Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 5 jaar sinds 17-03-2020 zichtbare dictatuur,
in de VS is de revolutie reeds van start gegaan januari 2025
Poetin blijft zich richten op het tot stand brengen van een nieuwe Europese veiligheidsarchitectuur, schrijft Alastair Crooke.
Op telegram post ik voor Gedachtenvoer en ChemtrailProtest volg ons / mij daar
https://t.me/gedachtenvoerartikelen
https://t.me/ChemtrailProtest
Trumps poging om een ‘Boedapest-scenario’ te creëren (d.w.z. een topontmoeting tussen Poetin en Trump op basis van het eerdere ‘akkoord’ in Alaska) werd eenzijdig (door de VS) geannuleerd te midden van bittere discussies. Poetin had het 2,5 uur durende telefoongesprek op maandag geïnitieerd. Naar verluidt sprak Poetin daarin harde taal over het gebrek aan voorbereiding van de VS op een politiek kader – zowel met betrekking tot Oekraïne, maar ook, en dat is cruciaal, met betrekking tot de bredere veiligheidsbehoeften van Rusland.
Toen het echter door de Amerikaanse kant werd aangekondigd, was het voorstel van Trump (opnieuw) teruggekeerd naar de doctrine van Keith Kellogg (de Amerikaanse gezant voor Oekraïne) van een ‘bevroren conflict’ op de bestaande contactlijn voorafgaand aan vredesonderhandelingen – en niet andersom.
Trump moet ruim voor de besprekingen in Boedapest hebben geweten dat deze Kellogg-doctrine keer op keer door Moskou was afgewezen. Waarom herhaalde hij dan zijn eis? Hoe dan ook, het scenario voor de top in Boedapest moest worden geannuleerd nadat het vooraf afgesproken ‘opzetgesprek’ tussen minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov en minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio op een dood spoor was beland. Lavrov hield namelijk opnieuw vol dat een staakt-het-vuren in Kellogg-stijl niet zou werken.
Het lijkt erop dat de Amerikaanse regering verwachtte dat haar dreigementen om Oekraïne te voorzien van Tomahawk-raketten, te midden van de steeds hardere retoriek van de VS over diepe aanvallen op Rusland, voldoende druk zouden uitoefenen om Poetin te laten instemmen met een bevriezing in het huidige format, waarbij alle discussies over details en een bredere oplossing voor onbepaalde tijd zouden worden uitgesteld.
Russische militaire analisten zouden Poetin hebben verteld dat de dreigementen van Trump bluf waren – zelfs als de Tomahawks zouden worden geleverd, zou de hoeveelheid beperkt zijn en zou dit Rusland geen tactische of strategische nederlaag toebrengen.
De gang van zaken impliceert dat Trump deze Russische ‘realiteit’ niet begreep – ondanks twee jaar lang herhalen dat Rusland niet zou toegeven aan een ‘hier en nu bevriezing’. Of dat de ‘duistere geldbelangen’ hard tegen Trump hebben opgetreden en hem hebben verteld dat een echt vredesproces met Rusland niet was toegestaan. Trump heeft dus het hele scenario geannuleerd en tegen de media gemompeld dat een bijeenkomst in Boedapest “tijdverspilling” zou zijn geweest – waarna zijn regering (de Amerikaanse minister van Financiën Bessent) nieuwe sancties tegen de grootste oliemaatschappijen van Rusland aankondigde, vergezeld van een oproep aan de bondgenoten om zich daarbij aan te sluiten.
Laten we niet vergeten dat de ‘Russische’ realiteit is dat Poetin de fout van 1918 niet wil herhalen, toen Rusland onder druk van Duitsland het vernederende vredesverdrag van Brest-Litovsk ondertekende. Poetin herhaalt vaak dat juist de druk om in 1918 ‘gewoon te stoppen’ Rusland zijn status als grootmacht heeft gekost en hele generaties Russen heeft verloren. De kolossale inspanningen van miljoenen mensen werden ingeruild voor het vernederende vredesverdrag van Brest-Litovsk. Chaos en ineenstorting volgden.
Poetin blijft zich richten op het tot stand brengen van een nieuwe Europese veiligheidsarchitectuur, hoewel de grilligheid en onzichtbare beperkingen van Trump nieuwe oproepen van Poetin of bijeenkomsten in twijfel moeten trekken. Poetin is boos – veel Russische ‘rode lijnen’ zijn overschreden; er komt een escalatie aan – misschien wel op een ongekend niveau.
De Europeanen, onverschrokken door de afgelasting van de bijeenkomst in Belgrado, propageren een ‘nieuw/oud’ twaalf puntenplan dat territoriale concessies uitsluit en een staakt-het-vuren langs de huidige frontlinies voorschrijft. De westerse heersende klassen maken het overduidelijk: Rusland moet worden verslagen. De escalatie is al begonnen: er zijn nieuwe EU-sancties aangekondigd tegen de invoer van Russisch gas in de EU en er zijn door Oekraïne nachtelijke aanvallen uitgevoerd op olieraffinaderijen in Hongarije en Roemenië (dat ZIJN NAVO-lidstaat). Ook hier is de boodschap aan de EU-lidstaten duidelijk: geen stap terug. De Poolse premier Donald Tusk onderstreepte op X het punt: “Alle Russische doelen in de EU zijn legitiem”. De EU is duidelijk bereid tot het uiterste te gaan om zelf oorlog te voeren om naleving af te dwingen.
Aangezien de kant van Kiev het onmogelijk vindt om ook maar enig deel van haar grondgebied op te geven – terwijl Rusland de overhand heeft op het gebied van harde macht – is het moeilijk voor te stellen hoe onderhandelingen op dit moment haalbaar zijn. Waarschijnlijk zal Oekraïne worden beslecht door een krachtmeting. De urgentie waarmee de EU probeert Trump aan haar kant te krijgen, weerspiegelt waarschijnlijk haar angst voor de versnellende en zich opstapelende Russische militaire overwinningen.
Al deze onrust rond Rusland doet zich voor terwijl Bessent naar Kuala Lumpur afreist om China te confronteren met zijn reactie op de plotselinge uitbreiding (na ogenschijnlijk veelbelovende handelsbesprekingen) van de exportcontroles op door China geïmporteerde technologische producten door de VS. China reageerde met het afkondigen van controles op zeldzame aardmetalen als vergeldingsmaatregel.
Een boze Trump explodeerde en dreigde China met 100% invoerrechten. De Amerikaanse aandelenmarkt stortte, volgens een bekend patroon, aanvankelijk in, maar Trump plaatste snel een optimistische aankondiging, net op tijd voor de opening van de ‘futuresmarkt’, en kopers stroomden toe, waardoor de aandelen recordhoogtes bereikten. Voor de Amerikanen was alles in orde.
Afgelopen maandag schoot Trumps lovende taal over China echter onverwacht omhoog naar volume ‘11’: “Ik denk dat wanneer we onze bijeenkomsten in Zuid-Korea [met Xi] hebben afgerond, China en ik een echt eerlijke en geweldige handelsovereenkomst zullen hebben”, zei Trump. Hij sprak de hoop uit dat China de aankoop van Amerikaanse sojabonen zou hervatten, nadat de invoer door Peking was gedaald als gevolg van het tariefconflict. Hij drong er ook bij China op aan “te stoppen met fentanyl” en beschuldigde de Chinese autoriteiten ervan de export van de synthetische opioïde en de chemische precursoren ervan niet te hebben beteugeld
En om ervoor te zorgen dat de aandelenmarkt naar een nieuw recordhoogte zou stijgen, voegde Trump eraan toe dat hij niet denkt dat “China Taiwan wil binnenvallen”.
Nu Moskou echter effectief een einde heeft gemaakt aan het Amerikaanse ‘Boedapest’-scenario, is de vraag: zal Xi ook besluiten dat het de moeite waard is om de onvoorspelbaarheid van Trump te blijven accepteren, ondanks de onvermijdelijke angst (de bijeenkomst in Zuid-Korea is op dit moment nog niet bevestigd). En die angst lijkt alleen maar toe te nemen.
Misschien weerspiegelt Trumps verschuiving naar zulke overdreven positieve taal ten opzichte van China echter iets anders: een schokkende ontwikkeling voor Trump en de VS?
Van de nieuw aangetreden premier van Japan, Sanae Takaishi, werd algemeen verwacht dat zij bij haar aantreden krachtige anti-Chinese retoriek zou voeren, de alliantie met de VS zou versterken, de militaire macht van Japan zou vergroten en Peking in toom zou houden.
Het tegenovergestelde gebeurde echter.
In haar eerste toespraak tot de natie zei Takaishi dat ze de handelsoorlog van de VS tegen China niet zou steunen en geen instrument van economische druk van de VS zou worden. Ze uitte openlijk kritiek op het tariefbeleid van Trump en noemde het de “gevaarlijkste fout van de 21e eeuw”.
Reuters merkte op dat haar standpunt volkomen onverwacht was in Washington. Een grote schok. Het bleek dat de nieuwe premier sinds haar aantreden een reeks bijeenkomsten had gehouden met de grootste Japanse bedrijven, die haar een eensgezinde en dringende boodschap hadden overgebracht: simpelweg dat de Japanse economie een nieuwe handelsoorlog niet zou overleven.
Een week na haar aantreden sprak ze vervolgens openlijk haar steun uit voor China, waarmee ze de grootste ommezwaai in het buitenlands beleid sinds de Tweede Wereldoorlog doorvoerde. China was niet langer de ‘vijand’.
Er is een nieuw tijdperk aangebroken in Azië. Trump is geschokt: hij beschuldigde Takaishi ervan de principes van vrijhandel te hebben verraden. CNN noemde het een ‘messteek in de rug’ door een naaste bondgenoot.
Maar erger nog: uit peilingen bleek dat de premier 60% steun genoot voor haar standpunt over de economische onafhankelijkheid van Japan – en meer dan 50% steunde ook haar standpunt over China!
Bloomberg kwam met nog een bom: Takaishi is – in samenwerking met China en Zuid-Korea – begonnen met een strategische herijking van de monetaire architectuur van Azië als reactie op het toenemende gebruik van economische macht als pressiemiddel door Washington. China, Japan en Zuid-Korea bouwen aan een gemeenschappelijke muntzone. De voorgestelde trilaterale swap zou de drie landen in staat stellen om handel te drijven, liquiditeit te vergroten en crises te beheersen met hun eigen valuta’s – volledig onafhankelijk van het Westen.
Als deze projecten tot wasdom zouden komen, zou dat de hegemonie van de dollar ondermijnen door 15% van de wereldhandel uit de dollarsfeer te halen, en zou dat waarschijnlijk leiden tot de ineenstorting van het hele bestaande (pro-westerse) machtsevenwicht in Azië.
Het gaat nog verder: de visie van Takaishi zou aansluiten bij de uitrol van het digitale clearingsysteem van de SCO/BRICS in heel Centraal-Azië. Trump wil echter dat de BRICS wordt ontmanteld, samen met alle andere bedreigingen voor de hegemonie van de Amerikaanse dollar. Verwacht een escalatie – meer dreigingen met invoerheffingen.
Mocht China niet enthousiast genoeg reageren op de charmeoffensief van Trump, dan zullen de zaken waarschijnlijk escaleren, samen met de escalaties tegen Rusland (Venezuela en mogelijk Iran). Trump heeft Japan al met sancties gedreigd, hoewel dit Japan waarschijnlijk alleen maar dichter bij China zal brengen, waar de handelsbelangen van Japan nu liggen. Er ligt een onstabiele periode in het verschiet, waarschijnlijk gekenmerkt door heftige schommelingen op de financiële markten.
Rusland en China blijven nauw samenwerken op het gebied van geopolitieke kwesties – en beide landen hebben mogelijk andere redenen om met Trump in gesprek te blijven (al was het maar om te voorkomen dat ze onbedoeld een financiële crisis in het Westen veroorzaken waarvoor zij de schuld zullen krijgen), of om militaire conflicten te voorkomen. Maar het lijkt erop dat de druktactieken van Trump meer dan alleen voor deze landen een averechts effect hebben, terwijl de schulden- en kredietcrisis in de VS steeds nijpender wordt.
Elk van deze geopolitieke conflicten kan in vlammen opgaan. Oekraïne-Rusland, Venezuela, Iran, Syrië, Libanon, Pakistan- India en natuurlijk Gaza en de Westelijke Jordaanoever zijn slechts enkele van de brandhaarden. De situatie is fragiel; Trump staat buiten elke strategische analyse, en de Europeanen missen echt leiderschap en zijn intern verwikkeld in een oorlogspsychose.
Zoals het oude Weense gezegde luidt: “In Wenen is de situatie wanhopig, maar niet ernstig” (d.w.z. verwacht niet dat iemand in het Westen hier met enigszins nuchterheid op zal reageren).
©Alastair Crooke
Reactie.
De druk wordt opgevoerd. Maar zal dat escaleren?
“Amerika eerst” is een slogan van Trump. Niet dat hij wil dat Amerika de eerste en belangrijkste moet zijn in de wereld. Al wekt hij wel deze indruk. Nee, voor Trump is het dat voor hem Amerika op de eerste plaats komt voor de Amerikanen, voor werkgelegenheid in het eigen land. Dat hij wil stoppen met de productie van goederen die in China gemaakt worden en daarmee de Amerikaanse productiviteit verminderen. Maar hij weet ook dat de Amerika China nodig heeft.
Zo ook is dit het geval in de toekomst met Rusland. Met de BRICS landen die al bijna de helft van de wereldhandel heeft en niet is tegen te houden. Trump weet donders goed dat hij de BRICS nodig zal hebben en zelfs is er de mogelijkheid dat de VS zich hier in de toekomst bij de BRICS landen zal aansluiten.
Waren de Europese leiders maar zo ver! De Europese leiders zijn grafdelvers en de politici die nu de macht hebben in Europa, de politici van de aangesloten landen, zijn de dragers van de doodskist.
We hebben in Nederland verkiezingen gehad en de uitslag bewijst dat de Nederlandse bevolking geen enkel idee heeft in welke situatie ze werkelijk zitten. Ze geven hun stem aan partijen die volgens mij niet voor Nederland werkzaam zijn, maar voor een buitenlands clubje dat deze gekozen politici op de één of andere manier in hun macht hebben. Wat bewijst dat het gros van de Nederlanders zich vrijwillig neerleggen bij hun status als slaaf. Ze ruilen hun vrijheid in voor een zeer onzekere veiligheid!
De media is hier mede schuldig aan omdat deze media bewust bezig is de bevolking voor te liegen, te manipuleren en feiten te verdraaien. Dat kan ik nog honderd keer schrijven, de mensen die ik wil bereiken zal ik zeer waarschijnlijk niet bereiken omdat ze niet eens weten dat Gedachtenvoer.nl bestaat. Wanneer ze dat wel weten zullen ze toch een keuze moeten maken tussen wat op Gedachtenvoer geschreven wordt en wat hen via de media bereikt.
Wanneer ze werkelijk belangstelling zouden hebben in hun leven, in hun toekomst, waren ze nu bezig de werkelijkheid te onderzoeken. Maar werk, vakanties, sociale contacten, tv, enz. houden hen af van de werkelijkheid zoals andere die zien, maar door de media verdraait wordt. Dus dat onderzoeken zullen ze pas doen wanneer het te laat is en ze geconfronteerd worden met de werkelijke werkelijkheid.
Ondertussen is Trump bezig met wichelroede lopen.
Tussen de zeer rijken die de Federale bank hebben als bewijs van hun macht, en de rest van de wereld die ook grotendeels in hun macht is.
En daar komt de bevolking die de enigen zijn die deze macht kunnen breken. Maar gezien de keuzes die de Nederlandse bevolking heeft gemaakt, is het zeer waarschijnlijk dat de bevolking pas in actie komt wanneer het water boven de lippen staat.
Met name de mensen die dingen met hun handen maken, die zorgen dat alles blijft draaien. De mensen die treinen besturen, die vrachten vervoeren, die voedsel telen, als deze mensen zorgen er ook voor dat de zeer rijken steeds rijker worden en kunnen doorgaan met het maken van plannen om de bevolking steeds minder nodig te hebben omdat robotten veel goedkoper zijn.
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers. | Nieuw op gedachtenvoer [?], ik heb alle belangrijke artikelen in de spotlight gezet op deze ‘uitgelicht‘ pagina. Begin hier je zoektocht naar het leven buiten de Matrix.
