Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 5 jaar sinds 17-03-2020 zichtbare dictatuur,
in de VS is de revolutie reeds van start gegaan januari 2025
Chemotherapie verbetert de overlevingskansen van een patiënt met slechts 3-5%, waarbij sommige onderzoeken uitgaan van slechts 2,5% voor borstkankerpatiënten.
Op telegram post ik voor Gedachtenvoer en ChemtrailProtest volg ons / mij daar
https://t.me/gedachtenvoerartikelen
https://t.me/ChemtrailProtest
De behandeling kan aanzienlijke schade toebrengen aan gezonde cellen, het immuunsysteem en andere delen van het lichaam, wat kan leiden tot ernstige bijwerkingen en zelfs de dood, schrijft Dr. Vernon Coleman Hij is van mening dat de kankerindustrie, waaronder medicijnfabrikanten en sommige liefdadigheidsinstellingen voor kankerbestrijding, winst belangrijker vindt dan de zorg voor patiënten en dat de voordelen van chemotherapie vaak worden overdreven terwijl de risico’s worden gebagatelliseerd, schrijft Rhoda Wilson.
Door Dr. Vernon Coleman
Door de jaren heen heb ik herhaaldelijk gemerkt dat alle medische aanbevelingen het beste met een grote dosis scepsis kunnen worden benaderd. Nergens is dit meer waar dan bij de behandeling van kanker.
Patiënten die de diagnose kanker krijgen, bevinden zich in een shocktoestand. En terwijl ze in een shocktoestand verkeren, moeten ze heel snel een aantal belangrijke beslissingen nemen.
Een van de grote vragen is vaak deze: “Moet ik chemotherapie krijgen?”
Chemotherapie (of “systemische antikanker behandeling”) zou de overlevingskansen van een patiënt met drie tot vijf procent kunnen verbeteren, hoewel dat bescheiden cijfer meestal te genereus is. Het bewijs suggereert bijvoorbeeld dat chemotherapie borstkankerpatiënten een overlevingskans biedt van iets meer dan 2,5%.
Als je bedenkt dat chemotherapie dodelijk is en vreselijke schade toebrengt aan gezonde cellen en aan het immuunsysteem, is het moeilijk om het nut van chemotherapie in te zien.
Ik denk niet dat het overdreven is om te suggereren dat veel van de hype rond chemotherapie de behandeling op het gebied van fraude heeft gebracht – veel frauduleuzer dan behandelingen die door het establishment als irrelevant of schadelijk worden afgedaan.
Chemotherapie is een slachting, ontworpen door de samenzweerders en het medische establishment om de kosten van de zorg voor kankerpatiënten te verlagen.
De kans is groot dat de artsen die voor je zorgen – vooral de gespecialiseerde oncologen in het ziekenhuis – chemotherapie zullen aanbevelen. Ze kunnen hard pushen om hun aanbeveling te accepteren. Ze kunnen zelfs boos of afwijzend zijn of aannemen dat je onwetend of bang bent als je besluit dat je het niet wilt. Liefdadigheidsorganisaties voor kankerbestrijding roepen vaak enthousiast over chemotherapie. Maar ze zijn ook vaak nauw verbonden met de farmaceutische bedrijven die geld verdienen aan chemotherapie – waardoor ze naar mijn mening deel uitmaken van de grote en bloeiende “kankerindustrie”. Het is belangrijk om te onthouden dat farmaceutische bedrijven bestaan om geld te verdienen en dat ze alles zullen doen wat nodig is om dit doel te bereiken. Ze liegen en bedriegen met angstaanjagende regelmaat en ze hebben er geen belang bij om patiënten te helpen of levens te redden. Onthoud dat: het enige doel van farmaceutische bedrijven is geld verdienen, ongeacht de menselijke kosten. Ze zullen met alle plezier potentieel levensreddende informatie achterhouden als dat hun winst verhoogt. Ik ben ervan overtuigd dat door zich aan te sluiten bij farmaceutische bedrijven, de liefdadigheidsinstellingen voor kanker corrupt zijn geworden.
Er wordt weinig of geen advies gegeven aan patiënten over hoe zij zelf het risico kunnen verkleinen dat hun kanker terugkeert. De implicatie is dat het chemotherapie of niets is. Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat artsen borstkankerpatiënten vertellen dat ze zuivelproducten moeten vermijden, hoewel het bewijs dat ze dat wel zouden moeten doen erg sterk is.
De enige zekerheid is dat het zeer onwaarschijnlijk is dat iemand die je ziet je alle waarheden over chemotherapie zal vertellen. De trieste waarheid is dat de statistieken over chemotherapie natuurlijk worden vervalst om de verkoop en dus de winst van de farmaceutische bedrijven te stimuleren. En de sterfgevallen veroorzaakt door chemotherapie worden vaak verkeerd gerapporteerd of onderschat. Dus als een patiënt die chemotherapie heeft gehad bijvoorbeeld overlijdt aan een plotselinge hartaanval, dan zal zijn dood waarschijnlijk worden opgegeven als een hartaanval – in plaats van als een gevolg van de kanker of de chemotherapie. Er wordt misschien gesuggereerd dat de dood het gevolg was van de behandeling, maar het medicijn wordt waarschijnlijk niet met naam en toenaam genoemd. Noch de chemotherapie, noch de kanker zal verantwoordelijk worden geacht. In de praktijk betekent dit dat de overlevingsstatistieken voor chemotherapie aanzienlijk slechter zijn dan de cijfers die beschikbaar worden gesteld – aanzienlijk slechter zelfs dan het positieve effect dat een onschadelijke placebo zou kunnen hebben.
Nog iets: patiënten die chemotherapie krijgen en vijf jaar overleven, worden geteld als genezen door chemotherapie. En patiënten die chemotherapie krijgen en vervolgens vijf en een beetje jaar na hun diagnose overlijden, tellen niet mee als sterfgevallen door kanker. En ze tellen zeker niet mee als sterfgevallen door chemotherapie.
Een academische studie uit 2016 bekeek de vijfjaarsoverleving en concludeerde dat bij 90% van de patiënten (inclusief de meest voorkomende borstkankertumoren) chemotherapie de vijfjaarsoverleving met minder dan 2,5% verhoogde. Slechts een zeer klein aantal kankersoorten (zoals zaadbalkanker en de ziekte van Hodgkin) werd effectief behandeld met chemotherapie.
Bovenop dit trieste succespercentage moeten we niet vergeten dat chemotherapie het immuunsysteem lam legt (nu eindelijk erkend als belangrijk in de strijd tegen kanker), alle levende cellen beschadigt, de darmen beschadigt, misselijkheid en oorsuizingen kan veroorzaken, zenuwen kan beschadigen, het beenmerg kan beschadigen en dat ook doet, met als gevolg dat leukemie zich ontwikkelt, (verbijsterend genoeg is iatrogene myeloïde leukemie, meestal “therapie gerelateerd” genoemd in een poging de ziekte van artsen weg te houden, in tien procent van de gevallen een gevolg van chemotherapie), beschadigt het hart en het gehoor en zal bij een aanzienlijk aantal patiënten de dood tot gevolg hebben.
Verbazingwekkend genoeg sterft 25% van de kankerpatiënten aan een hartaanval – vaak veroorzaakt door diepe veneuze trombose en embolie en veroorzaakt door de fysieke stress van chemotherapie. Deze sterfgevallen zijn niet opgenomen in de officiële statistieken – noch voor kanker, noch, wat net zo belangrijk is, voor chemotherapie. Het is niet overdreven om te zeggen dat de gevestigde orde met de cijfers knoeit om haar eigen, grotendeels commerciële, doelen te dienen – door bij elke gelegenheid de deugden van de producten van medicijnfabrikanten aan te prijzen en nooit na te laten twijfel te zaaien over elk middel dat een bedreiging zou kunnen vormen voor de enorme kankerindustrie.
Het is waar dat chemotherapie de grootte van een tumor kan verminderen, maar in stadium 4 van kanker lijkt chemotherapie een kanker aan te moedigen om sneller en agressiever terug te keren. De kankerstamcellen lijken onaangetast te blijven door de chemotherapiemedicijnen.
Ondanks dit alles is chemotherapie het protocol in de behandeling van kanker en artsen zijn altijd terughoudend om iets anders te proberen.
De Academy of Royal Medical Colleges, die 24 Royal Colleges en een aantal andere belangrijke gezondheidsinstanties vertegenwoordigt, heeft gerapporteerd dat chemotherapie meer kwaad dan goed kan doen wanneer het wordt voorgeschreven als palliatief voor terminaal zieke kankerpatiënten. De colleges bekritiseren voorstanders van chemotherapie voor het “wekken van valse hoop” en het doen van “meer kwaad dan goed.”. Ze concluderen dat het onwaarschijnlijk is dat chemotherapie medicatie werkt.
Een artikel gepubliceerd in BMC Palliative Care in 2022 concludeerde dat: “Het gebruik van chemotherapie dichter bij het levenseinde is een marker van zorg van slechte kwaliteit.” Van de in totaal 681 patiënten die chemotherapie kregen, overleed bijna een vijfde binnen 30 dagen na de chemotherapie. De auteurs zeiden in hun conclusie: “Toediening van chemotherapie binnen de laatste 30 dagen van het leven zou onnodig lijden voor patiënten en kosten voor de samenleving kunnen veroorzaken. Vroege doorverwijzing naar palliatieve zorg was in deze studie significant geassocieerd met een verminderd risico op het krijgen van chemotherapie binnen de laatste 30 dagen van het leven.” De auteurs wezen erop dat, hoewel veel oncologen terughoudend waren om chemotherapie voor te schrijven aan het einde van het leven, de beslissing van een patiënt zou afhangen van de duidelijkheid van de informatie die hij of zij kreeg.
Een studie uit Frankrijk toonde aan dat patiënten die stierven in commerciële ziekenhuizen, uitgebreide kankercentra en centra zonder palliatieve zorg meer dan gemiddeld chemotherapie gebruikten aan het einde van hun leven.
Aan de andere kant was ik niet verbaasd om te zien dat een grote liefdadigheidsinstelling voor kanker het niet eens is met de 24 medische colleges en beweert dat duizenden patiënten er wel degelijk baat bij hebben. Mijn mening, waarvan ik erken dat deze waarschijnlijk niet gedeeld wordt door de meerderheid van de huisartsen of oncologen, is dat veel kankerliefdadigheidsinstellingen over de hele wereld het onacceptabele gezicht van kankerzorg zijn. Ik heb de indruk dat sommige liefdadigheidsinstellingen zich meer zorgen lijken te maken over geld verdienen en het tevreden en rijk houden van de farmaceutische bedrijven dan over de zorg voor patiënten.
Een ander rapport heeft geconcludeerd dat chemotherapie in sommige omstandigheden de verspreiding van kankercellen juist kan bevorderen. In 2017 werd bijvoorbeeld gemeld dat wanneer borstkankerpatiënten voor de operatie chemotherapie krijgen, het medicijn ervoor kan zorgen dat de kwaadaardige cellen zich verspreiden naar verafgelegen plaatsen – wat resulteert in uitgezaaide kanker en de patiënt rechtstreeks van stadium 1 naar stadium 4 stuurt.
Wetenschappers analyseerden weefsel van 20 borstkankerpatiënten die 16 weken chemotherapie kregen en bij de meeste patiënten bleek dat het weefsel rond de tumor bevorderlijker was voor uitzaaiing. Bij vijf van de patiënten was het risico op uitzaaiing vijf keer zo groot. Bij geen van de patiënten was het weefsel rond de tumor minder vriendelijk voor kankercellen en voor uitzaaiing. Het probleem lijkt te zijn dat kankercellen een groot vermogen hebben om zichzelf te transformeren en dat de chemotherapie, bedoeld om kankercellen te doden, de ontwikkeling van cellen die resistent zijn tegen medicijnen, die de behandeling overleven en een nieuwe kanker vormen, kan stimuleren.
De enige bekende bijwerking van chemotherapie is haaruitval. Maar dat is eerlijk gezegd het minste probleem. Chemotherapie doodt zowel gezonde cellen als kankercellen en de ernst van de bijwerkingen hangt af van de leeftijd en de gezondheid van de patiënt, maar ook van het soort medicijn dat wordt gebruikt en de dosering waarin het wordt voorgeschreven. En terwijl sommige bijwerkingen na de behandeling verdwijnen (als de goede cellen zich herstellen), zijn er ook bijwerkingen die nooit verdwijnen.
Ik heb de ernstige bijwerkingen al eerder genoemd, maar hier volgt, ter herinnering, een lijst van slechts enkele van de problemen die kunnen worden veroorzaakt door chemotherapiemedicijnen:
De cellen in het beenmerg kunnen beschadigd raken, waardoor een tekort aan rode bloedcellen ontstaat en mogelijk leukemie.
Het centrale zenuwstelsel kan beschadigd raken met als gevolg dat het geheugen kan worden aangetast en het vermogen van de patiënt om zich te concentreren of helder te denken kan veranderen. Het evenwicht en de coördinatie kunnen veranderen. Deze effecten kunnen jaren aanhouden. Naast het aantasten van de hersenen kan chemotherapie ook pijn en tintelingen in handen en voeten, gevoelloosheid, zwakte en pijn veroorzaken. Het is geen verrassing dat depressie niet ongewoon is.
Het spijsverteringsstelsel wordt vaak aangetast door zweertjes in de mond en keel. Deze kunnen infecties veroorzaken en kunnen ervoor zorgen dat voedsel onaangenaam smaakt. Misselijkheid en braken kunnen ook voorkomen. Het gewichtsverlies dat gepaard gaat met chemotherapie kan het gevolg zijn van een verminderde eetlust.
Naast haaruitval (dat het haar over het hele lichaam kan aantasten) kan de huid geïrriteerd raken en kunnen de nagels van kleur en uiterlijk veranderen.
De nieren en blaas kunnen geïrriteerd en beschadigd raken. Het resultaat kan gezwollen enkels, voeten en handen zijn.
Osteoporose is een vrij veel voorkomend probleem en verhoogt het risico op botbreuken en barsten. Vrouwen met borstkanker die behandeld worden om hun oestrogeenniveaus te verlagen, lopen een bijzonder risico.
Chemotherapie kan hormoonveranderingen veroorzaken met allerlei symptomen.
Het hart kan beschadigd raken en patiënten die al een zwak hart hebben, kunnen door chemotherapie verergerd worden.
En het andere probleem met chemotherapie is dat het het immuunsysteem kan beschadigen.
En het is bekend dat chemotherapie het DNA kan beschadigen.
Verandert chemotherapie de aard van kankercellen? Kan het bijvoorbeeld een verandering teweegbrengen van een oestrogeengevoelige kankercel naar een triple negatieve cel – veel moeilijker te behandelen?
Vergeet niet dat er een risico bestaat dat chemotherapie cellen door het lichaam verspreidt.
En tot slot is er steeds meer bewijs dat chemotherapie de dood van een aantal patiënten kan versnellen.
©Dr. Vernon Coleman
Reactie.
Het is zelfs nog ergen dan Dr. Vernon Coleman hier beschrijft.
Uit verschillende bronnen kreeg ik informatie dat kanker als diagnose werd gesteld terwijl deze patiënten geen kanker hadden, maar andere klachten. De diagnose kanker werd omgezet in een behandeling met chemotherapie. Omdat de patiënten geen kanker hadden werd de chemo met succes beëindigd. De patiënt overleefde en werd later voor zijn werkelijke kwaal behandeld. Is dit een eenmalig voorgekomen feit? Nee, zeker niet. Het werkelijke aantal is niet bekend omdat ze niet als zodanig geregistreerd worden.
Wat hier werkelijk gebeurt is strafbaar. Want zelfs een arts kan vervolgd worden wanneer een patiënt ten onrechte lichamelijk beschadigd wordt. Dit is bij wet verboden en strafbaar op verschillende fronten. De arts pleegt ook fraude. Moet valsheid in geschriften toepassen om de strafbare feiten te verdoezelen.
Artsen staan te veel onder controle van de farmaceutische industrie doordat de farmaceutische industrie valse onderzoeken laat doen door wetenschappers die door die farmaceutische industrie goed betaald worden. Daarbij is het ook dat artsen een bepaalde hoeveelheid farmaceutische middelen moet voorschrijven om de Bul te kunnen behouden. De arts is een verlengstuk geworden van de farmaceutische industrie die maar één ding voor ogen heeft en dat is zoveel mogelijk geld verdienen aan mensen die ze deels ook zelf ziek maken.
Zelfs de voedingsadviezen die officiële instanties geven zijn vaak slecht voor de gezondheid. Eén daarvan is zelfs het beperkte gebruik van zout om hoge bloeddruk te voorkomen. Uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek blijkt echter het tegendeel omdat in goed zeezout veel mineralen zitten die zelfs hartfalen en hoge bloeddruk voorkomen. Het eten van eieren wordt wegens de kans op een verhoogt Cholesterol afgeraden. Terwijl biologische zachtgekookte eieren zeer gezond zijn en absoluut geen verhoogde Cholesterol risico geven. Iedereen die dit wil kan zonder enig risico 3 eieren per dag eten.
Het is dus niet alleen de gebruikte middelen als b.v. chemo en andere chemische middelen die de mens niet genezen, maar slechts de symptomen onderdrukken, maar ook de gezondheidsadviezen zijn tegenstrijdig. Daarbij is het gebruik van chemische middelen op voedselproducten als groenten en fruit vanzelfsprekend slecht voor de gezondheid. Toch doen de instanties die dit moeten controleren niets dan alleen normen vaststellen van hoeveelheden die ze veilig achten voor de gezondheid. Maar dat is een doekje voor het bloeden.
Weer hebben de Europese politici in hun enorme wijsheid b.v. Glyfosaat weer goedgekeurd in Europa. Terwijl duidelijk is dat b.v. Parkinson, dementie en andere ziekten mede het gevolg zijn van landbouwgif dat in ons voedsel, de grond en het grondwater terecht komt. Dat deze politici er nog zitten is mede te danken aan de kiezers!
Is dit onnozelheid, domheid, onachtzaamheid, of het bewust ziek maken van mensen als tegemoetkoming naar de farmaceutische industrie die al zoveel doet om ten koste van de gezondheid van mensen hun kas te spekken.!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers. | Nieuw op gedachtenvoer [?], ik heb alle belangrijke artikelen in de spotlight gezet op deze ‘uitgelicht‘ pagina. Begin hier je zoektocht naar het leven buiten de Matrix.
