| WAT IS DE OORZAAK VAN EEN HARTAANVAL ? Uit: Wise Traditions, herfst 2007, pag. 14 t/m 19 Door Tom Cowan, MD. Vertaling Rob Hundscheidt DE NIEREN VOEDEN HET HART Traditionele Chinese medische tekst. |
|---|
Thomas Cowan, MD, is de auteur van The Fourfold Path of Healing (New Trends Publishing) en behoort aan de bestuurstafel van directeurs van de WPF. Zijn privé praktijk ligt in San Francisco, Californie.
Het verhaal van hoe ik tot inzicht van het begrijpen van de oorzaak kwam, en daarom ook tot een degelijke behandeling van het acute coronaire syndroom, heeft fascinerende elementen van verassing en prettige ontdekkingen. Ik dacht daarom dat het het beste zou zijn als ik dit verhaal dat zich voor mij ontvouwde, zou beschrijven.
Het Acute Coronaire Syndroom (ACS) beschrijft een constellatie van ziekte die bestaat uit angina (pijn in de borst), onbestendige pijn in de borst, en myocardisch infarct (anders bekend als hartinfarct of MI).
Deze drie ziektes vormen een continuüm met angina als mildste symptoom, en een hartaanval – als er een actuele afsterving van de hartcellen is – als de ergste. De geschiedenis van deze ziektegroep is zowel fascinerend als controversieel.
Het blijkt dat hartaanvallen in dit land tot in de 1930er jaren maar zeer zelden voorkwamen. Maar vanaf dat decennium steeg het optreden van een fatale MI snel van 3000 per jaar tot bijna een half miljoen per jaar in de 1950er jaren.
Eigenlijk werd deze voorheen zelden voorkomende ziekte de leidende oorzaak van overlijden in de VS. Het optreden daarvan steeg sindsdien continu tot op recente datum, toen het er op leek dat het tij eventueel een beetje zou omkeren en het aantal terugliep of tenminste stop stond. Desondanks, na decenniums van niets ontziend geknoei met het Amerikaanse Dieet als manier om hartaanval te voorkomen, sterven er elk jaar nog altijd bijna een miljoen Amerikanen aan hartziekte.
DE CONVENTIONELE THEORIE.
Zoals je je kunt voorstellen is het zo, dat toen duidelijk werd dat we aan een soort van epidemie van deze ziekte leden, dat de doktors en cardiologen een interesse in de ziekte ontwikkelden en een mogelijke behandeling van deze ziekte. Omstreeks de eind 40er jaren, gaf het medisch bestuur een eenvoudige en plausibele verklaring voor MI af, en deze verklaring werd al spoedig algemeen geaccepteerd.
Het hedendaagse denken over hartinfarcten focust zich op de bloedvoorziening naar de myocardische (hart)cellen van het netwerk van coronaire arteriën – – dat zijn die arteriën die bloed voorzien naar het hart zelf. Er zijn vier hoofdaders die bloed voorzien aan een aparte gedeelte van het hart. De medische experten geloven dat als één of meer van deze aders geblokkeerd wordt door plaque, er een toestand ontstaat die atherosclerose heet en dat dan de binnenkant van de aders versmald wordt, en de bloedstroming wordt ingeperkt, en, in tijden van myocardische stress (zoals bij oefeningen of emotioneel trauma), de onvoldoende zijnde bloedstroom schade veroorzaakt aan dat specifieke gedeelte van het hart dat normaal gevoed wordt door de geblokkeerde ader. Dit vermindert de bloedstroming veroorzaakt pijn (angina) en vervolgens – indien die zwaarder is – een afsterven van het hartweefsel.
Hier lag een elegante en plausibele theorie. Voila ! Geval afgesloten ! Het enigste dat er nog moest worden uitgevonden was wat de oorzaak was wat de arteriële blokkades veroorzaakte.
Het antwoord daar op werd in de 1950er jaren voorzien door Dr. Ancel Keys. Keys wees de cholesterol aan als de schuldige, en claimde dat een te veel aan cholesterol die er in het bloed zat de plaque in de aders opbouwde.
Deze theorie overleefde vijftig jaar zonder enigerlei veranderingen. In feite is het zo dat als iemand tegenwoordig een hartaanval heeft die we vaak een “coronaire” noemen, dat we refereren naar de vermoedelijke oorzaak van het probleem, de coronaire aders.
Deze theorie over de oorzaak van hartaanvallen is zo in onze cultuur ingeworteld dat tot kort geleden zelfs een medische scepticus zoals ikzelf nooit op het idee kwam die in vraag te stellen. Mijn enigste bezigheid met deze theorie was gericht op het materiaal in de plaque, welk onderzoek onthulde dat het een afvalmateriaal is, en niet het cholesterol. Maar ik gaf nooit enigerlei aandacht aan de fundamentele vooropstelling, namelijk dat de geblokkeerde aders hartaanvallen veroorzaakten.
Men moet daarbij zeggen dat deze theorie over de oorzaak van hartaanvallen tot een enorme industrie heeft geleid die gewijd is aan de diagnose en de behandeling er van. Angiogrammen (waarbij een kleurstof wordt geïnjecteerd om te zien of de aders zijn geblokkeerd), bijpass operaties, stents, angioplastie, cholesterol verlagende medicijnen en laag in vet liggende laag cholesterolhoudende diëten zijn alle een honderd procent gebaseerd op de acceptatie van geblokkeerde aders als zijnde De Oorzaak van het acute coronaire syndroom.
Het hele debat in de moderne cardiologie, zowel de alternatieve als de conventionele is hoe de opbouw van de plaque te stoppen of – meer recent – hoe te voorkomen dat de plaque in de aders los komt en een prop kan vormen, waarbij ze compleet een ader blokkeren die reeds versmald werd door de plaqueopbouw.
DE DIGITALIS CONNECTIE.
Ca. 2 jaar gelden kreeg ik een mail van de schoonzoon van een onlangs overleden en blijkbaar goed bekende cardioloog Quintillaino H. de Mesquita. Voordat hij overleed, publiceerde Dr. Mesquita een samenvatting van zijn 29-jarig onderzoek dat hij in de cardiologie had gedaan, gegevens die hij “De Ware Oorzaak en behandeling van MI’s” noemde. Zijn schoonzoon stuurde me een email met de simpele vraag:”Als jij je patiënten puur plantenextract in lage dosis van de digitalis geeft, verlaagt dit dan het optreden van MI’s ?
Zijn vraag was eigenlijk een antwoord op een reeks artikelen die de effectiviteit van lage dosis volwaardige digitalis beschreven in de behandeling van een aantal verschillende soorten kankers, die ik onlangs op mijn website had gezet, four fold healing. Ik schreef hem terug en vroeg waarom hij dat wilde weten. Hij antwoordde dat in Dr. Mesquita’s pioniersstudie op wat hij noemde de myogene spiertheorie (dat is voorkomend uit de spieren) van hartziekte, hij over een onverwacht resultaat was gestrompeld: de digitalis die ze gebruikten om MI te behandelen verlaagde ook enorm het voorkomen van kanker bij hun hartpatiënten, en mijn website was de enigste die ze konden vinden die dit verband noemde.
Omdat ik nog nooit gehoord had van de myogene theorie en ook nog nooit van het gebruik van digitalis voor een hartaanval, vroeg ik hem wat dat nu allemaal betekende. Zijn antwoord bestond uit een doos van artikelen en boeken die in de laatste 50 jaar allemaal werden gepubliceerd en die bleken de coronaire blokkage theorie van MI’s te weerleggen, en dat wat hij de myogene theorie noemde ondersteunden. Ik besteedde de volgende 2 maanden er aan om me over deze studies te gooien tot ik er overtuigd van werd dat dit misschien het grootste medische nieuws van het decennium was, en misschien zelfs van de hele eeuw.
DE MYOGENE THEORIE.
De myogene theorie van MI’s beweert in het kort gezegd het volgende:
1. De coronaire obstructietheorie verklaart niet adequaat alle geobserveerde feiten die met MI’s te doen hebben.
2. De grootste etiologische factor (oorzaak en gevolg) in een MI,is een destructief chemisch proces op het myocardische (hartspier) weefsel, vooral ook in stresssituaties of vaak ook als gevolg van een ziekte in de kleine bloedvaten, krijgt het myocardische weefsel te weinig zuurstof en voedingsstoffen. Dit leidt tot een destructieve melkzuuracidose in het weefsel, dat indien het niet tot staan gebracht wordt, leidt tot de dood van de myocardische cellen. Dit proces staat grotendeels niet in verband met coronaire arteriële ziekte.
3. Het regelmatige gebruik van cardiotonicums, primair laag gedoseerde volwaardige digitalisextracten of het extract van een ander kruid met de naam g- strophantis, voorkomt deze letale acidose en voorkomt en corrigeert daarom de werkelijke oorzaak van dit syndroom. Het resultaat is een wezenlijk lager ziekte-aantal en overlijden aan hartziekte.
Laten we eerst eens enkele van de gegevens bekijken die deze gegevens ondersteunen. Allereerst moeten we ons afvragen of de coronaire obstructietheorie adequaat de geobserveerde feiten verklaart. Het is interessant dat in de 1940er en 1950er jaren toen de coronaire theorie het eerst werd voorgesteld, dat die niet geaccepteerd werd door de meerderheid van de cardiologen. Ze zeiden dat de coronaire arteriën niet de enigste arteriën zijn die plaque hebben, en het enigste weefsel dat tijdens een hartinfarct van een verminderde bloeddoorstroming lijdt, dat van het hart is. Met andere woorden krijgt niemand een miltaanval of een nierinfarct, ondanks dat deze aders die deze organen voeden ook een opbouw aan plaque hebben.
Verder onthult de medische litteratuur enkele verwonderlijke ontdekkingen. In een rapport uit 1998 door Mirakami, stelde de auteur vast dat van diegenen die een acute MI hadden, er 49 % een blokkage had, 30% geen coronaire blokkage had, en 14 % had onvoldoende blokkage om de bloedstroming te belemmeren, en 7% had een “andere ziektetoestand”. In een rapport uit 1972 liet de onderzoeker Roberts weten dat bij een acute Mi maar 50-60 % bewijs was dat er voldoende blokkage was om de bloeddoorstroming te belemmeren. En een 25-jarig autopsie-onderzoek van patiënten die overleden aan een acute MI dat door Spain en Brades werd uitgevoerd wees uit dat maar 25 % voldoende blokkage had om bij te dragen aan hun MI, terwijl een totaal van 75% maar een heel kleine tot matige blokkage had.
In een tweede verhandeling rapporteerden deze zelfde auteurs een opmerkelijk verassende ontdekking: hoe fataler een hartaanval was, hoe langer de verstreken tijd tussen de Mi en de dood was (en de daar op volgende autopsie), hoe groter de waarschijnlijkheid was dat ze beduidende blokkages konden vinden. Als de dood een uur na het begin van een Mi optrad, dan had maar 16% voldoende blokkage om bij te dragen aan hun MI; als de dood 24 uur na het begin van een MI optrad, dan vermeerderde het aantal met voldoende blokkages om bij te dragen aan een hartaanval tot 53 %. De auteurs concludeerden dat de arteriële blokkages eenconsequentie, en niet een oorzaak, van het myocardiale infarct waren.
Toen ik me verder met dit onderwerp bezig hield, stelde ik vast dat de meeste prominente cardiologen in onze geschiedenis, sceptisch waren over de coronaire theorie van MI. Zo zei bijvoorbeeld Dr. George E. Busrch: “De cardiale patiënt sterft niet aan coronaire ziekte, maar aan myocardiale ziekte”. Een artikel in het gewichtige blad Circulation schrijft: ”Deze gegevens ondersteunen het concept dat een afsluitende coronaire bloedprop (anders ook bekend als blokkage) geen primaire rol in de pathogenese van een myocardiale infarct speelt”. Tenslotte, zegt Dr. Epstein van het Nationale Institutes of Health in 1988: ”Ze stelden vast dat in een gevorderde staat van versmalling van de coronaire aders, de voorziening van bloed naar de hartspieren volledig verzekerd wordt via parallel lopende adertjes die zich op natuurlijke wijze vergroten in reactie op de blokkage”. In feite stelden de onderzoekers vast dat hoe meer de aders zich versmalden, hoe minder gevaar dat er voor een hartinfarct was.
Deze schokkende onderzoeken sluiten perfect aan bij een ander onderzoek dat door de cardiologische wereld heen ging, en in 1988 werd gepubliceerd onder de titel:” Twintig jaar by-pass chirurgie”. Refererend aan twee grote onderzoeken – de Veterans Administration (VA) Study, en de NIH Coronary Artery Surgery Study (CASS) – maakten de auteurs de volgende verklaring: “Noch de VA noch de CASS hebben een beduidend verschil vastgesteld tussen de lengte van het overleven tussen op medische- en op chirurgische behandelende groepen als alle patiënten waren geincludeerd. Met andere woorden, chirurgie voor by-pass geblokkeerde aders verbeterde niet de overlevingskansen van een patiënt – niet het resultaat dat men zou kunnen verwachten als geblokkeerde aders de oorzaak van hartaanvallen zouden zijn. Aldus is het bewijs voor de coronaire MI-theorie niet zo sterk, en in feite wordt die al weerlegd in de relevante litteratuur.
DE THEORIE PAST BIJ DE FEITEN.
Dus, als hartinfarcten niet het resultaat zijn van coronaire hartziekte, wat veroorzaakt dan wel ? De myogene theorie van Dr. Mesquita past in feite aan alle gangbare observaties over deze toestand. De myogene theorie heeft de stelling waarvan wordt uit gegaan dat als resultaat van ziekte in de kleine aders – de kleine slagaders en kleine bloedvaten – als consequentie van factoren zoals stress, diabetes, roken en voedingsgebreken, de hartcellen die metabolisch erg actief zijn lijden aan een inadequate zuurstof- en voedingsstoffen-voorziening. Dit zuurstof- en voedingsgebrek stijgt nog eens in omstandigheden van verhoogde stress. Als dit gebeurt dan keren de hartcellen terug naar hun backup-systeem, dat is anearobische fermentatie voor energiegeneratie – erg overeenkomend met wat er in je beenspieren gebeurt als je te hard of te ver rent. De anearobische fermentatie produceert melkzuur dat zich in het weefsel ophoopt. Omdat je hart in tegenstelling tot de beenspieren niet kan rusten, gaat deze voortgang in de acidose indien onbehandeld door, en leidt tot de actuele dood van de myocardische cellen.
Als resultaat van dit necrotisch proces, verzamelt zich ontstekingsafval in de weefsels, en het is dit afval dat de eigenlijke bron van de coronaire ader blokkade is die aangetroffen wordt bij een overlijden aan MI. Zoals je kunt indenken is het zo, dat hoe langer de tijd tussen de MI en de sterfte, hoe groter de waarschijnlijkheid van een blokkade – precies zoals geobserveerd in de studies.
De enigste conclusie die men nu daar uit kan trekken is dat de hartcellen eerst afsterven en pas dan de ader geblokkeerd wordt met afval die vrijkomt uit myocardische celsterfte, en dat is dus precies het soort afval dat aangetroffen wordt in deze blokkades.
De gangbare praktijk om arteriële blokkades uit te spoelen kan wel helpen het afval te verwijderen en de bloedstroming te herstellen naar het beperkte arteriële systeem maar dit geeft op geen enkele manier aan dat geblokkeerde aders de eerste gebeurtenis zijn in de reeks opeenvolgingen van het proces dat tot een MI leidt. Alhoewel is de hele nadruk op de coronaire blokkade fundamenteel een doodlopende weg en gedoemd tot mislukken, of het nu te weeg gebracht wordt door een chirurgisch zichtpunt (bypass, stents, etc) of door een medisch zichtpunt (cholesterol verlagende medicijn, beperkende diëten etc).
MYOGENE THERAPIE.
De myogene therapie stippelt een heel andere preventieve behandeling voor hartziekte uit, een die zich richt op de ziekte van de kleine bloedvaten en de preventie van acidose van het hartweefsel. De theorie verklaart ook waarom stress, diabetes en roken een hoge risicofactor voor MI zijn, omdat deze factoren zich alle hebben uitgewezen dat ze primair de kleine aders en kleine bloedvaten affecteren, en niet de grote coronaire aders.
Maar het verhaal wordt zelfs interessanter. Het blijkt dat er eenvoudige goedkope en erg effectieve middelen zijn, die effectief een melkzuur-acidose in het hartweefsel voorkomen. Deze medicijnen hebben zich eeuwenlang uitgewezen als zijnde cardiotonicums en werden gebruikt voor het behandelen van hartziekte in iedere traditioneel medische systeem in de wereld. De twee meest bekende zijn digitalis (het gewone vingerhoedskruid) en strophantus een Afrikaanse wijnrank. Deze planten zijn de bron van de zogenaamde cardische glycocides, digoxin en digitoxin van digitalis, en ouabain van strophanthus.
De functie van deze bestanddelen is om het ritme en kracht van de cardische contractie te regelen een de opbouw van het melkzuur in het cardische weefsel te voorkomen. Dit is waarom deze planten eeuwenlang werden gebruikt om congestief hartfalen te behandelen, ritmische storingen en andere ontregelingen van de hartfunctie.
Het meest verwonderende is dat deze bestanddelen exacte chemische kopieën zijn van de hormonen die door onze adrenale klieren worden gemaakt. En onze adrenale klieren produceren deze cardiotonicums uit……..cholesterol !
Nu weten we waarom al de draconische dietische en farmaceutische maatregelen om cholesterol te verlagen niet geresulteerd hebben in een vermindering van het percentage aan MI, en waarom vele studies hebben uitgeween dat als we ouder worden, de mensen met het hoogste cholesterolnivo nog het langste leven. Als we de cholesterol verlagen, dan versteken we ons lichaam van die belangrijke substantie die het nodig heeft om cardiotonicums aan te maken.
De myogene theorie verklaart ook waarom stress tot hartaanvallen kan leiden. In omstandigheden van stress werken onze adrenale klieren erg hard om veel hormonen aan te maken die de bloedsuiker regelen en helpen het lichaam te herstellen. Als de adrenale klieren te zwak zijn of overbelast, dan loopt de productie van de cardiotonicums terug naar een klein pitje.
Terwijl er maar enkele studies in de conventionele litteratuur zijn die de effectiviteit van digitalis of strophantus in de behandeling van MI hebben beschouwd, wijzen de klinische resultaten van Dr. Mesquitas kliniek van de laatste 22 jaar een enorme verlaging van het overlijdenspercentage en een teruglopend Mi- en angina percentage zoals ook van alle symptomen van het spectrum van acute coronaire syndroom, door het gebruik van deze orale laag gedoseerde digitalis glycocides. Deze resultaten zijn gepubliceerd in Teoria Myogenica Do Enfarte Miocardio en zijn verkrijgbaar via de Infarct Combat Project website, www.infarctcombat.org.
Ook de Duitse cardioloog Dr. Berthold Kern gebruikte g-strophantine voor zijn studie voor de Duitse regering en dat zich ook met een dramatische vermindering van de MI’s in zijn praktijk uitwees, die door het gebruik van dit medicijn terugliep van 400 naar 20.
Verder zijn er vele berichten binnen gekomen uit Duitsland waar in artsen spreken over de observatie dat ze een vermindering van 81% van angina aanvallen verkregen door het gebruik van het orale g-strophantine.
In mijn praktijk gebruik ik in het algemeen orale strophantine in de vorm van de bereiding die bekend staat als Strodival voor al mijn angina en MI-patiënten, en ik heb bij ze allemaal een daling van het aantal MI-aanvallen vastgesteld, van angina episodes, een verbeterde tolerantie voor lichaamsoefeningen en in zoverre, geen MI’s. Indien gecombineerd met een traditioneel dieet dat voedzaam is, levertraan, hoog vitaminehoudende boterolie, CoQ10 (die helpt om de hartspier te versterken) en Standard Process hart voedingsstoffen (Cardioplus, 3 x daags 2 capsules), en Cataplex E2 drie maal daags 2 tabletten), heb ik een enorme verbetering vastgesteld in het leven van patiënten met deze anders verschrikkelijke toestand (opmerking: Zowel digitalis blad als ook Strodival worden alleen door een doktor voorgeschreven die bekend is met het gebruik er van)
De uiteindelijke ironie er van is dat de traditionele Chinese artsen correct waren. De bijnieren (dat ze naar de nieren refereerden, helpt het lichaam om te gaan met stress zoals ook de hormonen aan te maken (digoxin en ouabain) die ons wonderbaarlijke hart gezond en sterk houden en open om de volle schoonheid van het leven te kunnen genieten.
WAAROM PLAQUE EEN PROBLEEM IS.
Terwijl plaque in de aders leidt tot blokkage kan het niet de enigste reden zijn voor hartziekte, en het is zonder twijfel zo dat het fenomeen van atherosclerose (plaquevorming) een wezenlijk veel voorkomend probleem is bij mensen, vooral als we ouder worden. Bepaalde delen van onze aders verdikken zich vlugger en de vorming van wat dikke strepen genoemd wordt om redenen die te doen hebben met de dynamiek van de stroming – dat is de snelheid van de bloedstroming en de turbulentie in die specifieke ader. Een bepaalde hoeveelheid van verdikking op plaatsen waar de bloedstroom een hoop druk uitoefent is normaal en beschermend, en dit treedt daarom bij iedereen op, maar de opbouw van plaque is iets anders en kan tot vele problemen leiden. Zo kunnen bijvoorbeeld geblokkeerde aders in het been kuitkrampen en pijn veroorzaken die we dan toeschrijven aan tijdelijke spieruitputting, (oftewel spierverlamming of pijn in het been als we lopen). In de hersenen kan plaquevorming leiden tot een ischemische beroerte of infarct (gebrek aan bloedstroming). In de nieren kan de verminderde bloedstroom vanwege de plaquevorming in sommige gevallen een mogelijke bijdragende factor van hoge bloeddruk zijn. Evenzo kunnen de verstopte aders die naar de lever en milt leiden resulteren in een verminderde functie in deze organen.
De redenen voor deze plaquevorming zijn onduidelijk. Alhoewel wetenschappers lang de schuld hebben gegeven aan zulk opgebouwd materiaal dat als gevolg van hoge cholesterolwaardes in het bloed ontstaat, noemen geïnformeerde wetenschappers tegenwoordig een ontsteking van de bloedvaten als zijnde de oorzaak.
Natuurlijk komt deze oorzaak secundair naast andere factoren zoals stress, de consumptie van verwerkte plantaardige oliën en voedingsgebreken (vooral van vitamine A en C en mineralen zoals koper).
Maar de vorming van plaque is geen voldoende verklaring voor het hele fenomeen van myocardische ischemie. De reden dat dit het hart en niet de lever en milt “aanvalt” is omdat het energieverbruik van het hart veel hoger ligt en ook omdat het hart nooit rust. Omdat wetenschappers deze factoren hebben overzien, is de behandeling van hartziekte tegenwoordig veel minder effectief dan dat die zou kunnen zijn.
Het enigste andere orgaan waarvan men kan zeggen dat het van een “aanval” kan lijden is de hersenen als er een beroerte optreedt. Alhoewel treedt een beroerte gewoonlijk dan op als zich een prop vormt in een van de aders die naar de hersenen leiden. Dit proces is niet hetzelfde als van het melkzuur dat in het hart wordt opgebouwd.
HOE BESCHERM JE JE CAPILLAIREN.
* Vermijd een hoge bloedsuikerspiegel: diabetes is een ernstige risicofactor voor schade in de kleine adertjes. Een voedingswijze die hoog in vet ligt en laag in koolhydraten is je beste bescherming tegen diabetes.
* Als je diabetes hebt, volg dan het protocol dat staat op
* Rook niet ! Roken is een risicofactor voor capilaire schade.
* Doe matige oefeningen buitenshuis.
* Vermijd verwerkte vloeibare plantaardige oliën, die zitten vol met vrije radicalen die de capillairen kunnen beschadigen.
* Volg een voedingsstoffenrijke traditionele voedingswijze.
WEES VRIENDELIJK VOOR JE ADRENALE KLIEREN.
Omdat de adrenale klieren en speciaal de bijnierschors – het buitenste gedeelte van de adrenale klier – beschermende cardiotonicums produceert, is het een belangrijke strategie om jezelf tegen een hartinfarct te beschermen door deze belangrijke klier goed te laten werken.
* Vermijd stimulanten zoals koffie en daarmee in verband staande substanties in koffie, thee en chocolade. Koffie veroorzaakt dat de adrenale medulla (het binnenste gedeelte van de adrenale klier) adrenaline gaat produceren. In antwoord daarop moet de adrenale cortex een host van corticoide hormonen gaan produceren die het lichaam terug brengen naar de homeostasis. Herhaalde schokken met cafeïne kunnen leiden tot adrenale burnout, een situatie waarin de bijnierschors niet in staat is de myriade beschermende en genezende substantie voor het lichaam te produceren, inclusief de cardiotonicums.
* Probeer niet je cholesterol te verlagen – de cardiotonicums zijn van cholesterol gemaakt
* Neem levertraan voor de vitamine A. Het lichaam heeft vitamine A nodig om al de hormonen te maken, van cholesterol.
De vitamine A-inname zou in evenwicht moeten zijn met de inname van vitamine D (van levertraan en vitamine K2 van de vetten en orgaan vlees van op het gras zich voedende dieren)
* Eet geen transvetten. Transvetten van gedeeltelijk gehydrogeneerde plantaardige oliën interfereren met het enzymensysteem dat noodzakelijk is voor de productie van adrenale bijnierschorshormonen.
* Let er op om een lage bloedsuikerspiegel te voorkomen. Als de bloedsuikerspiegel te laag zakt, dan gaan de adrenale klieren in een overdrive die de bloedsuikerspiegel weer terug omhoog brengt.
Dit betekent dat men suiker moet vermijden en geen maaltijden mag overslaan. Er is gewoon geen vervangmiddel voor drie goede maaltijden per dag, op regelmatige tijden, en die adequate proteïne en ruime hoeveelheden aan goed vet bevatten.
