Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 3 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #224
Het kwartje valt – De wereld is multipolair

In 2007 wees de Russische president Vladimir Poetin tijdens zijn beroemde toespraak in München op de onvermijdelijke opkomst van een multipolaire wereld, schrijft Bernhard.
Hij begon met het definiëren van de tegenovergestelde toestand:
Maar wat is een unipolaire wereld? Hoe men deze term ook moge verfraaien, uiteindelijk verwijst hij naar één soort situatie, namelijk één centrum van autoriteit, één centrum van kracht, één centrum van besluitvorming.
Het is een wereld waarin er één meester is, één soeverein. En uiteindelijk is dit niet alleen nefast voor iedereen binnen dit systeem, maar ook voor de soeverein zelf, omdat het zichzelf van binnenuit vernietigt.
De unilaterale neigingen van de VS en het Westen in het algemeen werden beschreven als doodlopende wegen:
Wat er in de wereld van vandaag gebeurt – en we zijn net begonnen met hierover te discussiëren – is een poging om precies dit concept in internationale aangelegenheden te introduceren, het concept van een unipolaire wereld.
En met welke resultaten?
Unilaterale en vaak onwettige acties hebben geen enkel probleem opgelost. Bovendien hebben ze nieuwe menselijke tragedies veroorzaakt en nieuwe spanningshaarden gecreëerd.
…
We zien een steeds grotere minachting voor de basisprincipes van het internationaal recht. En onafhankelijke rechtsnormen komen in feite steeds dichter in de buurt van het rechtssysteem van één staat. Eén staat, en natuurlijk in de eerste plaats de Verenigde Staten, heeft zijn nationale grenzen in alle opzichten overschreden. Dit is zichtbaar in het economische, politieke, culturele en onderwijsbeleid dat het aan andere naties oplegt. Welnu, wie vindt dit leuk? Wie is hier blij mee?
Hij wees op de onvermijdelijke veranderingen in de wereld die ontstaan om deze trend tegen te gaan:
Het gecombineerde BBP gemeten in koopkrachtpariteit van landen als India en China is al groter dan dat van de Verenigde Staten. En een vergelijkbare berekening met het BBP van de BRIC-landen – Brazilië, Rusland, India en China – overtreft het cumulatieve BBP van de EU. En volgens deskundigen zal deze kloof in de toekomst alleen maar groter worden.
Er is geen reden om eraan te twijfelen dat het economische potentieel van de nieuwe centra van wereldwijde economische groei onvermijdelijk zal worden omgezet in politieke invloed en de multipolariteit zal versterken.
Daar heb je het, multipolariteit, het “slechte woord” dat de VS niet serieus durfden te nemen. Poetin werd uitgelachen, en vervolgens veroordeeld, omdat hij deze zeer duidelijke voorspellingen deed.
Maar vandaag de dag is multipolariteit in opkomst.
We leven nu in een multilaterale wereld. We zien Rusland, China en veel kleinere landen verenigd in hun wil om hun rechten en veiligheid te behouden. De koude oorlog is voorbij. De ietwat unilaterale decennia die erop volgden zijn nu voorbij. We hebben een nieuwe wereldorde nodig.
In de VS begint het kwartje eindelijk te vallen.
Het heeft de grond nog niet bereikt. We weten niet aan welke kant het zal landen.
Enkele dagen geleden sprak de Amerikaanse president Joe Biden zelfs op een campagne. Tussen veel van de gebruikelijke blabla viel deze paragraaf op:
We zaten 50 jaar lang in een naoorlogse periode waarin het verdomt goed werkte, maar daar is nu een beetje een einde aan gekomen. Er is geen stoom meer. Er is een nieuwe wereldorde nodig, in zekere zin, zoals dat een wereldorde was.
Daar is het – men kan het kwartje uit zijn hand zien glippen en naar beneden zien vallen.
De tijd voor de VS om iets van haar invloed in de opkomende nieuwe wereldorde te behouden is kort:
Kijk, we staan op een buigpunt in de geschiedenis – letterlijk een buigpunt in de geschiedenis, en dat is dat beslissingen die we de komende vier of vijf jaar nemen, zullen bepalen hoe de komende vier of vijf decennia eruit zullen zien. En dat is – dat is een feit.
De Oekraïense nieuwssite Strana, die als eerste wees op Biden’s erkenning van de wereldwijde verandering, beschrijft de implicaties van die gedachte:
Opgemerkt moet worden dat de “verdomd goede” naoorlogse vrede van 50 jaar waar Biden het over had, is ontstaan als gevolg van de wreedste oorlog in de geschiedenis van de mensheid. Het ontstond ook als gevolg van de overeenkomsten tussen de USSR en de Verenigde Staten, die in wezen de invloedssferen in Europa verdeelden.
Als we uitgaan van deze historische context, dan biedt Biden, zo blijkt, aan om ofwel een militaire overwinning te behalen op de Russische Federatie en China, waarmee de Verenigde Staten momenteel in vijandschap leven, of om met hen te onderhandelen en een “nieuw Jalta” te regelen met de verdeling van invloedssferen.
Aan welke kant zal het kwartje vallen? De kant van een nieuwe wereldoorlog? Of aan de kant van nieuwe onderhandelingen?
Conferentie van Jalta
We weten het niet.
Poetin had voorspeld dat het nastreven van unilaterale macht automatisch tot het einde van de nastrevende zou leiden. Zoals Biden erkent, verscheuren de VS zichzelf in hun waanideeën.
Voorafgaand aan het campagne-evenement had Biden een openbare toespraak gehouden vanuit het Witte Huis.
Adam Tooze denkt erover na:
Biden:
Amerikaans leiderschap houdt de wereld bij elkaar.
De president was niet aan het improviseren. Hij heeft niet veel toespraken gehouden vanuit de Oval Office. Een speech schrijfteam heeft deze buitengewone zin gemaakt.
Het weerspiegelt diepgewortelde opvattingen van Washington. In februari 2021 gaf de nieuw benoemde minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken verschillende toespraken en interviews waarin hij de zin herhaalde:
De wereld organiseert zichzelf niet. Als we niet betrokken zijn, als we niet leiden, dan gebeuren er twee dingen: of een ander land probeert onze plaats in te nemen, maar waarschijnlijk niet op een manier die onze belangen en waarden bevordert, of niemand doet dat, en dan krijg je chaos.
Dit idee, dat er een “plaats” in de wereld is, die van “Amerika als organisator”, en dat als Amerika die plaats niet inneemt en zijn werk niet doet, de wereld uit elkaar zal vallen, of dat een andere macht de plaats van Amerika als organisator zal innemen, zit diepgeworteld in de beleidskringen van de VS.
Als metafysische stelling is het dwaas en zelf misleidend. Het is bizar om je voor te stellen dat de wereld Amerika nodig heeft om “de boel bij elkaar te houden”. Amerika zelf is nauwelijks heel.
Hij beschrijft de negatieve wereldwijde gevolgen van het misleidende Amerikaanse denken om vervolgens te peinzen over het resultaat:
Wat is de impact van een disfunctioneel politiek systeem in de VS, waar de meer redelijke vleugel van de heersende elite vasthoudt aan ideeën over de rol van Amerika die zichzelf systematisch voor de gek houden? Je zou kunnen zeggen dat hypocrisie normaal is. Het is de kwellende zonde van het liberalisme. Maar in het licht van de omvang van de dreigende wereldwijde problemen en de verschuiving in het machtsevenwicht die al heeft plaatsgevonden, om nog maar te zwijgen van wat misschien nog komen gaat, hoe lang kan deze spanning dan nog in stand worden gehouden en wat zal de prijs zijn?
Hij lijkt zich af te vragen of het nu vallende kwartje ooit de grond zal raken:
Het enige dat zeker lijkt, is dat we moeten vermijden in de val te lopen van wat ik fin-fiction of fin-fi heb genoemd, die ervan uitgaat dat omdat deze spanningen ondraaglijk lijken, ze daarom op de een of andere logische manier opgelost moeten worden, bijvoorbeeld in de speculatie over het einde van de dollarhegemonie, of wat de Biden-fantasie lijkt te zijn van een terugkeer naar de normaliteit van Amerikaans leiderschap.
Ik sta zelfs sceptisch tegenover het gebruik van termen als “interregnum“, waarmee een tijdelijke onderbreking tussen machtsordes wordt bedoeld.
Wat geeft ons het vertrouwen dat onze huidige situatie tijdelijk is en dat er een nieuwe orde, net als de oude, zal ontstaan?
Is dat niet een andere versie van het soort denken dat zegt dat de wereld “georganiseerd moet worden” door een macht die aan het hoofd van de tafel zit – in “Amerika’s plaats”?
Die vraag lijkt mij voorbij te gaan aan wat multilateralisme werkelijk betekent. Het betekent niet unilateralisme met een ander land aan het hoofd. Het betekent een enigszins democratisch VN-systeem, met een uitgebreide Veiligheidsraad waarin de landen met een grote bevolking van elk continent zitting hebben.
Het betekent het internationale recht volgen.
Zullen de VS terugkomen in dat systeem? Of is er een wereldoorlog nodig om de uitkomst te bepalen?
©Bernhard.
Reactie.
Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie heeft het nog enige jaren geduurd voordat er een man kwam die wil dat deze wereld beter wordt. Want al snel bleek dat Jeltsin Rusland verkocht aan graaiers voor een fles Wodka. Als Poetin het roer niet had overgenomen was Rusland nu een satellietland van de VS die Rusland aan het leegzuigen was! Daar streeft de VS nog steeds naar, maar heeft zichzelf al bijna opgeheven door zichzelf altijd op de voorgrond te plaatsen. En egoïsme is een mechanisme dat zichzelf zo sterk wil beschermen dat het zichzelf opheft zonder dit te zien.
Toen Poetin aan de macht kwam wist hij dat de VS en NAVO-tegenstanders zouden worden omdat ze niet eerlijk wilde delen! Jaren van voorbereiding waren nodig om andere landen aan zich te binden in een streven deze wereld een kans te geven tot overleven! Er moest een multipolaire wereld komen waarin ieder land soeverein moet zijn omdat er anders altijd frictie ontstaat!
De tegenstand van het westen hierin kan leiden tot een wereldoorlog. Oekraïne was een uitmuntende optie hiervoor, maar Rusland trapte niet in die val. Daarom werd de discrepantie tussen Israel en de Palestijnen gebruikt om een lont in het kruitvat te gooien. Het westen steunt Israel omdat het een westers plan is dit te doen!
Want wanneer je een plan hebt en dit valt in duigen, dan is het goed een plan B te hebben. Israel heeft in het verleden al laten zien dat het de Palestijnen over de kling wil jagen in haar streven landjepik te doen.
Westerse politici komen voor de bühne naar Israel om te praten over niets dat ook maar enigszins kan bijdragen aan een vrede omdat het doel oorlog is. En Poetin weet dat ook! Dus zal Poetin zich realiseren dat het gedwongen wordt tot een treffen tussen het westen en een aantal landen dat zich solidair verklaren met Rusland.
De Moslimlanden zullen deels achter de Palestijnen staan en zullen dus slachtoffer worden van het geweld. Iran heeft al toestemming van Poetin om gebruik te maken van de militaire basis in Syrië. Poetin heeft het westen gewaarschuwd geen oorlog te beginnen in het Midden-Oosten. Ook dat de VS vanaf de Amerikaanse schepen in de Middellandse zee geen militaire macht uit mag oefenen op Libanon!
Maar het mag duidelijk zijn dat het westen zich in de laatste fase zit van haar Unipolaire wereldheerschappij en bezig is met haar doodsstrijd! En dit doet met alle middelen die ter beschikking staan. Ook omdat de leiders van de westerse wereld weten dat ze misdaden hebben begaan tegen de mensheid en verraad hebben gepleegd aan de grondwetten van hun landen.
Dat is ook de reden dat de advocaat Fuellmich is gearresteerd op de valse verdenking dat hij geld heeft verduisterd. Het kan zelfs zijn dat Fuellmich een dodelijk ongeluk krijgt omdat hij bewijzen heeft verzameld tegen de heersende politici die recht geven op het uitvoeren van de Neurenberg codes. Maar dat zal de Globalisten niet helpen!
Maar voordat het leger kan ingrijpen is de steun van de bevolking nodig. Omdat ook de bevolking moet zeggen, genoeg is genoeg!

© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.

Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.