Een hobby staat te boek als een plezierige bezigheid en niet betaald werk. Er is echter een gezegde; “Van je hobby je werk maken”. Er is ook nog een tussen versie; “Van je hobby een bijverdienste maken”. Dat is precies wat ik gedaan heb, en dat al veertig jaar lang.
Het begon allemaal in 1970, na twee jaartjes oefenen op de slaapkamer konden we aan de slag in de een van de plaatselijke discotheken in Geertruidenberg. Deejay werd een hobby die in het weekend ook geld in het laatje bracht. Geld dat werd geïnvesteerd om extra apparatuur te kopen voor thuis waar gedurende de jaren een complete home studio verrees waar ontelbare uurtjes werden door gebracht.
Een hobby die maakte dat ik Engels ging leren, cursussen deed in geluidstechniek, met video montage aan de slag ging, voor een krant aan de slag om in het bezit te komen van een fotoperskaart, bij de lokale omroep aan de slag ging, ging zingen en zelfs een aantal platen via een platenlabel heb kunnen uitbrengen. Kortom we waren lekker bezig tot in het heden toe waar we voor een artiestenbureau door heel Nederland draaien en zes uurtjes radio per week maken. Een deel van de hobby is betaald werk en het radio maken nog steeds pure hobby.
Maar, … net als ieder ander had ik ook wel eens de griep of een verkoudheid. Dan hing ik boven de emmer met dampo omdat we in het weekend weer wilde draaien. Door de week ziek zijn en in het weekend in de disco aan de slag was geen optie. Daar wilde je immers liever niet verstek laten gaan. Was je dan een keer snotverkouden dan ging er gewoon een stapeltje zakdoeken mee naar het werk. Het moest echt niet meer kunnen voordat het bij me opkwam om een of meerdere daagjes thuis te blijven. Toen ik in het verleden een keer bij personeelzaken was kreeg ik te horen dat ik zeven jaar lang geen enkele dag verlet had gehad door ziekte. Voor mijn hobby waren de cijfers echter nog beter. In de veertig jaar dat ik nu draai heb ik nog nooit tot op heden ook maar een enkele avond verstek laten gaan. Ik kan me nog herinneren dat ik een enkele keer geen pilsje gedronken heb tijdens zo’n avond dat ik even niet kip lekker was maar uisluitend een bak thee gedronken had, maar ik was er wel!
Het blijkt dus, terugkijkend, dat de hobby een behoorlijk sterke motivatie is geweest om er altijd te zijn. Ik weet echter ook uit ervaring dat bij een slechte werksfeer die motivatie sterk onder druk komt te staan. De laatste12 jaar ben ik echter stap voor stap anders geen eten en leven. Die stapel zakdoeken is nu al evenzovele jaren totaal overbodig geworden met andere woorden, nog geen enkele dag ziek geweest of dermate verkouden dat je überhaupt een zakdoek nodig hebt. Je hoeft mij niet meer te vertellen wat goede voeding en aanvulling voor resultaat kan hebben.
Wat is bij jou de echter de motivatie om gezond te zijn, …. elke dag?
[wp-rss-aggregator exclude=”7853,7763,7752,7725,7712″]
