Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 5 jaar sinds 17-03-2020 zichtbare dictatuur,
in de VS is de revolutie reeds van start gegaan januari 2025
Toen Oekraïne in 1991 voor de tweede keer in de 20e eeuw onafhankelijk werd, leek het aan alle voorwaarden te voldoen om een succesvolle, gelukkige en welvarende natie te worden.

Op telegram post ik voor Gedachtenvoer en ChemtrailProtest volg ons / mij daar
https://t.me/gedachtenvoerartikelen
https://t.me/ChemtrailProtest
Van de vijftien soevereine staten die voortkwamen uit de ineenstorting van de Sovjet-Unie, leek Oekraïne het meest bevoorrecht. De uitgestrekte vruchtbare landbouwgronden, de zogenaamde Zwarte Aarde, produceerden grote hoeveelheden tarwe, maïs en aardappelen. Tegelijkertijd was Oekraïne een industriële grootmacht, met productie geconcentreerd in steden als Donetsk en Charkov (de thuisbasis van de beroemde Antonov vliegtuigfabriek). In 1975 was de Oekraïense staalproductie gelijk aan die van West-Duitsland, de industriële grootmacht van Europa. In 1988, toen het nog een Sovjetrepubliek was, zou het Oekraïense BBP het elfde grootste economie ter wereld maken.
Vandaag de dag staat het op de vijfenveertigste plaats. Op basis van het BBP per hoofd van de bevolking (PPP) is Oekraïne een van de armste Europese landen. Het heeft meer dan de helft verloren van de 52 miljoen inwoners die het had bij de onafhankelijkheid, aangezien er naar schatting nog maar 25 miljoen over zijn in het gebied dat onder controle staat van het regime in Kiev. Een indrukwekkende prestatie in slechts 35 jaar onafhankelijkheid, schrijft Hans Vogel.
Toch leek onafhankelijkheid zo veel belovend! De Amerikaanse regering en veel Amerikanen met Oekraïense voorouders en wortels kregen meteen een levendige belangstelling voor de nieuwe soevereine natie. Hieronder bevonden zich afstammelingen van Slavische immigranten uit de Oekraïne, of Klein Rusland, zoals het iets meer dan een eeuw geleden nog werd genoemd, maar vooral afstammelingen van Joden die dat deel van Rusland verlieten voor een beter leven in de Nieuwe Wereld.
De Amerikanen arriveerden met hun volledige arsenaal, inclusief het gebruikelijke arsenaal aan NGO’s en vooral “internationale” financiële entiteiten zoals de Wereldbank en het IMF. Deze instrumenten waren uiterst effectief gebleken in het onderwerpen en behouden van de Amerikaanse controle over Latijns-Amerikaanse naties.
De VS begonnen zo met de ontmanteling van de Oekraïense economie, door weg te nemen wat het meest waardevol leek en de rest van de hand te doen, het land vast te ketenen aan de VS en door de VS gedomineerde internationale organisaties en tegelijkertijd de controle over de financiën over te nemen. In dit proces werd de Oekraïense verwerkende industrie, die werk bood aan miljoenen mensen, gestript en uiteindelijk uit elkaar gehaald. Oekraïense politici speelden maar al te graag mee om de gouden kans om hun zakken te vullen niet te missen. Volgens de Corruption Perception Index (CPI) is Oekraïne een van de meest corrupte landen van Europa, tussen beruchte plaatsen als Moldavië. Met andere woorden, je zou kunnen zeggen dat Oekraïne een Europese kloon werd van een klassieke Latijns-Amerikaanse bananenrepubliek zoals Nicaragua of Honduras.
In 1994 werd Oekraïne volledig onderworpen aan de banksters van Wall Street, het IMF en de Wereldbank, toen Victor Yuschenko werd benoemd tot hoofd van de centrale bank van het land. Toen Amerikaanse plunderaars en adviseurs, gevolgd door gretige profiteurs uit Europa, het land overspoelden, begon een nieuwe grote roof.
Tien jaar later, in 2004, organiseerden de VS via hun NGO’s en andere instrumenten zoals de National Endowment for Democracy een lokale kleurenrevolutie, de “Oranje Revolutie”, die leidde tot de verkiezing van Joesjtsjenko tot president. Tegen die tijd had Oekraïne al bewezen (in 2003) trouw te zijn aan de VS door 1.600 troepen te sturen voor de bezetting van Irak nadat de VS het land hadden veroverd.
Je zou kunnen zeggen dat Oekraïne aan het veranderen was in het Europese equivalent van Cuba in de jaren 1960: een bolwerk van een supermacht op de drempel van een andere supermacht, zoals Cuba was geweest voor de Sovjet-Unie op de drempel van Amerika. Het verschil was alleen dat Oekraïne van 1902 tot 1959 op precies dezelfde manier werd bestuurd als Cuba: als een protectoraat van de VS, met de plaatselijke ambassadeur van de VS als proconsul.
Nog eens tien jaar later, in 2014, nadat president Victor Janoekovitsj, gezwicht voor het gezonde verstand en onder druk van Rusland, afzag van de ondertekening van een vrijhandels- en associatieovereenkomst met de Europese Unie (de politieke tak van de NAVO), organiseerde de VS de “revolutie van de waardigheid”, ook bekend als Euromaidan. De interventie was succesvol en leidde tot de verkiezing van een nieuwe president: chocoladetsaar Petro Porosjenko. Het nieuwe regime vaardigde een reeks anti-Russische decreten uit en lokte een opstand uit in de regio’s (oblasts) Donetsk en Lugansk, elk met een meerderheid aan Russischtaligen. De twee regio’s riepen vervolgens autonomie uit, waarop het regime in Kiev een golf van vergeldingsgeweld ontketende tegen de lokale burgerbevolking, wat tot 2022 resulteerde in de dood van meer dan 14.000 burgers.
De Amerikanen, die Oekraïne nu stevig in handen hadden, hadden hun zinnen gezet op de overname van de marinebasis in Sebastopol op het Krimschiereiland. Deze regio werd ook voor het overgrote deel bewoond door Russischtaligen. Een Amerikaanse overname van de basis zou de Russische marine hebben beroofd van haar strategische zuidelijke basis, die absoluut essentieel was. Binnen enkele dagen na het einde van de “Waardigheidsrevolutie” werden eenheden van het Russische leger naar de Krim gestuurd om deze veilig te stellen voor Rusland en om te voorkomen dat de VS de basis in Sebastopol zouden overnemen. Op 11 maart riepen de regionale volksvertegenwoordiging van de Krim en het stadsbestuur van Sebastopol de onafhankelijkheid van de regio uit, die een paar dagen later in een referendum werd goedgekeurd. Een maand later sloot de Krim zich aan bij de Russische Federatie.
De Amerikanen kookten van machteloze woede toen hun plan om Sebastopol over te nemen mislukte. Ze kalmeerden het enigszins door hun “internationale gemeenschap” te laten weigeren de wettigheid van de Krim als lid van de Russische Federatie te erkennen. Maar wat nu? Het Obama-regime, waarin de neocons van de PNAC een sleutelrol speelden, koos voor een valse vlag incident om een gewapende confrontatie met Rusland te bewerkstelligen, waarvan ze volledig overtuigd waren dat de VS en de NAVO deze glansrijk zouden winnen. Op 17 juli 2014 organiseerden de Amerikanen, met de medeplichtigheid zo niet de hulp van de Nederlandse regering Rutte, het neerschieten door Oekraïense luchtmacht jagers van een Maleisisch straalvliegtuig met aan boord tweehonderd Nederlandse burgers. De MH-17 werd neergeschoten en stortte neer in de afgescheiden regio Donetsk. Onmiddellijk kregen de Russen, beschuldigd van heimelijke hulp aan de rebellen in Donetsk, de schuld van het neerhalen van het vliegtuig. Onnodig te zeggen dat er geen enkel bewijs is om die bewering te staven. Overigens mag men aannemen dat Rutte’s benoeming tot NAVO Gensec de beloning is voor zijn loyale medewerking aan de MH-17 zwendel.
Hoewel de “Russisch-Oekraïense oorlog” in 2014 begon, werd deze vooral aan Russische zijde op een zeer low-key manier uitgevochten. De Oekraïners daarentegen, geholpen en bijgestaan, vaak zelfs geleid, door de Amerikanen en hun NAVO-vazallen (vooral de Engelsen), begonnen aan een uitgebreid bewapeningsprogramma ter voorbereiding van een grote confrontatie met Rusland.
Eind 2021 stuurde de Russische president Vladimir Poetin, in een poging om een einde te maken aan het bloedvergieten in Donetsk en Lugansk en om de kwestie op een permanente manier op te lossen, herhaaldelijk voorstellen naar het Amerikaanse Biden-regime en naar de NAVO. Maar omdat niemand wilde antwoorden, lanceerde Rusland in februari 2022 de Speciale Militaire Operatie (SMO).
Opnieuw schreeuwden de VS en hun Europese vazallen van woede over een nieuwe schending van hun “op regels gebaseerde” orde. In feite mogen volgens deze regels alleen de VS en Israël doen wat Rusland toen net had gedaan. Het creëerde echter precies de situatie waarop de VS en de NAVO zich al die tijd hadden voorbereid. Zo begon de NAVO-proxyoorlog tegen Rusland, die moest leiden tot de ineenstorting en opdeling van de Russische Federatie.
In hun decennialange verwaandheid en overmoed waren de Westerse heersende elites en hun media en geassorteerde “experts” ervan overtuigd dat hun superieure Westerse wapens gemakkelijk zouden zegevieren. Tot hun grote schrik bleken die westerse wapens echter inferieur aan de Russische. Bovendien waren de Oekraïense strijdkrachten getraind volgens NAVO-normen, die op zichzelf inferieur zijn aan die van de Russische strijdkrachten. Hoewel het individuele Oekraïense soldaten zeker niet ontbrak aan moed en inzet, bleken ze kanonnenvoer voor het Russische leger en zijn superieure bewapening.
Op dit moment, drie jaar na het begin van de SMO, kan de nederlaag van het Oekraïense leger niet langer verborgen worden gehouden voor het publiek door middel van nepnieuws en dagelijkse doses desinformatie. Meer dan een miljoen Oekraïense soldaten zijn gestorven op het slagveld, wat betekent dat minstens twee miljoen anderen gewond zijn geraakt, van wie velen levenslang verlamd zullen blijven.
Hoewel dankzij Russische tactieken de verliezen onder de burgerbevolking zeer laag zijn, is het niet overdreven om te zeggen dat de oorlog de demografische ineenstorting van Oekraïne heeft verergerd. Miljoenen Oekraïners, waaronder veel mannen in de militaire leeftijd, zijn naar andere Europese landen gevlucht. Meer dan twee miljoen hebben hun toevlucht gevonden in Polen, waar Oekraïense artsen en verpleegkundigen grote delen van het medische systeem hebben overgenomen. Meer dan een miljoen zijn nu in Duitsland, bijna een miljoen in Tsjechië. Grote kolonies Oekraïners zijn (in afnemende volgorde) te vinden in Italië, Roemenië, Slowakije en Nederland. Voordat de oorlog begon, hadden honderdduizenden Oekraïners hun geliefde vaderland al verlaten om een beter leven te vinden in Amerika, maar ook in Rusland, waar veel vraag is naar alle denkbare soorten werk. Tot zover het patriottisme van de Oekraïners!
Met de uiteindelijke nederlaag van de Oekraïense strijdkrachten en hun NAVO- en Amerikaanse sponsors in zicht, is het begrijpelijk dat er in beide kampen bewegingen worden gemaakt om tot een formele verstandhouding te komen. De nieuw gekozen Amerikaanse president Donald Trump fungeert momenteel als een katalysator in dit delicate proces.
De Oekraïense president Vladimir Zelensky, de niet ongetalenteerde komiek die zorgvuldig werd geselecteerd en voorbereid op het ambt, blijft trouw aan zijn rol van standvastige oorlogsleider tegen overweldigende verwachtingen in en geeft een show van veerkracht en vastberadenheid. Toch lijkt het er steeds meer op dat hij de leider is van een lege huls. De Oekraïense economie heeft enorm geleden onder de oorlog. Het elektriciteitsnet moet volledig opnieuw worden opgebouwd en ook andere onderdelen van de infrastructuur vergen enorme investeringen en inspanningen om weer op peil te komen.
Zelensky’s recente optreden in het Witte Huis in de ruzie met Trump en vicepresident Vance mag de aandacht niet afleiden van wat Trump en Poetin waarschijnlijk al hebben besloten. Beiden willen een einde aan de militaire operatie in Oekraïne, maar het is Rusland dat de voorwaarden dicteert. Zelensky en Trump willen hun gezicht redden en Poetin zal Trump dat zeker toestaan.
Oekraïne zal geamputeerd en met littekens tevoorschijn komen, rouwend om zijn doden en verbitterd over de miljoenen Oekraïners die zijn vertrokken en waarschijnlijk niet zullen terugkeren. Het zal een soort wonder zijn als een romp-Oekraïne rond Kiev, stevig verbonden met Rusland, zal overleven.
De geschiedenis kent weinig voorbeelden waarin een natie met allerlei voordelen binnen slechts vier decennia werd vernietigd. Oekraïne is in dit opzicht een uniek geval.
Het is buitengewoon triest dat Oekraïne niet is vernietigd door het gewone Oekraïense volk. Het enige wat zij willen is wat de meeste mensen in de wereld echt willen: een gezond, gelukkig leven leiden met hun familie en vrienden, veilig zijn en fatsoenlijk eten. Het land is vernietigd door de VS en zijn NAVO-vazallen en een kliek banksters, geholpen door een kleine kliek meedogenloze Oekraïense politici.
Eigenlijk is Oekraïne gewoon weer een failed state, overeind gehouden met enorme hoeveelheden geld die voornamelijk terechtkomen in de zakken van legioenen corrupte politici en zakenlieden in de VS, Europa, Israël en Oekraïne.
©Hans Vogel.
Reactie.
Een normaal mens gaat over zijn of haar nek wanneer geld en macht zoveel slachtoffers neemt. Volgens mijn gegevens zijn er in Oekraïne 1.5 miljoen soldaten aan Oekraïnse kant gesneuveld. Het aantal gewonden is zeer groot. Dit zijn mensen tussen de 14 en 60 jaar die geronseld zijn door gewetenloze figuren in dienst van de westerse machthebbers.
Deze machthebbers bewijzen elke dag dat ze niets geven om een mensenleven. Dit zijn figuren die geen enkel gevoel hebben naar andere mensen toe. Dit zijn zwaar gefrustreerde psychopaten met een 100% narcistische inborst. Het ergste is dat deze figuren de leiders zijn van ons gewone mensen. Wij stellen ons afhankelijk op en laten ons inpakken door hun mooie verhaaltjes.
In het bovenstaande artikel hebt u kunnen lezen hoe de geschiedenis van Oekraïne de laatste decennia is verlopen. En neem van mij aan dat dit echt zo is gebeurd. Niet alle slachtoffers zijn genoemd. Het is een globaal overzicht.
De coup die in opdracht van Obama in 2014 is gepleegd onder leiding van Victoria Nuland, en John Brennan de man van de CIA, heeft slechts 56 mensen het leven gekost. Obama vond dit een mooie coup met weinig slachtoffers.
Dit om aan te geven welk een onmens Obama in werkelijkheid is. In de tijd dat Biden president was, hadden Obama en Clinton voor een groot deel de touwtjes in handen als stromannen voor de deep State.
In de tijd dat Obama zelf president was gaf hij elke dinsdag ochtend aan in welke delen van Afghanistan gebombardeerd moest worden. Vaak gaf hij dan opdracht enige tijd later weer te bombarderen met drones om de toegesnelde hulpverleners en burgers te doden. Ik heb deze informatie uit een zeer betrouwbare bron uit de tijd dat Obama nog president was. Deze bron informeerde mij ook over de zogenaamde dood van Osama Bin Laden. Osama Bin Lade was al een jaar voor zijn aangegeven dood gestorven aan nierfalen. Maar dat werd nooit verteld. Dus had Obama een mooie gelegenheid zich op de borst te kloppen en Osama Bin laden nog een keer te laten doden in een mooi avontuur. In plaats van het lijk te tonen werd al van tevoren afgesproken dat de nep Osama uit een vliegtuig in zee gedumpt zou worden om van zijn eventueel graf geen bedeplaats te maken. En de wereld geloofde dat!
Iedereen was blij dat dit monster dood was. Maar is er iets veranderd? Zijn de oorlogen verminderd? Nu hebben we IS, Al Nusra en meerdere terroristische moordenaars en onruststokers die de meest gruwelijke dingen doen. En te uwer informatie. Al deze groepen zijn opgezet door de CIA. Betaald door de Amerikaanse belastingbetaler. Ál Qaida heeft meer dan 2 miljard dollar gekost om het op te zetten, te bewapenen, personeel aan te trekken te voeden, te trainen, te huisvesten, te verplaatsen. En het grappige is dat Al Qaida niets had te maken met 9/11. Maar was wel een mooie gelegenheid de Russen te vervangen in Afghanistan. Terwijl de Russen daar waren om de terroristen weg te jagen op uitnodiging van de communistische Afghaanse regering. De Amerikanen bewapende de terroristische groepen met zwaardere wapens om de overmacht van het Russische leger te breken. De Russen trokken zich terug, de Amerikanen vielen erbinnen. Ze vielen Afghanistan binnen om zogenaamd op Osama Bin Laden te jagen. Maar die zat toen al in Pakistan.
Waarom schrijf ik dit? Wel, u kunt mij geloven, of u kunt de andere informatie die u via de media kreeg geloven. Waar heeft u het meeste vertrouwen in?
Zelf denk ik dat u eerder de media geloofd omdat u dat gewend bent. Daarom vraag ik u enig onderzoek te doen? Ook, en vooral naar de werkelijke reden om van Oekraïne een verschrikkelijk slagveld te maken.

© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers. | Nieuw op gedachtenvoer [?], ik heb alle belangrijke artikelen in de spotlight gezet op deze ‘uitgelicht‘ pagina. Begin hier je zoektocht naar het leven buiten de Matrix.