Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 3 jaar ‘zichtbare’ dictatuur + dag #195
Lavrov’s volledige toespraak op de 78e Algemene Vergadering van de VN
Bron: ©Spoetnik
Tijdens zijn toespraak tot de AVVN benadrukte de Russische topdiplomaat dat er een nieuwe wereldorde wordt geboren “voor onze ogen ”, met de “toekomst gecreëerd in de strijd tussen de wereldwijde meerderheid “en de weinigen die” neokoloniale methoden van onderwerping gebruiken om hun verdwijnende overheersing te behouden”. Lees de volledige tekst van Lavrovs toespraak hieronder.
Dames en heren,
Veel van de sprekers die voor mij hebben gesproken, hebben al het idee geuit dat de planeet die we delen onomkeerbare veranderingen ondergaat.
Vlak voor onze ogen wordt een nieuwe wereldorde gevormd. De vorm van de toekomst wordt echter bepaald door een voortdurende strijd tussen de Global Majority, die pleit voor een eerlijkere verdeling van de mondiale hulpbronnen en een grotere culturele diversiteit, en de weinige individuen die vertrouwen op neokoloniale methoden om hun afnemende macht vast te houden.
Een soort “visitekaartje” van het collectieve Westen is al lang de verwerping van het beginsel van gelijke rechten en totaal onvermogen om compromissen te sluiten.
Gewend om neer te kijken op de rest van de wereld, doen Amerikanen en Europeanen beloften en toezeggingen, inclusief schriftelijke en juridisch bindende, en slagen er dan gewoon niet in ze na te komen. Zoals president Poetin opmerkte, is het Westen echt een rijk van leugens.
Rusland heeft dit, samen met veel landen, uit de eerste hand meegemaakt. In 1945, terwijl we samenwerkten met Washington en Londen om de vijand aan de fronten van de Tweede Wereldoorlog te verslaan, waren onze bondgenoten van de anti-Hitlercoalitie al plannen aan het voorbereiden voor operatie ‘ ONDENKBAAR ’ tegen de USSR jaren later, in 1949, maakten de Amerikanen plannen voor operatie ‘ DROPSHOT ’ om nucleaire aanvallen op de USSR uit te voeren. Deze gekke plannen bleven op papier staan.
Vervolgens creëerde de USSR zijn eigen vergeldingswapen. Hoewel het de Cubaanse rakettencrisis van 1962 kostte, toen de wereld aan de vooravond stond van een nucleaire oorlog. Zodat het idee om het los te laten en de illusie om het te winnen niet langer de basis vormden van de Amerikaanse militaire planning.
Aan het einde van de Koude Oorlog speelde de Sovjet-Unie een beslissende rol bij het herenigen van Duitsland en het overeenkomen van de parameters van de nieuwe veiligheidsarchitectuur in Europa. Bovendien werden aan de Sovjet-Unie en vervolgens aan de Russische leiding specifieke politieke garanties gegeven met betrekking tot de niet-uitbreiding van het NAVO-militaire blok naar het Oosten.
Relevante verslagen van de onderhandelingen bevinden zich in onze en westerse archieven, ze zijn openbaar. Maar de garanties van de westerse leiders bleken leugens te zijn en ze waren niet van plan ze te vervullen.
Westerse leiders zijn nooit verbaasd over het feit dat door de NAVO dichter bij de Russische grenzen brengen, zij schonden flagrant de officiële OVSE-verbintenissen van het hoogste niveau om hun eigen veiligheid niet te versterken ten koste van de veiligheid van anderen en om de politiek-militaire overheersing van welk land dan ook te voorkomen, groep of organisatie in Europa.
In 2021 werden onze voorstellen om verdragen te sluiten over wederzijdse veiligheidsgaranties in Europa zonder de niet-gebonden status van Oekraïne te wijzigen, afgewezen. Het Westen bleef het Russofoben regime in Kiev systematisch militariseren, die aan de macht kwam als gevolg van een bloedige staatsgreep en die werd gebruikt om zich voor te bereiden op een hybride oorlog tegen ons land.
Ongekend sinds het einde van de Koude Oorlog was de reeks recente gezamenlijke oefeningen tussen de VS en Europese NAVO-bondgenoten, inclusief scenario’s voor het gebruik van kernwapens op het grondgebied van de Russische Federatie.
De verkondigde taak om Rusland een “strategische nederlaag” toe te brengen, heeft eindelijk de ogen verblind van onverantwoordelijke politici, die geobsedeerd zijn door hun eigen straffeloosheid en een fundamenteel gevoel van zelfbehoud hebben verloren.
Door Washington geleide NAVO-landen vergroten en moderniseren niet alleen hun offensieve capaciteiten, maar verplaatsen ze ook gewapende confrontaties naar de gebieden van kosmos en IT.
Een nieuwe gevaarlijke manifestatie van het expansionisme van de NAVO waren de pogingen om het verantwoordelijkheidsgebied van het blok uit te breiden tot het hele oostelijk halfrond onder de sluwe slogan “ondeelbaarheid van de veiligheid van Euro-Atlantische en Indo-Pacific regio”.
Voor deze taak creëert Washington ondergeschikte militair-politieke mini-allianties onder zijn controle, zoals hun AUKUS, hun ‘trio’ van de VS, Japan en de Republiek Korea, hun ‘kwartet’ van Tokyo, Seoul, Canberra en Wellington, en brengt leden in praktische samenwerking met de NAVO, die haar infrastructuur in de Stille Oceaan inzet.
De niet-verborgen focus van dergelijke inspanningen tegen Rusland en China, het opsplitsen van de inclusieve regionale architectuur rond ASEAN creëert het risico van de opkomst van een nieuw explosief geopolitiek spanningsveld – naast het reeds oververhitte Europese.
Ik heb een sterke indruk dat de VS en het collectieve Westen, dat volledig ondergeschikt is aan hen, besloten hebben om de “Monroe-doctrine” op wereldschaal te projecteren. Hun ideeën zijn even illusoir als extreem gevaarlijk, maar dit houdt de ideologen van de nieuwe editie van Pax Americana niet tegen.
De Global Minority doet haar best om de natuurlijke gang van zaken te vertragen.
NAVO’s Verklaring van Vilnius stelt dat “het groeiende partnerschap tussen Rusland en China” een “bedreiging voor de NAVO” is.” President Macron sprak onlangs met zijn overzeese ambassadeurs en uitte zijn bezorgdheid over de uitbreiding van BRICS, en beschouwde het als bewijs van “de toenemende complexiteit van de situatie op internationaal vlak, die met name het Westen en Europa dreigt te verzwakken. De principes en organisatievormen van de wereldorde waar het Westen traditioneel domineerde en vandaag domineert, worden herzien.’’
Zijn openbaringen gaan over het idee dat ambtenaren die zonder hun medeweten bijeenkomen of zonder hun toestemming vriendschappen sluiten, een aanzienlijke bedreiging vormen voor hun autoriteit. En op het idee dat de vooruitgang van de NAVO in de Stille Oceaan een goede zaak is, terwijl BRICS’ -uitbreiding gevaarlijk is.
Hun wens is om los te komen van de beperkingen van de voorschriften van anderen. Ze verlangen ernaar relaties op te bouwen en onderling handel te drijven, evenals met de wereldwijde gemeenschap. Ze willen echter het speelveld gelijk maken, met gedeelde voordelen voor alle betrokken partijen.
Instellingen als BRICS en SCO winnen steeds meer vaart en bieden landen uit het Zuiden de kans om te gedijen en hun rechtmatige positie in een geglobaliseerde wereld te beschermen. Voor het eerst sinds 1945, toen de Verenigde Naties werden opgericht, bestaat de kans op echte democratisering van wereldaangelegenheden.
Dit wekt optimisme bij iedereen die vertrouwen heeft in de regel van het internationaal recht en die de verjonging van de VN als ’s werelds belangrijkste bestuursentiteit wil zien. Als een plek waar samen oplossingen worden gevonden, gebaseerd op een eerlijke belangenafweging.
Voor Rusland is het duidelijk dat er geen andere manier is. Desondanks blijven de Verenigde Staten en hun ondergeschikte “westerse collectief” conflicten aanwakkeren die de mensheid onnodig in tegengestelde groepen verdelen, wat de verwezenlijking van gemeenschappelijke doelen belemmert.
Ze doen er alles aan om de vorming van een echt multipolaire en rechtvaardige wereldorde te voorkomen. Ze proberen de wereld te dwingen te spelen volgens hun eigen zelfbedieningsregels”.
Ik dring er bij westerse politici en diplomaten op aan het VN-Handvest opnieuw zorgvuldig te lezen.
Het democratisch principe van soevereiniteit en gelijkheid van staten, groot en klein, ongeacht hun interne politieke of sociaal-economische structuur.
Het Westen beschouwt zichzelf echter nog steeds als superieur aan de rest van de mensheid in de geest van het EU-hoofd van diplomatie J. Borrell’s verklaring dat “Europa een bloeiende tuin is en alles eromheen een jungle is.”
Hij is onverschillig voor de ongebreidelde islam fobie van deze tuin en andere vormen van intolerantie jegens de traditionele waarden van alle wereldreligies. De Koran verbranden, de Thora beledigen, orthodoxe geestelijken vervolgen en andere handelingen die de gevoelens van gelovigen verontwaardigen, zijn in Europa gemeengoed geworden.
Het gebruik van unilaterale dwangmaatregelen door het Westen is een flagrante schending van het beginsel van soevereine gelijkheid van staten.
In landen die lijden aan illegale sancties (die steeds vaker voorkomen), wordt algemeen erkend dat de meest kwetsbare bevolkingsgroepen de dupe worden van deze beperkingen. Ze veroorzaken crises op de voedsel- en energiemarkten.
We blijven aandringen op de onmiddellijke en volledige stopzetting van de ongekende en onmenselijke handel, economische en financiële blokkade van Havana door de Verenigde Staten en de opheffing van het absurde besluit om Cuba tot staatssponsor van terrorisme te verklaren.
Washington moet, zonder enige voorwaarden, zijn beleid van economische verstikking van Venezuela opgeven. We eisen de opheffing van de VS’ en de unilaterale sancties van de EU tegen de Syrische Arabische Republiek, die hun recht op ontwikkeling schaamteloos ondermijnen.
Aan alle dwangmaatregelen die de VN-Veiligheidsraad ontwijken, moet een einde komen. Evenzo moet de manipulatie door het Westen van het sanctiebeleid van de Raad om degenen die zij als ongewenst beschouwen onder druk te zetten, ophouden.
Het egoïstische Westen heeft schaamteloos geprobeerd internationale discussies te “opscheppen”, terwijl het een groot aantal onopgeloste regionale crises die al jaren, zo niet decennia, voortduren, volledig negeert.
Volledige normalisatie van de situatie in het Midden-Oosten is onmogelijk zonder het belangrijkste probleem op te lossen: de oplossing van het langdurige Palestijns-Israëlische conflict op basis van VN-resoluties en het Arab Peace Initiative. Landen zijn hier echt van afhankelijk en steunen het langdurige Palestijns-Israëlische conflict op basis van de VN-resoluties, het Arabische vredesinitiatief.
De Palestijnen wachten meer dan 70 jaar na een plechtige belofte van een staat, maar de Amerikanen, die het bemiddelingsproces hebben gemonopoliseerd, doen er alles aan om dit te voorkomen. We dringen er bij alle verantwoordelijke landen op aan hun krachten te bundelen en de weg vrij te maken voor directe onderhandelingen tussen Palestina en Israël.
Het is bemoedigend dat de Arabische Liga een tweede wind krijgt en haar rol in de aangelegenheden van de regio nieuw leven inblaast. We zijn verheugd over het herstel van de SAR in de Arabische familie en we zijn ook toegewijd aan het ondersteunen van het lopende normalisatieproces tussen Damascus en Ankara, in samenwerking met onze Iraanse partners.
Deze positieve ontwikkelingen versterken de inspanningen van het “Astana-formaat” om de Syrische bemiddeling te bevorderen op basis van het herstel van de soevereiniteit van de SAR. Met de steun van de VN hopen we dat Libiërs zich kunnen voorbereiden op algemene verkiezingen in hun lankmoedige land. Libië heeft al meer dan zes decennia de gevolgen van de NAVO-agressie doorstaan, wat heeft geleid tot de vernietiging van hun staat, de verspreiding van terrorisme in de Sahara-Sahel-regio en de toestroom van miljoenen illegale migranten naar Europa en andere delen van de wereld.
Analisten merken op dat zodra M. Gaddafi gaf zijn nucleaire programma op, hij werd vermoord. Door dit te doen, heeft het Westen de gevaarlijkste risico’s blootgelegd aan het hele nucleaire non-proliferatie regime.
Het is zorgwekkend om te zien dat Washington en zijn Aziatische bondgenoten de militaire spanningen op het Koreaanse schiereiland escaleren, waar de VS strategische militaire uitrusting hebben verzameld. Russisch-Chinese initiatieven om prioriteit te geven aan humanitaire en politieke kwesties worden afgewezen.
De situatie in Sudan heeft een tragische wending genomen, die kan worden gezien als een direct gevolg van de mislukte pogingen van het Westen om liberale democratische dogma’s te exporteren. We steunen constructieve initiatieven die gericht zijn op een vroege oplossing van het intra-Sudanese conflict, vooral door de directe dialoog tussen de strijdende partijen te vergemakkelijken. Nervositeit van het Westen observeren over recente gebeurtenissen in Afrika, met name in Niger en Gabon is het onmogelijk om niet te herinneren hoe Washington en Brussel reageerden op de bloedige staatsgreep in Oekraïne in februari 2014.
Een dag nadat een schikkingsovereenkomst was bereikt onder EU-garanties, die de oppositie vertrapte. De VS en hun bondgenoten steunden die staatsgreep en noemden deze als een “manifestatie van democratie”.
De voortdurende verslechtering van de situatie in de Servische provincie Kosovo baart ook zorgen. De wapenlevering van de NAVO aan de Kosovaren en haar hulp bij de opbouw van hun leger zijn een flagrante schending van de fundamentele UNSCR 1244.
De hele wereld is getuige van het verhaal van de Minsk-overeenkomsten met betrekking tot Oekraïne, die tot doel hadden een aparte status voor de Donbass-republieken te vestigen, maar die met westerse steun openlijk werd ondermijnd door Kiev. Dus nu wil de EU haar eigen Kosovaarse beschermelingen niet dwingen om de overeenkomst van 2013 tussen Belgrado en Pristina na te komen om een gemeenschap van Kosovo-Servische gemeenten op te richten met speciale rechten om hun taal en tradities.
In beide gevallen stond de EU-garant voor de overeenkomsten en lijkt het lot hetzelfde te zijn. Resultaten passend bij hun sponsors.
Brussel legt nu zijn “bemiddelingsdiensten” op aan Azerbeidzjan en Armenië, waardoor de destabilisatie samen met Washington in de zuidelijke Kaukasus komt.
We eisen dringend dat de internationale gemeenschap doortastende maatregelen neemt om de onvoltooide kwesties van dekolonisatie op te lossen, zoals voorgeschreven door de resoluties van de Algemene Vergadering, om een einde te maken aan de koloniale en neokoloniale praktijken.
Het lot van de toezeggingen die het Westen in 2009 heeft gedaan om ontwikkelingslanden jaarlijks 100 miljard dollar te verstrekken voor programma’s voor aanpassing aan de klimaatverandering, dient als een levendige illustratie van de gewenste wereldwijde “regels”.
Vergelijk het lot van deze onvervulde beloften met de bedragen die de VS, de NAVO en de EU hebben uitgegeven ter ondersteuning van het racistische regime in Kiev. Ze zijn sinds februari 2022 naar schatting 170 miljard dollar. Nu begrijp je de houding van de ‘verlichte westerse democratieën’ met hun beruchte ‘waarden”.
Over het algemeen is er dringend behoefte aan een vroege hervorming van de bestaande architectuur voor mondiaal bestuur. Het is al lang onvoldoende om aan de eisen van het tijdperk te voldoen. De VS en hun bondgenoten moeten de kunstmatige verdeling van stemquota in het IMF en de Wereldbank opgeven, omdat ze het reële economische en financiële gewicht van het mondiale zuiden erkennen.
De activiteiten van het WTO-orgaan voor geschillenbeslechting moeten ook onmiddellijk worden hervat.
De Veiligheidsraad heeft ook steeds meer behoefte aan uitbreiding, uitsluitend door de ondervertegenwoordiging van de meerderheidslanden ter wereld aan te pakken – Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Het is cruciaal voor de nieuwe leden van de Veiligheidsraad, of ze nu permanent of tijdelijk zijn, geloofwaardigheid bezitten, niet alleen binnen hun respectieve regio’s, maar ook in mondiale organisaties zoals de Non-Aligned Movement, de Group of 77 en de Organization for Islamic Cooperation.
Het is tijd om meer rechtvaardige vormmethoden van het VN-secretariaat te overwegen. De huidige criteria die al vele jaren gelden, weerspiegelen niet het werkelijke gewicht van staten in wereldaangelegenheden en zorgen kunstmatig voor de dominantie van de NAVO en de EU.
De hiaten tussen individuen worden verergerd door de permanente contracten die hen verbinden met posities binnen het hoofdkantoor van internationale organisaties in de gastlanden. Het is vermeldenswaard dat de meerderheid van deze organisaties zich in hoofdsteden bevindt die het westerse beleid implementeren.
De VN-hervorming moet worden ondersteund door een nieuw type vereniging, waar geen leiders, slaven, leraren en studenten zijn, waar alle kwesties op basis van consensus worden opgelost, een evenwicht van belangen weerspiegelen. Dit zijn in de eerste plaats de BRICS, die na de top van Johannesburg haar autoriteit aanzienlijk heeft vergroot en een werkelijk wereldwijde organisatie is geworden.
Op regionaal niveau is er een wedergeboorte geweest van organisaties zoals de Afrikaanse Unie, CELAC, LAS, GCC en anderen. Harmonisatie van integratieprocessen binnen het SCO-kader wint aan kracht in Eurazië, SEAN, CSTO, EurAsEC, CIS en China’s Belt and Road-project.
Het Greater Eurasian Partnership is een vorm die natuurlijk is, het nodigt alle verenigingen en landen van ons gedeelde continent uit om deel te nemen, zonder uitzonderingen.
Positieve trends worden tegengesproken door de steeds agressievere pogingen van het Westen om zijn dominantie in wereldpolitiek, economie en financiën te behouden.
Het is in ons gemeenschappelijk belang om versnippering van de wereld in geïsoleerde handelsblokken en macroregio’s te voorkomen. Maar als de VS en hun bondgenoten niet bereid zijn om van globalisering een eerlijk, rechtvaardig proces te maken, dan zullen de rest van ons conclusies moeten trekken en nadenken over stappen die hen zullen helpen te voorkomen dat de vooruitzichten van hun sociaaleconomische en technologische ontwikkeling worden gekoppeld aan neokoloniale instincten van voormalige metropolen.
Het grootste probleem is het Westen, omdat ontwikkelingslanden bereid zijn te onderhandelen, zoals blijkt uit de G20 in India. Het primaire resultaat is het elimineren van politisering binnen de G20 en haar in staat te stellen haar oorspronkelijke doel te bereiken: het bedenken van universeel aanvaarde strategieën voor mondiaal economisch en financieel bestuur.
Er zijn mogelijkheden voor dialoog en consensus. Het is belangrijk om het moment niet te missen. Het VN-secretariaat moet bij zijn werkzaamheden ten volle rekening houden met deze trends, aangezien het zijn officiële taak is om toestemming te krijgen van alle lidstaten binnen het VN-kader, in plaats van aan de zijkant te werken.
De Verenigde Naties zijn opgericht als gevolg van de Tweede Wereldoorlog en elke poging om die uitkomst te veranderen, verzwakt de basis van deze wereldwijde instelling.
Als vertegenwoordiger van een land dat een cruciale rol speelde bij de nederlaag van het fascisme en het Japanse militarisme, voel ik me genoodzaakt een alarmerend probleem aan te pakken: de verontrustende trend van het rehabiliteren van nazi’s en medewerkers in verschillende Europese landen, met name in Oekraïne en de Baltische staten. Vorig jaar stemden Duitsland, Italië en Japan voor het eerst tegen de AVVN-resolutie over de niet-ontvankelijkheid van verheerlijking van het nazisme.
Dit betreurenswaardige feit zet vraagtekens bij de oprechtheid van de bekering van de betrokken staten voor de massamisdaden tegen de menselijkheid tijdens de Tweede Wereldoorlog en is in tegenspraak met de voorwaarden waaronder zij waren toegelaten tot de VN als volwaardige leden.
We dringen er sterk op aan dat deze “metamorfosen” zorgvuldig moeten worden overwogen, aangezien ze indruisen tegen het standpunt van de wereldwijde meerderheid en de grondbeginselen van het VN-Handvest.
Tegenwoordig staat de mensheid, zoals in het verleden, opnieuw op een splitsing in de weg. Het is aan ons om te bepalen hoe de geschiedenis zich zal ontvouwen. Het is in ons gemeenschappelijk belang om een afdaling naar een grote oorlog en de definitieve ineenstorting van de mechanismen van internationale samenwerking die door generaties voorgangers zijn gecreëerd, te voorkomen.
De secretaris-generaal heeft een initiatief gelanceerd om volgend jaar een “top van de toekomst” te houden. Het succes van deze onderneming kan alleen worden gegarandeerd door een eerlijk evenwicht te vinden tussen de belangen van alle lidstaten, met respect voor het intergouvernementele karakter van onze organisatie.
Tijdens hun bijeenkomst van 10 september kwamen leden van het Vrienden van het VN-Handvest overeen om een dergelijk resultaat actief te promoten. Zoals Guterres zei tijdens een persconferentie aan de vooravond van de huidige sessie: “Als we vrede en welvaart willen op basis van gelijkheid en solidariteit, leiders hebben een speciale verantwoordelijkheid om compromissen te sluiten bij het ontwerpen van onze gemeenschappelijke toekomst voor het algemeen welzijn.’’
Een goed antwoord voor degenen die de wereld in ‘democratieën’ en ‘autocratieën’ verdelen en aan iedereen alleen hun eigen neokoloniale ‘regels’ dicteren.
©Spoetnik
Reactie.
In deze uiteenzetting geeft Lavrov exact aan wat nu de strijd is tussen een eerlijke wereld en een wereld die gedomineerd wordt door de VS. Daarbij is Europa het kleine broertje die nog steeds onderdanig is aan de wensen van de VS. Terwijl de NAVO gebruikt wordt om de hete kolen voor de VS uit het vuur te halen.
Het is heel jammer dat deze wereld zo oneerlijk verdeeld is en de bewoners niet eerlijk geïnformeerd worden en dus niet objectief kunnen kiezen! En dat is dus ook iets dat de VS en de heersende politici niet willen omdat ze dan niet kunnen doen wat ze nu doen!
Dat is ook de reden dat de verkiezingen in Nederland nooit eerlijk kunnen zijn! Dat komt omdat de bevolking geen eerlijke en onafhankelijke informatie krijgt!
De mensen die dit lezen zullen misschien achter hun oren krabben en denken dat ze al langere tijd een verkeerde keus hebben gemaakt om op een partij te kiezen die aan dit toneelstuk meedoen. Dus is hun keuze een verkeerde keuze geweest! Een keuze die ze nooit hadden gemaakt wanneer ze eerlijke informatie kregen en krijgen! En dat krijgen is nu belangrijke omdat eerdaags de verkiezingen komen. Krijgen ze dan wel eerlijke informatie? Ik denk het niet! En waarom niet? Om dat ze de leugens in stand willen houden! Wanneer je jaren de bevolking hebben voorgelogen kan je niet zomaar ineens de waarheid gaan vertellen omdat je dan jezelf verraadt. Gezien de leugens die doorlopend de aandacht krijgen in de 2e Kamer is het onmogelijk dit nu te veranderen. En de keuzes die de 2e Kamerleden hebben gemaakt in het verleden geeft aan welke partijen eigenlijk niet meer mogen regeren!
Er is maar één partij die het verdiend gekozen te worden!
Eén partij die in de 2e Kamer de leugens heeft geopenbaard. Eén partij die het lef heeft andere ideeën naar voren te brengen! Eén partij die zich afkeert van het WEF en Klaus Schab. Eén partij die doorheeft hoe de bevolking in een zeer slechte situatie komt wanneer de heersende politici kunnen doorgaan met de plannen zoals het WEF deze wereldwijd wil doorvoeren. Eén partij die moedig genoeg is dit een halt toe te roepen! Maar daarbij wel de hulp nodig heeft van de kiezer! En willen we heel veel ellende voorkomen zal de hele bevolking massaal een radicale keuze moeten maken voor het Forum voor Democratie!
© Piki Onder dit pseudoniem publiceert de schrijver op Facebook, daar ondervindt je meer en meer censuur vandaar dat de artikelen ook hier gepubliceerd worden. Bovendien verlaten steeds meer mensen Facebook of hebben dit ‘sociale’ platform nog nooit gebruikt.
Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.