De speech die Peter Vereecke schreef voor de rechtbank

peter vereecke De speech die Peter Vereecke schreef..voor.. jou

Peter verdient veel respect bij zijn strijd voor gerechtigheid, een strijd die hij niet alleen voor zichzelf voert maar voor een ieder van ons. Waar hij door gaat zouden velen van ons al lang afgehaakt zijn.

Hieronder leest u zijn verslag dat hij voorlas bij zijn rechtsgang.

Geachte rechters ….
welke weg volg jij

Geachte rechters,

Hier sta ik, ik kan niet anders

Verdedigingsrede uitgesproken in de assisenzaal van het oud gerechtshof te Gent op 7 oktober 2014

Ik wil u in de eerste plaats danken voor uw hoffelijke bereidwilligheid om deze bijzondere ruimte van de grote assisenzaal ter beschikking te stellen om een zaak doorgang te laten vinden, die ‘sui generis’ is: dit is geen rechtszaak als alle andere:
*  het begon met een klacht van de Vlaamse topambtenaar vaccinaties van het Agentschap Zorg & Gezondheid, onderschreven door zijn directeur- generaal, zijn minister en de hele Vlaamse regering, het was dus van in het begin een zaak van ‘ overheid versus burger ‘
*  de onderzoeksrechter kreeg van de procureur de opdracht om mij – nog voor ik zelfs weet had van de klacht – te laten onderzoeken door een psychiater en een klinisch psycholoog omdat ik kennelijk ‘geestesgestoord en een gevaar voor de samenleving’ ben .
Het was dus van in het begin duidelijk hoe men over mij dacht en in welk
hokje men mij wou opsluiten
*  de onderzoeksrechter heeft het niet nodig geacht mij ook maar één keer
te contacteren
Sterker nog: ik heb hem nooit gezien of gehoord
*  de Belgische Justitie heeft de klacht ( die oorspronkelijk vooral laster en
eerroof was ) zwaarwichtig genoeg geacht voor vervolging

Dit is dus een zaak van de overheid (ambtelijk, politiek, juridisch) tegen een/de burger.
Op 5 februari werd een eerste maal een oordeel geveld. Voor mij kwamen personen die hun vrouw in de kliniek hadden geslagen, die zwaar amok hadden gemaakt in een café of die notoire drugdealers waren. Over hun misdaad zelf was er geen enkele twijfel. De discussie ging enkel over de straf. Ze kregen boeten tussen de 50 en 200 eur.

Daarna werd ik geoordeeld. Mijn vermeend misdrijf: het sturen van emails.
Het was voor mij onmiddellijk duidelijk dat ik tegen dit vonnis in beroep moest gaan vanwege de onaanvaardbare tegenstrijdigheid tussen
*  enerzijds mijn vrijspraak omdat ik door mijn mails niemand – ook de klager niet – had belaagd, gestalkt, persoonlijk getroffen had: Ik had dus voor de rechter niemand lastig gevallen. Ik kreeg zelfs een pluim voor mijn maatschappelijk engagement !
*  anderzijds werd ik voor diezelfde emails toch veroordeeld voor overlast op basis van een wetgeving van 2005 op het gebruik van elektronische communicatiemedia. Ik had dus blijkbaar die ambtenaar toch lastig gevallen.

Mijn bestraffing was niet min: een totaal bedrag van om en bij de 3.000 eur waarvan 1.000 eur te betalen aan de Vlaamse Gemeenschap als compensatie voor de tijd die de belaagde ambtenaar beweerde gespendeerd te hebben aan het lezen van mijn mails.

Begrijpe, wie begrijpen kan … maar omdat ik dit vonnis, deze straf en dit etiket van crimineel niet kon aanvaarden ben ik in beroep gegaan.

Dit is de kern van mijn betoog:
een kritisch mens en geëngageerd burger is geen crimineel persoon

Geachte rechters,
Ik kom uit een familie, die sinds de veertiende eeuw van generatie op generatie in Sleidinge woont en er altijd geëngageerd geweest is. Ook ik ben altijd in meerdere verenigingen actief geweest, ook in de politiek. Van 1995 tot 2.000 was ik burgemeester van mijn gemeente Evergem.

Ik ben dus iemand die van nature uit ‘het’ zich aantrekt
Vanaf de millenniumwisseling begon ik mij vragen te stellen en kwam erachter dat ongeveer alles anders was dan ik dacht, m.a.w. dan mij geleerd was. Het werd mij duidelijk dat er heel wat onrustwekkende evoluties in onze samenleving zijn die een bedreiging vormen voor de waarheid, de vrijheid en de gezondheid.

De problematiek die de context vormt voor deze rechtszaak is hiervan een duidelijke illustratie:
de vaccinaties. Lange tijd geloofde ook ik dat een vaccin een mooie, ronde appel is en dat daarin bijten een goede zaak voor de gezondheid is. Wie echter zijn onderzoek doet – en dat hèb ik gedaan ! – komt tot de onthutsende vaststelling dat dit niet klopt. Erger: helemaal niet klopt. Ik verduidelijk mij:
*  Primo de noodzakelijkheid: de meeste ziekten waren al verdwenen op het ogenblik dat men begon te vaccineren. Verklaring: proper water, volwaardig voedsel en goede hygiënische omstandigheden waardoor het eigen natuurlijk immuniteitssysteem perfect kan functioneren.
*  Secundo de effectiviteit: er bestaat geen enkele objectieve wetenschappelijke studie die aantoont dat een vaccin verhindert dat je de ziekte krijgt of overdraagt. GEEN ENKELE ! In tegendeel verhoogt het vaccineren dat risico en niet-gevaccineerden blijken veel gezonder te zijn.
*  en tertio – het allerbelangrijkste ! – de veiligheid.
Deze glanzende, verlokkelijke appel bljkt in werkelijkheid een Frankenstein-ampule te zijn met volgende ingrediënten:

1° het virus van de ziekte zelf ( zogezegd verzwakt of geïnactiveerd )
2° residuen van lichaamsvreemd dierlijk én menselijk DNA, want die virussen worden gekweekt in een cultuur van gemalen kippenembryo’s, gemalen nieren van apen, ratten en honden, van geaborteerde menselijke foetussen, zelfs van kankercellen !
3° tenslotte een cocktail van zo’n 20 chemische stoffen zoals kwik, aluminiuim, formaldehyde, polysorbaat … waarvan iedereen weet dat deze stoffen toxisch, kanker- en andere ziekten verwekkend zijn en dus niet thuis horen in een lichaam van een mens, zeker niet van een kind en ook niet van een dier !

En dat alles wordt roch rechtstreeks in het lichaam ingespoten, zelfs van babietjes op een leeftijd dat ze zelfs nog geen eigen immuniteit hebben. Het overheidsprogramma voorziet 24 doses vaccinatie teen de leeftijd van één jaar. Wie zijn ogen open doet – en huisartsen bevestigen het mij – ziet wat de gevolgen zijn: onze kinderen zijn nog nooit zo ongezond geweest als nu !

En kijkt u zelf eens rondom u met welke aandoeningen onze kinderen in toenemende mate af te rekenen krijgen: kankers, obesitas, diabetes, allergieën, astma, exczeem, autisme, ADHD, ADD, agressiviteit, depressiviteit, algemene intellectuele achteruitgang, dyslexie … Pediaters stellen vast dat er elk jaar vier à vijf nieuwe neuro-degenartieve kinderziekten bijkomen en zoeken de verklaring in genetische afwijkingen … Ik beweer niet dat vaccinatie de enige oorzaak is van alle ellende, maar wel dat het er een héél belangrijke en structurele verklaring van is.

En dat botsen we op hét grote probleem: ONWETENDHEID !
*  dokters, verplegers en andere medische actoren leren heel weinig over vaccins, de inhoud en zeker de risico’s
*  medewerkers van Kind&Gezin, CLB’s, ambtenaren, politici weten niets over die ravage
*  de media spreken er niet of amper over
*  de farmacovigilantie brengt maar het tipje van de top van een gigantische ijsberg in kaart

En de gewone burger, de vader en de moeder: zij zijn nog minder geïnformeerd, menen dat het verplicht is en laten al die prikken toedienen vanuit een diep ingebakken vertrouwen in de overheid en de medische wetenschap: zij zullen toch niets doen dat niet goed is voor ons en onze kinderen …

We zijn dus inzake vaccinaties met zijn allen onvoorstelbaar geïndoctrineerd en daardoor stellen we met de beste intentie daden die verschrikkelijke gevolgen hebben … Hoe komt het toch dat wij in zo’n situatie terecht gekomen zijn ?

Wie verder graaft vindt ook de oorzaak: de farma-industrie – de meest winstgevende van deze wereld -, die het hele medische gebeuren in al zijn geledingen in een verstikkende wurggreep heeft en ons allemaal in een sfeer van fundamentele angst houdt … Die met de dag nog aanzwellende tsunami van pillen en prikken dient echt niet de gezondheid van u en van mij, maar enkel het winstbejag van de aandeelhouders.

Geachte rechters,
Wat doe je als je zoiets ontdekt ?
* ofwel niets
* ofwel in het verweer komen

En dat heb ik gedaan vanuit mijn ingebakken verantwoordelijkheidsgevoel. Gedurende vijf jaar heb ik mij samen met een groeiende groep wakkere en weerbare burgers ingezet om de alarmklokken te luiden over deze en andere vormen van bedreiging van het leven op deze planeet.

Ik heb dat gedaan door o.a. mij te wenden tot de verantwoordelijken.

Ik ben dus emails beginnen rondsturen – gemiddeld één per week – met allerlei informatie: studies, rapporten en gerechtelijke uitspraken waarbij farmaceutische bedrijven tot miljarden schadevergoeding zijn veroordeeld.
Al die documenten tonen zonder enige twijfel staalhard aan dat iedere vaccinatie een structurele ondermijning is van de gezondheid, vooral op neurologisch en immunologisch vlak. Deze emails waren telkens aan honderden adressen gericht, nooit persoonlijk, nooit verwijtend, maar informatief.

Ik beschuldig dus nooit iemand
*  omdat ik weet dat het overgrote merendeel de beste intentie heeft én een grote graad van onwetendheid
*  omdat we ook inzake vaccinatie met zijn allen onvoorstelbaar belogen en bedrogen worden
Als iemand mij liet weten geen interesse te hebben voor dit soort informatie dan liet ik hem hoffelijk weten zijn emailadres te schrappen van mijn lijst.

Waar is mijn misdrijf ?

De man die de bel heeft aangebonden, de heer Top, was slechts een van de honderden: hij is per slot van rekening ambtelijk hoofdverantwoordelijke en zelf ook dokter. Ik heb nooit één onvertogen woord over hem geschreven, ik heb hem zelfs nooit vernoemd. Eén keer heb ik hem ontmoet in tempore non suspecto en toen ik mij voorgesteld had liep hij weg … Dit gedrag is illustratief voor de manier waarop ‘men’ reageert op die kritiek: men loopt weg, men negeert, men gaat nooit ofte nimmer in op onze argumenten en bewijzen …

Ik kan dit enigszins begrijpen
* er is het fenomeen van de cognitieve dissonantie
* het is menselijkerwijze moeilijk toe te geven dat men zo lang zo verkeerd
geweest is
* ik morrel aan de status quo en breng belangrijke dingen in het gedrang:
job, carrière, aanzien, geld, voordelen …
* ik schop tegen de gevoelige schenen van heel invloedrijke machten
Geachte rechters,
Wie voor een rechtmatige zaak strijdt mag zich door dergelijke vormen van weerstand niet laten ontmoedigen
*  Al wie begon te wijzen op de gevaren van roken, asbest, ddt, motilium, enz. werd ook eerst genegeerd, dan belachelijk gemaakt, vervolgens op allerlei manieren aangepakt totdat uiteindelijk de nieuwe waarheid werd aanvaard.
*  Ik ga ervan uit dat we in een samenleving wonen waarheid vrijheid van denken en meningsuiting basisrechten zijn, ook al komen deze nu onder zware druk van de intolerantie van het maatschappelijk correcte denken, die van iedere dissident een verdacht persoon maakt
*  De overheid zelf verklaart in allerlei beleidsdocumenten voorstander te zijn van participatie: ook burgers moet inspraak en betrokkenheid krijgen.

Geachte rechters,
Het moge duidelijk zijn dat mijn engagement volledig gevoed is door mijn verantwoordelijkheidsgevoel en niet een eigen belang. Het moge ook duidelijk zijn dat ik hier niet alleen sta: ik spreek en handel namens en samen met een grote groep van mensen
*  de meesten zijn burgers zoals ik, die wakker geworden zijn en zich vragen stellen
*  sommigen zijn ouders, die het droeve verhaal te verwerken hebben van het verlies van het leven of de gezondheid van hun kind
*  anderen werken in het medische veld. Het zijn artsen, apothekers, verpleegkundigen, die weten waarover ze spreken en die mij – persoonlijk en vertrouwelijk – bevestigen : je hebt gelijk, ook wij vinden het verschrikkelijk, maar we kunnen weinig of niets doen: we zitten vast …

Het moge dus duidelijk zijn dat er een groeiend maatschappelijk verzet is. Zelfs virologen & professoren beginnen te protesteren, zelfs reguliere medische vakbladen publiceren kritische artikelen en meer en meer verdwijnt de mist en doemt deze waarheid op: deze appel bevat vergif en is dus vergif
*  erin bijten is een aanslag op de gezondheid
*  men vertelt ons hierover sprookjes, niet de waarheid
*  men dwingt ons hierin te bijten

Het is in het allergrootste belang van onze kinderen, onze gezondheid, onze toekomst dat
*  het vaccinatiebeleid kritisch onderzocht wordt – en dat gebeurt nu niet
*  er volledige en correcte informatie komt – en dit gebeurt nu niet
*  iedereen de absolute keuzevrijheid moet hebben – en dat gebeurt nu niet

Geachte rechters,
Voor dit alles ben ik dus opgekomen, alleen en samen met zovelen.
*  op een respectvolle, niet beschuldigende, goed onderbouwde wijze
*  op basis van het morele recht van iedere kritische burger met
verantwoordelijkheidsgevoel
*  op basis van een juridische plicht: wie weet heeft van een misdaad moet dit melden, zelfs als deze gebeurt onder de paraplu van de overheid !
*  vanuit mijn rechten en status als een vrij en soeverein mens

Soevereiniteit = je eigen autoriteit zijn
Het is voor mij niet (meer) omdat de overheid zus zegt of zo oplegt dat ik dat automatisch als waarheid of als verplichting aanvaard. Laat er geen misverstand ontstaan: ik beschouw mij niet als boven de wetten verheven, alleen sta ik er anders tegenover. Ik doe iets omdat ik zelf vind dat het goed is en ik laat iets omdat ik zelf vind dat het niet goed is. Ook in deze recht-zaak ben ik dus in zekere zin samen met u rechter van mijn daden.
Mijn oordeel is dat er noch in mijn gedrag noch in mijn motivatie iets crimineels te bespeuren is: ik heb mijn best gedaan voor een maatschappelijk debat over een praktijk die aantoonbaar zinloos en een gevaar voor de samenleving is.

Het is nu aan u om te oordelen of de kritische mens en de geëngageerde burger die hier nu voor u staat een crimineel persoon is, die dient bestraft te worden. Ik eindig met de woorden die Luther vijf eeuwen geleden sprak. Hij was al in de ban van de kerk en moest zijn protest ook burgerlijk verantwoorden. De slotwoorden van zijn verdedigingsrede zouden deze geweest zijn :

Hier sta ik. Ik kan niet anders

Ik, gekend als Peter Arthur Maria; van de familie Vereecke,
geboren op zesentwintig februari negentienhonderzesenvijftig in Sleidinge en levend als vrij en soeverein mens van vlees en bloed, crediteur handelend in volwaardige capaciteit als agent en auteur van de copyright naam met claim op de naam en handtekening: © PETER ARTHUR MARIA VEREECKE en/of elke afgeleide daarvan, waarbij alle rechten voorbehouden worden. Rue du Petit Culot 33 B-5550 Sugny ( Vresse-sur-Semois )