ROUNDUP
Er wordt zoveel kennis over glyfosaat weggestopt of genegeerd omdat het publiek op dit moment denkt dat de chemische stof Roundup noodzakelijk is voor zowel de landbouw als voor de verzorging van het gazon.
De chemische schuldige van hedendaagse ziekten
Datum: 17 september 2014
Door: L.J. Devon, stafschrijver
Vertaling: Frank Bleeker
Bron artikel: Natural News
DISCLAIMER:
Dit is een vertaling van een Amerikaans artikel. Hoewel veel van wat betoogd wordt van toepassing is op de wereldwijde situatie, dienen we ons te realiseren dat sommige van de genoemde voorbeelden vooral betrekking hebben op omstandigheden in de Verenigde Staten.
(NaturalNews) Het is zo simpel om kennis te verbergen voor het publiek als je juist die industrie runt, waarvan mensen het idee hebben dat zij deze nodig hebben.
De industrie die van glyfosaat een absolute noodzaak heeft gemaakt is dezelfde industrie die genetisch gemodificeerde zaden heeft gecreëerd. Zaden, die werden uitgevonden om glyfosaat te weerstaan, ??waardoor een voortdurende behoefte aan deze chemische stof werd gecreëerd.
De waarheid is echter, dat glyfosaat zich een weg baant naar hedendaagse ziekten door het vernietigen van zowel de bodem-microbiologie als de menselijke darm-microbiologie. Op dit moment is vrijwel elk voedsel in het voedingspatroon van de westerse wereld besmet met resten van glyfosaat. De microbiologie van de bodem-systemen die worden gebruikt voor het verbouwen van voedsel zijn zo uitgeput, dat de natuurlijke voedingswaarden van ons voedsel worden vernietigd.
Monsanto creëert een tweeledig monopolie met glyfosaat
Hoe kan het toch dat dit antibioticum-herbicide zo alomtegenwoordig is in de westerse wereld? Enkele van de meest intelligente en meest achterbakse zakenlieden in de wereld hebben een manier bedacht om in de landbouw een behoefte te creëren voor deze chemische stof. Hoe kunnen deze ‘meesterbreinen’ dit dan afdwingen? Zij begonnen in het laboratorium plantaardig genoom te manipuleren om zodoende genetisch gemodificeerde gewassen te ontwikkelen die specifiek gemaakt zijn om bestand te zijn tegen glyfosaat. Zo zouden complete landbouwsystemen glyfosaat moeten accepteren als vereiste om voedsel te verbouwen.
In 1974 verscheen Roundup op de markt – een glyfosaatbrouwsel dat een kant-en-klaar antwoord op een nieuwe wereld van gepatenteerde GMO zaden zou worden. Deze zakelijke manoeuvre zorgt ervoor dat de landbouw afhankelijk wordt van zowel genetisch gemodificeerde (gemanipuleerde) gewassen als van het chemische verdelgingsmiddel glyfosaat, een idee van niemand anders dan de beruchte Monsanto Company. Vandaag de dag wordt 80 procent van de genetisch gemodificeerde gewassen, met name maïs, soja, canola, katoen en suikerbieten gecreëerd met specifieke genen die resistent zijn voor glyfosaat, oftewel: zij zijn ‘Roudup ready’ (klaar voor Roundup).
Wereldbankier roept op tot vermindering bevolking door ziekte en spoedig daarna komt glyfosaat op de markt
Voordat glyfosaat de monstrueuze agrarische noodzaak werd die het vandaag is, werd het gebruikt als een reinigingsmiddel om kalk- en andere afzettingen te verwijderen uit industriële leidingen. In 1970 ontdekte John E. Franz, organisch chemicus werkzaam bij Monsanto, dat glyfosaat tevens een krachtig herbicide is.
Twee jaar later gaf het hoofd van de Wereldbank, Robert McNamara, een verklaring uit ter ondersteuning van bevolkingscontrole, die werd gepubliceerd in het Franse tijdschrift J’ai Tout Compris. Hij stelde in die verklaring:
“Men moet draconische maatregelen treffen inzake demografische reductie, tegen de wil van de bevolking in. Het verlagen van het geboortecijfer blijkt onmogelijk, of is in ieder geval niet voldoende. Derhalve dient het sterftecijfer te stijgen. Hoe? Door natuurlijke oorzaken: hongersnood en ziekten.”
Slechts twee jaar daarna ontving het glyfosaatonderzoek belangrijke financiële steun van de Rockefeller Foundation en werd het door Monsanto in de markt geïntroduceerd, waarna het al snel een ‘agrarische zegen’ werd. Het waargenomen voordeel van een hogere gewasopbrengst overschaduwde haar donkere kant van een vernietigde bodemmicrobiologie en van de menselijke darmmicroben. Van toen af aan kreeg de Westerse wereld te maken met allerlei snel toenemende ziekten als gevolg van een goedkoop, met chemische ingrediënten gevuld voedingspatroon.
Zijn genetisch gemodificeerde zaden gewoon een dekmantel voor het gebruik van glyfosaat als een experiment op de menselijke bevolking? Consumenten van vandaag roepen om het labelen van genetisch gemodificeerde organismen, maar het labelen zou het gebruik van dit transgene materiaal alleen maar rechtvaardigen en het feit dat glyfosaat, de echte brandstof voor het toxische hellevuur van ziekten die de wereld teisteren, onder het vloerkleed vegen.
Zou het misschien zo kunnen zijn dat de ontwikkeling van ggo-zaad eigenlijk alleen maar een dekmantel is om glyfosaat te gebruiken als een destructief populatiecontrole-instrument? Het kan zijn dat de consument niet in de gaten heeft dat glyfosaat een groot gevaar voor de gezondheid van de mens is en een prominente rol speelt in het massale GGO eugenetica experiment dat op dit moment op het menselijk DNA wordt uitgevoerd.
Waarom glyfosaat de weg is naar de hedendaagse ziekten
Op dit moment beginnen wetenschappers te begrijpen hoe glyfosaat de sluisdeuren opent naar een hele reeks van problemen die zich voordoet in het immuunsysteem, maar ook naar psychische stoornissen, gastro-intestinale stoornissen, de ziekte van Alzheimer en kanker.
Laten we beginnen met glyfosaat cytochroom P450 (CYP-enzymen). Deze enzymen spelen een cruciale rol in de biologie van de menselijke darmbacteriën, die belast zijn met het ontgiften van lichaamsvreemde stoffen. Omdat glyfosaat dit ontgiftingsproces in de darmen beperkt, verhoogt het in wezen de effecten van andere milieu-toxines en chemicaliën in het lichaam, waardoor zij het immuunsysteem overnemen. Dit is een ‘goede’ basis voor ontstekingen en beschadigingen aan het cellulaire systeem. Hierdoor krijgen gevaarlijke stoffen toegang tot het bloed waar zij praktisch alle organen kunnen vergiftigen en zelfs de bloed-hersenbarrière kunnen passeren.
De industrie achter dit glyfosaat wil niet dat jij te weten komt dat deze chemische stof werkt als een doorgeefluik voor ziekten. Bij veiligheidsstudies worden onderzoekers betaald om aan te tonen dat schade die door glyfosaat wordt aangericht aan planten, via de shikimaat-route loopt, waarbij zij duidelijk melden dat deze niet bij de mens aanwezig is.
Wat zij echter ‘vergeten’ te vermelden is, dat shikimaat-route WEL aanwezig is in de menselijke darmbacteriën. En het allerbelangrijkste is wel dat deze bacteriën een geïntegreerde bio-semiotische relatie met de menselijke gastheer bezitten en helpen bij de spijsvertering, de permeabiliteit van het maagdarmkanaal, de synthese van vitaminen, detoxificatie van xenobiotica en de algehele homeostase van het immuunsysteem.
Shikimizuur of shikimaatki- is een belangrijke metaboliet in planten en micro-organismen en afwezig bij dieren. Shikimaat is belangrijk voor veel biosynthetische processen met inbegrip van folaat, aromatische aminozuren en ubiquinone. Dit is omdat chorismaat, de voorloper van deze paden is gesynthetiseerd uit shikimaat.
Biosemiotica (van het Griekse bios betekent “leven” en semeion betekent “teken”) is een groeiend veld van de semiotiek en de biologie dat de productie en de interpretatie van tekens en codes in de biologische wereld bestudeert. Biosemiotics probeert de bevindingen van de biologie en de semiotiek te integreren en stelt een paradigmatische verschuiving in de wetenschappelijke kijk op het leven, waaruit blijkt dat semiosis (teken-proces, met inbegrip van betekenis en interpretatie) een van de immanente en de intrinsieke kenmerken is.
Dus, als glyfosaat deze microbiologie vernietigt, vernietigt het in essentie het menselijk ras – van binnenuit – en heel stilletjes. Waarom wordt dit dan niet vermeld door de producent, de overheid of de mainstream media?
Bronnen voor dit artikel zijn:
http://www.thelibertybeacon.com
http://www.mdpi.com
http://science.naturalnews.com
Littman, D.R.; Pamer, E.G. “Role of the commensal microbiota in normal and pathogenic host immune responses.” Cell Host & Microbe. 2011, 10, 311-323.
MIT research scientist and author Stephanie Seneff has studied autism for almost a decade, and her recent presentation regarding rising autism rates included a dramatic and controversial prediction. Seneff believes that if current rates continue, by 2025?one out of every two children born in the United States will be diagnosed with autism ?? and she links the rise with the increased use of Monsanto’s weed killer Roundup and its active ingredient glyphosate. Additionally, she notes that exposure to heavy metals (such as mercury and aluminum, found in vaccines) are also a likely factor, especially in conjunction with glyphosate. Heavy use of Roundup began in 1990 and has increased ever since. Autism has seen a similar rise in that time period. read the article here
