Afgelopen weken was een van de onderwerpen op dotcom.radio een hot topic door een opmerking van een luisteraar; “Wat me nu voor de zoveelste keer opvalt is dat Mike erg denigrerend over vrouwen spreekt. Waarom is dat nodig?” Ik daagde Mike uit daar een goed onderbouwde reactie op te geven en dat gebeurde in uitzending 107 van dotcom.radio. Een reactie die ik helemaal uitgeschreven heb. – HM
Mike Donkers: Ik ga het een keer helder en duidelijk proberen uit te leggen.
De evolutie heeft bepaald dat vrouwen een hormoon hebben dat heet oestrogeen en mannen een hormoon hebben dat heet testosteron. Een testosteron dat wordt verbonden met leiderschap kwaliteiten met het avontuur aan durven, met risico’s durven nemen enzovoorts. Oestrogeen is het tegenovergestelde want dat is namelijk de dualiteit van de natuur [verbinding van twee principes]. Dus in die dualiteit van man vrouw, donker licht, plus min, enz. enz. daar zie je dus altijd tegenovergestelde polen die uit elkaar zijn gevallen, als je de spirituele uitleg wil hanteren, daarboven de bron waaruit wij allemaal komen, daar is dat allemaal perfect in harmonie. Maar onze leer ervaring hier op aarde is dat we dus te maken hebben met die tegenovergestelde polen. Dus eigenlijk het uiteenvallen van de eenheid en onze spirituele opdracht is om die eenheid weer te herstellen.
Die tegenovergestelde polen zullen elkaar moeten hervinden en proberen zo goed mogelijk in harmonie met elkaar te bestaan. Maar …. onze aardse ervaring is er nu eenmaal een van contrasten, dus dat is een hele opgave.
Een van de dingen waar we dus niet in moeten trappen is dat er een soort van nep spiritualiteit is uit de New Age hoek waarbij we zeggen van nou, er is gelijkheid. Er is alleen maar gelijkheid, dat is waar we naar moeten streven. Nee … er bestaat helemaal geen gelijkheid.
Er is een soort rechtvaardige ongelijkheid.
Wat bedoel ik daarmee?
Een ieder heeft zijn of haar rol. Dus een man heeft leiderschap kwaliteiten, een vrouw heeft volgzame kwaliteiten. Dat heb ik niet bedacht, daarvoor moet je bij moeder natuur zijn. De ultieme seksist is moeder natuur!
Als we dan gaan kijken hoe zich dat heeft uitgepakt in de loop van de geschiedenis dan zie je dus, wie bouwen de samenlevingen? Dat zijn mannen. Er is nog nooit een vrouw geweest die een samenleving heeft opgebouwd. Nog nooit. We hebben een rampzalig experiment gecreëerd, 100 jaar geleden ongeveer toen we door middel van feminisme vrouwen meer macht te geven dan ze ook daadwerkelijk aan kunnen. Hun brein is daar eenvoudig niet op bedraad. Vrouwen hebben een zorgzame instelling en dat betekend dat ze alles vanuit hun emotionele benadering voelen. Dat werkt niet.
Rechtvaardigheid moraliteit dat hoort bij mannen. En dat betekent dat je objectief moet kunnen zijn. Maar als je zorgzaam bent dan ben je per definitie subjectief [wie zich meer door zijn gevoel laat leiden dan door feiten] Bijvoorbeeld altijd partij trekken voor de zwakkeren, en dat is precies wat we nu zien. We zien dus nu moordenaars op vrije voeten komen, mensen die zware misdaden begaan hebben, die worden gewoon is de samenleving losgelaten omdat ze moeten resocialiseren . Een puur vrouwelijke benadering. En niet geheel toevallig heeft dat ook te maken met vrouwelijke rechters, vrouwelijke sociale werkers, vrouwelijke psychiaters enz. enz.
Wie dit patroon niet ziet, die sluit gewoon zijn ogen. Dus we hebben gewoon te maken met een rampzalig experiment. Net noemden we nog Zweden en Spanje komt eraan met meer vrouwen aan de [politieke] macht gaan helpen dan mannen. Dus die balans onnatuurlijk verschuiven richting vrouwen dan voorspel ik een complete ramp voor Spanje net zo goed als het een complex ramp is voor Zweden. En die mannen die dan nog überhaupt enig tegenwicht kunnen bieden die zullen of door die vrouwen worden weggewerkt, of worden gemaakt tot totale ruggengraat loze watjes, dus eigenlijk ook een soort vrouwen. Dat is dus gewoon het hele punt.
Er zijn vrouwen die beter kunnen omgaan met mannen dan met vrouwen, daar is het Engelse woord Tomboy voor. Dat zijn een beetje mannelijke vrouwen, vrouwen met veel mannelijke eigenschappen. Dat zijn vrouwen waarmee ik perfect door een deur kan gaan. Dat zijn de vrouwen waar ik ontkennend veel van hou. Die hebben vroeger als kind ook in bomen geklommen, die speelden met vriendjes, die liepen niet te janken omdat ze een keertje iets te hard werden behandeld enz. enz.
Er is dingetje dat ik wil meegeven is dat als ik vrouwen bekritiseer dan krijg ik altijd “twee” argumenten terug.
Een daarvan is vaak, “Ben jij soms homo?”
* Kennelijk is het soms taboe om gewoon legitieme kritiek te leveren op vrouwen. Weet je, “Welcome to our world” Als je werkelijk gelijkheid nastreeft, dan wordt je ook volgens “onze” normen behandeld. En dat betekent dat je je eerst moet bewijzen. Dus je wordt niet automatisch op een voetstuk geplaatst. Nee, wil je volgens de mannelijke meetlat worden beoordeeld, dan zul je je eerst moeten bewijzen.
Argument twee is; “Oh jij zult wel een hele negatieve ervaring gehad hebben met vrouwen dat je zo verbitterd bent geworden over vrouwen?”
* Dat heeft hier helemaal niks mee te maken, ik heb gewoon een rationeel brein [op redelijke overwegingen gebaseerd] daarom ben ik een man, en dat is de meetlat op basis waarvan ik mensen, man en vrouw dus beoordeel.
Punt, einde betoog.
