Waarom sommigen de ramp overleefden
en anderen de dood tegemoet gingen, …. Op Discovery TV zien we vaak rampenfilms waar er van minuut tot minuut, van seconde tot seconde in beeld gebracht wordt hoe een ramp zich voltrokken heeft. Waarom enkelen aan de dood ontsnapten, schijnbaar geluk hadden (?) Of, … zouden zij niet in blinde paniek de kudde achterna zijn gegaan maar eerst nagedacht hebben over de mogelijke opties?
Individuele macht in een rottende wereld
“Oplossingen voor problemen, zowel private als publieke problemen vragen het vermogen om logisch te doordenken en te verwerpen wat niet uitvoerbaar is — Een persoon zal zaken moeten bedenken die niet eerder ten uitvoer zijn gebracht. Hij kan niet blijven vragen aan andere mensen om oplossingen voor > hem < uit te vinden. Dit is het moeilijkste les. De gewoonte om te eisen dat anderen komen met de antwoorden, dat anderen een uitweg uit de tunnel vinden — deze gewoonte is gebaseerd op de aanname dat de eigen kracht van de verbeelding in grove mate beperkt is, iets wat een leugen is. Je zou kunnen zeggen dat het de centrale leugen is. ” – Jon Rappoport.
Jon maakt in zijn betoog duidelijk dat in het dagelijkse leven steeds weer gerefereerd wordt aan de groepskracht. Een team moet presteren, bijvoorbeeld: sluit je aan bij een politieke stroming, strijdkreten als “Tezamen staan we sterk”
Wordt met het afgeven van deze boodschap steeds weer niet opnieuw de gedachte ingeprent dat je als individu machteloos bent of ten minste kansarm? Wordt er zo niet aan het onderbewustzijn een licentie afgegeven om je maar over te geven?
Maar waarom zijn er steeds dan toch weer individuen die met inventieve oplossingen komen, soms te simpel voor woorden, hun eigen grenzen verleggen, niet overgeven aan de macht van die ander en capaciteit van de eigen kracht benut om een nieuwe realiteit uit te vinden.
Logica herinnerd je er aan dat je zelf hersenen gekregen hebt om te gebruiken.
Logica verteld je dat er altijd vragen te stellen zijn die eerst beantwoord moeten worden voor je verder kan gaan.
Jon: “Wanhoop over de voorwaarden van de samenleving en de wereld is niet een functie van je kracht. Het is een tijd van bezinning, of is het toch nog een excuus voor passiviteit? “Wat kunnen we doen aan dit alles?” Is een verkeerd vraag. Het eigenlijke doel van die vraag ben jij. Je stelt die vraagt aan jezelf. En op eigen kracht, weet je een antwoord te vinden.”
“Passiviteit is een ziekte. Het verspreidt zich en neemt het leven over. Het maakt sterke mensen zwak en zwakke mensen dement. Een passief leven is nauwkeurig en precies een leven zonder energie. De remedie is een leven met macht. “
Naarmate de samenleving verder vervalt, en de mensen aangevallen worden in hun geloof in individuele macht zijn het de organisaties die claimen de macht te bezitten alles te kunnen en zullen regelen. Het dwingt als het ware het individu om zich over te geven aan de “wij weten wat goed voor jullie is”, organisaties.
Jon: “Sommige mensen zeggen dat macht een neutraal object is dat kan worden gebruikt voor goed of kwaad. Dat is niet waar. Je diepste macht leeft. Het is persoonlijk. Het is verbluffend energiek en dynamisch. Het verbindt zich met je diepste begrip van wat waar, goed en juist is. Die macht offert zichzelf nooit op voor een abstracte ideologie die iemand anders heeft bedacht. Die geformuleerd ideologie werd in feite bedacht om je te scheiden van je eigen kracht. “
Jon Rappoport / Henk Mutsaers
Wijsheid wordt je niet in de schoot geworpen. Je zult haar zelf moeten ontdekken na een reis
die niemand voor jou kan maken of jou kan besparen. — Barbara Ann Kipfer
