Het politieke toneel is nooit uitnodigend om snelle resultaten te boeken. Neem als voorbeeld de RoundUp oneindige weleens / nietes discussie. Gaan we het nu verbieden ja of nee? Neem als voorbeeld de wel of niet verplichte labeling van GMO producten. Al deze zaken zijn een doorn in het oog van gewone mensen die gewoon simpelweg gezond willen leven en geen onleesbare letters op een label.
Mensen die de politiek in zijn huidige vorm al voor 100% hebben afgeschreven. Deze mensen gaan zichzelf voorzien en sluiten ‘de wereld’ en ‘de politiek’ buiten.
In de Engelse taal noemt men zoiets een “grassroots movement”, een volksbeweging. Permacultuur is zo’n volksbeweging. Er wordt geen stampij gemaakt tegen de politiek maar er worden wel effectieve stappen gezet. Gewoon een eigen richting ingeslagen en bepaald.
Het zijn mensen die elkaar inzicht geven binnen de natuurlijke ecologische systemen van de landbouw en kunnen zorgdragen voor eersteklas biologische producten waarbij de kwaliteit op de eerste plaats staat waarbij de traditionele productie nog niet eens in de schaduw kan staan. Het sleutelwoord is; “passie” en ook “eigen inzicht’.
De basisprincipes van permacultuur voor de aarde is, zorg voor de mensen en terugkeer van overtollige productie, terug naar het systeem. In de praktijk gaat het om het behouden van een gezond milieu – zonder welke mensen niet kunnen floreren; het verschaffen van toegang tot de noodzakelijke middelen voor het overleven van de mens; en ervoor zorgen dat niets wordt verspild of gerecycled tot iets nuttigs.
Delen is ander sleutelwoord in deze gemeenschap.
Woon je in de buurt of heb je enige relatie met een permacutuur beoefenaar dan zal je ook vaak meedelen in de oogst. Kennis, zaden en planten worden ook gedeeld binnen de gemeenschap.
In de Morvan in Frankrijk was ik op zoek naar iemand met die kennis. Dat was op internet zo gevonden. En hoewel ik slechts een kort mailtje stuurde werd er gelijk enthousiast hulp toegezegd. Wat een verschil met de benadering van iemand uit de politiek. Gewoon iemand in je eigen dorp op stad. Daar krijg je maar al te vaak niet eens antwoord op je mail. (onbeschoft)
Dit jaar was ik opnieuw in de Morvan in Frankrijk zo’n 50 kilometer zuidelijk waar ik in gesprek raakte met mensen die toevallig ook een permacutuur tuin hadden, en je raad het al. Mede met de hulp van diezelfde persoon, die zo vernam ik, al twintig mensen op het goede spoor had gezet.
Die ene persoon in die streek geeft dus daarmee een boost aan de gezondheid van honderden andere mensen. Een echte grassroots volksbeweging dus!!
Gilets Jaunes, Gele Vestjes
Maar ook de ‘Gele Vestjes, de Gilets Jaunes’ is een duidelijk voorbeeld van een volksbeweging. Hele bevolkingsgroepen die het oneens waren met het politieke systeem hadden al jaren zitten ‘vergaderen’ aan de tap, op verjaardagen en op de hoek van de straat. Een groeiend ongenoegen kan jaren sluimeren onder de opervlakte en dan ineens boem!!
Geen partij oprichten, geen lidmaatschap, geen bestuur. De ongekende kracht van de sociale media, die men nu met man en macht poogt dicht te spijkeren en te verbieden maakten van de Gilets Jaunes een volksbeweging die in no time uitgroeide tot een volksopstand. Niet meer te beteugelen ondanks de massa arrestaties, de duizenden gewonden en doden. Een ontembaar fenomeen leert de geschiedenis ons.
Een politieke partij kan ook grassroots marketing doen door zich kenbaar te maken bij de gevoelens van ongenoegen die al sluimeren bij de bevolking. Het voorbeeld van de huidige tijd is de snelle opkomst van het negatief benoemde ‘Populisme’, wat niets anders betekend als de stem van het volk. Het is de huidige politiek die er alles aan gelegen is om deze stroming in een kwaad daglicht te stellen, … zo beducht en bevreesd is men voor de ‘stem van het volk’.
Vele protesten zijn gestoeld op een volksbeweging. Maar pas op, dit grassroots fenomeen wordt ook door bedrijven en de politiek uitgebuit ten behoeve van hun wensen en belangen. Dit houdt echter niet altijd stand en de disillusie en wantrouwen kunnen de genadeklap betekenen voor de mensen / bedrijven die met valse beloftes het ongenoegen aanwakkerden.
Taalgebruik
Een volksbeweging zou je ook het taalgebruik van de jeugd kunnen noemen. In de tijd van snelle en beknopte communicatie via sms, Twitter, Facebook, en de vele andere sociale media werden woorden ingekort even werd ‘ff’ wat wij Brabanders eigenlijk al jaren deden in ons taalgebruik. De spreektaal in vele gebieden had al lang totaal, niets maar dan ook niets, te maken met de elitaire schrijftaal. Wie heeft dat bedacht of iets met en ’t’ of een ‘d’ of ‘dt’ geschreven dient te worden? Schijt aan die lui, dat bepalen wij zelf wel denkt de jeugd. En dan hebben wij gelukkig nog geen onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk in onze taal. Hoelang blijft dat elitaire taalgebruik nog standhouden nu een hele generatie kiest voor de gemakkelijke weg. Zal de dikke van Dale straks aan de slanke lijn gaan?
In de politiek komen ontegenzeggelijk de meeste herkenbare volksbewegingen voor.
Waarom? Omdat de politiek zich per definitie manifesteert als een onneembare vesting. Elke ‘rechtmatige’ inspraak wordt omgebogen, moeilijk gemaakt of zelfs verboden.
In onze moderne tijd is er slechts een enkele vorm van democratie legitiem. Het Referendum, al het andere is nep, pure nep.
Mijn apotheose (ja ik heb het opgezocht in het woordenboek om de elitairen te F**cken) het slotstuk, mijn politieke hoogtepunt, mijn slotakkoord, ….
… is de ‘wij het volk’ super-simpele- stemwijzer.
Noot: WIJ EISEN HET BINDENDE REFERENDUM
Al het andere kan de vuilnisbak in PUNT .nl en .eu
[poll id=”5″]
