In de bovenstaande video heeft ‘The Hounddog’ Steve het over een artikel wat het gevolg is van de massa immigratie waardoor er een tweedeling aan het ontstaan is in Frankrijk. (als voorloper op vele andere Europese landen)
De updates van de acties van vandaag vindt je onder aan de pagina:
Bron artikel Gatestone Institude: The Suiside of France
Door: Giulio Meotti
- “Frans zijn” verdwijnt en wordt vervangen door een soort balkanisering van enclaves die niet met elkaar communiceren … dit is geen goed recept.
- Hoe meer de Franse elites met hun besteedbare inkomens en culturele vrijetijdsbesteding zichzelf in hun enclaves afzijdig houden, hoe minder waarschijnlijk het is dat ze de dagelijkse impact van mislukte massale immigratie en multiculturalisme zullen begrijpen.
- De geglobaliseerde, “bobo-mentaliteit [Bohemian goede burgers] upper classes” vullen de “nieuwe citadellen” – zoals in het middeleeuwse Frankrijk – en stemmen massaal voor Macron. Ze hebben “een enkele manier van praten en denken ontwikkeld die de dominante klassen in de plaats stelt van de realiteit van een volk dat onderhevig is aan ernstige stress en de fabel van een vriendelijke en gastvrije samenleving.” – Christophe Guilluy, Twilight of the Elites, Yale University Press, 2019.
De recente “gele vesten” -beweging – waarvan de demonstranten al maandenlang protesteren in Parijs, is een symbool van de scheiding tussen de Franse arbeidersklasse en de vernieuwde progressieven.
“Met betrekking tot Frankrijk in 2019, kan niet langer worden ontkend dat een gedenkwaardige en gevaarlijke transformatie, een ‘Great Switch’, in de maak is”, constateerde de oprichter en voorzitter van het Jean-Jacques Rousseau Instituut, Michel Gurfinkiel. Hij rouwde om “het overlijden van Frankrijk als een afzonderlijk land, of op zijn minst als de westerse, joods-christelijke natie die tot nu toe werd verondersteld”. Een recent coververhaal in het weekblad Le Point noemde het “de grote omwenteling”.
Overstap of beroering, de dagen van Frankrijk zoals we die kennen zijn genummerd: de samenleving heeft haar culturele zwaartepunt verloren: de oude manier van leven vervaagt en staat dicht bij het ‘uitsterven’. “Frans zijn” verdwijnt en wordt vervangen door een soort balkanisering van enclaves die niet met elkaar communiceren. Voor het land dat het meest getroffen is door islamitisch fundamentalisme en terrorisme, is dit geen goed recept.
De Franse switch wordt ook geografisch. Frankrijk lijkt nu verdeeld tussen “getto’s voor de rijken” en “getto’s voor de armen“, volgens een analyse van de kiezerskaart door de grootste krant van Frankrijk, Le Monde. “In de armste sector hebben zes van de tien nieuwe huishoudens een persoon die in het buitenland is geboren”, merkt Le Monde op. Een soort afgrond scheidt nu het perifere Frankrijk – kleine steden, buitenwijken en plattelandsgebieden – van de geglobaliseerde metropool van de ‘bourgeois Bohemians’ of ‘bobo’s’. Hoe meer de Franse elites met hun besteedbare inkomens en culturele vrijetijdsbesteding zichzelf in hun enclaves opsluiten, hoe minder waarschijnlijk het is dat ze de dagelijkse impact van mislukte massale immigratie en multiculturalisme zullen begrijpen.
Een recente Europese opiniepeiling weerspiegelde deze “twee Frances die elkaar niet kruisen of spreken”, merkte Sylvain Crepon van de Universiteit van Tours op, bij het analyseren van het succes van de National Rally-partij van Marine Le Pen in de recente verkiezingen voor het Europees Parlement. Le Pen en president Emmanuel Macron, de twee winnaars bij de verkiezingen, spreken met volledig verschillende sociologische groepen. In de voorsteden van Parijs – Aulnay-sous-Bois, Sevran, Villepinte en Seine-Saint-Denis – heeft de uiterst rechtse nationale rally een hausse beleeft. In de steden zit Le Pen grotendeels achter: ze werd vijfde in Parijs, derde in Lille, vierde in Lyon. Volgens Crepon:
“Deze steden zullen worden beschermd tegen de National Rally stem door hun sociologische structurering, het geeft waardering voor het populistische gepraat dat een niet-verbonden elite diagnosticeert.” Deze [visie] steunt het idee van een sociologische breuk, die niet volledig fout is”.
Aan de ene kant van deze breuk liggen steden zoals Dreux, die Valeurs Actuelles “de stad die het Frankrijk van morgen voorafgaat” noemt:
“Aan de ene kant een koninklijke stad met het spoor van een geschiedenis die gelooft dat alle dingen [duizendjarig] worden veranderd, aan de andere kant steden die doordrenkt zijn met drugshandel en de islam. De bourgeois van het stadscentrum stemmen op Macron, de ‘kleine blanken’ voor Le Pen “.
Aan de andere kant, is Parijs. “Alle metropolen van de wereld kennen hetzelfde lot, dit is waar rijkdom stroomt en waar de alliantie tussen de ‘winnaars van globalisering’ en hun ‘dienaren’, immigranten die de nieuwe meesters van de wereld komen dienen, hun kinderen dienen, brengen hun pizza’s of werken in hun restaurants”, schrijft de vooraanstaande sociale commentator Èric Zemmour in Le Figaro. Vanaf nu schrijft hij: “Parijs is een mondiale stad, niet echt een Franse stad”.
De geglobaliseerde, upper classes”, volgens een van de meest gerespecteerde auteurs van Frankrijk. Christophe Guilluy, vullen de ‘nieuwe citadellen’ – zoals in het middeleeuwse Frankrijk – en stemmen massaal voor Macron. Ze hebben “een enkele manier van praten en denken ontwikkeld die de dominante klassen in de plaats stelt van de realiteit van een natie die onderhevig is aan zware stress en de fabel van een vriendelijke en gastvrije samenleving bezwaart”. Guilluy is door sommige Franse media bekritiseerd omdat hij deze realiteit heeft aangepakt.
De recente ‘gele vesten’-beweging – waarvan de demonstranten elke zaterdag in Parijs protesteren tegen de hervormingen van president Macron – is een symbool van deze tweedeling tussen de arbeidersklasse en de vernieuwde progressieven. Volgens Guilluy is het een “sociale en culturele schok”. Deze schok, volgens de Franse filosoof Alain Finkielkraut, bestaat uit de “lelijkheid van het perifere Frankrijk en de gevolgen daarvan voor concrete levens, het verdriet van deze werkende klassen die niet alleen hun levensstandaard hebben verloren, maar ook een culturele referent”.
In Frankrijk is er nu een doordringend gevoel van ‘onteigening’.
Marine Le Pen’s partij won meer dan tweemaal zoveel verkiezingsafdelingen als Macron. Le Pen won in de depressieve en gedeïndustrialiseerde gebieden van Noord-, Zuid-Centraal en Oost-Frankrijk die de gele vesten voortbrachten.
“Sinds ik in 2002 naar Frankrijk verhuisde, heb ik het land een culturele revolutie zien voltooien”, schreef Simon Kuper onlangs in de Financial Times.
“Het katholicisme is bijna uitgestorven (slechts 6 procent van de Fransen woont nu nog gewoonweg de mis bij), hoewel niet zo grondig als zijn oude ‘kerk’, het communisme, de niet-blanke bevolking is blijven groeien”.
Macron, legt Kuper uit, is het symbool van “een nieuwe geïndividualiseerde, geglobaliseerde, niet-religieuze samenleving”.
De vlucht van Frankrijk van het katholicisme is zo evident dat een nieuw boek, L’archipel français: Naissance d’une nation multiple et divisée, door de opiniepeiler Jerôme Fourquet, het culturele falen van de Franse samenleving als een “postchristelijk tijdperk” heeft beschreven: De verplaatsing van de Franse maatschappij uit haar katholieke matrix is bijna totaal geworden. Het land, Fourquet-staten, voert nu zijn eigen de-christenheid uit. En er is slechts één sterk substituut aan de horizon. Er zijn vandaag al, volgens een nieuwe academische studie, evenveel moslims als katholieken onder 18-29-jarigen in Frankrijk; en moslims vertegenwoordigen 13% van de bevolking van de grote steden van Frankrijk, meer dan het dubbele van het nationale gemiddelde.
Soms lijken islamitische gevoelens van gemeenschapssolidariteit misbruik te hebben gemaakt van deze fragmentatie door hun eigen “getto’s van de sharia” te creëren. Een rapport van het Institut Montaigne, ‘The Islamist Factory’, heeft de radicalisering van de Franse moslimgemeenschap gedetailleerd beschreven. In plaats van integratie, assimilatie en europeanisering streven moslimextremisten in Frankrijk naar multiculturalisme, afscheiding en verdeling. De enclaves van immigranten aan de randen van de Franse steden, stelt Gilles Kepel in zijn boek, La Fracture, “een breuk in waarden met de Franse samenleving, en een wil om het te ondermijnen”. “Mensen willen niet samenleven”, zei de voormalige minister van Binnenlandse Zaken van Frankrijk, Gérard Collomb, in commentaar van Valeurs Actuelles.
Deze “breuk” werd opnieuw opgemerkt in dezelfde publicatie: “Vier van de tien jongens in Seine-Saint-Denis hebben Arabisch-moslim-voornamen”. Poller Jérôme Fourquet onthulde in een nieuw onderzoek dat “18 procent van de pasgeboren baby’s in Frankrijk een Arabisch-islamitische naam heeft”.
De Franse “Great Switch” is onderweg. Zoals de filosoof Alain Finkielkraut onlangs schreef: “Het vuur van de Notre-Dame is geen aanval of een ongeluk, maar een zelfmoordpoging.”
Giulio Meotti, Cultural Editor for Il Foglio, is an Italian journalist and author.
Updates Gilets Jaunes 29-06-2019 Acte 33
Elke week opnieuw zien we video’s waar politie agenten iemand onverwachts van achter op het hoofd slaan: Een volledig bewuste klap, vol op het onbeschermde hoofd, van achteren (…), een zone waar de politie volgens de instructies mensen absoluut niet mogen raken met de wapenstok.
NOS – AD – Telegraaf melden, “de Fransen zijn die Gilets Jaunes meer dan zat! De beweging heeft zijn momentum verloren! Ieder weekend minder mensen!” Maar jij en ik weten wel beter als je in verschillende steden de live beelden hebt gevolgd. DE MEDIA LIEGEN !!
Twitter: Niemands Knegt@NiemandsKnegt
Op 16-2-2019 tijdens Acte 14, plaatste ik onderstaand filmpje waarbij in Rouen auto op #GiletsJaunes was ingereden, met 4 (zwaar)gewonden tot gevolg, en was doorgereden…
Blijkt bestuurder politieman te zijn… Onderzoek loopt nog…
(Tip via @Gefira_org)
Nog meer op twitter: Niemands Knegt@NiemandsKnegt #GiletsJaunes Acte 32 – Senlis
Opération péage gratuit bij de Péage de Chamant-Senlis. Andere soortgelijke operaties zijn aan de gang bij andere tolheffingssystemen door heel Frankrijk.
Always watch out with communicating on #Facebook. It is not safe. Especially if you are working on street protests in France.
Use secure communications!
Nu je toch hier bent …
– Henk
… Wil ik een kleine gunst aan je vragen. Regering denktanks werken samen met Facebook, Google, YouTube, Twitter en anderen om onafhankelijk denken en kritiek op overheden en grote bedrijven te censureren, en het resultaat is catastrofaal voor de onafhankelijke media. In 2019 zijn de teugels weer dramatisch verder aangehaald. ‘JIJ“, … bent dus nog de enige die websites als deze onder de aandacht kan brengen van nieuwe lezers.
