Wie bewaakt de Bewakers?
(Quis custodiet ipsos custodes?)
Het Mengele spook rondom de HPV vaccinatie
Totale verbijstering en verontwaardiging van de mensheid toen de experimenten van Mengele en trawanten op levende mensen en kinderen bekend werden tijdens het Nürnberg tribunaal.
Nooit meer zo’n barbaarse oorlog en in 1945 werd de intergouvernementale organisatie van de Verenigde Naties opgericht om verdere oorlogen te vermijden en om de Rechten van de Mens te eerbiedigen.
Pas in 1964 werd de Verklaring van Helsinki aanvaard:
De Verklaring van Helsinki is een verklaring die door de World Medical Association, een wereldwijde artsenorganisatie, is opgesteld in juni 1964 in Helsinki en die naderhand een aantal malen is aangepast.
In de verklaring worden richtlijnen en basisprincipes gegeven voor het verrichten van wetenschappelijk geneeskundig onderzoek op mensen en de omstandigheden waaronder deze zijn toegestaan.
In grote lijnen komt de verklaring erop neer, dat het belang van de patiënt altijd voorop staat en zwaarder weegt dan het belang van het onderzoek, dat deelname strikt vrijwillig moet zijn en dat de arts steeds het belang van de patiënt voorop moet stellen en zo nodig de patiënt tegen zichzelf moet beschermen. Onderzoek is alleen toegestaan als de resultaten ook gepubliceerd worden en als de onderzoeksopzet wetenschappelijk verantwoord is, zodat de conclusies ook geldigheid hebben.
Het onderzoek is alleen toegestaan als het niet op een andere minder riskante of minder belastende manier kan worden verricht en als er niet al een betere behandeling of methode bekend is.
Of aan al deze voorwaarden voldaan wordt moet worden getoetst door commissies die zelf geen belang hebben bij het onderzoek.
Veel gedetailleerder is de Verklaring van Helsinki te bestuderen op wikipedia in het engels:
Op 2 september 1990 werden door 20 lidstaten van de Verenigde Naties de Rechten van het Kind aanvaard en sommige artikels moeten eerst zorgvuldig gelezen worden om de zin van de inhoud te begrijpen!
Artikel 18: Verantwoordelijkheden van de Ouders.
Artikel 19: Bescherming tegen Kindermishandeling
Artikel 24: Gezondheidszorg
Artikel 36: Andere vormen van Uitbuiting.
(voor de volledige tekst zie:
Dus leven wij vandaag in een bijna “perfecte wereld zonder oorlogen en de Rechten van de Mens en het Kind worden overal geaccepteerd en toegepast”.
Ach: « Gedachten zijn vrij » en dromen is nog steeds toegestaan.
| Wat onbegrijpelijk is voor mensen die kritisch staan tegenover de gezondheidszorg, is dat er meer en meer medicijnen en vaccinaties aan onze kinderen worden opgedrongen voor ziektes of symptomen, die nog slechts sporadisch voorkomen of door de medische wereld worden bedacht. |
Neem bijvoorbeeld de in de medische wereld omstreden HPV-vaccinatie; iedere ouder zal moeten beslissen of hun dochter (en in de toekomst ook jongens) gevaccineerd zal worden en je mag je besluit toetsen aan bovenstaande verklaringen van de Rechten van de Mens en het Kind.
Dus als je als ouder die omstreden HPV vaccinatie (want “één groot experiment”) niet wenst, dan schrijf je een verklaring, die dan door de schoolarts en de schooldirektie geëerbiedigd zou moeten worden. Echter schoolarts en direktie bewerken het jonge meisje (gesteund door het door de overheid ingestelde vaccinatiebeleid) met zoveel oneerbare en bijna gruwelijke middelen, dat het meisje toch zegt (en ook niet achter wil blijven ten opzichte van haar vriendinnetjes in de klas): doe die prik maar!
Een redelijk denkend mens (ik ben, dus ik denk!) zou bij twijfel eerst de ouders bellen, maar nee! In België en in Nederland mag een meisje (dat volgens de wet niet volwassen is, niet mag stemmen) op dat kritieke en emotionele moment wél zelf beslissen om deze prik te krijgen, dit dan ook nog tégen de wil van haar ouders in, waarop de schoolarts gretig de spuit erin ramt. En dan verder de ouders meldt, dat het meisje nu ook de volgende HPV-spuiten dient te krijgen om mogelijke complicaties te vermijden.
Daar mijn huidige leeftijd nog ver van dementie of Alzheimer verwijderd is, dien ik vast te stellen, dat er ethisch of met een modern woord deontologisch, er iets niet klopt in onze prik-grage samenleving en eindig met een persoonlijke en morele vraag (al eeuwenoud, maar spijtig genoeg nog steeds actueel):
| Wie bewaakt de Bewakers? (Quis custodiet ipsos custodes?) |
Of in simpeler woorden: de ouders hebben volledig zeggenschap en verantwoording voor hun kinderen onder de 18 jaar, dus met welk recht wordt die verantwoording bewust en « onbewaakt » door de overheid verkracht? Of zweeft het Mengele syndroom nog steeds rond in 2011?
Ter afsluiting: Mevrouw Mathilde Boon, directeur Leids Cytologisch en Pathologisch Laboratorium : “Met dit vaccin wordt een hoogstandje van techniek geleverd. Het is een waanzinnig goed EXPERIMENT!”
— Antonius
Reactie lezeres Nieuwsbrief
In september dit jaar kregen we vanuit school een brief mee om de toelating te geven mijn dochter (12 jaar) te laten vaccineren tegen baarmoederhalskanker (Belgie). Ik heb geweigerd. Mijn dochter werd toch ingeënt. Ze hadden haar op het moment zelf overtuigd omdat het ”gratis” was. Mijn dochter zei me: ”Ik wil wel geen kanker, mama” . Ik was gechoqueerd! Ik heb toen de dokter aan de lijn gehad die zijn fout toegaf, maar hij bleef aandringen om toch 2de en 3de vaccinatie te overwegen! Nu zijn we 3 weken verder en heeft mijn dochter ptyriasis rosea en een koortslip (waar ze vroeger nooit last van had). Ze voelt zich futloos en het doet pijn om haar te zien afzien. ..
Vaccinatiebeleid
Naar aanleiding van het berichtje in de nieuwsbrief van vorige week dat een Vlaamse moeder meer dan onthutst reageerde over het feit dat haar 12-jarige dochter op school TOCH werd gevaccineerd met het HPV-vaccin en dit ondanks haar handgetekende “NEEN” op de toestemmingsbrief van de overheid voorafgaande aan de inentingsronde, het volgende…
Voor het geval iemand zou overwegen juridische stappen tegen dit soort praktijken in Nederland of België te ondernemen, graag eerst deze informatie lezen ! Conclusie: weinig kans, een illusie, want de gezondheidsinstanties hebben de wet aan hun kant.
De wet zegt:
In Nederland en België is men minderjarig tot de leeftijd van 18 jaar, tenzij men is gehuwd. Een minderjarige kan niet geheel vrij over zijn persoon en zijn goederen beschikken. Die begrensde vrijheid is door het recht gewild om de minderjarige te beschermen tegen onervarenheid of roekeloosheid. Het ouderlijk gezag strekt zich ook uit tot de gezondheidszorg (met de extra vermelding : “Bij medische zaken is de grens 16 jaar”).
Synoniemen definitie “minderjarig” : Jong – Niet aansprakelijk – Niet volwassen – Nog niet tot volle wasdom gekomen- Onmondig
MAAR : alléén in geval van vaccinaties is een uitzondering op deze wet gemaakt en heeft men de wet- en regelgeving ten gunste van de vaccins aangepast.
Nederland
Kan een 12-jarig meisje zonder toestemming van de ouder(s) geprikt worden?
Ja, dat kan. Tot 12 jaar mag een kind niet zonder toestemming van de ouder/verzorger gevaccineerd worden. Vanaf 12 jaar mag dat wel. Als een meisje dat wenst, kan de vaccinatie worden toegediend; ook als er geen toestemming door de ouders is gegeven.
België
Als de minderjarige voldoende maturiteit bezit om de aard en consequenties van de beslissing in te schatten, kan de minderjarige een geldige toestemming geven. Noch in het kader van de wet betreffende de rechten van de patiënt, noch in het kader van de regelgeving omtrent de geïnformeerde toestemming wordt een leeftijdsgrens als criterium gebruikt.
En:
Ouder(s) of voogd weigeren vaccinatie: Leerling die in staat is tot redelijke beoordeling van zijn belangen wil gevaccineerd worden nadat hij/zij informatie kreeg in een voor hem/haar duidelijke taal. CLB kan beslissen om te vaccineren, na schriftelijke toestemming van de competente leerling.
Toestemmingsprocedure voor vaccinatie
Geachte heer minister,
Aansluitend op onderstaande correspondentie wens ik volgende tekst onder de aandacht te brengen: ” Toestemmingsprocedure voor vaccinatie in het CLB”
– de aangehaalde passages zijn in het blauw aangeduid.
* Art. 43.
Het centrum biedt de vaccinaties aan die opgenomen zijn in het vaccinatieschema en gaat de vaccinatiestatus na van de begeleide leerlingen naar aanleiding van een algemeen of een gericht consult. De betrokkenen worden schriftelijk geïnformeerd over de aard en de bedoelingen van de vaccinatie. Het centrum dient de vaccinaties toe op voorwaarde dat het daarvoor de schriftelijke toestemming heeft gekregen.
Essentie: er is geen verplichting en er moet schriftelijke toestemming zijn* Art. 45.
Het centrum streeft ernaar een vaccinatiegraad van minimaal 95 % te halen bij de leerlingen die het begeleidt, om een volledige uitroeiing van sommige besmettelijke ziekten te realiseren.
Bij deze doelstelling hebben wij onze bezwaren omdat er geen enkele onafhankelijke wetenschappelijke studie bestaat die aantoont dat vaccineren leidt tot daadwerkelijke bescherming en dus uitroeiïng van een ziekte. Men gaat hiervan uit op basis van rapporten die door de farmaceutische bedrijven zelf zijn opgemaakt of door hen zijn gefinancierd. Hier kan er toch niet anders dan een heel zwaar vermoeden zijn van beïnvloeding en belangenvermenging?Essentie: ‘ men streeft ernaar ‘, maar mét in acht name van de beslissingsvrijheid.
Er moet altijd sprake zijn van ‘informed consent’ , die voorafgaand en schriftelijk dient vastgelegd te worden.Omtrent de vraag wie er kan beslissen is er in de patiëntenwet van 2002 een eigenaardige clausule geslopen. Inderdaad artikel 12, § 2 stelt:De patiënt wordt betrokken bij de uitoefening van zijn rechten rekening houdend met zijn leeftijd en maturiteit. De in deze wet opgesomde rechten kunnen door de minderjarige patiënt die tot een redelijke beoordeling van zijn belangen in staat kan worden geacht, zelfstandig worden uitgeoefendMet andere woorden: in tegenstelling tot het algemeen wettelijk principe kan hier een minderjarige zelfstandig beslissingen nemen. Dit is zeer merkwaardig!
In de toestemmingsprocedure van het CLB wordt verduidelijkt dat er inzake vaccinatie twee situaties zijn waarin de minderjarige zelf handelingsbekwaam kan zijn
* een geëmancipeerde minderjarige ( = die alleen woont en zelf in zijn levensonderhoud voorziet )* een ‘mature’ minderjarige ( = bezit voldoende maturiteit om de aard en consequenties van zijn beslissing redelijk te kunnen beoordelen )Toegepast op de concrete situatie die aanleiding was tot onze klacht is volgende clausule van kracht : Ouder(s) of voogd weigeren vaccinatie. Leerling, die in staat is tot redelijke beoordeling van zijn belangen, wil gevaccineerd worden nadat hij/zij informatie kreeg in een voor hem/haar duidelijke taal. → CLB kan beslissen om te vaccineren, na schriftelijke toestemming van de competente leerlingHier geldt het beroepsgeheim ten aanzien van de ouder(s) of voogd. Leg de leerling goed uit waarom het toch zinvol zou kunnen zijn de ouder(s) of voogd te informeren.Men heeft het hierbij over een ‘mature’ leerling, d.w.z. een leerling die in staat is tot een redelijke beoordeling van de aard en de consequenties van de beslissing.
Geachte heer minister,
Dit zijn onze voornaamste bedenkingen en bezorgdheden:
* Een overheid kan inzake gezondheidszorg op een school bepaalde diensten aanbieden, maar moet hierover voorafgaandelijk volledige en objectieve informatie geven aan alle betrokkenen, ook m.b.t. de risico’s ( die overigens ook in de bijsluiter zijn opgenomen ) : dit is hier niet het geval geweest en dit gebeurt overal ondermaats !
* Het meisje gaf zelf aan tegenover haar moeder onder druk gezet te zijn door de arts: “het is toch gratis” en haar klasgenootjes “je wilt toch geen kanker krijgen?”. Dit kan toch bezwaarlijk beschouwd worden als objectieve informatie? Dit is toch een geval van ongeoorloofde dwang?
* Kan men redelijkerwijs veronderstellen dat zo’n meisje van twaalf jaar in staat is om voor- én nadelen in te schatten ? Dit laatste blijkt dus zeer reëel te zijn, conform de getuigenis van de moeder. “Nu zijn we drie weken verder en heeft mijn dochter ptyriasis rosea en een koortslip (waar ze vroeger nooit last van had). Ze voelt zich futloos en het doet pijn om haar te zien afzien”. In heel veel landen geven overheidsinstellingen toe dat er wel degelijk ernstige bijwerkingen zijn. Dit wordt ook bevestigd door heel wat getuigenissen én gerechtszaken. En hierover wordt zelden of nooit gesproken! De prik wordt voorgesteld als onschuldig en heel veilig …
* Is er hier een schriftelijke toestemming geweest van het meisje van twaalf? We vermoeden van niet en dàn nog …
* De dokter heeft telefonisch aan de moeder zijn excuses aangeboden over deze gang van zaken, maar volhardt en dringt aan om ondanks het protest en de negatieve effecten toch de tweede en derde shot te nemen. Deze arts overtreedt hier dan toch andermaal de wetgeving want de ouder heeft schriftelijk zijn weigering te kennen gegeven?
* Hoe verzoent deze arts bovendien zijn houding met de eed van Hippocrates, vooral de clausule ‘ primum non nocere ‘, d.w.z. in de allereerste plaats zal een arts nooit iets doen dat schade kan veroorzaken bij de patiënt? Als iemand negatief reageert op de eerste shot, dan is het risico toch heel groot dat dit zich zal herhalen (of verergeren) bij een tweede en derde?
Geachte heer minister,
In een notendop samengevat gaat volgens ons de discussie hierover:
* Gebrek aan ernstige en volledige informatie
* Uitoefenen van dwang
* Ten onrechte kinderen van 12 jaar (leeftijd voor HPV-vaccinatie) beschouwen als matuur
Graag hadden we hierover uw mening vernomen. Wij zijn een beweging van duizenden burgers, die zich ernstig zorgen maakt over de evolutie van de gezondheidszorg en van u mogen verwachten dat u toeziet en waakt op een correcte toepassing van de wetgeving.Hoogachtend, Peter Vereecke
