Wereldwijde ‘Staatsgreep’ Coup Du Monde 1 jaar dictatuur + dag #78
Een blik op de onorthodoxe manier waarop Covid-19-sterfgevallen worden geregistreerd, laat zien dat de cijfers niet kloppen.
Bron artikel Off Gardian: Counting Covid’s Deceptive Deaths
Door: Bernard Marx
Vierduizend, negenhonderd eenenveertig. En stijgend. Dit aantal kan alleen maar toenemen of in het beste geval gelijk blijven. Het kan nooit naar beneden.
Van alle innovaties die regeringen en media over de hele wereld hebben bedacht, schijnbaar onafhankelijk van elkaar, tijdens de aanhoudende Covid-periode, is misschien wel de meest verraderlijke het dagelijks lopende totaal van sterfgevallen.
Terwijl ik dit schrijf, staat het aantal voor Ierland op 4.941. En stijgend.
Ik heb me vaak afgevraagd wat het doel van dit nummer is. In een tijd waarin we vaak door onze meerderen in de media en in de regeringshallen worden verteld om ‘de wetenschap te volgen’, wat is er onwetenschappelijker dan een figuur die, zelfs als er niemand sterft, boven ons opdoemt als een waarschuwing dat gevaar is altijd aanwezig en er is niets verbeterd. Buig voor zijn kracht, er is niets anders aan te doen.
Neem het aantal mensen dat werkloos is.
Hier is een cijfer dat angstaanjagende proporties heeft bereikt zonder enige spitsvondigheid of hulp van de gedragswetenschappelijke mensen. In feite wordt er veel moeite gestoken in het masseren van dit aantal van het werkelijke aantal naar niveaus die als smakelijker worden beschouwd voor openbare consumptie.
Maar stel je voor dat we het aantal mensen dat werkloos is, hebben berekend door een totaal van alle mensen te verzinnen die op enig moment en voor welke duur dan ook werkloos zijn geweest in de afgelopen 14 maanden? Of sinds het begin van de werkloosheid, een lopend totaal van alle mensen die ooit werkloos zijn geweest?
Welke functie zou dat nummer hebben? Kan het toekomstige werkloosheid helpen voorkomen? Zou het ons beter kunnen informeren over de vaardigheden en training die nodig zijn voor ons personeel? Zou het nuttig kunnen zijn voor analyse en rapportage? Zoals Frankie Howerd altijd zei: “Nee, nee, en driemaal nee.” Ik wed dat elke ambtenaar die een dergelijk idee voorstelde, spoedig op weg zou zijn naar vervroegd pensioen, net zo populair bij politici als die Gardai die adem analysediensten verrichten buiten Leinster House.
Maar dat is precies wat we doen met het totale aantal lopende overlijdens (en het bijna-tweeling-totaal van het totale aantal gevallen). Als het doel van dit aantal was om ons te laten zien waar we momenteel staan te midden van de eb en vloed van de pandemie, dan zou een maandelijks of wekelijks totaal het werk zeker beter doen. We zouden dan, zoals we doen met het werkloosheidscijfer, deze maand met de vorige (of deze week met de laatste) kunnen vergelijken en beoordelen welke kant we op gaan. Gaan we gestaag vooruit? Vallen we hopeloos achterover? Je snapt het idee.
Waarom hebben we nooit een lopend totaal van sterfgevallen door kanker, hartaanvallen of diabetes gehad?
Als we zelfs maar een jaar geleden waren begonnen, zouden deze cijfers nu op indrukwekkende niveaus staan. Ze zouden de Covid-telling een run voor zijn geld geven. Er zouden kansen zijn voor nieuwe gok markten op basis van doodsoorzaken, hoewel gespreide weddenschappen onsmakelijk kunnen zijn voor de besmettelijke ziekten.
Het verbaast me dat Worldometer niet heeft geprobeerd zoiets te doen. Voor velen van ons is Worldometer het centrale knooppunt voor het bijhouden van Covid-dodentotalen. Op dit moment trompettert het een formidabele 609.767, doden voor de Verenigde Staten, een ontmoedigende 127.782 voor het Verenigd Koninkrijk en, zoals aan het begin vermeld, een niet onaanzienlijke 4.941 voor Ierland.
Maar waar verwijzen deze angstaanjagende cijfers naar? Welnu, ze verwijzen naar het aantal Covid-19-doden. Dus waar gaat het allemaal om? De ophef gaat over wat een Covid-19-dode is. En wat wordt precies bedoeld met een Covid-19-dode? Ah, daar begint het een beetje ingewikkeld te worden.
Op 16 april 2020 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een document uitgegeven met de titel “Internationale richtlijnen voor certificering en classificatie (codering) van Covid-19 als doodsoorzaak”. Dit document bevatte strikte regels voor de registratie van Covid-19-sterfgevallen, regels die fundamenteel verschilden van de regels voor de registratie van sterfgevallen door andere oorzaken.
Sommige artsen uitten hun bezorgdheid over wat volgens hen een misleidend beeld zou geven van de doodsoorzaken. Deze regels, zeiden ze, waren ongekend: ze zouden leiden tot overrapportage van sterfgevallen als gevolg van Covid-19 en tot onderrapportage van sterfgevallen door andere oorzaken. Hun waarschuwingen werden genegeerd en voor het grootste deel niet gemeld. Er was geen plaats voor voorzichtigheid en gezond verstand te midden van de razernij en hysterie van de begindagen van de pandemie.
Sindsdien hebben echter steeds meer medische professionals hun stem toegevoegd aan dit afwijkende refrein. De laatste is Patrick O’Connor, lijkschouwer voor Mayo en public information officer van de Coroners Society of Ireland.
O’Connor heeft zijn ongemak geuit over de officiële rapportage van Covid-19-sterfgevallen in dit land: “Ik denk dat cijfers die zijn geregistreerd als Covid-sterfgevallen mogelijk onnauwkeurig zijn en geen wetenschappelijke basis hebben”, zei hij eerder deze maand.
Laten we eens kijken naar het International Medical Certificate of Cause of Death (MCCD). Voor dit onderdeel ben ik veel dank verschuldigd aan Dr. No, de auteur van de blog ‘Bad Medicine’, voor zijn beknopte uitleg over hoe de MCCD werkt en hoe de WHO-richtlijnen dit proces in de praktijk beïnvloeden. Ik raad je aan zijn artikel hierover te lezen als je een meer gedetailleerd begrip van het onderwerp wilt. [zie de links en afbeeldingen bij het bron artikel]
Een overlijden als gevolg van COVID-19 mag niet worden toegeschreven aan een andere ziekte (bijv. kanker) en moet onafhankelijk worden geteld van reeds bestaande aandoeningen waarvan wordt vermoed dat ze een ernstig verloop van COVID-19 veroorzaken.”
Dit is erg belangrijk. Wat artsen hier wordt verteld, is dat, wanneer ze een Covid-19-dood hebben vastgesteld (met behulp van de losse “als het lijkt op Covid”-definitie), ongeacht eventuele reeds bestaande aandoeningen die ernstige Covid-19 hebben veroorzaakt, de overlijden moet worden geregistreerd en geteld als een Covid-19-sterfgeval. Dit gaat in tegen alle conventies voor het identificeren van de doodsoorzaak.
Dus hoe verhoudt dit zich tot ons MCCD-formulier? Welnu, in onze eerdere voorbeelden van iemand die sterft aan een hartaanval en iemand die sterft bij een verkeersongeval, zou er geen verschil moeten zijn in de manier waarop de sterfgevallen worden geregistreerd. In alle eerlijkheid tegenover de WHO zijn ze vrij duidelijk in hun richtlijnen dat deze twee soorten sterfgevallen niet als Covid-19 mogen worden geregistreerd.
(Helaas heeft dit de overijverige autoriteiten over de hele wereld er niet van weerhouden hartfalen, motorongevallen, zelfmoorden en moorden te registreren als Covid-sterfgevallen).
[Hier volgen meer voorbeelden bij het bron artikel]
Als mensen in een test Covid-positief blijken te zijn, is het die (Covid) die wordt geregistreerd als de belangrijkste doodsoorzaak – ook al was die persoon mogelijk terminaal ziek met een korte levensverwachting voorafgaand aan dergelijke tests.”
Het huidige verhaal dat in Ierland [en de wereld] wordt verteld, is dat we bijna ‘een uitweg vinden’ uit de lockdown en dat, als we ons gedragen, we in de zomer misschien een aantal beperkte vrijheden krijgen. Dit is nauwelijks verrassend. We naderen het einde van het corona virusseizoen, wat betekent dat het zoveel moeilijker is om ‘gevallen’ op te blazen. En omdat de sterftecijfers op het noordelijk halfrond doorgaans het laagst zijn tijdens de zomermaanden, is het niet zo eenvoudig om enorme aantallen sterfgevallen toe te schrijven aan Covid-19. Zo was het afgelopen zomer ook.
Maar de regering heeft zich hierop voorbereid. Er zijn al 5 inlooptestcentra in Ierland in gebruik, en er zijn er nog veel meer gepland – een perfecte manier om het aantal op te voeren en ons scherp te houden tijdens de zomermaanden. En natuurlijk behoudt de regering zich het recht voor om ons op elk moment weer in lockdown te zetten.
Tegelijkertijd is overduidelijk gemaakt dat welke beperkte vrijheden we ook mogen krijgen, afhankelijk zullen zijn van massale vaccinatie en, binnenkort, vaccinpaspoorten en digitale identiteit.
En vergeet niet, in september komt het coronavirusseizoen weer aan. Maar zoals we hebben gezien, is de dodelijkheid van deze ziekte, waarvoor we onze manier van leven radicaal hebben veranderd en zoveel van onze vrijheid hebben afgezworen, buiten alle proporties opgeblazen door de frauduleuze manier waarop sterfgevallen worden geregistreerd.
We hebben tien jaar geleden onder bezuinigingen. Het is moeilijk te geloven dat dezelfde politici die onze gezondheidsdienst hebben gedecimeerd en onnoemelijke ontberingen en dood hebben veroorzaakt, ons nu willen beschermen.
Vertrouwen we erop dat ze ons geld eerlijk en verstandig besteden? Hoeveel wordt er uitgegeven aan massavaccinatie, testen, opsporing, de infrastructuur van het vaccinpaspoort? En wat kost de Covid-periode voor onze economie? Het hele circus maakt de spot met de jaren van bezuinigingen en met iedereen die daardoor geleden heeft.
Dan zijn er nog de kosten voor onze gezondheid.
Velen hebben hun leven verloren door dit bedrog, maar je ziet niet elke avond een lopend totaal van hun doden op het nieuws. Hoeveel zijn er gestorven door een gebrek aan primaire gezondheidszorg, die buitenspel is gezet en verwaarloosd, geofferd aan het altaar van Covid? Hoeveel geannuleerde operaties en gemiste screenings? Hoe zit het met degenen die dringend een behandeling nodig hebben en die te bang waren om naar het ziekenhuis te gaan? En degenen die werden afgewezen voordat ze zelfs maar een ziekenhuis bereikten, omdat Gardai bij een controlepost hun behoefte niet voldoende urgent vond?
De geestelijke gezondheid van onze natie heeft een duikvlucht genomen, niet vanwege Covid, maar vanwege lockdowns en andere ongerechtvaardigde sancties tegen ons volk. Eenzaamheid, depressie en wanhoop hebben allemaal hun tol geëist. De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC), nauwelijks een radicaal anti-lockdown bolwerk, hebben geschat dat een derde van alle extra sterfte in de Verenigde Staten in 2020 te wijten was aan andere redenen dan Covid-19.
We zijn bedrogen. Wanneer belangrijke feiten uit een verhaal worden weggelaten om een misvatting te cultiveren, noemen we dat liegen door weglating. We zijn voorgelogen door politici, volksgezondheidsfunctionarissen, rijke mediabaronnen en de stromannen die voor hen schrijven. En we hebben een verschrikkelijke prijs betaald. In de schemering van onze vrijheid is het tijd voor ons om op te komen voor de waarheid.
Bernard Marx is the pseudonym used by a writer and teacher based in Ireland. Bernard’s areas of interest include history, politics and popular music. You can read more his work are Notes from the New Normal

Bij elke website zou je bij het eerste bezoek moeten kijken wie de schrijver is en wat hem motiveert om dit te doen, mag ik je uitnodigen om even te kijken met wie je te maken hebt, of je een klik hebt met mij. Uitzoeken of je dezelfde visie hebt? – Over mij: Statement, visie en doel

Nu je toch hier bent, …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.