… zelfmoord is door de geschiedenis heen en nog steeds, een van de grootste doodsoorzaken ter wereld! [noot: na ziektes] Talloze hebben zichzelf het leven ontnomen. Terwijl men als men het eigen leven op een andere manier had bekeken of had willen bekijken. De verschuiving, door op een andere manier naar het eigen leven te kijken een verandering had kunnen geven, die wellicht de persoonlijke ontreddering waarop de wil tot zelfdoding zijn basis vond.
Als onnodig te ervaren. Het is heel moeilijk om over het onderwerp zelfmoord iets zinnigs te schrijven. Dan wel iets op film te zetten. Deels door het semi taboe, wat hierover in onze maatschappij leeft. Toch heb ik een poging daartoe gewaagd. En aan de kijker, of ik op mijn manier, … toch tot een juiste toevoeging ben gekomen.
Waar komt mijn verhaal en daden drang vandaan?
In Nederland ontbreekt het naar mijn belevenis steeds meer aan beschouwing en daarmee bezieling van de maatschappij. Wat ooit de oprechte en nuchtere Hollander maakte tot wat hij was. En daarmee ook als zodanig ons land, is in een aantal opzichten verworden tot een land van politieke eenheidsworst.
Met een burgerij, die je vrijwel als overheid alles op kan leggen. Zonder dat iemand nog het idee heeft, dat daadwerkelijk ageren zin heeft. Feiten, veronderstellingen, ingesleten vooroordelen die onze maatschappij in veel opzichten kleuren zijn vaak niet de juiste realiteiten. Als men de moeite zou nemen, e.e.a nader te onderzoeken of te beschouwen.
In de mij weinig beschikbare tijd, (ik ben zelfstandig ondernemer) heb ik een eerste aanzet gedaan om eens wat onderwerpen nader te belichten. Afhankelijk van de respons van de mogelijke kijkers hoop ik dat er voldoende platform ontstaat. Om bijvoorbeeld, wekelijks een uitzending of praat programma te maken. Bij een praat programma, stel ik me dan voor, dat iedereen met haar of zijn vraag mag bellen. Wat die vraag ook moge zijn. En wij er van onze kant, zo goed mogelijk daar een antwoord op proberen te geven. Dit alles met wellicht een stukje humor, maar evengoed ook met een stukje ernst. En er hopelijk op deze wijze een zaadje wordt geplant.
Dat mensen toch weer, aan het zelf denken zet en daarmee een stukje grip op de maatschappij geeft, die zij later weer doorgeven aan hun kinderen. Kortom, beschouwing bij de mensen moet weer terug en daarmee ook een stukje bezieling. Want het is de deugd die de lijm van de maatschappij en daarmee de wereld vormt. Dat mijn pogingen daartoe, weinig meer zullen zijn dan de “spreekwoordelijke druppel op de gloeiende plaat”, realiseer ik me. Maar helemaal niets doen werkt ook niet! – Henri Straver contact per eMail