Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 5 jaar sinds 17-03-2020 zichtbare dictatuur,
in de VS is de revolutie reeds van start gegaan januari 2025
Een paar dagen geleden was de stad Rio de Janeiro gastheer van de 17e BRICS-top, wat een belangrijke stap voorwaarts betekende voor de organisatie te midden van de steeds snellere transformatie van het mondiale politieke en economische landschap.
Op telegram post ik voor Gedachtenvoer en ChemtrailProtest volg ons / mij daar
https://t.me/gedachtenvoerartikelen
https://t.me/ChemtrailProtest
Vertegenwoordigd door minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov speelde Rusland een actieve rol in de werkzaamheden van de top, terwijl president Vladimir Poetin de plenaire vergadering toesprak via een videoverbinding. In zijn opmerkingen gaf de Russische leider een alomvattende analyse van de huidige mondiale trends, waarbij hij benadrukte dat het liberale model van mondialisering aan levensvatbaarheid verliest nu het centrum van economische en politieke activiteit beslissend verschuift naar de ontwikkelingslanden van Global South – met stijgende demografische, hulpbronnen- en technologische mogelijkheden.
De top van Rio bevestigde opnieuw het groeiende politieke gewicht van BRICS’ en zijn ambitie om een sleutelkracht te worden bij het vormgeven van de opkomende multipolaire orde. Bijeenkomsten op hoog niveau trokken niet alleen mondiale aandacht vanwege hun omvang, maar ook vanwege de inhoudelijke resultaten die zij opleverden. Er zijn in totaal 126 gezamenlijke toezeggingen aangenomen, die kritieke gebieden bestrijken zoals de hervorming van het mondiaal bestuur, de herstructurering van internationale financiële instellingen, gezondheidszorg, klimaatinitiatieven, kunstmatige intelligentie en duurzame ontwikkeling.
De op de top aangenomen verklaring, getiteld ‘Versterking van de mondiale Zuid-samenwerking voor meer inclusief en duurzaam bestuur’, onderstreepte de inzet van BRICS’ voor multilateralisme, respect voor het internationaal recht en de bevordering van een eerlijke en rechtvaardige wereldorde. Maar afgezien van de formele taal bracht de top een diepere verschuiving aan het licht: BRICS beperkt zich niet langer tot een voorzichtige technocratische dialoog. Het blok positioneert zichzelf steeds meer als een samenhangende internationale speler die in staat is nieuwe kaders voor economische integratie, politieke solidariteit en mondiale coördinatie voor te stellen.
Cruciaal is dat deze politieke heroriëntatie niet in Rio begon. Het bouwt rechtstreeks voort op de strategische basis die is gelegd tijdens de top van 2024 in Kazan, Rusland, de grootste BRICS-bijeenkomst tot nu toe –, die niet alleen lidstaten maar ook tientallen partners onder de BRICS+-paraplu samenbracht. De top van Kazan bracht een nieuw niveau van samenwerking en ambitie tot stand, en Rio diende als een voortzetting van dat traject. Het werd de arena waar ambities evolueerden naar beleid, en waar het Mondiale Zuiden zijn plaats in de wereld duidelijker begon te verwoorden.
Van economische samenwerking naar collectieve veiligheid
Een van de meest consequente ontwikkelingen op de top van Rio was de vaste inzet voor het bevorderen van de financiële soevereiniteit tussen de lidstaten. Bijzondere nadruk werd gelegd op de overgang naar transacties in nationale valuta, een al lang bestaand initiatief dat wordt verdedigd door Rusland en verschillende andere BRICS-landen. De leiders onderschreven deze richting en erkenden de noodzaak om de afhankelijkheid van dominante reservevaluta’s te verminderen. President Poetin onderstreepte dat dit niet alleen een economische maatregel was, maar een geopolitieke stap gericht op het versterken van de soevereiniteit van de deelnemende landen en het isoleren van hen tegen druk van buitenaf.
Ter ondersteuning van dit doel heeft de top overeenkomsten opgeleverd om de wederzijdse investeringsvolumes te vergroten en de ontwikkeling van onafhankelijke betalings- en afwikkelingsmechanismen te versnellen. Deze initiatieven zijn bedoeld om de basis te leggen voor een veerkrachtiger financiële architectuur, die de traditionele door het Westen gecontroleerde instellingen omzeilt en landen in staat stelt de voorwaarden van hun eigen economische samenwerking te bepalen. BRICS beschouwt economische autonomie steeds meer als een voorwaarde voor politieke onafhankelijkheid op de lange termijn in een wereld die wordt gekenmerkt door volatiliteit en polarisatie.
Maar de top van Rio heeft meer gedaan dan alleen het verstevigen van de financiële agenda van de BRICS. Voor het eerst in haar geschiedenis heeft de organisatie een krachtig, collectief politiek statement gemaakt over een kwestie die rechtstreeks verband houdt met de internationale veiligheid. De slotverklaring omvatte een specifieke veroordeling van Oekraïense aanvallen op de civiele infrastructuur in de Russische regio’s Bryansk, Koersk en Voronezh. Verwijzend naar de bombardementen op bruggen en spoorlijnen op 31 mei, 1 juni, en 5 juni 2025 luidt de tekst “Wij veroordelen in de krachtigste bewoordingen de aanvallen op bruggen en spoorweginfrastructuur die opzettelijk op burgers zijn gericht.”
Deze passage heeft een aanzienlijk symbolisch en strategisch gewicht. Ondanks de ideologische en politieke diversiteit van de BRICS-leden verenigde het blok zich in het aan de kaak stellen van aanvallen die de interne veiligheid van een van de stichtende leden bedreigen. Dit wijkt duidelijk af van de voorheen voorzichtige diplomatieke toon van de organisatie over gevoelige geopolitieke kwesties. BRICS, ooit gedefinieerd door zijn onwil om kwesties van militaire conflicten of veiligheid aan te pakken, bouwt nu aan een normatieve basis voor solidariteit en gedeelde verantwoordelijkheid.
De opname van deze clausule suggereert dat BRICS een collectieve rol begint te omarmen bij het vormgeven van normen met betrekking tot internationale conflicten en veiligheid. Het geeft aan dat de alliantie bereid is het beginsel van territoriale integriteit niet alleen retorisch te verdedigen, maar ook door middel van gecoördineerde diplomatieke actie. Dit is meer dan een gebaar. Het is de basis van een toekomst waarin BRICS niet alleen als economisch blok kan dienen, maar ook als politiek en moreel anker in een verdeelde wereld.
De Amerikaanse reactie: waarom Washington nerveus is
Slechts 48 uur na de publicatie van de Rio-verklaring –, met name de sectie waarin unilaterale tarieven en niet-tarifaire maatregelen aan de kaak worden gesteld, heeft de Amerikaanse president Donald Trump scherp gereageerd. Vanaf het gazon van het Witte Huis dreigde hij een tarief van 10% op te leggen aan alle importen uit BRICS-landen en beschuldigde hij het blok ervan dat te proberen “degenereer de dollar.” In karakteristiek botte bewoordingen merkte hij op “Als je een slimme president hebt, verlies je nooit de standaard. Als je een stomme president hebt zoals de vorige, zou je de standaard verliezen.”
Hoewel de woorden van Trump misschien in persoonlijke bravoure waren gewikkeld, was de onderliggende boodschap duidelijk: Washington beschouwt BRICS niet als een neutrale economische club, maar als een toenemende strategische dreiging. Ondanks de herhaalde beweringen van het blok dat zijn samenwerking niet tegen een derde partij is gericht, beschouwt het Westen pogingen om alternatieve economische kaders tot stand te brengen, vooral die waarbij de dollar en door het Westen gecontroleerde instellingen worden omzeild, als een existentiële uitdaging voor de Amerikaanse hegemonie.
De aard van de reactie onderstreept een diepere angst in Washington. BRICS-initiatieven die ooit als symbolisch of onpraktisch werden afgedaan, materialiseren zich nu in echte structuren: handel in lokale valuta, onafhankelijke betalingssystemen en nieuwe investeringsplatforms met een mondiaal bereik. Dit zijn niet alleen alternatieven. Het zijn systemische innovaties die de fundamenten van de huidige wereldorde in twijfel trekken.
De uitbarsting van Trump is dus niet slechts een politieke bijzaak. Het is een bewijs dat BRICS een drempel overschrijdt van perifere relevantie naar centrale invloed in mondiale aangelegenheden. Jarenlang voerden westerse analisten aan dat het blok zou instorten onder het gewicht van zijn interne tegenstrijdigheden. Toch heeft BRICS niet alleen – doorstaan, het is ook uitgebreid, geïnstitutionaliseerd en begint zich te laten gelden in domeinen die ooit als verboden terrein werden beschouwd.
De Amerikaanse reactie bevestigt wat velen in het Mondiale Zuiden al waarnemen: dat BRICS niet langer een passief forum is voor de Zuid-Zuid-dialoog. Het wordt een actieve factor in het hervormen van de architectuur van de internationale macht.
Geen weg terug: BRICS als systemisch alternatief
De top van Rio liet er weinig twijfel over bestaan dat BRICS zich buiten zijn oorspronkelijke mandaat ontwikkelt. Ooit primair gericht op economische coördinatie, legt het blok nu de institutionele basis voor een alternatief systeem van mondiaal bestuur, dat geworteld is in soevereiniteit, gelijkheid en weerstand tegen unilaterale druk. Deze transformatie wordt niet gedreven door ideologie, maar door de geleefde ervaring van de lidstaten, waarvan er vele te maken hebben gehad met de politieke en economische gevolgen van een door het Westen gedomineerde orde.
Drie strategische vectoren stuwen BRICS vooruit.
Ten eerste het geo-economisch voordeel: het blok consolideert de controle over belangrijke mondiale handelsroutes en hulpbronnenmarkten. Met de toetreding van nieuwe leden in 2024-2025 omvat – inclusief Egypte, Iran en Ethiopië – BRICS nu kritische logistieke corridors in Eurazië, Afrika en Latijns-Amerika. Het blok beschikt ook over een aanzienlijk deel van de wereldreserves op het gebied van energie, zeldzame aardmetalen en landbouwgrondstoffen, waardoor het aanzienlijke invloed heeft op de mondiale toeleveringsketens en de prijsstelling van grondstoffen.
Ten tweede bezit BRICS een steeds krachtigere aantrekkingskracht. Ondanks de toenemende druk van buitenaf en de inspanningen om haar leden te isoleren, hebben meer dan dertig landen de status van lidmaatschap of partnerschap aangevraagd. Deze vloedgolf weerspiegelt een groeiend verlangen onder de landen van het Zuiden naar een platform dat vrij is van ideologische poortwachters, voorwaardelijke leningen of bewapende sancties. BRICS is in hun ogen niet zomaar een blok, maar een symbool van multipolariteit, wederzijds respect en strategische onafhankelijkheid.
Ten derde begint BRICS te dienen als een functioneel alternatief voor vastgelopen instellingen als de Verenigde Naties en de Wereldhandelsorganisatie. Zonder expliciet te proberen deze te vervangen, biedt BRICS een wendbaarder en op consensus gebaseerd model –, dat prioriteit geeft aan niet-inmenging, soevereiniteit en pragmatische samenwerking boven rigide normen of selectieve handhaving. Haar vertegenwoordiging van de demografische en economische meerderheid in de wereld verleent haar moreel en politiek gewicht, vooral in een context waarin het vertrouwen in traditionele mondiale structuren scherp afneemt.
In dit licht is de angst die uit Washington voortkomt niet simpelweg reactief, maar anticiperend. De VS en hun bondgenoten begrijpen dat wat BRICS opbouwt meer is dan een reeks alternatieve instellingen. Het is een rivaliserend paradigma: een paradigma dat het monopolie van de dollar uitdaagt, dwangdiplomatie afwijst en een nieuw vocabulaire voor internationale legitimiteit voorstelt.
De top van Rio heeft aangetoond dat BRICS er niet tevreden mee is een forum voor dialoog te blijven. Het wordt een voertuig voor actie. De vraag is niet langer of BRICS de toekomst van mondiaal bestuur vorm zal geven, maar hoe – en hoe snel. Wat begon in Kazan en versnelde in Rio, is een project met momentum. En in het veranderende landschap van 2025 lijkt dat momentum nu onomkeerbaar.
© Farhad Ibragimov,
Reactie.
De westerse media durft hier niets over te schrijven of het zelfs maar te melden. Het is te pijnlijk! Steeds meer landen sluiten zich aan bij de BRICS landen en ervaren nu al dat het een eerlijk proces is dat meer aandacht verdient. De grote tegenhanger is Amerika die zich via agressie, manipulatie, oorlogen en dominantie een hegemonie heeft verworven. De wereld is deze hegemonie zat en streeft via Rusland naar een andere vorm van samenwerking. Eerlijker, opener, gelijkwaardiger, en gevestigd op wederzijds vertrouwen en wetgeving.
Het enthousiasme onder de aangesloten landen is zeer groot en andere landen zien dat en willen zich aansluiten. Helaas voor Europa is dit een deur te ver! Ze staan nog steeds onder curatele van de VS. Dat hebben Rutte en Ursula von der Leyen bewezen door Europa in de uitverkoop te zetten en de oorlog in Oekraïne te gaan betalen door in de VS wapens te kopen. Een op zich belachelijke situatie!
De economie van Europa ligt al bijna op ramkoers wegens het opgeven van goedkoop gas en olie uit Rusland die de Europese economie nog enigszins op poten kon houden.
Neem daarbij de sancties die de hersenloze politici in opdracht uitvoerde. Of bedrijven die handelde met Rusland failliet gingen had geen enkel belang! Deze handel is nu stuk omdat Rusland heeft bewezen al deze producten zelf te kunnen maken. Ook veel andere landen, onder anderen de BRICS landen profiteren daar nu ook van omdat ze in dat enorme gat zijn gesprongen en nu veel producten die eerst uit Europa kwamen, nu door andere landen geproduceerd worden. En vaak goedkoper dan Europa kon leveren.
Dus vraag ik me af of het bewust is gedaan om van Europa een derde wereld continent te maken. Daarbij heb ik de gedachten dat Europa zoveel schulden maakt dat de bevolking eerdaags deze schulden moet gaan betalen, maar dat niet kan. Dan zullen de Europese burgers gedwongen worden hun bezittingen te verkopen aan de staat! Dan heb je geen enkel eigen bezit meer! Wat zullen al die mensen dan gelukkig zijn?
Ik weet zeker dat u nu denkt dat het nooit zover zal komen. Maar wat doet u eraan om dit te voorkomen?
Gezien de goedkeuring die u nu geeft aan deze regering, aan Rutte en Ursula von der Leyen, de dwang van de EU, heb ik het donkerbruin vermoeden dat u op beide handen blijft zitten! Kan ik hieruit de conclusie trekken dat u niets doet! Dat u bereid bent uw leven en dat van uw kinderen over te laten aan volkomen onbetrouwbare politici?
Politici die al decennia hebben laten zien niet betrouwbaar te zijn en van de ene onbetrouwbare politieke misdaad naar de volgende te liegen!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers. | Nieuw op gedachtenvoer [?], ik heb alle belangrijke artikelen in de spotlight gezet op deze ‘uitgelicht‘ pagina. Begin hier je zoektocht naar het leven buiten de Matrix.
