Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 5 jaar sinds 17-03-2020 zichtbare dictatuur, de VS is reeds bevrijd
Velen vragen zich af wat Donald Trump wil bereiken met zijn schijnbaar chaotische maatregelen, want het is ondenkbaar dat hij het idee van de wereldheerschappij van de VS heeft opgegeven, zoals sommigen denken. Maar hoe zou zijn plan eruit kunnen zien?
Op telegram post ik voor Gedachtenvoer en ChemtrailProtest volg ons / mij daar
https://t.me/gedachtenvoerartikelen
https://t.me/ChemtrailProtest
Denis Dubrovin, de Brusselse correspondent voor het Russische persagentschap TASS, heeft mijn aandacht getrokken met zijn uitstekende analyses van de innerlijke werking van de EU, omdat zijn artikelen goed onderbouwd zijn en zijn voorspellingen tot nu toe hebben bewezen waar te zijn. Dubrovin beschreef bijvoorbeeld al in december 2023 welke maatregelen Von der Leyen van plan is te nemen om de EU om te vormen van een internationale organisatie tot een pseudo-staatsstructuur, d.w.z. om de EU-staten als het ware via de achterdeur samen te voegen tot een staatseenheid waarin alle beslissingen in Brussel worden genomen en niet langer door gekozen regeringen. Dit proces is momenteel gaande, zoals we kunnen zien aan de snelle pogingen van von der Leyen om steeds meer bevoegdheden naar Brussel over te hevelen.
In april 2024 bouwde Dubrovin hierop voort door te laten zien hoe von der Leyen dit proces wil implementeren door de controle over de Europese defensie-industrie over te nemen, wat vervolgens ook waar is gebleken, zoals blijkt uit de benoeming van een nieuwe commissaris specifiek voor bewapening en de taken die hem zijn toebedeeld, schrijft Thomas Röper.
Dubrovin heeft nu in een artikel gekeken naar het plan dat Trump blijkbaar wil uitvoeren. Internationale analisten proberen momenteel te begrijpen wat Trump wil bereiken met zijn maatregelen, die op het eerste gezicht nogal chaotisch lijken. Naar mijn mening geeft het artikel van Dubrovin hier zeer goede antwoorden op en na het lezen ervan begrijp ik dat wat Trump doet absoluut niet chaotisch is, maar in een zeer duidelijk plaatje past. Ik heb het artikel van Dubrovin daarom voor je vertaald.
Begin van de vertaling:
Conflict in Oekraïne of oorlog om Europees erfgoed?
Denis Dubrovin, TASS-correspondent in Brussel, over het voordeel dat Trump haalt uit het opzwepen van Europa tot hysterie
Het conflict in Oekraïne en de acties van de westerse spelers die zich vandaag rond Kiev scharen, lijken op absolute chaos en kakofonie. De schizofrene stemming in de Algemene Vergadering van de VN over twee resoluties over Oekraïne, waarbij sommige staatshoofden en regeringsleiders per ongeluk “verkeerd” stemden, is daar een levendig voorbeeld van.
De VS lijken vrede te willen, de EU lijkt bereid om tot de laatste Oekraïner te vechten, Londen lijkt de rest van Oekraïne in een de facto kolonie te willen veranderen… Op het eerste gezicht is dit volkomen onbegrijpelijk. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel competente experts nu een pauze inlassen, terwijl de meer luidruchtige de voorkeur geven aan emotie boven analyse.
In feite zijn oververhitte emoties het grootste probleem dat ons verhindert om gebeurtenissen goed te beoordelen. De witte ruis overschaduwt alles. Maar zelfs als we die wegfilteren, zullen we het hele plaatje niet zien tenzij we de lens veranderen.
De totale economische, hybride en mediawereldoorlog die gepaard gaat met het beperkte militaire conflict in Oekraïne, wordt niet uitgevochten om Oekraïne, de controle over een deel ervan of mythische “grondstoffen.” Waar het vandaag echt om gaat is de herverdeling van Europa, de oorlog over het “nalatenschap” van de EU.
En de tweede fase doemt al op aan de horizon – de strijd om de herverdeling van de wereld en om de plaats van een nieuwe hegemoon, die de VS nog steeds hoopt te vermijden… Maar dat is een ander verhaal.
Om te anticiperen
Oekraïne als land is geen prijs, maar slechts een slagveld. Oekraïne als staat is een huurlingenregime dat bereid is voor andermans doelen te vechten in ruil voor geld. Oekraïne als zodanig en zijn inwoners zijn in dit conflict alleen interessant voor Rusland.
De VS zijn niet geïnteresseerd in het beëindigen van het conflict op de korte termijn. De belangrijkste taak van de 47e president Donald Trump is om de VS uit de confrontatie te halen.
De elite in Brussel vecht om te overleven, maar hoopt nog steeds te onderhandelen over een compromis met Washington en haar ervan te overtuigen dat het rendabeler is om Kiev te steunen en niet alles uit Europa te persen, om samen te vechten tegen Rusland, China en andere dissidenten. Hun argumenten zijn zwak.
Londen vist naar Britse traditie in het slop en verwacht alle mogelijke dividenden te innen terwijl zijn bondgenoten en tegenstanders, Brussel en Washington, kibbelen. De huidige Britse regering is echter niet op het niveau van Winston Churchill.
De gecombineerde kracht van alle (zij het chaotische) vectoren van het westerse beleid is duidelijk gericht op het handhaven van de militaire confrontatie met Rusland in Oekraïne.
Het is onwaarschijnlijk dat de sancties tegen Rusland binnen afzienbare tijd worden opgeheven.
Emoties in de politiek
De hysterie in Europa en in de globalistische media was hoog nadat Trump USAID versloeg, harde economische eisen stelde aan Kiev en het hele systeem van de westerse boycot van Rusland een klap gaf in de vorm van (tot nu toe niet-bindende) onderhandelingen in Riyad.
Ik twijfel er weinig aan dat de psychologische aanval van Trump en zijn entourage (waarvan Elon Musk de spreekbuis is tegen de globalistische kringen in Amerika en Europa) een zeer doelbewuste actie is. Het doel is om tegenstanders te verlammen en te verwarren. Het is om te voorkomen dat ze zich effectief verzetten tegen de ontmanteling van instellingen en het verwijderen van vertegenwoordigers van de Amerikaanse Democratische Partij die het presidentschap van Trump in gevaar zouden kunnen brengen. Hij heeft duidelijk zijn lessen geleerd van zijn eerste termijn.
De chaos en verlamming in de Europese hoofdsteden, inclusief de lange stilte van Europa’s huidige “cheffin” Ursula von der Leyen in de eerste weken na de inauguratie van Trump, laten duidelijk zien dat deze tactiek zijn vruchten heeft afgeworpen.
Trump en Oekraïne
Europa gelooft niet dat Trump echt vrede wil bereiken in Oekraïne. Het is in zijn voordeel om Rusland een deal aan te bieden die Moskou zal steunen, maar waar Kiev en Brussel fel tegen zijn, gesteund door Londen. Op die manier zou Washington zich terecht kunnen terugtrekken als officiële supporter van het regime in Kiev terwijl de gevechten doorgaan, maar het volle gewicht van de steun op Europa komt te rusten. Het belangrijke detail is dat de VS alle hefbomen van invloed over het verloop van het conflict volledig in eigen handen zullen houden en deze controle zullen uitoefenen via de NAVO.
Ten eerste, als Trump formeel zijn steun aan Kiev intrekt, zal dit bijna volledig voorkomen dat de VS het conflict laat escaleren, inclusief het vooruitzicht van kernwapens. Ten tweede kan Washington de sancties tegen Rusland aanzienlijk versoepelen en zo weer toegang krijgen tot belangrijke Russische hulpbronnen voor de VS, terwijl zijn Europese “partners” deze toegang niet meer zullen hebben. Ten derde geeft het Washington de kans om geld te besparen op wapenleveranties aan Kiev, terwijl het einde van de militaire hulp winstgevend “verkoopt” aan de kiezers en punten scoort op het politieke toneel in de betrekkingen met de landen in het Mondiale Zuiden door de rol van “vredestichter” op zich te nemen.
Nog belangrijker is dat steun aan het conflict in Oekraïne de economische spanningen in Europa zal doen toenemen, waardoor de Europese economie wordt ondermijnd, Amerikaanse concurrenten worden verdrongen en de migratie van kapitaal, personeel en zelfs hele bedrijven en industrieën van Europa naar Amerika wordt aangemoedigd.
Deze situatie zal worden verergerd door de handhaving van Europese sancties tegen Rusland, die Europa al de toegang tot middelen en kapitaal uit Rusland hebben ontzegd. In feite hebben de EU-sancties tegen Rusland de Europese landen al aan de VS gebonden en dat zal zo blijven, veel meer dan welke handelsmaatregelen of tarieven dan ook.
Ten slotte kan Washington door de sancties te versoepelen de druk op het Russische banksysteem verlichten en zo de zeer moeilijke taak ondermijnen om Rusland, China en de leidende landen in het Mondiale Zuiden ervan te weerhouden de dollar op te geven in de wereldhandel. En dat is de grootste bedreiging voor de VS.
Trump’s Pax Americana
Het is belangrijk om te erkennen dat Trumps visie op het herstel van de grootsheid van Amerika nog steeds dezelfde visie is op de wereldheerschappij van de VS, alleen geïmplementeerd vanaf de andere kant.
De Democratische Partij en de Obama- en Biden-regeringen handelden op de traditionele “einde van de geschiedenis” manier (het post-Koude Oorlog tijdperk toen de suprematie van de ideeën van neoliberalisme, globalisme en Atlanticisme absoluut leek) – door middel van “soft power” onder leiding van USAID, op smaak gebracht met bestraffende “humanitaire bombardementen” op dissidenten waarbij een zo groot mogelijk aantal satellietstaten betrokken was.
Tegelijkertijd hebben de VS decennialang de intellectuele, politieke en economische elite in elk land dat ze konden bereiken ideologisch geschoold. Vandaag de dag is deze elite bijna overal in Europa aan de macht. De VS heeft haar protégés ook bevorderd, onder andere door middel van kleurrevoluties, ook al gebeurde dit veel vaker vreedzaam en onopgemerkt. De economische overheersing werd uitgeoefend via een op de dollar gebaseerd financieel systeem dat de VS prioritaire toegang gaf tot alle middelen die het nodig had via de controle van lokale elites.
Het hele systeem werd gecompleteerd door de opzettelijke projectie van instabiliteit en chaos in regio’s waar de belangen van de VS in gevaar zouden kunnen komen.
Het probleem van Washington is dat zich in deze structuur al meer dan tien jaar een perfecte crisis heeft opgebouwd: het financiële systeem van de dollar is extreem oververhit, de VS kunnen hun inflatie niet meer snel genoeg exporteren naar de buitenwereld, wat vooral leidt tot een explosie van de Amerikaanse schuld. Corruptie (dit fenomeen is op maatschappelijk niveau vergelijkbaar met wrijving in de natuurkunde) neemt exponentieel toe met de complexiteit van de Amerikaanse beïnvloedingsmechanismen en soft power – vandaar de gigantische budgetten van USAID, waar de wereld pas achter kwam na de opheffing ervan. In werkelijkheid is dit echter maar een klein deel van de uitgaven van de VS om hun concept van ideologische dominantie te “smeren.”
Aan de andere kant bleek de effectiviteit van de op Amerika georiënteerde elites in de met de VS geallieerde landen laag te zijn. Zoals zo vaak het geval is, namen loyaliteit en demagogie de plaats in van competentie.
Het Oekraïne-conflict was simpelweg een breekpunt (verlies van evenwicht) in het systeem van mondiaal bestuur waarmee de VS werd geconfronteerd.
En er zijn tot nu toe twee zichtbare oplossingen voor dit dilemma in Washington. De “evolutionaire” aanpak van Joe Biden, die met alle middelen probeerde om het huidige systeem in stand te houden door selectieve aanpassingen en tegelijkertijd intense chaos in de wereld uit te lokken om de ontwikkeling van andere landen en regio’s te vertragen en te blokkeren ten opzichte van de VS.
Of de “revolutionaire” aanpak van Donald Trump om het duurste deel van de ideologische superstructuur te vernietigen, samen met de kosten- en corruptiebubbel en de instellingen en vertegenwoordigers van dit systeem die tegen Trump zijn, en alleen de economische en financiële mechanismen van de Amerikaanse suprematie te behouden, vooral het financiële systeem gebaseerd op de dollar. Vervolgens zal worden geprobeerd om de industriële en technologische dominantie van Amerika in de kortst mogelijke tijd te herstellen, op een schaal die vergelijkbaar is met de positie in de naoorlogse periode van de 20e eeuw, toen de VS het stokje van de wereldsuprematie letterlijk van Groot-Brittannië afpakte.
Voorbereidingen voor de inval
Trump wil dat de dominantie van de VS niet gebaseerd is op een complexe configuratie van wereldallianties, invloedsystemen en economische belangen, maar op ruwe militaire, industriële en economische macht. Maar er is een probleem. Voor het herstel van deze macht (bijvoorbeeld de revitalisering van de “roestgordel” van Amerikaanse industriesteden) zijn enorme middelen nodig. Het is bijna onmogelijk om deze vandaag te berekenen, maar ik durf te gokken dat het niet eens in een biljoen zal lopen, maar in de tientallen biljoenen.
Het heeft echter geen praktische zin om met zulke bedragen te werken. Op een dergelijke schaal verliest traditioneel geld zijn betekenis; hier hebben we het al over controle over de economieën van landen en continenten.
En om deze middelen te verkrijgen, moet Amerika deze landen en continenten beroven. Met andere woorden, de weg van Trump is een poging om terug te keren naar de gouden eeuw van het Amerikaanse imperialisme. In feite is zijn grote Amerika het ideaalbeeld van een militair-industrieel imperium.
Oekraïne en grondstoffen
Het conflict in Oekraïne, dat sinds 2014 (of eigenlijk sinds de jaren negentig) door het Westen is uitgelokt en voorbereid, is een conflict over grondstoffen voor zowel Washington als Brussel. Maar niet over de grondstoffen van Oekraïne!
Alle huidige overeenkomsten over “minerale grondstoffen” of “zeldzame aardmetalen” zijn pure fictie. Oekraïne heeft geen grondstoffen die biljoenen euro’s waard zijn. Zulke bedragen kunnen worden verkregen door statistisch bedrog door simpelweg het volume van de onderzochte afzettingen te vermenigvuldigen met de marktwaarde van het erts. Hierbij wordt echter geen rekening gehouden met de kosten van winning, logistiek, wederopbouw van verwoeste infrastructuur, lokale corruptie en levering van de producten aan de markten. En bovenal wordt er geen rekening gehouden met de factor tijd, d.w.z. de beperkte snelheid van de winning en het gebruik van grondstoffen, waardoor het rendement van de investering drastisch daalt. Als we met dit alles rekening houden, komen we uit op een nettowinst van enkele honderden miljarden dollars, en dit kan realistisch gezien in niet minder dan 50 of zelfs 100 jaar worden bereikt.
Als dat te ingewikkeld klinkt, kan het eenvoudiger worden gezegd. Als Kiev echt voor biljoenen dollars aan natuurlijke hulpbronnen had, waarom heeft het die dan niet verkocht in de afgelopen 30 jaar?
In het algemeen hebben we het hier over een heel andere schaal. Voor het Westen heeft Oekraïne altijd gedraaid om de controle over de grondstoffen van Rusland. En alle hulpbronnen. En dat vereiste een verandering in het leiderschap van het land. En toen de Maidan in Rusland in 2012 mislukte, kwam het Oekraïense scenario in een turbulente fase.
Het geval van Finland
Overigens is het geval van Finland zeer interessant in verband met de pogingen om Rusland te verdelen. Dit land trad in 2022 niet toe tot de NAVO uit angst voor “Russische agressie.” Het wilde op tijd toetreden tot het kamp van de “winnaars” om misschien binnen anderhalf jaar een stukje Karelië te krijgen. Dat liep slecht af voor hen.
Noch Helsinki, noch Brussel, noch Washington hadden enig succes met Rusland en zijn hulpbronnen. En daarom spelen de VS nu plan B uit. Ze gaan Europa opdelen, dat perfect geschikt is voor de rol van donor voor Washington.
©Thomas Röper
Reactie.
Dit is een heel leuke uitleg hoe het ook kan zijn. Naar mijn mening zitten er een aantal meningen en oordelen bij die niet passen in het totaal plaatje.
Ten eerste geloof ik niet dat Donald Trump er op uit is Europa te verdelen of uit te gaan buiten.
Dat is iets dat de politieke leiders van Europa en een aantal in de EU gevangen landen zelfstandig voor elkaar maken. Hun beleid is er op gericht Europa tot een derde wereldeconomie te verbannen. Daarom wordt het tijd dan er politici komen in Europa die meer hersencellen hebben dan nodig zijn om zelfstandig te kunnen plassen! Tot nu toe blijkt dat niet zo te zijn.
Gelukkig zijn er nog enkele landen in de EU die wel nog verstand laten zien. Dat zijn de landen die in de EU een tegengeluid laten horen dat gericht is op wat de EU in wezen moet zijn. Een handelsovereenkomst tussen een aantal Europese landen. Niet de dictatoriale wetten die de EU-commissie via Ursula von der Leyen als een verstikkende deken over de EU-landen uitstort.
Trump zal zeker pogingen doen werkgelegenheid te creëren die nu naar China en India gaat.
Hij wil zeker van de VS een concurrerende natie maken. Maar daarvoor is het nodig het huishouden en de uitgaven weer op orde te stellen.
Wat dat betreft weet ik dat Donald Trump verstandig genoeg is om contact te zoeken met Poetin om de VS mee te laten doen aan de BRICS-handelsovereenkomsten die gebaseerd zijn op soevereine en eerlijke handelsbetrekkingen.
Niet dat Donald Trump via militaire macht zich een handelspositie gaat verwerven! Want dat is verleden tijd en zal zeker tot groot verzet leiden in de rest van de wereld. Vooral omdat de BRICS landen een steeds grotere gemeenschap vormen. De hegemonie van de VS is door de rest van de wereld afgewezen en is stervende.
Volgens mij is Donald Trump te intelligent om weer dezelfde fout te maken als sinds de tweede wereldoorlog de leiders en globalisten van de VS hebben getracht te doen! Wanneer ditzelfde concept werkzaam zou zijn had het misschien een kans, maar zoals ik hierboven al schrijf is dit concept stervende. Bovendien zal Poetin nooit toestaan dat de VS weer een uitzondering en macht zal vormen die de grenzen van Rusland weer kunnen bedreigen. Die ervaring is nu voorbij. Poetin zal zeker zware eisen stellen aan de westerse wereld om die grenzen veilig te stellen.
Dus het idee dat Donald Trump van de VS weer een wereldmacht wil maken en weer een grote militair dominantie macht die kleinere landen zullen bedreigen zal zeker niet gebeuren. Wat dat betreft is het in mijn ogen zeer vreemd dat de intelligentie van Donald Trump gebracht wordt op het niveau zoals in het artikel beschreven. Donald Trump doet en zegt veel dingen die een bedoeling hebben die mensen vaak niet doorhebben. Ik vind dit echt fantastisch hoe hij de wereld steeds weer een verkeerde gedachten geeft waar vooral de westerse media mee aan de loop gaat in opdracht van de Globalisten.
Het bewijst alleen maar dat de heersende westerse politici en hun bazen grote angst hebben voor zowel Donald Trump als Vladimir Poetin!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers. | Nieuw op gedachtenvoer [?], ik heb alle belangrijke artikelen in de spotlight gezet op deze ‘uitgelicht‘ pagina. Begin hier je zoektocht naar het leven buiten de Matrix.
