Wereldwijde ‘Staatsgreep’ 4 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #128
In Washington vond de driedaagse NAVO-top plaats ter gelegenheid van de 75e verjaardag van de NAVO. Te midden van de vieringen, en met veel onzekerheden over de herverkiezing van de zittende Amerikaanse president (de seniliteit van Biden is het onderwerp van de dag), lijken er spoken door de top te woeden (vanuit westers perspectief), namelijk het spook van ‘extreemrechts’, en het spook van Donald Trump.
Het probleem met spoken in het algemeen is dat het vaak moeilijk is om in te schatten in hoeverre ze een echte bedreiging vormen (en dus eigenlijk geen spoken zijn, maar echte gevaren), en in hoeverre ze door sommigen alleen maar worden opgeroepen om de (zeer reële) rol te spelen van een handige boogey-man om anderen af te schrikken om bepaalde maatregelen te nemen.
Over het zogenaamde Europese “extreemrechts” heb ik elders betoogd dat het een breed heterogeen scala van politieke actoren omvat en dat een groot deel ervan kan worden en is gecoöpteerd om het Europese blok en de NAVO te steunen. Je hoeft maar te kijken naar het fenomeen van de Italiaanse premier Giorgia Meloni en al het politieke hofmakerij en geflirt met de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, schrijft Uriel Araujo.
Op het gebied van buitenlands beleid stapelen de misvattingen en mythes over Trump en Biden zich ook op, te midden van de oorlogshysterie over de NAVO aan de ene kant en de anti-imperialistische illusies aan de andere kant. Voorstanders van NAVO-uitbreiding “waarschuwen” dat een nieuw presidentschap van Trump de ondergang van het bondgenootschap zal veroorzaken, waardoor het Europese continent terug zal vallen in helse oorlogen en totalitarisme (dit is letterlijk wat Hal Brands, een wetenschapper van de Johns Hopkins School of Advanced International Studies, heeft betoogd). Sommige anti-imperialistische analisten lijken op hun beurt te geloven in een soortgelijk scenario (het einde van de NAVO onder Trump), maar dan met een positieve ondertoon, in de zin van een “anti-oorlogs” regering die opkomt.
Michael Galant (een verslaggever van de New York Times) betoogt echter dat Trump, in plaats van een “anti-oorlog” president te zijn, in feite herhaaldelijk “olie op het vuur heeft gegooid” (met name in Jemen), door “de luchtoorlog op te voeren” (waardoor het aantal burgerslachtoffers enorm is toegenomen), en door “de troepenstand te verhogen“: hij trok duizenden troepen terug uit Irak, Afghanistan en Syrië, maar zette er aan de andere kant duizenden extra in, bijvoorbeeld in de Perzische Golf, terwijl hij de militaire aanwezigheid in Saoedi-Arabië verhoogde. In 2020 had hij ongeveer 10.000 grondtroepen in Syrië, Irak en Afghanistan samen, wat volgens de New York Times net iets minder is dan aan het einde van het vorige presidentschap van Obama.
Met betrekking tot zogenaamde “directe actie” (dat wil zeggen, invallen, speciale operaties en luchtaanvallen door – vaak onbemande – drones), heeft Trump, toen hij president was, volgens Stephen Tankel (een adjunct senior fellow bij het Center for a New America Security), “de norm geschrapt dat een terroristisch doelwit een voortdurende, dreigende dreiging moet vormen voor personen in de VS om individueel te worden geviseerd buiten traditionele oorlogsgebieden,” waardoor “de dreigingsnorm die wordt toegepast op mensen die de Verenigde Staten kunnen doden” werd verlaagd. Op een vergelijkbare manier werden de beruchte drone-aanvallen en “contraterrorisme raids” eenvoudiger gemaakt en ondergingen ze niet langer “dezelfde doorlichting op hoog niveau die ze onder Obama ondergingen.” Tot zover het “vredestichter” karakter van Trump. Als het gaat om de NAVO, is enige context nodig.
Europese bondgenoten plus Canada hebben hun defensie-uitgaven met honderden miljarden dollars verhoogd, iets wat ze tijdens de top van deze week zullen vieren, terwijl sommigen zullen waarschuwen dat Trump het bondgenootschap mogelijk zal “uithollen.” Zoals Marc A. Thiessen, een columnist die schrijft voor de Washington Post, ons eraan herinnert, was het eigenlijk Trump (en niet Biden) die verantwoordelijk was voor het grootste deel van deze uitgavenstijging. Toen de Republikein aantrad, kwamen slechts drie andere NAVO-leden dan de VS hun bestedingsverplichtingen na – bovendien “waren de bestedingen van niet-Amerikaanse leden gedaald tot een historisch dieptepunt van 1,4 procent in 2015.”
Dit was de context van de herhaalde opmerkingen van de Republikein over de veroudering van het bondgenootschap. Trumps retoriek over de NAVO, zoals ik al eerder schreef, is daar altijd over gegaan. Zoals hij al in 2016 zei: “De NAVO is economisch oneerlijk voor ons, voor de Verenigde Staten. Want het helpt hen echt meer dan de Verenigde Staten, en wij betalen een onevenredig deel.” In dezelfde geest verklaarde Trumps defensiechef James Mattis in 2017: “Niet langer kan de Amerikaanse belastingbetaler een onevenredig deel dragen van de verdediging van westerse waarden.” De Republikein zelf heeft beweerd dat zijn “harde woorden” alleen maar over onderhandelingstactieken gingen.
Biden zelf heeft (in 1997) soortgelijke opmerkingen gemaakt. Tijdens het bespreken van de NAVO-uitbreiding en “pogingen om de kosten van de NAVO-uitbreiding gelijk te verdelen,” evenals het onderwerp “bereidheid tot rationele werkverdeling in Bosnië,, zei de toenmalige senator, in zeer Amerikaanse termen, dat de houding van Europese NAVO-leden met betrekking tot het aandeel van Washington in de kosten van het Atlantisch Bondgenootschap, “voor veel senatoren varianten lijken te zijn van het in de maling nemen van de Verenigde Staten,” Hij voegde eraan toe dat “tenzij we snel tot een bevredigende overeenkomst komen over lastenverdeling in al zijn facetten met onze Europese en Canadese bondgenoten, de toekomst van de NAVO in de volgende eeuw zeer twijfelachtig zal zijn.” (de video is te zien op C-SPAN, rond 42 minuten).
“Trump-proofing” NAVO is nu een van de gespreksonderwerpen van het Europese establishment, terwijl Brussel probeert dissidenten te coöpteren of neutraliseren, en terwijl Europa al een militaire aanwezigheid heeft in Oekraïne.
In februari 2023 betoogde Sumantra Maitra, Senior Fellow voor het Center for Renewing America (een denktank die banden heeft met sommige beleidsmakers van Trump), dat Washington “Europa de rug moet toekeren”: “Een veel voorzichtiger strategie is om een Europa af te dwingen dat het wordt verdedigd door Europeanen met alleen Amerikaanse marine en als logistieke leverancier van laatste redmiddel met de VS opnieuw georiënteerd op Azië.” Hillary Clintons concept van de “Eeuw van de Stille Oceaan” is in feite nooit helemaal losgelaten en, zoals ik al eerder schreef, het buitenlands beleid van Washington heeft lang heen en weer geschommeld tussen het “bestrijden” van Moskou of Peking (en soms probeerde men beide tegelijk).
Bovendien zijn grote delen van het zogenaamde “Trump-plan” met betrekking tot de NAVO al onderwerp van discussie geweest – waardoor het bovengenoemde scenario waarschijnlijker wordt, ongeacht wie de Amerikaanse verkiezingen wint. Je zou het (slecht genaamde) “Fort Europa” kunnen noemen en andere initiatieven zoals het zogenaamde “militaire-Schengen” voorstel – om nog maar te zwijgen van de “EU verdedigingslinie” in een steeds meer gemilitariseerd en OTANiseerd Europa. Het draait allemaal om een overbelaste en uitgeputte VS die naar de Stille Oceaan draait.
Er zijn veel obstakels voor dergelijke plannen, waaronder Washingtons eigen subsidieoorlog tegen het gedeïndustrialiseerde continent, dat nog steeds grotendeels afhankelijk is van de VS. Dat veranderen is geen gemakkelijke taak.
Wat het huidige conflict in Oost-Europa betreft, zijn de Oekraïense strijdkrachten de afgelopen maanden vooral in het defensief geweest en heeft Rusland verschillende vorderingen gemaakt langs het 600 mijl lange front, waaronder in de industriële regio Donetsk. Vorige week trok het Oekraïense leger zich terug uit de buitenwijken van Chasiv Yar, een strategische stad. Het Russische ministerie van Defensie kondigde ook aan dat zijn strijdkrachten nu het Novyi-district controleren, gelegen ten westen van het Siversky-Donabas-kanaal. Met deze ontwikkelingen is Moskou dichter bij het verkrijgen van controle over de hele regio. Het harde feit is dat Trump bij lange na niet het enige probleem van de NAVO is.
Reactie.
Heeft de NAVO ergens vrede gebracht? Nee! Heeft de NAVO gefunctioneerd zoals verwacht mag worden? Nee! Is de NAVO ooit moeten optreden omdat een NAVO-land werd aangevallen door een niet NAVO-land? Nee!
Heeft de NAVO zich geleend om haar troepen in een oorlog buiten de NAVO-landen in te zetten om daar militair geweld te gebruiken? Ja! Heeft de NAVO in de verschillende oorlogen in verre landen oorlogsmisdaden gepleegd? Ja!
Hoeveel mensen heeft de NAVO gedood tijdens de oorlogen die ze heeft gevoerd? Een ruwe schatting is ongeveer 3.5 miljoen! Hier schrijf ik niets over de vele gewonden en verminkte slachtoffers! Ook niet over de enorme hoeveelheid schade die via beschietingen en bombardementen zijn aangericht en waar Amerikaanse bedrijven opdracht kregen tegen veel geld dit te herstellen. Dit geld kwam niet uit één van de NAVO-landen, maar dat moesten de in puin geschoten landen zelf betalen!
Van een dergelijke organisatie kan men eigenlijk maar één ding verwachten! Zichzelf in grote schaamte opheffen!
Maar ik ben bang dat dit voorlopig niet zal gebeuren gezien het aantal NAVO-militairen die zich op dit moment in Oekraïne bevinden om daar aan de gevechten deel te nemen onder het gluiperige argument dat deze troepen er zijn om advies te geven en te trainen.
Noord-Korea heeft toegezegd minstens 300.000 soldaten ter beschikking te stellen om Rusland te helpen. China heeft nu een afdeling militairen in Wit-Rusland dat ingezet kan worden.
Deze NAVO-oorlogsmachine is in al haar voegen een grote schande voor de mensheid. De NAVO is altijd een gluiperige organisatie geweest die in samenwerking met de VN haar gang kon gaan!
Nu Rutte in aanmerking komt om de NAVO te gaan leiden, is het hek helemaal van de dam!
Stoltenberg was al een vaatdoek die je overal voor kon gebruiken als het maar niet was om iets schoon te maken. Rutte heeft een ruime ervaring in manipulatie, liegen, geen levendige herinnering ergens aan hebben en heeft Nederland in zijn tijd als premier tot op het bot uitgekleed en alle sociale cohesie uit de Nederlandse samenleving weten te halen. Dus zal wel hetzelfde gebeuren met de NAVO!
Ook omdat de VS geen zin heeft Europa te blijven steunen nu Europa geen geld meer heeft om wapens te blijven kopen van de VS. Dat zal dan het einde zijn van de dwingende hand van de VS in Europa.
Een zeer duidelijk teken is dat er in de VS nu een militaire regering is onder het commando van Generaal Charles Q Brown Jr en Biden op een zijspoor gezet is wegens zijn geestelijke vermogens. Al is er een redelijke kans dat de nep Biden er is neergezet door de Witte helmen om deze show op te voeren voor het wereldpubliek. Gezien het feit dat Donald Trump nog steeds chief commander is, is hij ook de huidige president van Amerika van nooit werkelijk weggeweest!
Maar dit is een enorme kans voor Europa. Als we eerst de valse koningin van het WEF, Ursula von der Leyen ergens kunnen dumpen, (liefst is de gevangenis) het mee hobbelende Europarlement naar huis sturen en de EU-landen weer hun soevereine status teruggeven, kunnen we weer samenwerken en gas en olie importeren uit Rusland en daarmee weer een goede economie opbouwen!
Dan kunnen de Europese landen meedoen met de BRICS-landen en meeprofiteren van de eerlijke vrije wereldhandel zonder inmenging van de VS. Dan heeft het geen zin om nog langer lid te zijn van de NAVO. Eindelijk vrij!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Noot: Gezien de toenemende censuur kan ik niet garanderen dat deze website online blijft omdat ik geen concessie wens te doen. Vandaar dat bij elk artikel de “Save as PDF” functie is toegevoegd. Het PDF kan je downloaden als ‘DEMO’ omdat ik niet in betaalde mode werk.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
