Gifstapeling: Waarom chemische veiligheidsstudies niet kunnen worden vertrouwd


Bron artikel Dr. Mercola: Polytoxicity — Why Chemical Safety Studies Cannot Be Trusted
Door: Dr. Joseph Mercola

Een deel van de Toxic Substance Control Act (TSCA) vereist dat het Amerikaanse Environmental Protection Agency “in de VS een lijst van elke geproduceerde of verwerkte chemische stof compileert, actueel houdt en publiceert”. De eerste rapportage begon in 1978 en werd in 1979 gepubliceerd, met 62.000 chemische stoffen. Momenteel bevat de TSCA-inventaris 85.000 chemicaliën. Ze vermelden:

“Als onderdeel van het streven van EPA om het beheer van chemicaliën te versterken en de informatie over chemicaliën te vergroten, biedt het Agentschap gratis toegang tot de inventaris online.”

Op hun site staat echter dat, om te bepalen of een stof op de lijst voorkomt, een schriftelijke aanvraag moet worden gedaan bij de EPA, die zal overwegen of er sprake is van een “oprechte bedoeling om de chemische stof te produceren of importeren”.

De EPA ontvangt 400 aanvragen voor het jaarlijks toevoegen van chemicaliën en terwijl ze de openbare lijst twee keer per jaar bijwerken, bevat deze geen identiteiten van als vertrouwelijk geclaimde chemicaliën. Daarom is volgens de EPA de openbare lijst niet zo volledig of actueel als het hoofd inventaris bestand, dat chemische identiteiten bevat die als vertrouwelijk worden beschouwd.

De hoofdlijst wordt continu bijgewerkt, maar vereist een schriftelijk verzoek om te bepalen of een specifieke chemische stof in de lijst voorkomt. Hoewel deze lijst 85.000 chemicaliën bevat, bevat deze geen chemicaliën die zijn opgenomen in pesticiden, levensmiddelen additieven, geneesmiddelen of chemicaliën in cosmetica of tabaksproducten.

En terwijl ze de lijst bijhouden, zijn ze grotendeels in het ongewisse over wat de chemicaliën betekenen voor de menselijke gezondheid en het milieu, en weten ze niet hoe de chemicaliën worden gebruikt.

Chemische veiligheid wordt bepaald door de fabrikant

Met een steeds groter wordende lijst van chemicaliën die worden gebruikt in de productie, zijn de EPA, de Food and Drug Administration en andere regelgevende instanties niet in staat om adequaat te testen op veiligheid in de menselijke gezondheid of het milieu. Om dit logge systeem te beheren, heeft de FDA gezegd dat, hoewel cosmetica veilig moet zijn, producttests in handen zijn van de fabrikant om de veiligheid van het product te waarborgen.

Volgens de FDA heeft het bureau geen wettelijke bevoegdheid om cosmetische producten en ingrediënten goed te keuren voordat ze in de winkel liggen. Ze hebben ook geen lijst met tests die fabrikanten nodig hebben voor cosmetische producten of ingrediënten. De FDA legt de volledige wettelijke verantwoordelijkheid voor het garanderen van productveiligheid op de schouders van bedrijven die geld verdienen met de producten.

Eén studie beoordeelde een doorzoekbare database van additieven die zijn toegestaan ​​in menselijk voedsel en die door de FDA openbaar beschikbaar zijn gemaakt met verwijzingen naar toxicologische onderzoeken. De onderzoekers ontdekten dat 80% van de additieven niet over de informatie beschikten die nodig was om de veiligheid van de consument in te schatten en 93% over reproductie- of ontwikkeling toxicologie gegevens.

In totaal had tweederde van alle door de FDA gereguleerde additieven op de lijst geen openbaar beschikbare voedingsgegevens om de hoeveelheid additieven te schatten die veilig kan worden gegeten. In de afgelopen jaren hebben meer onderzoekers waarschuwingen voor de aantal toxische blootstellingen. In sommige gevallen zijn de negatieve effecten van een chemische stof goed ingeburgerd, maar regelgevende instanties staan ​​het gebruik ervan nog steeds toe.

Chloorpyrifos is zo’n chemische stof. Het werd uitgevonden als een alternatief voor het pesticide DDT, maar tast de zich ontwikkelende hersenen bij kinderen aan. De EPA ontkende een petitie om het te verbieden, waardoor voortgezet gebruik mogelijk is, terwijl wordt erkend dat het in voedsel en drinkwater boven veilige niveaus wordt gevonden, volgens een rapport van de universiteit van Harvard.

De meeste onderzoeken die door fabrikanten op chemicaliën worden uitgevoerd, worden ook geïsoleerd onder onrealistische omstandigheden uitgevoerd. Een recent voltooide Europese studie toonde aan dat een combinatie van chemicaliën meetbare gezondheidsrisico’s verhoogde.

Bedreiging gesteld door chemische mengsels wordt onderschat

Eind 2018 heeft de Europese Unie een stap gezet om de consumenten te beschermen toen ze vier soorten ftalaten in het huidige gebruik van consumentenproducten sterk beperkten. Ftalaten zijn weekmakers die worden gebruikt om kunststoffen te verzachten en te versterken. Ze zijn te vinden in verpakkingen, cosmetica en voedselverpakking.

Ze zijn echter niet sterk gebonden aan de producten, waardoor ze in de loop van de tijd uitlogen in de lucht, het water, de bodem en huishoudstof. Joelle Ruegg, moleculair toxicoloog bij het Institute of Environmental Medicine in Zweden, gelooft dat de meeste worden blootgesteld aan duizenden chemicaliën en de interacties daartussen kunnen de effecten potentiëren.

Afzonderlijk getest, hebben sommige wetenschappers chemicaliën gevonden met weinig tot geen schadelijke gevolgen. Maar testen heeft het feit genegeerd dat chemicaliën niet geïsoleerd worden gebruikt en vaak uit meerdere bronnen in het menselijk lichaam terechtkomen. Ruegg zegt, “Als we geen rekening houden met de vele chemische stoffen die er zijn die een vergelijkbaar effect op het hormoonsysteem hebben, dan onderschatten we het risico.”

Ruegg leidde een Europese studie met de naam EDC-MixRisk, die chemische mengsels impliceerde die schadelijk waren voor de gezondheid en ontwikkeling. Deze studie meet 41 chemicaliën in het bloed en urine die worden gevonden in 2300 zwangere vrouwen in Zweden, in een poging om hormonen verstorende chemische mengsels in het “echte leven” te vinden.

Toen de chemicaliën individueel werden getest, dachten de onderzoekers dat er weinig effecten op de korte termijn waren. De onderzoekers constateerden echter dat de chemicaliën de seksuele ontwikkeling en het metabolisme beïnvloedden bij dieren die in de studie werden gebruikt, zoals zebravissen en muizen.

De typische mengsels bevatten bisfenol a (BPA), ftalaten en pesticiden. Elk van deze wordt gereguleerd door verschillende instanties en wetgeving, maar ze eindigen uiteindelijk allemaal in de omgeving en vaak in het menselijk lichaam. Ruegg wijst erop, “… [B] het organisme maakt het niet uit als het een pesticide of weekmaker is, of als het in voedsel of drank zit. Het zal belangrijk zijn om mengsels samen te behandelen.”

Een tweede Europees initiatief, het Human Biomonitoring Initiative, meet door mensen gemaakte chemicaliën die in mensen worden aangetroffen om potentiële gezondheidsimplicaties te onderzoeken. Tot op heden hebben ze 18 prioriteitsstoffen geïdentificeerd, 20 inclusief mengsels. Er werken nu 117 groepen en agentschappen in 28 landen samen in de hoop richtlijnen te genereren voor veilige niveaus in het menselijk lichaam.

Geen bewijs voor het aantonen van de veiligheid van pesticiden bij kinderen

In dit video-uittreksel van mijn interview met Andre Leu, auteur en voorzitter van de Internationale Federatie van biologische landbouwbewegingen – Organics International, bespreken we de impact van pesticiden en chemicaliën op kinderen. Leu heeft deze impact uitgebreid geschreven en gepubliceerd en heeft meer dan 40 jaar ervaring in de biologische landbouw.

Decennia lang hebben federale regelgevende instanties verklaard dat sporen van pesticiden die achterblijven op voedsel veilig zouden zijn. Echter, de enorme hoeveelheid chemicaliën die betrokken zijn bij de voedselproductie en die alles van groenten en fruit tot vlees, crackers en granen vervuilt, maakt deze bewering uiterst onwaarschijnlijk.

Volgens een steekproef van de FDA zijn 79% van het fruit en 52,3% van de groenten voorzien van residuen van bestrijdingsmiddelen, zelfs de chemisch beperkte DDT. Eén pesticide, endosulfan, dat wereldwijd is verbannen vanwege bewijs dat het neurologische en reproductieve problemen veroorzaakt, werd ook gevonden in de voedselmonsters, zoals gerapporteerd door Environmental Health News.

Terwijl regelgevers en producenten van bestrijdingsmiddelen erop aandringen dat deze residuen geen bedreiging vormen, vindt onderzoek van de EU iets anders. De EPA blijft ervan overtuigd dat pesticiden in voedsel veilig zijn en heeft verzoeken om verhoging van de toegestane tolerantie van bestrijdingsmiddelenresiduen toegestaan ​​op voedsel.

Een team wetenschappers van de Universiteit van Harvard pleitte voor verder onderzoek op dit gebied, omdat het potentieel voor de ontwikkeling van kanker een ernstige uitdaging voor de volksgezondheid is en residuen van bestrijdingsmiddelen die in de voedselvoorziening worden aangetroffen, wereldwijd zijn.

Een studie van 325 vrouwen die onvruchtbaarheid behandeling ondergingen, beoordeelde de associatie van de inname van bestrijdingsmiddelen met restanten van fruit en groenten met de uitkomst van onvruchtbaarheid behandeling.

Onderzoekers vonden dat een hogere consumptie van pesticiden residu geassocieerd was met een lagere kans op zwangerschap en levendgeborenen na onvruchtbaarheid behandeling. Gegevens suggereren blootstelling aan pesticiden via de voeding binnen een bereik dat momenteel als typisch wordt geaccepteerd, kan in verband worden gebracht met nadelige gevolgen voor de voortplanting.

Chemische absorptie gebeurt via verschillende wegen

Er zijn meerdere manieren om gifstoffen in je systeem te absorberen die je misschien niet hebt overwogen. Het eten van voedsel met bestrijdingsmiddelen residuen is er maar één. BPA wordt gebruikt in thermisch papier, de typebonnen bij veel supermarkten zijn gemaakt. BPA is een hormoon ontregelende chemische stof die de ontwikkeling van kinderen beïnvloedt, maar die ook bij volwassenen hoge bloeddruk, hartaandoeningen en obesitas kan veroorzaken.

Het gebruik van hand desinfecterend middel voor het verwerken van een bon kan uw absorptie van BPA van de ontvangst vergroten. Dit type absorptie route gaat het metabolisme van de lever voorbij, wat de gezondheidsrisico’s nog verder kan verhogen. Hetzelfde onderzoek toonde ook aan dat de combinatie van het hanteren van BPA-ontvangstpapier, het gebruik van hand desinfecterend middel en het eten van vingervoedsel leidde tot een dramatische en snel verhoogde absorptie.

Luchtkwaliteit is nog een andere manier van absorptie. De Wereldgezondheidsorganisatie verklaart dat 92% van de wereld lucht inademt die de door de WHO vastgestelde veiligheidslimieten overschrijdt. Zelfs als u ze niet kunt zien of ruiken, kan een groep luchtverontreinigende stoffen aanwezig zijn – vluchtige organische stoffen (VOS). Deze verbindingen worden gebruikt in vloeistoffen voor het reinigen van vloeistoffen, metalen ontvetters, verfverdunners, kleefstoffen en lijm.

Kinderen en huisdieren kunnen chemicaliën van huishoudelijk stof op de vloer absorberen, terwijl iedereen bij elke maaltijd 100 stukjes plastic in stof kan binnenkrijgen. De samenstelling van stof is complex en één meta-analyse wees uit dat de chemicaliën die in je stof zitten, kunnen komen uit verschillende bronnen in uw huis.

Water is een andere bron van gifstoffen, of je nu gebotteld water drinkt dat microdeeltjes van plastic of leidingwater kan bevatten. In 2015 dronken 21 miljoen mensen gemeenschapswater dat in strijd was met gezondheid gebaseerde kwaliteitsnormen, volgens een studie gepubliceerd in Proceedings van de National Academy of Sciences.

Simpele strategieën kunnen uw blootstelling verminderen

Met het aantal chemicaliën dat wordt gebruikt bij de productie en productie van producten die in uw huis en werk worden gebruikt, is het onmogelijk om alle blootstelling volledig te vermijden.

Opzettelijk of niet, bedrijven gebruiken uw huis, water, lucht, voedsel en lichaam als een handige chemische stortplaats. Totdat wereldwijde veranderingen plaatsvinden, kunt u uw blootstelling aanzienlijk beperken door een aantal belangrijke principes in gedachten te houden.

Eet een dieet dat is gericht op lokaal geteeld, vers en bij voorkeur biologisch, onbewerkt voedsel. Verwerkt en verpakt voedsel is een veel voorkomende bron van chemicaliën, van het voedsel en de verpakking. Was verse producten goed, omdat zelfs biologisch geteelde producten onbedoeld kunnen worden blootgesteld aan pesticiden.

Kies voor grasland, duurzaam vlees en zuivel. Vermijd zuivelproducten die het genetisch gemanipuleerde recombinante runder groeihormoon (rBGH of rBST) bevatten.

Vermijd conventionele of op de boerderij gekweekte vis, vaak zwaar verontreinigd met PCB’s en kwik. Eet in plaats daarvan wild gevangen Alaska-zalm, ansjovis en sardines of vul aan met een hoogwaardige krillolie.

Koop producten in glazen flessen in plaats van plastic of blikjes, omdat chemicaliën uit kunststoffen (en plastic voeringen) in de inhoud kunnen uitlekken. Houd er rekening mee dat producten met het label “BPA-vrij” meestal worden gemaakt met bisfenolvervangers met evenveel gezondheid uitdagingen.

Bewaar uw eten en drinken in glas, gebruik glazen zuigflessen en vermijd het gebruik van plasticfolie.

Vervang pannen met anti-aanbaklaag met keramische of glazen kookgerei. Vermijd ook vlekken- en waterbestendige kleding, meubels en tapijten om perfluorhoudende chemicaliën (PFC’s) te vermijden.

Filter leidingwater voor uw drinken en baden. Als u er maar één kunt doen, kan het filteren van uw zwemwater belangrijker zijn, omdat uw huid gemakkelijk verontreinigingen absorbeert. De meeste leidingwater toxinen, waaronder fluoride, kunnen worden gefilterd met behulp van een omgekeerde osmosefilter.

Zoek producten van bedrijven die milieuvriendelijk, diervriendelijk, duurzaam, gecertificeerd biologisch en GMO-vrij zijn. Dit geldt voor voedsel, producten voor persoonlijke verzorging, bouwmaterialen, meubels, matrassen en anderen.

Gebruik een stofzuiger met een HEPA-filter om verontreinigd huisstof te verwijderen. Dit is een van de belangrijkste manieren om te worden blootgesteld aan vlamvertragende chemicaliën.

Wanneer u nieuwe producten koopt zoals meubels, matrassen of tapijtvulling, overweeg dan om chemicaliën vrije varianten te kopen die van nature minder ontvlambare materialen bevatten, zoals leer, wol, katoen, zijde en Kevlar.

Blijf uit de buurt van plastic speelgoed en fopspenen voor je baby.

Gebruik natuurlijke reinigingsproducten of maak er zelf een. Vermijd die met 2-butoxyethanol (EGBE) en methoxydiglycol (DEGME) – twee giftige glycolethers die uw vruchtbaarheid kunnen schaden en schade aan de foetus kunnen toebrengen.

Schakel over op biologische toiletartikelen, waaronder shampoo, tandpasta, anti-transpiranten en cosmetica. De Skin Deep-database van EWG kan u helpen producten voor de persoonlijke verzorging te vinden die vrij zijn van ftalaten en andere mogelijk gevaarlijke chemicaliën.

Vervang een vinyl douchegordijn met stoffen of glazen deuren.

Vervang producten voor vrouwelijke hygiëne (tampons en maandverband) door veiligere organische alternatieven.

Zoek naar parfum vrije producten. Eén kunstmatige geur kan honderden – zelfs duizenden – potentieel giftige chemicaliën bevatten. Vermijd wasverzachters en droogvellen, die een mengelmoes van synthetische chemicaliën en geuren bevatten.