Rundercolostrum wordt bewerkt waarbij ‘colostrum-GcMaf’ ontstaat. Het wordt gegeven in maagsapresistente capsules.
Sinds kort wordt met een nieuwe technologie de vierde generatie GcMaf gewonnen uit onder meer gefermenteerde melk, chondroitinesulfaat en vitamine D3. Het product is eveneens verpakt in maagsapresistente capsules wat de toepassing eenvoudig maakt. Laboratoriumonderzoek door het gerenommeerde Leipziger Fraunhofer Instituut hebben de effectiviteit op macrofagenstimulering bevestigd.
Bel voor meer informatie met 053 4750234 of mail aan Rinno Heidstra
Onderzoeken die inzicht geven in het immuunsysteem:
De informatie is onder meer afkomstig van onderstaande bronnen. Op verzoek kan meer literatuur worden aangegeven.
Bibliografie
CD, M. (2012: 32:463-488). M1 and M2 Macrophages: Oracles of Healt and Disease. Crit. Rev. Immunolog., 18.
F., M. (2016; 4). A Journey with Elie Metchnikoff: From innate Cell Mechanisms in INfectious Diseases to Quantum Biology. Front Public Health, 5.
Inui T, K. D. (2013,: 33: 2917-2919). Clinical experience of integrative Cancer immunotherapy with GcMaf. Anti Cancer Res., 3.
Inui T, K. G. (2016,: 36: 3771-3774). Case report: GcMaf Treatment in a patient with multiple sclerosis. Anti Cancer Res., 4.
Mellman L, C. G. (2011: 480:480-489). Cancer immunotherapy comes of age. Nature, 23.
Waehler, R. (2017, Nr. 160). Die modeulation des Immunsystems mit GcMAF. OM & Ernaehrung.
Yang J, Z. L.-F. (2014, 2:1). Monocyte and macrophage differentiation: circulation inflammatory monocyte as biomarker for inflammatory diseases. Biomarker Research, 9.
