Diabetes is geen ziekte;
Het is een reactie van het lichaam om te overleven
Een lichaam wil niet dood. Geen enkel lichaam wil zomaar dood, het opgeven, het loodje leggen. Elk lichaam wil aanvallen neutraliseren, het zoekt oplossingen, heeft als doel de aangedane schade te overbruggen, tracht in balans te komen. Dat dit lichamelijke ongemakken met zich meebrengt is een ander verhaal. Gevolgen die wij als minder prettig ervaren zijn mogelijk lastig, soms zeer hinderlijk, tot in sommige gevallen zelfs ondraaglijk.
Waar ontstaat iets door?
Ziektes, wat wij als ziekte omschrijven is altijd een gevolg van ‘iets’. Verkouden kun je zijn door een opgelopen koutje. Een gebroken been kan door een valpartij opgelopen zijn. Als je niet eet krijg je trek. Dan is ’trek krijgen’ het gevolg van een lege maag. Wanneer wij voeding tot ons nemen is dat gevoel weer verdwenen. Dan was voeding de juiste oplossing. Dit is geen ziekte maar te weinig voeding krijgen kan wel vervelend voelen. Wanneer dit langdurig het geval is, ontstaan er tekorten en dus weer de aanleiding om vatbaar te worden voor verschillende ziekten.
Er zijn vele verschijnselen als gevolg van ‘iets’ waar mensen mee naar hun huisarts gaan. Hoofdpijn, rugpijn en vele andere pijnen. Door angst bevangen kan dit een reden zijn om nader onderzoek te laten verrichten, wanneer men bang is een ‘ernstige’ ziekte onder de leden te hebben. Symptoombestrijding is een bekend gegeven. Voor ziekte A hebben we pilletje B en dan gaan de klachten als het meezit vanzelf weg. Probleem ‘opgelost’.
Maar: als de klachten weg zijn, is de ziekte dan ook weg?
Of zijn de ongemakken weggeduwd?
Is de bron werkelijk aangepakt?
Weten we waardoor iets is ontstaan?
In het geval van de voeding bij een lege maag was dat de juiste oplossing, maar zijn pillen, poeders en andere medicatie de juiste oplossing bij andere vervelende, lastige ‘pijnen’? Neem nu diabetes…
Diabetes, een bekend woord tegenwoordig, je hoort het te pas en te onpas.
Was dat in vroeger tijden ook al zo’n ‘modewoord’? Zelfs kleine kinderen worden er mee geconfronteerd; is dit normaal? Diabetes en overgewicht gaan vaak samen. Wat zien we bij veel kinderen? Kijk naar het straatbeeld. Kijk naar het eetgedrag op school tijdens de pauzes. Kijk wat eventuele kantines serveren. Komen we toch bij voeding. Wanneer we iets anders dan brandstof in onze auto gooien, bijvoorbeeld zand, schelpen, steentjes of tuinaarde, dan worden we voor gek verklaard als de auto er spontaan mee stopt. Ja, wie stopt dat nu ook in een auto? Of frisdrank in een strijkijzer? Of wijn in een olielamp? Velen zullen mogelijk lachen bij deze voorbeelden; hoe verzint iemand het!
Tja, ons lichaam moet echter alles maar accepteren. Verkeerde, ongezonde smeersels op ons brood, die slechts ‘één molecuul verwijderd zijn van plastic’. Wanneer we het voorbeeld geven om een plastic bakje om te smelten en over het brood te gieten zie je velen griezelen. Dat doe je toch niet? Nee, dat doen we niet maar al die ongezonde smeersels die naar verhouding veel kosten smeren we braaf op ons brood. Becel, deze fabrikant heeft bedacht in samenwerking met een zorgverzekeraar om ‘kuipjes met korting’ te slijten. Omgerekend kost dit meer dan vijf gulden. O nee, omrekenen moeten we beslist niet meer doen, want de euro is er al tien jaar en daar moeten we nu maar aan gewend zijn. Maar mijn pech is, dat ik altijd in de handel heb gezeten en de omschakeling naar de euro bedrijfsmatig meegemaakt heb. Daar werden we niet vrolijker van want in bloemenland werd een gulden ongeveer een euro en als ik dan artikelen zag die ik leuk vond, rekende ik het bedrag altijd om naar guldens en bedacht dan of men het er mogelijk voor over had. Zo denk ik ook nog steeds met dit soort bizarre zaken. Een kuipje Becel, nog slecht voor je gezondheid ook, kost meer dan vijf gulden.
Koop een bosje bloemen daarvoor en het maakt je vrolijker. En dan hebben we het alleen nog maar over dergelijke smeersels. Wat te denken van frisdranken?
Andreas Moritz schreef het boekje: ‘Weg met diabetes!’,
met als subtitel:
‘Ontdek en genees de ware oorzaken’.
In dit boekje lezen we letterlijk dat onderzoekers aan de Harvard School of Public Health negen jaar lang medische gegevens verzamelden van meer dan 51.000 vrouwen. De eindconclusie was dat vrouwen die één of meer glazen frisdrank per dag dronken 80% meer kans hadden op diabetes type 2 dan de vrouwen die dat niet deden. Alle soorten frisdrank en kant en klare fruitsappen hebben een negatieve werking op ons systeem. Zo vertelt Andreas Moritz ook dat wanneer je lijdt aan diabetes type 1 of 2 en je het natuurlijke suiker regulerende mechanisme van je lichaam wilt herstellen, je gedurende een bepaalde periode alle kunstmatige geproduceerde oliën en vetten absoluut moet vermijden. Dat geldt ook voor vet in kant-en-klaar producten, restaurantvoeding, fastfood en vetten in zogenaamde ‘gezonde’ voedingsproducten uit de supermarkt.
Een gevaarlijke olie is onder andere de genetische gemodificeerde Canola-olie, die gemaakt wordt van koolzaad. Koolzaad is niet geschikt voor menselijke consumptie. De naam Canola-olie is ontstaan omdat dit product in Canada wordt geproduceerd. Deze olie heeft een enorme afzetmarkt door de cholesterolgekte die ook onverminderd doorgaat; wereldwijd is dit ook een onderwerp waar op alle mogelijke manieren misbruik van gemaakt wordt. Canola-olie wordt grootschalig ingezet omdat het goedkoop is, daarom gebruiken veel restaurants deze olie en mensen met een klein budget zijn al snel blij met dergelijke producten. Omdat dit product weinig cholesterol bevat is de reactie van het lichaam dat het in de lever juist veel cholesterol gaat aanmaken, ook weer om in balans te komen. Weer een teken dat ons lichaam altijd de balans zoekt, de oplossingen zelf ‘bedenkt’. Dergelijke producten zouden niet verhit moeten worden maar dat gebeurt bij het bereiden van veel producten juist wel. Canadese wetenschappers in dienst van de overheid zijn jaren bezig geweest om alle angst weg te nemen onder de bevolking ten aanzien van het gebruik van Canola-olie en hoge bloeddruk en beroerten. Dit heeft veel geld gekost, dus je kunt je afvragen wat dan de belangen zijn?
Veel voedingsmiddelen veroorzaken ziektes waar we steeds meer ‘aan gewend raken’ en zo is diabetes ook één van de vele voorbeelden naast hart- en vaatziekten, kanker, overgewicht, beroerten, kortom een lange waslijst waar de farmacie dan weer een ‘oplossing’ voor heeft bedacht om de symptomen te bestrijden.
De ene industrie houdt de andere in stand
De voedingsindustrie veroorzaakt veel ellende en de farmacie biedt de geweldige ‘oplossingen’ Huisartsen krijgen deze aangereikt en omdat diabetes een enorme afzetmarkt vertegenwoordigt, heeft Novartis een grote vierkante kaart het land door gestuurd naar huisartsen om hen toch vooral het ‘geweldige’ middel Galvus aan te reiken. Een lachende dame kijkt je op deze kaart aan en je zou bijna denken dat je niet zonder dit middel kunt.
Keren we de kaart om
Waar is mijn dubbele bril of vergrootglas? (Ik heb de kaart gescand en tot 400% vergroot); lieve help, niet te lezen wat er allemaal staat! Maar de fabrikant heeft zich aan de regels gehouden want de ernstige bijwerkingen staan vermeld. Ja, echt waar, daar kunnen we hen niet op betrappen. Als je ze allemaal leest vraag je je af hoeveel medicijnen er weer tegenover moeten staan om al die bijwerkingen tegen te gaan? En zo houd je jezelf als farmaceut staande!
Dat je dit NIET doet is dat echter niet zo gek, want je moet turen om iets te kunnen ontcijferen, hoofdpijn kan het gevolg zijn. Maar geen nood… daar is ook weer wat voor in de handel. Slik een paar paracetamol per dag en je bent er weer. Of niet? Paracetamol, het gros van de mensen weet niet wat dat in je lichaam teweeg brengt! Kort geleden waren wij even in een reguliere supermarkt.
De paracetamol lag daar te koop tussen allerlei andere artikelen, niet apart, nee gewoon in een stelling bij onder andere de papieren zakdoeken. Er liepen een moeder en dochter en die namen uit voorzorg maar even drie doosjes mee. Op dat soort momenten houd ik mijn mond, het kan ook te gek, maar als je weet dat iedereen kan achterhalen wat dergelijke middelen werkelijk met je doen, dan moet ik eerlijk bekennen dat ik moeite heb stil te blijven.
Wat Galvus met je doet, het middel dat op de kaart aan de huisartsen werd aangeprezen, was niet te ontcijferen maar geen nood, internet is er ook nog. Je kunt van alles downloaden; het is even de moeite die je er voor moet doen. Alles kun je te weten komen via het speuren naar bijsluiters; of dit nu vaccins zijn, pillen, poeders of andere medicatie; daarnaast zijn er vele boeken met de
informatie, geschreven door personen met kennis. Om de boeken van Andreas Moritz kun je niet heen als je op zoek bent naar objectieve informatie. Ook een aanrader die door hem geschreven is: ‘Kanker is geen ziekte… maar een overlevingsmechanisme’. Wie dit boek leest staat er heel anders in als hij of zij mogelijk geconfronteerd wordt met de confronterende mededelingen door zijn of haar arts.
Kennis, dat is wat wij nodig hebben om
ons niet in de angst te laten meeslepen.
Het boekje over diabetes is net zo’n onderwerp dat velen kan helpen. Sterker nog: het heeft al velen geholpen, maar nog meer mensen moeten het bestaan van deze informatie weten. Als we Novartis nu eens zover kunnen krijgen dat zij deze stof gaan lezen dan maken zij mogelijk een andere reclamefolder. Omzet kan ook uit andere artikelen gehaald worden; wat te denken van boeken?
Laten zij boeken van Andreas Moritz gaan verkopen, te beginnen met het inspireren van alle huisartsen om dit te lezen en daarna kunnen zij weer lezingen geven aan hun patiënten.
De voedingsindustrie mag 180 graden om in hun handelen. Want…
De mensheid is altijd efficiënter geweest in vernietigen dan in genezen De voedingsindustrie vernietigt. Om op de Canola-olie terug te komen: Japanse onderzoekers stelden vast dat ratten die een dieet kregen met veel Canola-olie, 40% korter leefden. Ratten die in dit experiment betrokken waren, ontwikkelden vetdegeneratie van het hart, de nieren, de bijnieren en de schildklier. Ten eerste is dan de vraag: zijn wij als mensen superieur boven ratten? Hartproblemen, nieren en bijnieren van de rel met alle nodige gevolgen van dien. Bijnieruitputting kan weer schildklierproblemen veroorzaken; zien we de rode draad? Het één is het gevolg van het ander.
Diabetes is ook geen ziekte, net als zoveel ‘klachten en kwalen’! Het is het gevolg van het reageren van ons lichaam omdat dat zo ingenieus is dat het wil overleven, ten koste van alles! Het lichaam reageert op tekorten, op verkeerde stoffen; denk aan een strijkijzer met frisdrank erin, dat werkt ook niet.
Een olielamp met wijn als grondstof zal eveneens niet werken. Kijk wat velen in hun winkelwagen stoppen als je een rondje loopt door een willekeurige winkel. Gewoon kijken, je ogen de kost geven. Al die pakjes en zakjes, blikjes en potjes, de inhoud groeit niet aan planten en bomen. Om de diabetes epidemie te stoppen moeten we de juiste omstandigheden scheppen die het lichaam nodig heeft om te helen. Alles is omkeerbaar. Wie wil en zich open stelt voor de juiste informatie zal overwinnen. De verhalen van: “mijn moeder heeft diabetes en mijn oma had het, dus ik krijg het ook,” zijn o zo waar! Maar is het erfelijk? Je bent gedoemd het te krijgen wanneer je er hetzelfde denkpatroon en dezelfde leefwijze op na zult houden. Dan is het al voorgeprogrammeerd! Gefeliciteerd, dan ben je op voorhand al geslaagd!
Wie dit patroon doorbreekt, anders gaat denken, anders gaat eten, zal een andere weg inslaan! Die persoon kan zeggen dat hij of zij met de juiste kennis zichzelf kon behoeden voor een pad dat niet aanlokkelijk zou zijn om te bewandelen. De keuze is aan jou! Andreas Moritz kan je de informatie geven! Wie wil, kan het lezen.
Anneke Bleeker Bergen NH 9 januari 2012
