Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 3 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #301
Dit is een ‘onnatuurlijke’ situatie en onderdeel van een crimineel plan om de demografische samenstelling te veranderen en Tunesië te veranderen in gewoon het zoveelste Afrikaanse land dat niet meer bij de Arabische en islamitische naties hoort.” – De Tunesische president Kasir Saied op 21 februari 2023
De eerste beslissende poging om Europa te overspoelen met voornamelijk moslimmigranten vond plaats in 2012. In januari van dat jaar zette het ongekozen, kosmopolitische leiderschap van de EU zijn geplande integratie binnen EUROMED door. Eerst een seminar in Barcelona onder het veelzeggende motto: Oorlog en vrede in de XXIe eeuw. Een jaar later vond de Arabische Lente plaats, schrijft Richard Hubert Barton.
Tijdens het seminar drong de speciale gezant van de EU, Bernardino Leon, er bij de EU op aan om een ‘nieuwe relatie’ aan te bieden aan de Arabische landen die de Arabische Lente ondergingen. Deze nieuwe relatie moest gebaseerd zijn op gelijke behandeling tussen de Europese Unie en de Arabische partners. In aanwezigheid van de voormalige Hoge Vertegenwoordiger voor het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid in Europa, Javier Solana, verzekerde Leon Tunesië dat het een relatie zou krijgen die vergelijkbaar was met die van andere Europese landen buiten de EU, zoals Noorwegen, IJsland en Zwitserland.
Dit werd in februari 2012 nog versterkt door een persbriefing in Brussel. Deze vond plaats om informatie en betekenis te geven aan de ontmoeting tussen de premier van Tunesië, Hamadi Jebali (dezelfde die zijn landgenoten aankondigde dat ze zich mogelijk in het zesde kalifaat bevonden) en de voorzitter van de Europese Commissie, Jose Manuel Barroso. De laatste noemde tijdens zijn persbriefing een aantal prioriteiten die moesten worden aangepakt. Een daarvan was de hervatting van de dialoog over mobiliteit en migratie.
Orban versus Soros
Verdere ontwikkelingen met betrekking tot de toestroom van moslimmigranten naar Europa hebben te maken met bondskanselier Angela Merkel. Ondanks het feit dat ze in 2010 nog uitbarstte over multiculti-integratie en het een volslagen mislukking noemde, betekende haar besluit om meer dan een miljoen vluchtelingen, voornamelijk uit het Midden-Oosten, toe te laten een ingrijpende verandering in haar beleid. De miljardair George Soros, die de migranten crisis van 2015 nauwlettend in de gaten hield, verwelkomde haar besluit.
Diezelfde kosmopoliet George Soros bereidde zijn plan voor om jaarlijks tot 1 miljoen moslims naar Europa te halen. Het plan werd onder andere op 22 juli 2017 in Tusnádfürdő (Băile Tuşnad, Roemenië) gemeld door de premier van Hongarije, Victor Orban, en door hem fel bestreden. Een paar woorden over het plan kunnen enig inzicht geven in de denkwijze van Soros en de bereidheid van de Europese Commissie om mee te werken.
Het plan bestaat uit vier punten en het Soros-imperium publiceerde het en begon te werven voor de uitvoering ervan. Het tweede punt hield in dat elke moslimmigrant bij aankomst een bedrag in euro’s zou krijgen dat overeenkomt met vier en een half miljoen forint dat de auteur van het plan graag zou financieren.
De essentie van het voorstel is de zogenaamde “pull-factor” om een continue instroom te behouden. Het bedrag in euro’s dat elke migrant bij aankomst ontvangt, zou immers hoger zijn dan het Hongaarse gemiddelde jaarloon. Het derde punt van het plan stelt dat de migranten die in de EU aankomen verdeeld moeten worden over de landen van Europa als onderdeel van een verplicht en permanent mechanisme. En interessant genoeg gaat het vierde punt over het opzetten van een Europees immigratieagentschap dat alle beslissingsbevoegdheid over migranten zaken wegneemt bij de natiestaten en overdraagt aan Brussel.
Het verzet van Orban tegen massale migratie en Soros-achtige voorstellen is luid en duidelijk. Zijn niet al te veel gepubliceerde uitspraken geven duidelijk aan wat er op het spel staat. Ik zal er slechts drie citeren:
In de komende decennia zal de belangrijkste vraag in Europa zijn: blijft Europa het continent van de Europeanen? Blijft Hongarije het land van de Hongaren? Blijft Duitsland het land van de Duitsers? Blijft Frankrijk het land van de Fransen? Of blijft Italië het land van de Italianen? Wie zal er in Europa wonen?
Sociaaldemocratische partijen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Ze zijn getrouwd met wereldwijde zakelijke belangen die het neoliberale economische beleid vertegenwoordigen, en nu ze een enkel beleidsterrein hebben, concentreren ze zich op een enkel gebied: het behoud van hun invloed op cultuur. Dit is het tweede belangrijke element in het Europa van vandaag. En het derde belangrijke element is dat Europa op dit moment wordt voorbereid om zijn grondgebied over te dragen aan een nieuw gemengd, geïslamiseerd Europa.
Als je juridisch verkracht wordt, gedwongen wordt om iets te accepteren wat je niet leuk vindt, hoe zou je dan een compromis en overeenkomst willen sluiten? Dat is onmogelijk.
Slechts twee maanden na de toespraak van Orban in Tusnádfürdő in Roemenië, financierde en opende de Europese Commissie een tentoonstelling met de titel ‘Islam, het is ook onze geschiedenis. De reacties op de tentoonstelling waren gemengd. Europeanen steunen het vreedzaam samenleven van christenen en moslims, maar het is nogal moeilijk om het doel te verbergen, namelijk de bevestiging van de islam en zijn normen. Trouwens, kan iemand zich voorstellen dat moslims in een land met een moslimmeerderheid een tentoonstelling financieren en organiseren met de titel “Christendom, het is ook onze geschiedenis”?
De trend dat Europeanen een minderheid worden in Europa met een moslimmeerderheid lijkt onmogelijk om te keren en wordt algemeen erkend. Het gebrek aan assimilatie door moslims, hun hogere vruchtbaarheidscijfers dan in Europa, de reeds bestaande aantallen moslims in de EU en hun grote aantallen die legaal en illegaal naar de Europese Unie komen, zijn allemaal bekend en ondersteunen deze tendens.
Geen wonder dat een groot deel van de Europese politiek over immigratie gaat. Voorbeelden zijn er in overvloed, maar ik zal er slechts een paar noemen.
Het pact, dat ertoe zal leiden dat de lidstaten een quotum aan migranten opnemen, werd op een onwrikbare manier tegengewerkt door de Poolse regering, die migratie op de voorgrond heeft geplaatst van haar campagne voor de algemene verkiezingen van 15 oktober 2023. Premier Mateusz Morawiecki schreef op Facebook: Europa staat vandaag voor een essentiële keuze – kiezen voor veiligheid of massale, illegale migratie.
In de Nederlandse verkiezingen van november 2023 was migratie het hoofdthema en de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Gert Wilders won 35 zetels in het Nederlandse parlement met 150 zetels. Wilders pleit ervoor om moslimmigratie een halt toe te roepen en de bouw van nieuwe moskeeën te verbieden.
In een andere ontwikkeling heeft de Deense regering het land gesloten voor migranten en concentreert zij zich op het terugsturen van vluchtelingen, zelfs naar het door oorlog getraumatiseerde Syrië. In deze context moet eraan herinnerd worden dat de Deense sociaaldemocraten in 2019 de eersten waren die de “Rwanda-oplossing” promootten, waarbij gepleit werd voor het uitzetten van asielzoekers, zogenaamd voor hun eigen bescherming, met de optie om zich in Rwanda te vestigen. Stel je voor dat een vluchteling droomt over Denemarken, een van de beste landen ter wereld – qua levensstandaard en welvaart – en onverwacht in Rwanda terechtkomt! De Britse Conservatieve Partij dacht dat het een effectieve manier was om illegalen te ontmoedigen en stelde in navolging van de Denen de “Rwandese optie” voor.
Op 19 december 2023 heeft het Franse parlement enkele regels aangescherpt en nieuwe wetten voor migranten ingevoerd. De nieuwe immigratiewet was een compromis tussen de regering van president Emmanuel Macron en de rechtse partij Les Républicains. De goedkeuring van de nieuwe wetten werd door de extreemrechtse leider Marine Le Pen beschreven als een “ideologische overwinning”.
Het beeld van migratie in de Europese politiek is verre van volledig zonder rekening te houden met Duitsland. Het grootste aantal in het buitenland geboren migranten (bijna 16 miljoen) woont immers in Duitsland en de grootste factor die Duitse kiezers in de armen van rechts drijft, is de toestroom van asielzoekers. Meer dan 200.000 mensen vroegen asiel aan in Duitsland tussen januari en augustus – een stijging van 77 procent ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
Over het algemeen hebben veel Duitse kiezers het gevoel dat hun mainstream partijen hun belangen niet vertegenwoordigen op verschillende gebieden, vooral in migratiezaken.
Daarom spreken steeds meer Duitse politici zich uit tegen asielzoekers. Zo vertelde CDU-leider Friedrich Merz in 2020 in Thüringen dat Syriërs niet geaccepteerd kunnen worden in het land. Dat was in schril contrast met de gastvrije woorden van zijn voorgangster Angela Merkel, die in 2015 op grote schaal de deuren opende voor vluchtelingen en zei: “Wir Schaffen Das”, of “we kunnen dit”. Dit jaar ging Herr Mertz nog een stap verder door de samenwerking met de AFD (Alternative für Deutschland) goed te keuren.
Volgens een recente enquête van Deutschlandtrend was meer dan 70 procent van de Duitsers ongelukkig met de verdeling van vluchtelingen, vond bijna 80 procent dat asielzoekers niet voldoende geïntegreerd waren en was tweederde voorstander van een beperking van hun aantal.
Victor Orban tegen het pact van de Europese Commissie
Tegen de tijd dat het Nieuwe Pact voor Migratie en Asiel werd goedgekeurd en uitgewerkt op 20 december 2023 stond premier Orban alleen in zijn verzet ertegen. Zijn Poolse bondgenoten stonden niet langer achter hem omdat Polen een nieuwe regering had met premier Donald Tusk. Deze laatste vergemakkelijkte de formulering en goedkeuring van het pact.
De korte samenvatting van het pact zoals voorgesteld door de Commissie:
1) Screeningverordening: het creëren van uniforme regels voor de identificatie van niet-EU-onderdanen bij hun aankomst, om zo de veiligheid binnen het Schengengebied te vergroten.
2) de Eurodac-verordening: ontwikkeling van een gemeenschappelijke databank waarin nauwkeuriger en vollediger gegevens worden verzameld om ongeoorloofde verplaatsingen op te sporen.
3) De verordening asielprocedures: snellere en doeltreffendere asiel-, terugkeer- en grensprocedures
4) Asielmigratiebeheersverordening: invoering van een nieuw solidariteitsmechanisme tussen de lidstaten om evenwicht te brengen in het huidige systeem, waarin een paar landen verantwoordelijk zijn voor de overgrote meerderheid van de asielaanvragen, en duidelijke regels voor de verantwoordelijkheid voor asielaanvragen.
5) Crisis- en overmacht verordening: ervoor zorgen dat de EU in de toekomst voorbereid is op crisissituaties, waaronder de instrumentalisering van migranten.
Duitse verpleeghuizen worden volgestouwd met vluchtelingen
De bovenstaande punten zijn van algemene aard. Het beeld wordt duidelijker wanneer de Commissie naar de doelstellingen kijkt. Het doel van de overeenkomst is om de hoeveelheid illegale migratie naar de Europese Unie te verminderen. De hervorming omvat bepalingen voor een snellere doorlichting van illegale aankomsten, de oprichting van grensdetentiecentra en een snellere uitzetting voor asielzoekers wier verzoek wordt afgewezen. De EU-landen die weigeren hen op te nemen, zullen een financiële of materiële bijdrage leveren aan de landen die hen wel opnemen.
Hoe groot is de verwachte stroom asielzoekers? Tot eind november van dit jaar had het EU-grensagentschap Frontex meer dan 355.000 illegale grensoverschrijdingen naar het blok geregistreerd, een stijging van 17%.
Wat was Orbans reactie op het pact? Hij zei dat het pact zeker zou mislukken. Hij ging niet veel in op de betrokken kwesties en bepleitte slechts één principe: wie de EU wil binnenkomen, moet van buiten de grenzen een asielaanvraag indienen en daar wachten op een definitieve beslissing. Dit klonk allemaal redelijk. Zijn model voor het toelaten van politieke asielzoekers kan worden omschreven als betrouwbaar en ordelijk.
De Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken Péter Szijjártó was recht door zee en zei dat zijn land het migratie- en asielpact in de sterkst mogelijke bewoordingen afkeurt. Hij voegde eraan toe dat niemand Hongarije kon dwingen om iemand toe te laten. Van de minstens 30.000 vluchtelingen per jaar die tussen de lidstaten moeten worden verdeeld, mogen alleen diegenen naar Hongarije komen die wij willen of die in Hongarije mogen komen en blijven. Ondanks de goedkeuring van het pact is het Hongaarse standpunt dus glashelder.
Het deel van het pact dat gaat over verplichte uitzettingen lijkt het meest twijfelachtig. Want de landen van asielzoekers zijn misschien niet bereid om mee te werken. Ze kunnen gewoon weigeren om hen terug te nemen of geld eisen voor repatriëringen. En de Europese Unie kan niet veel doen. De situatie in veel moederlanden is op zijn zachtst gezegd instabiel en wat in Europa asielzoekers worden genoemd in hun oorspronkelijke landen, worden vaak beschouwd als criminelen en herrieschoppers waar de wankele of onstabiele regimes graag vanaf willen. Met andere woorden, de voortdurende uitstroom van dergelijke elementen in die landen neemt een rol aan van een soort veiligheidsklep. Wat misschien nog erger is, is dat een deel van degenen die arriveren mensen zonder papieren kunnen zijn.
Het is duidelijk dat een overweldigende meerderheid van deze honderdduizenden zogenaamde asielzoekers mensen zijn die worden gelokt door de belofte van een beter leven “daar” (Duitsland, Zweden) en in sommige gevallen om militaire dienst te ontlopen. Toen ik in 2015 het eiland Lesbos in Griekenland bezocht om de oncontroleerbare aankomst van vluchtelingen te onderzoeken, probeerde geen van de mensen die ik ontmoette hun doelen te verbergen, zoals het krijgen van een appartement en fatsoenlijke sociale uitkeringen. Ik kwam geen gevallen van vervolging tegen, hoewel ik me bewust was van het feit dat in andere groepen binnenkomende vluchtelingen wel echte asielzoekers konden opduiken.
Ik denk dat sommige elementen van het denken die de juistheid van Orbans standpunten over het pact bevestigen, al in een eerder stadium verschenen toen er over het pact werd gedebatteerd. Toen suggereerden Meloni, Morawiecki en Orban dat de nadruk niet op distributie moest liggen, maar op het voorkomen dat asielzoekers zouden komen. Ze werden genegeerd.
Wat vooral moeilijk te begrijpen is, is het vertrouwen van Von der Leyen. In het pact stond: “De hervorming omvat bepalingen voor een snellere doorlichting van onregelmatige aankomsten, de oprichting van grensdetentiecentra en snellere uitzetting voor asielzoekers van wie de aanvraag wordt afgewezen.” De woorden die bijzondere twijfels oproepen zijn “snellere doorlichting en snellere uitzetting”. Hoe kun je geloven dat bijna dezelfde mensen die verantwoordelijk waren voor migratie (inclusief deportaties) in staat zullen zijn om hun extreem hoge percentage mislukte deportaties te veranderen? Het is geen geheim dat slechts 21% van de ruwweg 300.000 migranten die elk jaar te horen krijgen dat ze de EU moeten verlaten, ook daadwerkelijk gaan.
Hoe moeilijk onderhandelingen over uitzettingen kunnen worden, kan een voorproefje worden gegeven van gesprekken over die kwestie tussen Frau von der Leyen en de Tunesische president Kasir Saied. Ze vloog naar Tunesië voordat ze terugkwam naar Europa voor de ondertekening van het pact. Tijdens zijn ontmoeting met von der Leyen en eerder met de premier van Italië maakte president Saied duidelijk dat zijn land geen “opvangcentrum” zou worden voor de terugkeer van migranten uit subsahara-landen uit Italië of enig ander land in Europa. Dit alles ondanks een overeenkomst van 1 miljard euro die op 16 juli 2023 werd ondertekend en beloften om in de toekomst zonne-energie van Tunesië te kopen. Het enige dat hij bereid was te accepteren waren Tunesische onderdanen. De beschikbare cijfers voor april 2023 waren ongeveer 8 duizend Tunesiërs die aankwamen en terugkeerden, in april 1.000 in mei en 5.000 in juni.
Zoals blijkt uit de demografische evaluatie van Associated Press ligt het geboortecijfer van blanke, of autochtone, Fransen op 1,4 kinderen per vrouw, vergeleken met een moslimcijfer van 3,4 tot 4 kinderen. Met het oog hierop wordt geconcludeerd dat Frankrijk over 35 jaar een land met een moslimmeerderheid zal zijn. Charles Gave, econoom, fondsbeheerder en politiek commentator, schreef in 2017 over de “verdwijning van de Europese bevolkingen: omdat de autochtone bevolking krimpt en moslims een robuust vruchtbaarheidscijfer blijven vertonen. Misschien is het geen toeval dat de mogelijke nieuwe, zeer belangrijke ontwikkeling in Frankrijk plaatsvindt en in verband wordt gebracht met het mogelijke aan de macht komen van Marie Le Pen in 2027. Artikel 6 van de Franse grondwet bepaalt dat de president niet meer dan twee opeenvolgende ambtstermijnen kan uitoefenen. Daarom is Emmanuel Macron niet langer verkiesbaar voor een derde opeenvolgende termijn. Men kan Macron dus wegstrepen als haar presidentiële tegenstander.
Hoeveel kans heeft ze om te winnen? Volgens de schokpeiling van april 2023 zou Le Pen Emmanuel Macron verslaan als de presidentsverkiezingen van vorig jaar nu herhaald zouden worden. Le Pen zou 55 procent scoren en president Macron 45 procent als ze tegenover elkaar zouden staan in een run-off.
Het zou verkeerd zijn om aan te nemen dat ze zeker zal winnen in 2027. Het winnen van een presidentiële race hangt af van veel factoren en omstandigheden en vooral van de veranderende dynamiek in de Franse politiek. Dingen zijn pas zeker als ze gebeurd zijn. Wat we in dit stadium kunnen zeggen is dat ze een goede kans maakt om te winnen.
Waarom zoveel aandacht voor Marine Le Pen? Laten we eens kort kijken naar enkele onderdelen van haar verkiezingsprogramma die in de loop der tijd enkele veranderingen hebben ondergaan. Haar voorstellen zijn zo niet revolutionair, dan toch op zijn minst non-conformistisch. Beginnend met soevereiniteit stelt ze dat “de soevereiniteit van Frankrijk niet kan samengaan met het gezag van de EU; het moet het overstemmen en inhalen”. Ze staat vierkant achter de afschaffing van de Europese Commissie, door deze om te vormen tot een secretariaat dat de door de Raad van EU-staatshoofden overeengekomen wetgeving goedkeurt. Ze zal de bijdrage van Frankrijk aan de EU-begroting onmiddellijk met 5 miljard euro per jaar verlagen. Wat blijft erover van het pact en de huidige EU-structuur? Misschien moet Frau von der Leyen met pensioen?
De lijst met veranderingen die ze wil doorvoeren is lang. Ze omvatten de mogelijkheid om Frankrijk terug te trekken uit de NAVO, de invoering van strenge beperkingen op migratie, staatsgrenscontroles en Frankrijks verzet tegen het isoleren van Rusland. Als dat zo is, wordt de wereld dan misschien ordelijker en vreedzamer? Bovendien zou president Donald Trump ervoor kunnen kiezen om haar te feliciteren met het feit dat ze Frankrijk Great Again heeft gemaakt!
Een andere ontwikkeling die uiterst belangrijk is, heeft te maken met een sterke instroom van Afrikaanse bevolkingen vanwege demografische en economische verschillen met Europa en andere hoogontwikkelde landen. Het is onmogelijk om dit in gewone woorden te analyseren. De impact is ongekend, bijna catastrofaal en absoluut massaal. De Servische econoom Branco Milanovic schetst het toekomstige drama als volgt:
Deze trends zien er nog onbeheersbaarder uit voor Europa als we naar de langere termijn kijken en ons realiseren dat de bevolking van Afrika ten zuiden van de Sahara, die momenteel slechts iets groter is dan die van heel Europa, tegen 2100 naar verwachting bijna zes keer zo groot zal zijn. Ongeacht culturele en religieuze verschillen zal de economische migratie dus sterk toenemen.
De enige oplossing voor het probleem zou zijn om enorme financiële middelen naar de Sahellanden te sturen om hun economieën, infrastructuur en onderwijssystemen op te bouwen. Maar niemand van de welvarende landen overweegt iets dergelijks of is bereid om middelen toe te wijzen. Als zoiets van de grond komt, moeten de organisatoren natuurlijk de corruptie bestrijden en de verarmde bevolking overtuigen om veel minder kinderen te krijgen. Maar het grootste probleem is dat zoiets niet in de maak is.
Het Westen wil een unipolaire wereld behouden en de veiligheid van landen als Rusland en China in gevaar brengen. Wat de laatste tijd de krantenkoppen haalt, is de verdere militaire expansie van de VS in Scandinavië.
Zoals Arne O. Holms meldt, hebben Noorwegen, Zweden en Finland 36 militaire bases geopend voor Amerikaanse strijdkrachten en wapens. De overeenkomsten zijn bilateraal, d.w.z. tussen de VS en het individuele land, en geen NAVO-overeenkomst. Waar komen ze op neer? – West-Rusland zo veel mogelijk omsingelen in een explosief tempo?
©Richard Hubert Barton
Reactie.
Dit is een lang, maar zeer belangrijk artikel! Er worden ideeën van politici beschreven. Er wordt gedacht aan de enorme explosie van geboortes die de bevolkings verhoudingen veranderen. Maar er zijn andere gevolgen die hier niet worden beschreven, maar voor de autochtone bevolking veel belangrijker zijn.
De bevolkingen van Europa hebben een grote cultuur. Nederlanders hebben die niet volgens de vrouw die met koning W.A getrouwd is. En misschien heeft ze wel gelijk gezien het feit dat wij ons zwarte Piet, de negerzoen, de moorkop, de Jodenkoek en nog meer hebben laten ontnemen in de valse veronderstelling dat dit scheldnamen zijn voor mensen met een andere huidskleur. Op zich is de gedachten dat dergelijke afschaffingen van culturele en lekkernijen een discriminerende gedachten! Althans, dat vind ik!
Maar het ontnemen van de cultuur van mensen heeft een doel! Cultuurbepaald voor een groot deel wie je bent! Wanneer jou je cultuur wordt ontnomen ben je deels jezelf kwijt. Je staat het wel zelf toe dat je dit laat gebeuren! En laat dat nu een onderdeel zijn van het plan. Jou je cultuur ontnemen! Maar niet alleen je cultuur word je ontnomen! Ook je Nederlanderschap staat op de tocht! Want gezien het beleid van de vorige regering kom je als Nederlander na de migrant. Want er worden allemaal regeltjes gemaakt dat de migranten eerst aan de beurt komen. Migranten krijgen eerder een huis. Migranten moeten, net als vrouwen, gelijkelijk opgenomen worden in het arbeidsproces. Maar gelijke kennis of motivatie is hierin geen item!
Daarmee kom ik op een ander fenomeen! Dat is de emancipatie van de vrouw! De vrouw is door de emancipatie golf eigenlijk enorm genaaid. En de mannen ook. Maar je hebt het pas door als je het ziet.
Door de emancipatie is de vrouw aan werk geholpen, ze mag het leger in, ze kon zich ontwikkelen, ze kon moeder zijn, maar geen verzorgster van haar eigen kind! De moeder-kind band werd zo veel losser gemaakt waardoor het kind zich heel anders ging ontwikkelen. Het kind kreeg de opvoeding grotendeels door de staat omdat de opvang deels door de staat betaald wordt en de staat grotendeels bepaald hoe dat geregeld is! De schoolboeken worden beïnvloed door mensen die betaald worden door Soros. En Soros wil van de mensheid een eenheidsworst maken die geen enkel verschil meer ziet tussen de sekten! Soros en de Woke gemeenschap zijn één.
Doordat de vrouw ging werken, werden de lonen aangepast. En dat had weer tot gevolg dat de prijzen om hoog gingen. Dus werd de vrouw verplicht te gaan werken. Je hebt het pas door als je het ziet.
Zie je wat er gebeurt? De migranten kosten ons ongeveer 30 miljard euro per jaar. Dus die moeten de arbeidsmarkt op. Wel goedkoper graag. Dus weer gaan de lonen niet mee met de stijgende kosten en de devaluatie van het geld.
Je zal niets bezitten en toch gelukkig zijn. Dat gelukkig zijn heb ik nooit goed begrepen! Ben je gelukkig dat je nog mag leven? Of bent je gelukkig dat je zo gemanipuleerd bent dat je niet meer weet wat geluk is?
Maar eigenlijk is mijn vraag aan jou, “wil je nog verder in dit putje gedrukt worden door onze politici? Of ben je bereid je oogkleppen af te doen en eens te bekijken in welke horrorfilm je terecht bent gekomen! Want ik kan je de garantie geven dat het de komende tijd niet beter gaat worden!
En als je nu niets doet, ben je straks veel te laat!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
